SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI
PASOWANIE NA STARSZAKA
Cel uroczystości:
- Współudział w planowaniu, przygotowaniu i przebiegu uroczystości przedszkolnej.
Cele operacyjne:
- Dzieci biorą aktywny udział w uroczystości
- Poprawnie wygłaszają swoją kwestię
- Pełnią rolę współgospodarza placówki
Starszaki
Idą starszaki – dawne maluchy,
Jeden w drugiego, to same zuchy.
Buzie umyte i ręce czyste,
To dla każdego jest oczywiste.
Z bijącym sercem – już wiążą koło,
Jak im tu będzie – chyba wesoło.
My jesteśmy pięciolatki
Takie małe, dziarskie dziadki.
Już za roczek na tej sali
Też będziemy ślubowali.
1. Co wysokie, a co niskie
Co dalekie jest, co bliskie?
Śmieszne, smutne, głupie mądre,
Co wskazane, co rozsądne?
Co jeziorem jest, co morzem?
Jak zjeść kokosowy orzech?
Jak policzyć palce dłoni
i czy trąba to nos słoni?
Refren:
Mam sześć lat, masz sześć lat,
Razem poznajemy świat!
Poznaj z nami piękny świat!
2. Jak bezpiecznie przejść ulicę?
Czy jeść chipsy i słodycze?
Jak napisać swoje imię?
Ile wody w rzece płynie?
Co to znaczy „pod ochroną?”
Czemu zupę mamy słoną?
Wszystkie wiadomości nowe,
Czasem ciężko wchodzą w głowę!
3. Koleżanko i kolego,
zastanawiaj się: „Dlaczego?”
pytaj śmiało: „Co i jak?”
i poznawaj z nami świat!
Moja mała ojczyzna
Gdy mnie spyta ktoś skąd jestem,
Wnet mu rzeknę właśnie stąd,
Gdzie szara wstęga drogi za domem,
Gdzie pole, łąka co jest dookoła.
Tak bliskie sercu memu, znajome.
Ja jestem z stąd tu jest mój dom,
To moje miasto, gdzie słońce świeci wysoko,
Gdzie domy rosną z obłoków.
Nad Wartą smutku wcale nie trzeba,
Tu śmiech na ustach naszych śpiewa.
Ty cztery żywioły tańczą wokół nieba,
Powietrz, ogień, woda, ziemia.
Niezwykły kraj
Tu wspomnień kurz, katedra tuż
I pomnik Mickiewicza, na Warcie most
I spichlerz wprost, teatru pozytywna moc
Tu życie trwa, które znam ja;
To ludzkie serca z przedszkolnych lat
To mowa, którą od dziecka znam.
Tu kąt, to mój ojczysty,
Bijący gorącym sercem krąg.
Nad wartą smutku wcale nie potrzeba,
Tu cztery żywioły tańczą wokół nieba.
Powietrze, ogień, woda, ziemi
Nasze polskie ABC – piosenka
1. Już w przedszkolu dzieci wiedzą,
Co to Wisła, co to Bałtyk.
Że na Śląsku leży węgiel,
A znów góry to są Tatry.
Taki polski elementarz,
Raz zobaczysz i pamiętasz.
Nasze polskie ABC,
Każde dziecko o tym wie.
Wchodzi w głowę, wchodzi w serce,
Jak literka po literce.
Coraz lepiej czytasz je,
Nasze polskie ABC.
1. Kiedy będę taki duży,
Jak na przykład, są rodzice.
Z książek, kina i podróży,
Poznam kraju okolice.
Jak zakładka Wisły wstążka,
No a Polska jest jak książka.
Nasze polskie ABC
Co to jest Polska?
-Co to jest Polska?
Spytał Jaś w przedszkolu.
Polska to wieś.
I zboże w polu,
I szosa, którą pędzi
Do miasta autobus,
I samolot co leci
Wysoko nad tobą.
Polska to miasto,
Strumień i rzeka,
I komin fabryczny,
Co dymi z daleka.
A nawet obłoki,
Gdy nad nami mkną.
Polska to jest także
Twój rodzinny dom.
A przedszkole?
Tak – i przedszkole,
I róża w ogrodzie,
I książka na stole.
Podajmy sobie ręce – piosenka
Dziwny jest i wielki,
A my tacy mali,
Mali, jak kropelki.
Podajmy sobie ręce,
W zabawie i piosence,
W ogródku przed domem,
Na łące znajomej.
Przez burzę i przez tęczę,
Pod gwiazdą daleką,
Nad rzeczką i rzeką.
Zniknie dobra wróżka,
Kiedy szary smutek
Wpadnie do fartuszka.
Nieprzebyte góry,
Nieskończone drogi,
Zachmurzone chmury.
Pani dyrektor odczytuje kolejne wersy „ślubowania”, po każdym przeczytanym zdaniu dzieci powtarzają „ŚLUBUJĘ”
Tekst ślubowania
5
olusia34