cw2.doc

(69 KB) Pobierz

 

 

 

Zdrowie Publiczne 

cz. II 

 

Bogusław Grabowski

 

 

 

 

 

      Edward Jenner 1749 – 1823 rok

 

 

 

 

 

Wirus ospy prawdziwej  (Variola vera)

 

 

 

 

 

Kompletny zestaw do szczepienia  przeciw ospie prawdziwej: rozcieńczacz (na  samej górze), szczepionka Dryvax®, skaryfikator

 

 

 

 

 

W Polsce ostatni raz  ospa pojawiła się w 1963 we Wrocławiu.  Nie była to jednak epidemia rodzima.  Pierwszy chory przywlókł chorobę z Indii.  Zachorowało 99 osób, z czego 7 zmarło  (śmiertelność ok. 7%).

 

Wprowadzono przymusowe szczepienia  wszystkich mieszkańców miasta, które od  reszty kraju odgrodzono kordonem sanitarnym;  izolowano dwa tysiące osób, które mogły  mieć kontakt z chorymi.

 

Przy pomocy tych działań  epidemia została opanowana w ciągu dwóch  miesięcy.

 

 

 

 

 

Ostatnim dużym zarzewiem  ospy w Europie była epidemia w Jugosławii  w 1972 roku. Ogniskiem zakażenia okazał  się pielgrzym, który powrócił z Bliskiego  Wschodu, gdzie zakaził się wirusem.

 

Epidemia objęła 175  osób, z których 35 zmarło (śmiertelność  20%).

 

Władze ogłosiły stan  wyjątkowy, wprowadziły kwarantannę oraz masowe  ponowne szczepienia obywateli, korzystając z  pomocy WHO i Donalda Hendersona.

 

W ciągu 2 miesięcy  epidemia została powstrzymana.

 

 

 

 

 

Ostatni naturalny przypadek  Variola minor został zdiagnozowany 26 pażdziernika 1977, a ostatni przypadek groźniejszej Variola major – dwa lata wcześniej, w listopadzie 1975. 

 

Kompletne wyeliminowanie ospy  kosztowało 300 milionów dolarów amerykańskich.

 

Jest to jedyna choroba  uznana przez WHO, w roku 1980, za  całkowicie  eradykowaną

 

 

 

 

 

Antonie van Leeuwenhoek  ur 24 października w 1632 roku

 

 

 

 

 

Antonie  van Leeuwenhoek (ur. 24 października 1632 w Delft; ochrzczony 4 listopada 1632 jako Thonius Philipszoon; zm. 26 sierpnia 1723 tamże) – holenderski przedsiębiorca i przyrodnik.

 

Początkowo zajmował się  sprzedażą sukna w Amsterdamie.

 

Później zajął się  produkcją mikroskopów ze szkieł powiększających używanych do badania jakości materiałów sukienniczych.

 

Pierwszy mikroskop został  wykonany przez niego około roku 1677.

 

Obserwował pod mikroskopem  (powiększającym maksymalnie 270x) naczynia włosowate,  krwinki czerwone, bakterie, plankton stawowy  i jako pierwszy człowiek zobaczył ludzki  plemnik

 

 

 

 

 

W latach 1872-1880 był lekarzem powiatowym w Wolsztynie.

 

 

 

 

 

Robert  Koch - właściwie: Heinrich Hermann Robert Koch (ur. 11 grudnia 1843 w Clausthal, zm. 27 maja 1910 w Baden-Baden) – niemiecki uczony, lekarz i bakteriolog. Odkrywca m.in. bakterii wywołujących wąglika, cholerę i gruźlicę.

 

Laureat Nagrody Nobla  w 1905 r. za badania nad gruźlicą.

 

Wprowadził do praktyki  pożywki zestalane żelatyną

 

Stworzył podwaliny mikrobiologii  lekarskiej.

 

Autor postulatów Kocha,  pozwalających określić czy dany mikroorganizm  rzeczywiście jest czynnikiem chorobotwórczym

 

 

 

 

 

Ludwik  Pasteur (fr. Louis Pasteur, ur. 27 grudnia 1822, zm. 28 września 1895)

 

 

 

 

 

W trakcie kariery naukowej  zajmował się badaniami fermentacji i gnicia  (pasteryzacja), a także drobnoustrojów chorobotwórczych.

 

Badał zjawiska odporności  poszczepiennej i opracował szczepionki, między  innymi przeciwko wściekliźnie, a także przeciwko  wąglikowi i cholerze. 

 

Stworzył możliwości hodowli  bakterii i pierwszy opracował podłoża płynne

 

 

 

 

 

Pierwsze  ,,próbkowanie statystyczne''

 

                                                                                                                                                                                                                  

 

 

 

 

 

Procent  osób dożywających określonego  wieku

- w 17-wiecznym Londynie i w latach 1990 w USA 

 

 

70

 

1

 

76

 

84

 

3

 

66

 

92

 

6

 

56

 

95

 

10

 

46

 

97

 

16

 

36

 

98

 

25

 

26

 

99

 

40

 

16

 

99

 

64

 

6

 

100

 

100

 

0

 

XXw.

 

XVIIw.

 

 

 

USA

 

Londyn

 

Wiek

 

 

 

 

 

wrocławskiego pastora Kacpra  Neumanna (Wrocław wtedy nazywał się oczywiście  Breslau). Pastor, o niewątpliwym zacięciu  naukowym, zgromadził rejestry zgonów i narodzin  z pięcioletniego okresu (1687-1691) i studiował  je pod kątem obalenia przesądów związanych  z wpływem faz księżyca na ludzkie zdrowie.  Dane Neumanna były skrupulatne i kompletne  - zawierały wiek i płeć wszystkich  zmarłych, oraz roczne liczby urodzin

 

Dane tej tabeli (odnoszące  się do XVII w.) budzą lekkie przerażenie.  Ich wiarygodność może wydawać się mocno  naciągana, jako że autor sam przyznaje  się, że klasyfikowanie zmarłych do poszczególnych  przedziałów wieku odbywało się nieco po  omacku. Ale niewiele, bo 30 lat później,  ukazała się praca bardzo podobna w charakterze  praca. Tym razem autorem był już sam  Edmund Halley . Halley opublikował w  czasopiśmie par excellence naukowym, bo w  Transactions of the Royal Society ,,statystyczną'' analizę bardzo dokładnych rejestru zgonów i narodzin, przesłanych Królewskiemu Towarzystwu Naukowemu w Londynie przez

 

 

 

 

 

Rudolf  Ludwig Karl Virchow (ur. 13 października 1821 w Schivelbein, obecnie Świdwin, zm. 5 września 1902 w Berlinie) – niemiecki patolog i antropolog, w latach 1849-1902 profesor uniwersytetów w Wü...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin