2
Instrukcja w sprawie zasad ewakuacji ludności, zwierząt i mienia na wypadek masowego zagrożenia
Warszawa, październik 2008 r.
SPIS TREŚCI
1. Wstęp 3
2. Podstawowe pojęcia i definicje 3
3. Cel 3
4. Założenia ogólne 4
4.1 Rodzaje ewakuacji 5
5. Organizacja ewakuacji 6
5.1 Zarządzanie ewakuacji I i II stopnia 6
5.2 Zarządzanie ewakuacji III stopnia 7
6. Planowanie ewakuacji 7
6.1 Planowanie ewakuacji I i II stopnia 7
6.2 Planowanie ewakuacji III stopnia 9
7. Zasady opracowania planów ewakuacji (przyjęcia ludności) 10
8. Elementy składowe planów ewakuacji (przyjęcia) ludności ujmowane
w planach reagowania kryzysowego 11
9. Elementy składowe planów ewakuacji (przyjęcia) ludności ujmowane
w planach obrony cywilnej 13
10. Elementy organizacyjne ewakuacji ludności 16
11. Prowadzenie ewakuacji ludności 23
12. Charakterystyka ewakuacji zwierząt 25
12.1 Zasady ewakuacji zwierząt na wypadek szczególnych zagrożeń 25
12.2 Planowanie ewakuacji zwierząt 25
13. Zabezpieczenie logistyczne ewakuacji zwierząt 26
13.1 Warunki transportu żywych zwierząt oraz normy żywieniowo – bytowe 26
14. Elementy organizacyjne procesu ewakuacji (przyjęcia) zwierząt 26
15. Charakterystyka ewakuacji unikalnej aparatury i dokumentacji naukowej
oraz ważnej dokumentacji technicznej i technologicznej 26
15.1 Zasady ochrony i ewakuacji cennej aparatury i urządzeń
oraz ważnej dokumentacji 27
15.2 Przygotowanie unikalnej aparatury i dokumentacji do ewakuacji 28
15.3 Przygotowanie opakowań dla ewakuowanej (chronionej) aparatury
i dokumentacji 29
15.4 Wyznaczenie miejsc i obiektów (pomieszczeń) do ewakuacji (ochrony)
unikalnej aparatury i dokumentacji naukowej oraz ważnej dokumentacji
technicznej i technologicznej 29
15.5 Archiwizowanie ważnej dokumentacji naukowej oraz ważnej
dokumentacji technicznej i technologicznej 30
16. Ewidencja podczas ewakuacji 30
Załączniki
1. Wzór karty ewakuacji
3. Karta ewidencji ewakuowanych grup osób
4. Karta ewidencji ewakuowanych zwierząt
5. Karta ewidencji ewakuowanego mienia
Ewakuacja jest jednym z podstawowych działań mających na celu ochronę życia i zdrowia ludzi, zwierząt oraz ratowanie mienia, w tym zabytków oraz ważnej dokumentacji, w przypadku wystąpienia wszelkiego rodzaju zagrożeń. Jej prowadzenie może mieć miejsce w różnych stadiach zdarzeń niebezpiecznych. W praktyce najczęściej przeprowadza się ewakuację osób poszkodowanych lub bezpośrednio zagrożonych (także zagrożonego mienia) po wystąpieniu zdarzenia niebezpiecznego (np. pożaru, wybuchu lub innego miejscowego zagrożenia) w obiektach lub na terenach. Ewakuacja może mieć również charakter prewencyjny, tzn. może być prowadzona z terenów i obiektów, w przypadku zbliżającego się zagrożenia, np. związanego z rozprzestrzenianiem się zaistniałych zdarzeń niebezpiecznych (powódź, katastrofa chemiczna itp.) lub groźbą prowadzenia działań militarnych, w przypadku zagrożeń wojennych.
Zadania w zakresie przygotowania i przeprowadzania ewakuacji oraz przedsięwzięć z nią związanych (np. zapewnienie warunków do przetrwania ewakuowanej ludności, zabezpieczenie ewakuowanego mienia) realizowane są przez wiele podmiotów, których kompetencje określone są w wielu aktach prawnych. W przypadku tego typu skomplikowanych i prowadzonych wielokierunkowo działań konieczna jest ich właściwa koordynacja.
2. Podstawowe pojęcia i definicje
MASOWE ZAGROŻENIE – sytuacja wywołana działaniem sił natury, awariami technicznymi bądź innymi zdarzeniami, która stwarza potencjalną możliwość utraty zdrowia, życia ludzkiego lub wystąpienia szkody w mieniu albo i środowisku, charakteryzująca się dużym obszarem objętym zagrożeniem i/lub dużą liczbą zagrożonych osób.
STREFA ZAGROŻENIA – miejsca, rejony, obszary, w których występują zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska i mienia, spowodowane przez naturalne katastrofy, awarie techniczne lub inne zagrożenia.
MIEJSCA BEZPIECZNE – miejscami bezpiecznymi nazywamy rejony, obszary na których w rozpatrywanym aktualnie czasie nie występują zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska i mienia.
3. Cel
Celem opracowania niniejszej instrukcji jest ujednolicenie przedsięwzięć koordynacyjnych podejmowanych przez zobowiązane podmioty, m.in. poprzez:
– scharakteryzowanie (zdefiniowanie) rodzajów ewakuacji,
– wskazanie (zestawienie) podmiotów zobowiązanych do udziału w działaniach związanych z ewakuacją oraz ich zadań,
– wskazanie rodzajów działań, które powinny być zrealizowane w przedmiotowym zakresie,
– wskazanie mechanizmów, w ramach których powinna odbywać się koordynacja działań w zakresie przygotowania, prowadzenia oraz zabezpieczenia logistycznego ewakuacji.
Wydanie tego opracowania uzasadnione jest także zaistniałymi w międzyczasie zmianami m.in.: w charakterystyce zagrożeń, społecznymi oraz administracyjnymi. W tym kontekście należy wymienić przede wszystkim:
– reformę administracji publicznej wprowadzającą drugi szczebel samorządu terytorialnego (powiat),
– ...
luizaXd