Organizacja i funkcjonowanie UE 24.11.2012.pdf

ORGANIZACJA I FUNKCJONOWANIE UNII EUROPEJSKIEJ

24.11.2012

UKŁAD Z SCHENGEN

Podpisany w dniu 14 czerwca 1985r.

Wprowadził obowiązek stopniowego noszenia kontroli na wspólnych granicach 5

państw EWG (Belgii, Holandii, Luksemburga, RFN i Francji)

KONWENCJA WYKONAWCZA DO UKŁADU Z SCHENGEN

(Schengen II)

Podpisana w dniu 19 czerwca 1990r.

Zawiera przepisy dotyczące:

–Znoszenia kontroli na granicach wewnętrznych państwa

–Współpracy policyjnej i bezpieczeństwa

–Systemu informacyjnego Schengen (SIS)

–Transportu i przepływu towarów

–Ochrona danych osobowych

W ZAKRESIE ZWALCZANIA PRZESTĘPCZOŚCI TRANSGRANICZNEJ

PRZEPISY SCHENGEN PRZEWIDUJĄ:

–Udzielanie pomocy w zapobieganiu i wykrywaniu przestępstw

–Obserwację i pościg transgraniczny

–Przesyłkę kontrolowaną

–Stosowanie środków przymusu (zatrzymanie, areszt)

–Przeszukanie

Terytorialny zakres obowiązywania dorobku prawnego Schengen obejmuje 22 (z 27)

państwa członkowskie Unii Europejskiej (z wyjątkiem Bułgarii, Rumunii,

Zjednoczonego Królestwa, Irlandii i Cypru

Konwencja dotycząca pogłębienia współpracy transgranicznej w szczególności w

dziedzinie walki z terroryzmem, przestępczością transgraniczną i nielegalną

imigracją tak zwany Schengen III Podpisana w Prum w dniu 27 maja 3005

TRKTAT O UNII EUROPEJSKIEJ (TRAKTAT Z MAASTRICHT)

Podpisany w Maastricht w dniu 7 lutego 1992r.

(Wszedł w życie dnia 1 listopada 1993)

Powołał do życia Unię Europejską

W TRAKTACIE Z MAASTRICHT POSTAWIONE ZOSTAŁY PRZED UNIĄ

NASTĘPUJĄCE CELE:

- Zapewnienie trwałego i zrównoważonego postępu gospodarczego i społecznego

poprzez utworzenie rynku wewnętrznego oraz unii gospodarczej i walutowej.

–Potwierdzenie swej tożsamości na arenie międzynarodowej poprzez

realizowanie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz wspólne

określenie polityki obronnej

–Umocnienie ochrony praw i interesów obywateli państw członkowskich UE

poprzez wprowadzenie obywatelstwa Unii

–Współpraca w zakresie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych dla

zapewnienia w Unii wolności i bezpieczeństwa

STRUKTURA EUROPEJSKA

Według traktatu z Maastricht

I FILAR tworzony przez Wspólnoty Europejskie (EWWiS, EWG, EWEA)

II Filar Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa

III FILAR Współpraca w zakresie Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw

Wewnętrznych

I FILAR miał charakterystycznych

ponadnarodowy, który wynikał z kilku elementów:

–Wspólnoty posiadały własne organy (instytucje) działające w sposób

niezależny od państw członkowskich.

–Wspólnoty uzyskały znaczne kompetencje wyłączne, w zakresie którym

działać mogą powołane do tego organy.

–Organy w zakresie przyznanych Wspólnotom kompetencji tworzą prawo

wiążące dla państw członkowskich.

–Prawo wspólnotowe ma pierwszeństwo przed prawem krajowym i może stać

się podstawą praw i obowiązków dla jednostek, które mogą się na nie

powoływać przed sądami krajowymi.

–Na straży przestrzegania prawa wspólnotowego stoi Trybunał Sprawiedliwości

wyłącznie uprawniony do orzekania o interpretacji lub ważności tego prawa

II FILAR nie miał charakteru ponadnarodowego

Integracja państw w ramach Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa

opierał się na współpracy międzynarodowej przy pełnym poszanowaniu

suwerenności państw członkowskich UE.

III FILAR podobnie jak II filar oparty był na współpracy na płaszczyźnie

międzynarodowej i nie miał charakteru ponadnarodowego.

Głównym celem było zapewnienie obywatelom UE wysokiego poziomu

bezpieczeństwa osobistego w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości

ZMIANY W PRAWIE MATERIALNYM

Wprowadzone Traktatem z Maastricht

1. Zwiększenie zakresu kompetencji wspólnot w ramach I filaru między innymi o

zagadnienia dotyczące polityki społecznej, ochrony konsumenta, zdrowia,

kultury, edukacji, problematyki badań, rozwoju i ochrony środowiska.

2. Wprowadzenie obywatelstwa Unii Europejskiej, z którym wiązały się takie

uprawnienia jak:

–Prawo przemieszczania się i pobytu na terenie UE

–Bierne i czynne prawo wyborcze do Parlamentu Europejskiego

–Prawo do opieki dyplomatycznej i konsularnej

– Prawa w kontaktach z instytucjami UE

3. Wprowadzenie do Traktatu zasady pomocniczości (subsydiarności) Zgodnie z

tą zasadą Unia miała podejmować działania w dziedzinach, które nie należą do

jej kompetencji wyłącznych, tylko wówczas i tylko w takim zakresie, w jakim

cele proponowanych działań nie mogły być osiągnięte w sposób wystarczający

przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na skutki lub rozmiar

proponowanych działań możliwe było lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii.

ZMIANY INSTYTUCJONALNE

Wprowadzone Traktatem z Maastricht

– Wzmocnienie pozycji parlamentu Europejskiego (do zadań PE należało od tej

pory zatwierdzanie członków KE i jej przewodniczącego)

– Wydłużenie kadencji członków KE (z 4 do 5)

– Rozszerzenie zakresu spraw, w przypadku których Rada podejmowała decyzje

większością kwalifikowaną

– Stworzenie podstaw prawnych dla funkcjonowania Trybunału

Obrachunkowego poprzez umieszczenie go wśród głównych instytucji

wspólnot

– Określenie potrzeby utworzenia nowych organów pomocniczych: Rzecznika

Praw Obywatelskich, Komitetu Regionów, Komitetu Ekonomiczno –

Finansowego oraz Europejskiego Banku Centralnego

TRAKTAT AMSTERDAMSKI

Podpisany w dniu 2 października 1997r.

(wszedł w życie dnia 1 maja 1999r.)

– „Uwspólnotowił” dorobek prawny Schengen poprzez włączenie go do I filaru

– Wyłączył politykę wizową, imigracyjną i azylową z II filaru przecz co została

zmieniana nazwa III filaru na Współpracę policyjną i sądową w sprawach

karnych

TRAKTAT NICEJSKI

Podpisany w dniu 26 lutego 2001r.

(wszedł w życie 1 lutego 2003r.)

– Określił sposób reprezentowania państw członkowskich w instytucjach UE po

poszerzeniu o 12 państw kandydujących

– Ograniczył liczbę komisarzy (po przystąpieniu 27-ego państwa)

– Przewidział możliwość tworzenia wyspecjalizowanych izb sądowych

TRAKTAT USTANAWIAJĄCY KONSTYTUCJĘ DLA EUROPY

(Podpisany w dniu 29 października 2004f. W Rzymie)

NIE WSZEDŁ W ŻYCIE

– Wymieniał wartości na których oparta jest UE

– Przewidywał nadanie Unii osobowości prawnomiędzynarodowej

– Zawierał procedurę wystąpienia z UE państwa

TRAKTAT Z LIZBONY

Podpisany w dniu 13 grudnia 2007r. W Lizbonie

(wszedł w życie w dniu 1 grudnia 2009r.)

ZMODYFIKOWAŁ :

– Traktat o ustanowieniu Wspólnoty Europejskiej (TWE) zmieniając jego nazwę

na: Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej TFUE

– Traktat o Unii Europejskiej (TUE) pozostawiając jego nazwę bez zmian

TRAKTAT Z LIZBONY

– Zlikwidował trój filarową strukturę UE

– Z dawnego I filaru UE wyłączył EWEA (EUROATOM) która stała się odrębną

organizacją międzynarodową

– Wzmocnił wspólną Politykę Zagraniczną i Bezpieczeństwa ( Dawny II filar)

– Nadał Unii Europejskiej jednolitą osobowość prawną UNIA EUROPEJSKA

ZASTĄPIŁA WSPÓLNOTĘ EUROPEJSKĄ I STAŁA SIĘ JEJ

NASTĘPCĄ PRAWNYM

– Wprowadził procedurę wystąpienia z UE przez państwo członkowskie

– Przyznał grupie 1 miliona obywateli prawo inicjowania procesu

prawotwórczego

– Wprowadził nowy sposób rozumienia zasady pomocniczości (Subsydiarności)

ZGODNIE Z NOWYM SPOSOBEM ROZUMIENIA ZASADY

SUBSYDIARNOŚCI

W dziedzinach, które nie należą do wyłącznych kompetencji Unii, podejmuje ona

działania tylko wówczas i tylko w takim zakresie, w jakim cele zamierzonego

działania nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa

członkowskie zarówno na poziomie centralnym oraz lokalnym, i jeżeli ze względu na

rozmiary lub skutki proponowanego działania możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na

poziomie Unii

NA MOCY ZMIENIONEGO TRAKTATEM Z LIZBONY TRAKTATU O UNII

EUROPEJSKIEJ

(TUE):

KARTA PRAW PODSTAWOWYCH UNII EUROPEJSKIEJ UZYSKAŁA

MOC PRAWNIE WIĄŻĄCĄ

a także

WPROWADZON MOŻLIWOŚĆ PRZYSTĄPIENIA UNII EUROPEJSKIEJ

DO KONWENCJII O OCHRONIE PRAW CZŁOWIEKA I

PODSTAWOWYCH WOLNOŚCI.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: