The Caged Bird rozdział 12-20.pdf

“ “The Caged Bird ” ”

Autorka: Kristen Nicole

Tłumaczenie od rozdziału 12:

Yvette89&Night_angel94

Rozdział 12 betowała: Ewela993

Beta od rozdziału 13: - Elune

Rozdział 17, 19 i 20 betowała: Ewels

Spis treści

Rozdział 12: “Forever" .............................................................................................................. 3

Rozdział 13: „Variation on the Word Sleep” ......................................................................... 13

Rozdział 14: “How Can I Tell” .............................................................................................. 24

Rozdział 15: “Poems of our Climate” ..................................................................................... 32

Rozdział 16: “Growing up” .................................................................................................... 45

Rozdział 17: „A Box of Sun”.................................................................................................. 56

Rozdział 18 ............................................................................................................................. 70

Rozdział 19 ............................................................................................................................. 85

Rozdział 20 ............................................................................................................................. 98

Rozdział 12: “Forever"

You said you'd

never fall down

the stairs again,

so I tripped you,

to remind you

there is no way

to control your

destiny as long

as I hold you

back, and that's

why I flew away,

giving you time

to escape until

it was time for

us to meet

again, and we

will meet again,

over and over.

- Jason Flatowicz

Przez ostatnie godziny w piątek spieszyłam się w bibliotece, by oczyścić moje myśli ze

wzajemnego… oddziaływania pomiędzy Edwardem a mną. Alice spędziła z nami całe

popołudnie, a pan Jasper cały czas pałętał się za nią w bibliotece, jak nieszczęśliwie

zakochany szczeniaczek. Mogłabym to uznać za śmieszne, ale jednak było to dla mnie

dziwne. Nie byłam przyzwyczajona do widoku jego twarzy zdominowanego przez wiele

emocji. Uważałam go za najbardziej zrównoważoną osobę, jaką kiedykolwiek poznałam.

Kiedy Alice powiedziała mu kiczowaty żart podczas zamykania, faktycznie usłyszałam

jego chichot. To było totalnie dziwaczne.

Po zgaszeniu świateł i włączeniu alarmu pan Jasper oświadczył, że zawiezie Alice do

domu. Eskortował ją po mokrej nawierzchni na parkingu do swojego samochodu –

klasycznego, czarnego kabrioletu GTO, którego nikomu nie pozwalał dotknąć, a co

dopiero nim pojeździć. Alice pomachała do nas wesoło z siedzenia pasażera, gdy

odjeżdżali. Jej uśmiechnięta twarz wyrażała pełne zadowolenie.

- Gdzie jest twój samochód? – zapytałam Edwarda. Nie wyglądało na to, aby jego

Volvo stało na parkingu biblioteki.

Wzruszył wymijająco ramionami, jego twarz była zagadkowa. – W pobliżu.

Uniosłam brwi. – W pobliżu?

- Tak – odpowiedział, lekko owinął rękę wokół moich ramion i prowadził mnie w

kierunku chodnika. – Pomyślałem, że może mógłbym cię dzisiejszej nocy odprowadzić do

domu. Możemy spróbować tej małej rzeczy zwanej konwersacją. Słyszałem, że to

przyjemne.

Zaśmiałam się, rozkoszując się ciepłem, które jego ciało dostarczało mi pośród tego

chłodnego, nocnego powietrza. – Okej, myślę, że moglibyśmy to wypróbować. Zobaczmy,

jak pójdzie.

Przez kilka minut szliśmy obok siebie w błogiej ciszy. – Sądzę, że jedno z nas

faktycznie musi zacząć mówić, aby zadziałała ta cała konwersacja – zażartowałam, a on w

odwecie połaskotał mnie w talii, dopóki nie piszczałam i prosiłam, żeby przestał.

Uważałam, że wspólne spędzanie czasu po naszym spotkaniu w stosach książek będzie

jakoś dziwne, ale wydawało się to być zupełnie naturalne – i dla mnie to było szokujące.

Nawet w najmniejszym stopniu nie czułam się niezręcznie. W rzeczywistości to uczucie

było takie, jakbyśmy znali się już od lat.

Nie powinnam zacząć się rumienić jak jakiś dziwak, czy niekontrolowanie się jąkać?

Cienie grały na jego twarzy, kiedy szliśmy pod baldachimem z drzew. – Wiem, co

będziemy robić – oświadczył w końcu zdecydowanie. – Oboje mamy sobie do zadania

wiele pytań o każdym z nas, nieprawdaż?

Gdy niezdecydowana skinęłam głową, podarował mi szeroki uśmiech i kontynuował: -

Tak wiec, będziemy przez całą drogę do domu zadawać sobie na zmianę inne pytania.

Żadnego tabu – o co inna osoba zapyta, musimy odpowiedzieć. – Jego oczy były tak

głębokie i nieodgadnione jak noc. – Zgoda?

Mój wzrok przesunął się w dół na nasze stopy. Przyglądałam się małym kroczkom

moich drobnych Mary Janes, które stawiałam podwójnie, aby pasowały do jego dużo

większych kroków w znoszonych martensach. Pomysł był niewątpliwie kuszący.

Pragnęłam zadać tak wiele pytań, na które chciałam dostać odpowiedzi. Jednak musiałam

się zastanowić, czy ten plan ostatecznie nie odwróci się przeciwko mnie. W końcu on był

w stanie zapytać mnie, o co chciał, a ja nie byłabym w stanie skłamać.

Co jeśli on zapyta mnie o coś związanego z seksem? Wyjdę na całkowitego głupka.

Moja nienasycona ciekawość wzięła nade mną górę i zgodziłam się na ten pomysł. – Ja

zaczynam – wypaliłam. Chciałam zadać mu przynajmniej jedno pytanie, zanim on będzie

mógł spytać mnie o coś, czym chciałby doprowadzić mnie do śmierci z powodu

zażenowania.

Zaśmiał się przytulił mnie do swojego boku. – W porządku, księżniczko. Co chcesz o

mnie wiedzieć?

Te słodkie czułości podekscytowały mnie, a ja bardzo starałam się nie zaczerwienić.

Chciałam utrzymać nasze przyjacielskie stosunki. Na żadne pytanie nie otrzymam

odpowiedzi, jeśli rzucę się na niego, tak jak wcześniej tego wieczoru. Mój umysł pracował

po nadgodzinach, by znaleźć coś, co nie wydawałoby się zupełnie dziecinne albo natrętne.

Zdecydowałam, że zacznę powoli i opracuję sobie trudniejsze pytania.

- Moje pierwsze pytanie… - urwałam, niepewna jak ułożyć moje poplątane myśli w

słowa. Postanowiłam podejść do tego swobodnie, utrzymać mój głos tak zblazowany, jak

to tylko możliwe. – Dlaczego nagrałeś mi CD, po tym, jak tylko raz mnie spotkałeś?

Rzucił krótkie spojrzenie w dół i badał moją twarz. – Podobała ci się?

Byłam zdziwiona tym, że widocznie bał się mojej odpowiedzi. Gdy natychmiast nie

odezwałam się, oderwał ode mnie swoje ramię i wczepił dłoń w swoje włosy, ciągnąc za

pasma.

Czy on denerwował się, ponieważ myślał, że mogłam nie polubić płyty? Żartuje sobie?

Zaśmiałam się i szturchnęłam go w bok, oczarowana jego nagłym brakiem pewności

siebie. – Ja ją nie tylko lubię, ja ją kocham. Nie bądź niemądry.

Promienny uśmiech rozświetlił jego twarz i chwycił moją dłoń, stykając swoje ciepłe

palce z moimi. – Jakie piosenki lubisz najbardziej? – zapytał, machając naszymi

splecionymi dłońmi w tę i z powrotem. – Czytałaś mój list?

To nie była strona Edwarda, którą znałam. Wyglądał na tak podekscytowanego i

chłopięcego, że aż nienawidziłam mu przerwać. – Hej, nie powinna być teraz moja kolej?

Jeszcze nie dałeś mi odpowiedzi na żadne pytanie, kolego – przekomarzałam się i

ścisnęłam mu dłoń.

- Och, prawda. – Zachichotał, zanim głęboko westchnął. – Myślę, że zrobiłem ją dla

ciebie, ponieważ wydawałaś się naprawdę zupełnie inna niż wszystkie dziewczyny. –

Podniósł dłoń, przewidując moje wtrącenie. – I tak, jestem bardzo świadomy, jak

cholernie oklepanie to brzmi.

Wsłuchiwałam się w odgłosy naszych stóp odbijających się o nawierzchnię chodnika,

gdy czekałam na to, aż będzie kontynuował. Wiedziałam, że nie był świetny w dobieraniu

słów, więc postanowiłam być cierpliwa i dać mu tak dużo czasu, ile będzie potrzebował,

by odpowiedzieć na moje pytanie.

Nawet jeśli jego odpowiedź była na tyle tajemnicza, bym zapragnęła do udusić.

- Zgaduję, że to, co chciałem miałem na myśli to to, że stawiłaś czoła moim bredniom i

to mi się spodobało. – Podczas tego wyznania na jego ustach pojawił się krzywy uśmiech i

poczułam, jak również moje kąciki ust kierują się do góry. –

zatem

lubisz

mnie,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: