Pierwsze ślady obecności Słowian na zachód od Odry.pdf

Zapomniana inskrypcja staropolska z germańskiego cmentarzyska Heganów w Meklemburgii.

We wrześniu roku 1841 w okolicach miasteczka Hagenów na terenie Meklemburgii

zostały odkryte dwa groby szkieletowe datowane na okres wczesnorzymski (II w.

po Chr.) z okazałym wyposażeniem, w skład którego wchodziły między innymi: 2

zapinki - brązowa [...] i żelazna wykładana srebrem; ostroga krzesełkowata,

imacz do tarczy, żelazne groty, dwa srebrne okucia rogów do picia i naczynia

brązowe służące do przyrządzania wina (rondelek, cedzidło i sito). Te ostatnie

uznawano dotychczas zgodnie za prowincjonalnorzymskie. Znalezisko to z

niewiadomych powodów nigdy nie zostało w pełni opublikowane. Niemniej jednak w

roku 1935 niemiecki archeolog W. Asmus, nie zdający sobie z pewnością w pełni

sprawy z wagi i możliwości interpretacyjnych omawianego znaleziska,

nieopatrznie przytoczył pełny inwentarz pochówków wraz z wyborem ilustracji,

co stało sie między innymi powodem naszego wnikliwego zainteresowania się

całym zespołem i jego historyczną wymową.

Wśród wielu znalezionych tam przedmiotów na szczególną uwagę zasługują dwa

naczynia brązowe - czerpak i cedzidło/sito, stanowiące część zastawy służącej

do przygotowywania i picia wina, z których jedno zaopatrzone jest w stempel

identyfikowany - jak się to powszechnie, niestety, uważa - z imieniem

wytwórcy, o dwuznacznej treści ROBILI.SITA

Zastanawiające jest, iż inskrypcja ta była wielokrotnie pomijana w nowszych

pracach dotyczących okresy rzymskiego. Co charakterystyczne, zabrakło jej

również w epokowej pracy niegdyś związanego z polskim Szczecinem niemieckiego

archeologa H. J. Eggersa. Przypadkowość tego faktu nasuwa daleko idące

podejrzenia. Dla badaczy studiujących zasięg odwiecznej prakolebki Słowian,

wśród których znajdują się autorzy tego artykułu, interpretacja treści tej

inskrypcji nie ulega żadnej wątpliwości. Zapisana w archaicznej

staropolszczyźnie (właściwie czytaj: [my] robili.sita) świadczy, iż zasięg

rzemiosła prasłowiańskiego obejmował znacznie większy obszar, niż usiłują to

zasugerować niektórzy archeolodzy. Wbrew bowiem przekonaniom Kazimierza

Godłowskiego i Michała Parczewskiego, stempel ten jest nieodpartym argumentem

na rzecz niepodważalności tezy o aktywności naszych praojców daleko na zachód

od Bugu już po II w. po Chr.

To przez wiele dziesiątków lat ukrywane znalezisko świadczy, że misja

archeologa w bibliotece ma częstokroć większe znaczenie niż jego aktywność w

terenie.

Opracowanie LupussLuporum

Artykuł pochodzi z serwisu Maleficium/Wolfschanze Front