Określenie własnego stylu myślenia.doc

Określenie własnego stylu myślenia.

Styl myślenia - naturalny sposób postępowania, zdeterminowany przez nowe wydarzenia, kiedy nie możesz polegać na pamięci, rutynie, doświadczeniu czy powielaniu cudzej pomysłowości. Twoja reakcja musi być wtedy przemyslana. To własnie wtedy, w tzw. Czasie Zero do głosu do chodzi Twój przyrodzony styl myślenia.
Pamiętaj - stylu myślenia nie można się nauczyć, jest ci dany od urodzenia. Można go jednak rozpoznać i wykorzystywać jego silne strony w codziennych sytuacjach. Można rozpoznawać również styl myślenia innych, rozumieć to i uwzględniać we wzajemnych relacjach na dowolnym polu. Inaczej: nie ma stylów gorszych i lepszych. Wszyscy jesteśmy mieszanką mocnych i słabych stron własnego stylu myślenia.. Sztuką jest wykorzystywanie tej wiedzy w praktyce. A więc nie ma sensy próbować być dobry w tym, w czym jesteś marny. Lepiej triumfuj w tym, czego się uczysz szybko i bez trudności. Nie będziesz więc tracił sił i czasu na niezdrową rywalizację, a zaczniesz cieszyć się tym, co najlepsze w tobie i w innych.
Każdy styl jest niezbędny, żeby świat nadal funkcjonował.
Źródłem stylu myślenia jest szybkość funkcjonowania umysłu.
Poniżej znajdziesz 18 par stwierdzeń, opisujących różne sytuacje. Aby określić swój specyficzny styl myślenia, odpowiedz szczerze na każde z pytań i wybierz te odpowiedź, która najlepiej cię. charakteryzuje. Kieruj się przy tym zasad:

A - jeśli a charakteryzuje cię lepiej niż B
B - jeśli B charakteryzuje cię lepiej niż A
N - jeśli żadne ze stwierdzeń do ciebie nie pasuje.

Jeśli uważasz, że reagujesz na oba sposoby w różnych sytuacjach, wybierz tę reakcję, która zachodzi lub zaszłaby pierwsza, w sposób bardziej naturalny, zwłaszcza w nieznanych sytuacjach, kiedy nie możesz sięgnąć pamięcią do tego, czego mogłeś się nauczyć.
1A. W nowej sytuacji moją pierwszą reakcją są uczucia. Dopiero później zyskuję więcej obiektywizmu i zastanawiam się nad problemem.
1B. W nowej sytuacja najpierw zastanawiam się nad problemem. Mogę zdawać soboie sprawę ze swoic h uczuć, ale niemal zawsze myślę przed reagowaniem.

2A. Przejawiam naturalną inwencję. Obmyślam całkowicie nowe, kompletne rozwiązania złożonych problemów szybciej, niż wchodzę w związki międzyludzkie.
2A Jestem z natury przyjacielski. Wchodzę w związki międzyludzkie szybciej i łatwiej, niż obmyślam całkowicie nowe, kompletne rozwiązania złożonych problemów.

3A. Z reguły nie podejmuję szybko decyzji w nowych dziedzinach. Wstrzymuję się z decyzją, by zyskać pełniejszą informację, niezależnie od swoich uczuć.
3B. Z reguły podejmuję szybko decyzję w nowych dziedzinach i rzadko powtórnie ją rozważam.

4A. Moje nowe decyzje wynikają ze stosowania ścisłej logiki, dzięki której ustalam, co jest nie w porządku. Trudno minie odwieść uczuciami czy intuicją od prostej logicznej odpowiedzi.
4B. Moje nowe decyzje są skutkiem "wizji", jak rozwiązać dane problemy. Testuję powstające w umyśle obrazy w sposób, który trudno mi opisać, i formułuję dwa - trzy kompletne, nowe rozwiązania

5A. Chociaż potrafię podać odpowiedź na nowe problem, najlepiej wychodzi mi opracowanie i doskonalenie planu jego rozwiązania, obejmującego niezbędne szczegóły.
5B. Chociaż potrafię podać odpowiedź na nowe problem, najlepiej wychodzi mi wymyślenie nowego podejścia, natomiast z większym trudem obmyślam szczegóły planu.

6A. Jestem najlepszy w rozwiązywaniu złożonych, rzeczywistych problemów za pomocą prostych, praktycznych odpowiedzi. Lepiej wychodzi mi domyślanie się, co trzeba zrobić, niż nakłonienie innych, by to wykonali.
6B. Jestem najlepszy w rozwiązywaniu złożonych problemów międzyludzkich za pomocą uczuć i wglądu. Najlepiej czuję się jako członek zespołu lub wtedy, gdy angażuję innych.

7A. Ogólnie rzecz biorą reaguję zanim pomyślę. Mogę zdawać sobie sprawę z faktów, lecz moja pierwsza reakcja niemal zawsze odzwierciedla moje uczucia.
7B. Ogólnie rzecz biorąc, reaguję po przemyśleniu faktów. Mogę zdawać sobie sprawę ze swoich uczuć, lecz moja pierwsza reakcja niemal zawsze stanowi odbicie faktów, nie emocji.

8A. Jestem z natury efektywny. Szybko formułuję wnioski, zwłaszcza w nowych dziedzinach.
8B. Jestem z natury dokładny. Zbieram informacje w nowych dziedzinach, by przed podjęciem decyzji zagwarantować jej trafność

9A. Kiedy radzę sobie z nieznanym dotąd problemem, zwykle wymyślam nowe sposoby zastosowania tego, co już wiem. Moje rozwiązania są praktyczne i od razu można dostrzec ich sens.
9B. Kiedy radzę sobie z nieznanym dotąd problemem, zwykle zestawiam sprzeczne informacje, by wyjść poza to, co znane, po czym znajduję ogólny kierunek rozwiązania problemu.

10A. W nowych sytuacjach wcześniej zdaję sobie sprawę z niewerbalnych reakcji niż z faktów
10B. W nowych sytuacjach wcześniej zdaję sobie sprawę z faktów niż z niewerbalnych reakcji.

11A. Moje nowe pomysły są początkowo uznawane za tak niezwykłe lub wydumane, że innym trudno je poprzeć.. Potrafię wyznaczać nowy kierunek działania bez oglądania się na poparcie ludzi.
11B. Od początku chcę, by wszyscy lubili mnie i moje pomysły. Wyznaczanie nowych kierunków działania wchodzi mi najlepiej, gdy inni popierają moje idee.

12A. Najłatwiej wychodzi mi wymyślanie nowych rozwiązań, które są praktyczne i zrozumiałe.
12B. Najłatwiej wychodzi mi wymyślanie nowych idei, które mogą być na początku niejasne, lecz zasadniczo redefiniują problem tak, iż na ich podstawie może zostać sformułowane rozwiązanie.

13A. Największym wkładem z mojej strony jest metodyczne porównanie nowego problemu do sytuacji z przeszłości. Zanim wytyczy się cele działania.
13B. W obliczu nowego problemu największym wkładem z mojej strony jest wizualizacja i przetestowanie kilku nowych rozwiązań, tak iż przed wyznaczeniem celów działania zostaje stworzony ogólny obraz sytuacji.

14A. Często bywam oschły, nawet niedelikatny, rzadko bowiem zauważam emocje choć biorę je pod uwagę. Szybko przechodzę do sedna sprawy.
14B. Postępuję powoli, bo wczuwam się w emocje innych. Często zauważam emocje i biorę je pod uwagę, by osiągnąć porozumienie, przy którym wszystkim odpowiada moja osoba i moja idea.

15A. Ponieważ natychmiast oceniam pomysły innych, najlepiej wychodzi mi ustalenie bardziej racjonalnych rozwiązań, opartych na moim doświadczeniu.
15B. Ponieważ reaguję spontanicznie na intuicyjne odczucia dotyczące emocji innych osób, najlepiej wychodzi mi ustalanie rozwiązań opartych na mojej empatii.

16A. Czuję się najlepiej przy tworzeniu strategii i długoterminowych kierunków działania, odmiennych od wszystkich znanych mi w przeszłości. Więcej czasu zabiera mi wytłumaczenie moich idei tak, by zapaliły się do nich inne osoby.
16B. Czuję się najlepiej, rozbudzając w ludziach zapał do możliwości już zdefiniowanych, planów. Więcej czasu zabiera mi określenie strategii i długoterminowych kierunków działania.

17A. Szybko i bez dłuższego analizowania tworzę pozbawione emocji rozwiązania w nowych sytuacjach. Uważam, że zwykle nie potrzeba niczego więcej.
17B. W nowych warunkach tworzę przemyślane rozwiązania w ten sposób, ze najpierw metodycznie oceniam sytuację, a następnie dzielę ją na elementy składowe, służące do dalszej analizy.

18A. W przypadku niepowodzenia i nowego problemu przed próbą jego rozwiązania analizuję, co poszło nie tak, przez staranne zebranie wszystkich faktów i porównanie ich ze znanymi im bezpośrednio lub pośrednio właściwymi odpowiedziami.
18B. W przypadku niepowodzenia i nowego problemu przed próbą jego rozwiązania muszę wyobrazić sobie i przetestować w umyśle kilka koncepcji, bądź rozwiązujących cały problem, bądź zmieniających całkowicie jego definicję.

Zaznacz wybrane odpowiedzi, a wyniki wpisz do poniższego arkusza. Policz odpowiedzi w każdej z kolumn i zapisz ich liczbę w ramkach umieszczonych poniżej.