Ekonomia – jest nauką o gospodarowaniu
Rynek jest to ogół transakcji kupna i sprzedaży
Mikroekonomia – gospodarka na szczeblu pojedyńcczym
Makroekonomia-gospodarowanie na szczeblu organizacji złożonych (państwo)
Popyt-zapotrzebowanie zgłaszane przez konsumentów po różnych cenach (w danym momencie)
Podażoferta proponowana przez przedsiębiorców po róznych cenach(w danym momencie
Prawo popytu mówi o tym, iż wzrost ceny powoduje spadek ilości popytu (ceratis paribus)
Zmiana ceny à zmiany ilości popytu
Zmiana czynników pozacenowych à Zmiana popytu
Czynniki pozacenowe wpływające na popyt.
- Dochody
- Liczba konsumentów
- Ceny substytutów i dóbr komplementarnych
- Przewidywanie cen w przyszłości
- Gust i preferencje
Zmiana ceny powoduje zmianę ilości podaży
Subwencja – Przeciwieństwo podatku
Czynniki pozacenowe wpływające na podaż (producentów)
- podatki i substydja
- ceny czyników produkcji (maszyny)
- technologia
- liczba producentów i sprzedawców
- przewidywanie cen w przyszłosci
Zmiana czynników pozacenowych à zmiana podaży
Mechanizm rynkowy-działania przedsiębiorstw i konsumentów doprowadzające do równowagi rynkowej.
Nadmiar
Niedobór
Spadek popytu przy stałej podaży powoduje na rynku spadek ceny równowagi i spadek ilości równowagi.
Wzrost popytu przy stałej podaży powoduje na rynku wzrost ceny równowagi, wzrost ilości równowagi.
Wzrost podaży przy stałym popycie powoduje na rynku spadek ceny równowagi, a wzrost ilości równowagi.
Spadek podaży przy stałym popycie powoduje na rynku wzrost ceny równowagi, a spadek ilości równowagi.
% Δ QD
Wzór elastyczności cenowej Ep= ------- <= 0
% Δ P
Elastyczność cenowa popytu informuje o tym, o ile procent zmieni się ilość popytu, jeżeli cena zmieni się o 1 procent.
Ep=-2 1%↑ P=> 2%↓ Q Ep=-1/4 1%↑ P=> ¼%↓
Metoda pionowa [Ep] = a/b [Ep] = c/d Trzeba pamiętać o „-„
Np. ( p1=1000 p2=800 q1=300 q2=500
Ep=200/800/-200/1800=1/4*(-9/1)=-9/4
1%↓P=>9/4%↑Q
przykład 2.. Ep= - 2 1%↓Q=>2%↑Q
Im Ep jest mniejsze tym większa elastycznośc
Elastyczność dla ceny równej 200
Ep = 0 à popyt doskonale sztywny
Ep e (0;-1) à popyt sztywny
Ep e (-1; - niesk) à popyt elastyczny
Ep= - niesko. à doskonale elastyczny
Dla ceny bardziej elastyczna jest D2
Dla ilości bardziej Elastyczna jest D1
Z dwóch krzywych popytu dla każdej ceny bardziej elastyczna jest ta która niżej przecina oś rzędnych
Z dwóch krzyw. P. bardziej elastyczna dla każdej ilości jest ta która dalej przecina oś rzędnych.
1 – bardziej elastyczna i dla ilości i dla ceny
przychódd całkowity PC=P*Q
Δ PC
przychódd marginalny PM= ----
Δ Q
Przychód marginalny informuje o tym, o ile zmienił się przychód całkowity na skutek zmiany ilości o 1 jednostkę.
P Q PC PM
10 1 10 10
9 2 18 8
8 3 24 6
7 4 28 4
6 5 30 2
________________________/
5 6 30 0
4 7 28 -2
3 8 24 -4
2 9 18 -6
1 10 10 -8
E – elastyczny (popyt)
Sz – sztuczny (popyt)
E--P↓=>PC↑ ^ PM>0
Sz->P↓=>PC↑ ^ PM>0
-1->P↓=>PC const max ΔPM=0
% Δ Q
Wzór elastyczności dochodowej popytu EDp= -------
% Δ DP
DP – dochód pieniężny.
Elastyczność dochodowa popytu informuje o tyn, o ile % zmieni się popyt jeżeli dochody konsumentów zmienią się o 1%.
Dobra dzielimy na: normalne i podrzędne
EDP>0 EDP<0
/ \
podstawowe luksusowe
1>EDP>0 EDP>1
Dobra normalne – to takie dobra, dla których wzrost dochodu powoduje wzrost konsumpcji (spadek dochodów wywoła spadek konsumpcji).
Dobra podrzędne to dobra, dla których wzrost dochodu powoduje spadek konsumpcji (spadek dochodów wywoła wzrost konsumpcji).
Dobra normalne dzielą się na dobra podstawowe i luksusowe. Dobra podst. to takie dobra dla których stałe przyrosty dochodów wywołują coraz mniejsze przyrosty konsumpcji. Dla dóbr luks. stałe przyrosty dochodów powodują coraz większe przyrosty konsumpcji.
EDP=2 EDP=1/2
1%↑DP =>2%↑Q 2%↑DP=>1%↑Q lub 1%↑DP=>1/2%↑Q
1%↓DP=>2%↓Q 2%↓DP=>1%↓Q lub 1%↓DP=>1/2%↓Q
EDP=-4
1%↑DP=>4%↓Q i 1%↓DP=>4%↑Q
% ΔQx
% ΔPy
informuje o tym o ile % zmieni się popyt na jedno dobro jeżeli cena drugiego dobra zmieni się o 1%
Dla substytutów à Em>0
Dla komplementarnych à Em<0
N à Em=0
Em=3 Em=-2
1%↑Pyà3%↑Qx 1%↑Pyà2%↓Qx
1%↓Pyà3%↓Qx 1%↓Pyà2%↑Qx
Elastyczność cenowa podaży – informuje o tym o ile procent zmieni się ilość podaży jeżeli cena danego dobra zmieni się o 1 procent.
%ΔQs
Es= -------- >=0
%ΔP
Es=5
1%↑Pà5%↑Qs
1%↓Pà5%↓Qs
Analiza zachowań producenta- Zakładamy iż do procesu produkcji używamy dwóch czyników praca i kapitał w krótkim okresie zmieniamy wielkość produkcji zmieniając tylko czynnik pracy przy stałym poziomie kapitału w długim okresie możemy zmienić produkcje zmieniając zarówno czynnik pracy jak i czynnik kapitału
Funkacja produkcji w krótkim okresie=jednoczynikowa funkcja produkcji Założenia
1.Jeden czynnik stały(kapitał) 2.Jeden czynnik zmienny(praca) 3.Kapitał i prace można łączyć w różnych proporcjach 4 Produkt jednorodny 5. technologia jest stała
Produkt przeciętny pracy: PPL = Q/L : informuje o tym jaka ilość produkcji przypada na jedną jednostkę czynnika pracy(1 pracownik)W analizie geometrycznej produkt przeciętnypracy jest nachyleniem odcinkałączącego początek układu współrzę. Z punktem leżącym na wykresie produktu całkowitego.
Produkt marginalny pracy PML= ΔQ/ΔL : jest to zmiana produktu całkowitego wywołana zmianą zatrudnienia czynnika pracy o jedną jednostkę.Produkt marginalny pracy jest pochodną produktu całkowitego
Etapy : 1)PPL ↑ 2) PML>PPL 3) PPL>=PKL>=0 4)PML<0
Dla producenta dążącego do maksymalizcji zysku efektywny jest etap 3
Prawo malejących przychodów = prawo nieproporcjonalnych przychodów = prawo malejącego produktu marginalnego – Prawo to mówi iż zwiększenie nakładów czynnika zmiennego o kolejne jednostki przy pozostałych czynnikach stałych od pewnego momentu zacznie potrzebowac coraz mniejsze przyrosty produkcji
Funkcja produkcji o długim okresie = dwuczynnikowa funkcja produkcji
Graficzną ilustracją dwuczynikową funcji produkcji jest izokwanta która przedstawia takie kombinacje ilości kapitału i pracy które połączone ze sobą dadzą jednakową wielkość produkcji
Marginalna stopa techniczej substytucji MSTS=ΔK/ΔL=PML/PMk ↓ infor. o zdolności zastępowania jednego czynnika produkcji drugim. MSTS infor. o tym z ilu jednostek kapitału może zrezygnować producent zatrudniając dodatkową jednostkę czynnika pracy przy załorzeni iż wielkość produkcji nie ulega zmianie
Prawo malejącej marginalnej stopy technicznej substytucji – mówi o tym,iż zwiększając nakład czynnika pracy o kolejne jednostki. Możemy rezygnować z coraz mniejszych ilości kapitału zakładając iż produkcja nie ulega zmianie.Każda kolejna jednostka pracy zastępuje coraz mniej kapitału
Koszt całkowity KC = w*l+n*k w-cena l n-cena k
W krótkim okresie jeden z czyników produkcji(kapitał)jest stały a drugi czynnik produkcji(praca)może ulegać zmianie.Dlatego też koszty produkcji w krótkim okresie dzielimy na koszty stałe(koszt kapitału= N*K)i koszty zmienne(koszty pracy = w*L)
Koszt stały całkowity charakteryzuje się tym iż nie KSC ulega zmianie wraz ze zmianą produkcji jego poziom jest stały nawet dla produkcji równej 0
Koszt zmienny całkowity – to taki koszt który zmienia KZC się wraz ze zmieną produkcji a dla produkcji równej 0 koszt zmienny całkowity wynosi 0
KC = N*K + w*L
KC = KSC + KZC
Koszt stały przeciętny : KSP KSC / Q
Koszt zmienny przeciętny : KZP = KZC / Q
KCP = KC / Q = KSC + KZC / Q = KSP + KZP
W analizie geometrycznej KCP jest nachyleniem odcinka łączącego początek ukł. Współrzędnych z punktami leżącymi na wykresie KC
Koszt Marginalny- jest to zmiana kosztu całkowitego wywołana zmianą produkcji o 1 jednostkę
KM= ΔKC / ΔQ
Gdy KM = 10 to przy produkcji 1 produktu więcej zarobimy 10 zł.
KZP-koszt zmienny przeciętny
KM>0 KCP-koszt całkowity przeciętny
Związki między KCP,KZP,KM, po pierwszze obydwa koszty przeciętne (KCP,KZP)przecinają się z KM w Swoich Minimach.
Po drugie dla tych poziomów produkcji dla których koszty przeciętne są większe niż koszty marginalne koszty przecietne maleją
Po trzecie dla tych poziomów produkcji dla których KP są mniejsze KM,KP są rosnące
Po czwarte koszt stały przeciętny nie jest powiązany z KM
Po piąte koszt całkowity przeciętny jest zawsze większy od KZP
A – Mała firma
B – Większa firma
C – Największa firma
KPD – Koszt przeciętny długookre...
freessak