Stary_czlowiek_i_morze - test.pdf

(1019 KB) Pobierz
LekcjeZLekturaOK.indd
Ernest Hemingway
Stary człowiek i morze
JAK Z£OWIÆ MARLINA ? INSTRUKCJA
1. Podczas czytania książki zgromadź informacje będące odpowiedzią na znajdujące się poniżej pytania.
a) Co zabrał ze sobą Santiago, wypływając w morze? W SKAZÓWKA : Wymieniając sprzęt, zwróć
uwagę na liczbę poszczególnych elementów, grubość, długość. Potrzebne informacje pojawiają się
nie tylko na początku książki, ale niejednokrotnie dopiero w tych jej fragmentach, w których narra-
tor wspomina o wykorzystaniu sprzętu.
b) Kiedy Santiago wypłynął na swój połów (chodzi o porę dnia lub nocy)?
86 E r n e s t H e m i n g w a y S t a r y c z ł o w i e k i m o r z e
43339846.019.png
c) Jakich wskazówek poszukiwał na morzu?
d) Jakie informacje na temat marlina jako gatunku ryb (wielkość, waga, wygląd) zawiera książka He-
mingwaya?
e) Jakie cechy charakteru pozwoliły Santiago złowić marlina?
f) Jakie cechy fizycznebohateraokazałysięprzydatne?
2. Poszukaj w dostępnych źródłach naukowych informacji na temat marlina (wielkość, wygląd, gdzie wy-
stępuje, czym się żywi, dlaczego jest poławiany itp.).
MARLIN:
3. Analizując odpowiedzi z poleceń 1 d) i 2, wyciągnij wnioski wynikające z zestawienia informacji
z książki Hemingwaya i ze źródła naukowego.
J a k z ł o w i ć m a r l i n a ? I n s t r u k c j a 87
43339846.020.png 43339846.021.png 43339846.022.png
4. Jakich błędów Santiago mógł uniknąć? Wypisz je, a następnie zaproponuj, jak można było ich unik-
nąć. Bądź w zgodzie z realiami książki. W SKAZÓWKA : Zwróć uwagę między innymi na to, co utrudniało
bohaterowi połów, czego lub kogo mu brakowało, dlaczego nie mógł wciągnąć ryby i jaki był tego skutek.
BŁĘDY
SPOSÓB ICH UNIKNIĘCIA
Nie zadbał o to, by zabezpieczyć dłonie. Miał je
poprzecinane linką, co sprawiało mu ból i utrud-
niało dalszy połów.
Mógłby zabrać grube rękawice, które przynajmniej
w części zmniejszyłyby dyskomfort pracy. Mógł też
owinąć ręce grubym suknem.
5. Zanim przystąpisz do wykonywania tego ćwiczenia, przejrzyj dostępne instrukcje obsługi (musiały być
dołączone do każdego urządzenia, które znajduje się w twoim domu). Zwróć uwagę na ich zawartość oraz
charakterystyczny język, realizujący zasady obowiązujące w stylu urzędowym.
CECHY STYLU URZĘDOWEGO:
kategoryczność, precyzja, jednoznaczność sformułowań;
bezosobowy charakter wypowiedzi;
schematyczność;
nakazy, zakazy, przyzwolenia wprowadzane przez słowa: wolno , powinien , winien , należy , trzeba itp.;
wypowiedzenia w stronie biernej;
podział tekstu na punkty, podpunkty, paragrafy.
W tabeli na następnych stronach znajdują się cytaty opisujące kolejne działania rybaka. Twoim zadaniem
będzie wybranie z nich istotnych informacji dotyczących połowu marlina i zapisanie ich w języku charakte-
rystycznym dla stylu urzędowego.
88 E r n e s t H e m i n g w a y S t a r y c z ł o w i e k i m o r z e
43339846.001.png 43339846.002.png 43339846.003.png 43339846.004.png 43339846.005.png 43339846.006.png 43339846.007.png
CYTATY I INFORMACJE SUGERUJĄCE TREŚĆ
PUNKTU W INSTRUKCJI
TREŚĆ PUNKTU W INSTRUKCJI
(INFORMACJA W STYLU URZĘDOWYM)
Umocował wiązadłami wiosła w dulkach
i pochyliwszy się do przodu, zagarnął wodę
piórami wioseł i zaczął w ciemnościach wy-
pływać z przystani 1 .
W SKAZÓWKA : Zwróć uwagę na czas wy-
płynięcia.
Gdzie należy zarzucić przynętę?
W SKAZÓWKA : Wykorzystaj informacje,
które są odpowiedzią na pytanie z zadania 1.:
Jakich wskazówek poszukiwał na morzu?
Zanim się na dobre rozwidniło, zarzucił już
przynęty i dryfował z prądem.
[…] wiosłował powoli, aby utrzymać lin-
ki pionowo na ich właściwych głębokościach.
[…]
Utrzymywał je [linki] bardziej pionowo niż
inni rybacy, ażeby na każdym poziomie w ciem-
nościach nurtu przynęta czekała na wszelkie
przepływające ryby dokładnie tam, gdzie chciał
ją mieć.
[…] jeden ze sterczących zielonych patyków
wygiął się raptownie w dół. […]
Unikając wstrząsów, złożył wiosła na dnie
łodzi. Sięgnął po linkę i przytrzymał ją deli-
katnie między dużym i wskazującym palcem
prawej ręki. […]
Stary przytrzymał linkę miękko, delikatnie,
a lewą ręką odwiązał ją ostrożnie z patyka. Te-
raz mógł ją przepuszczać między palcami, nie
dając rybie wyczuć napięcia.
[…] marlin wypłynął. […] Stary próbował
oburącz przytrzymać linkę, uważając, żeby nie
przekroczyć granicy jej wytrzymałości. Wie-
dział, że jeśli stałym naciskiem nie zmusi ryby
do zwolnienia, marlin wybierze mu całą linkę
i wreszcie się urwie.
1 Wszyst-
kie cytaty
z książki Stary
człowiek i morze
w przekładzie
Bronisława
Zielińskiego.
Od dawna już przygotował harpun; zwój lek-
kiej liny harpunowej leżał w okrągłym koszyku,
a koniec jej uwiązany był do kołka na dziobie.
J a k z ł o w i ć m a r l i n a ? I n s t r u k c j a 89
43339846.008.png 43339846.009.png 43339846.010.png 43339846.011.png 43339846.012.png 43339846.013.png 43339846.014.png
Za każdym spokojnym, nieśpiesznym okrą-
żeniem, jakie robiła ryba, wybierał kawał linki
[skracał ją] i pewien był, że jeszcze dwa kręgi
i zdoła uderzyć harpunem.
Ale muszę go ściągnąć blisko, blisko […].
Nie wolno mi mierzyć w głowę. Muszę go tra-
fić wserce. […] Stary puścił linkę, przycisnął
ją stopą, podniósł harpun najwyżej, jak mógł,
i wbił go z całej mocy, ze wszystkich sił, jakie
jeszcze w tej chwili przywołał, w bok ryby, tuż
za wielką płetwą piersiową, która sterczała
w powietrzu na wysokości jego własnej piersi.
Poczuł, że grot wchodzi, wsparł się na harpu-
nie i wepchnął go głębiej, a potem wcisnął ca-
łym swoim ciężarem.
Co należy zrobić po zabiciu marlina, by reki-
ny nie pożarły zdobyczy? Weź pod uwagę błędy,
które popełnił Santiago (m.in. dotyczące załogi
i wielkości łodzi) oraz opisane sposoby ich unik-
nięcia (zadanie 3.).
6. Podaj na podstawie słownika języka polskiego lub encyklopedii znaczenie wyrazu „sążeń”.
sążeń —
7. Instrukcja często zawiera schematyczne rysunki ułatwiające zrozumienie zawartych w niej treści. Na
podstawie zacytowanego poniżej opisu sposobu zarzucania przynęty opracuj rysunek. Poszczególne elemen-
ty zaznacz kolejnymi cyframi, a następnie opisz je bezpośrednio pod nim.
Zanim się na dobre rozwidniło, zarzucił już przynęty i dryfował z prądem. Jedną opuścił na czter-
dzieści sążni. Druga była na siedemdziesięciu pięciu, a trzecia i czwarta znajdowały się w błękitnej
wodzie na głębokości stu i stu dwudziestu pięciu sążni. Każda przynęta zwisała głową w dół, trzon
haka tkwił w rybie, mocno przytwierdzonej i zaszytej, a całą jego wystającą część, krzywiznę i ostrze
pokrywały świeże sardynki. Wszystkie nanizane były przez oczy, tak że tworzyły półkolistą girlan-
dę na sterczącej stali. […]
Chłopiec dał mu dwa małe, świeże tuńczyki, czyli albacore’y, i te wisiały na obu najdłuższych linkach
niby ciężarki, na pozostałych zaś miał jedną dużą błękitną i jedną żółtą makrelę, których już przedtem
używał. […] Każda linka, grubości dużego ołówka, przyczepiona była pętlą do świeżo uciętego, zielo-
nego patyka, tak że wszelkie pociągnięcie czy dotknięcie przynęty musiałoby go wygiąć, każda mia-
ła dwa czterdziestosążniowe zwoje, do których można było przywiązać inne, zapasowe, toteż w razie
potrzeby ryba mogła wybrać ponad trzysta sążni linki.
90 E r n e s t H e m i n g w a y S t a r y c z ł o w i e k i m o r z e
43339846.015.png 43339846.016.png 43339846.017.png 43339846.018.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin