INFORMACJA [łac.], prasa:
1) powiadamianie społeczeństwa lub określonych zbiorowości w sposób zobiektywizowany, systematyczny i konkretny za pomocą ® środków masowego przekazu o bieżących lub prognozowanych wydarzeniach, mających istotne znaczenie polit., nauk., gosp., kult. itp. lub wzbudzających szczególne zainteresowanie odbiorców;
2) jeden z podstawowych gatunków dziennikarskich, reprezentowanych w prasie, radiu i telewizji. Informacja jest rozpowszechniana za pomocą środków językowych, językowo-obrazowych i wizualnych; ze względu na technikę przekazu rozróżnia się: informację prasową (w tym fotoinformację), radiową i telewizyjną; ze względu na charakter źródeł można wyodrębnić: informację własną (pochodzącą od stałych współpracowników danej redakcji bądź przekazaną jej na prawach wyłączności), informację agencyjną (otrzymaną za pośrednictwem dalekopisów, w formie biuletynów, serwisu zdjęciowego lub film.), informację oficjalną (urzędowe komunikaty władz, instytucji, organizacji itp.); ze względu na zakres tematyki informacje można podzielić na: lokalną, krajową i zagraniczną; do gł. gatunków spełniających funkcje informacyjne należą: wiadomość (w tym wiadomość rozwinięta), depesza prasowa, komunikat, notatka.
Według Ireny Tetelowskiej :
„Informacja opisuje, zdaje sprawę z faktu lub stanu rzeczy, odnosi się do niego, przez co umożliwia czytającemu, odtwarzającemu wynik czynności poznawczej reportera, wyobrażenie sobie danego faktu. Czyni to za pomocą słów pełniących funkcje powiadamiania, a wiec budujących jednoznaczne intencje znaczeniowe.”
Lidia Zakrzewska pisze, ze informacja jest bezstronnym , rzeczowym i dokładnym opisem lub sprawozdaniem faktu, stanu, dziejącej się rzeczywistości , w miarę potrzeby uwzględniającym ciąg przyczynowo – skutkowy.
Informacja czysta to obiektywny przekaz, pozbawiony elementów wartościowania i śladów osobistego stosunku dziennikarza do przedstawianych faktów. Wydaje się, ze informacja czysta to jedynie swoista konstrukcja teoretyczna, niemożliwą wręcz do zrealizowania w aktach komunikacji językowej. Zdajemy sobie sprawę , ze informując kogoś o jakimś zdarzeniu zawsze, nawet mimo woli, dokonujemy selekcji elementów składających się na zdarzenie i wybieramy te, które według nas są najistotniejsze a im więcej naszej subiektywnej ingerencji w przekazanie wiadomości to tym bardziej staje się ona zbeletryzowaną. Obiektywizm informacji prasowej jest głównie problemem warsztatowym. Chodzi o to aby odbiorcy odnosili wrażenie, ze mają do czynienia z tekstem absolutnie bezstronnym. Język informacji nacechowany emocjonalnie zasugeruje postawę, jaką należałoby , według autora przyjąć wobec opisywanego zjawiska , użyty w tekście wywoła określone i oczekiwane przez piszącego emocje1.
Informacje czystą charakteryzuje język prosty, zwięzły i nieskomplikowany, zrozumiały dla wszystkich . Natomiast w informacji zbeletryzowanej możemy znaleźć zdania złożone, czasami wręcz
Dziks