"Pieśń filaretów"
Adam Mickiewicz
Hej, użyjmy żywota!
Wszak żyjem tylko raz;
Niechaj ta czara złota
Nie próżno wabi nas.
Hejże do niej wesoło,
Niechaj obiega w koło.
Chwytaj i do dna chyl
Zwiastunkę słodkich chwil.
Po co tu obce mowy?
Polski pijemy miód;
Lepszy śpiew narodowy
I lepszy bratni ród.
W ksiąg greckich, rzymskich steki
Wlazłeś, nie żebyś gnił;
Byś bawił się jak Greki,
A jak Rzymianin bił.
Ot tam siedzą prawnicy,
I dla nich puchar staw
Dzisiaj trzeba prawicy,
A jutro trzeba praw. [...]
Cyrkla, wagi i miary.
Do martwych użyj brył;
Mierz siłę na zamiary,
Nie zamiar podług sił.
Bo gdzie się serca palą, ·
Cyrklem uniesień duch,
Dobro powszechną skalą,
Jedność większa od dwóch. [...]
Krew stygnie, włos się bieli,
W wieczności wpadniem toń;
To oko zamknie Feliz
To filarecka dłoń.
[1820]
lukaszkarsznia99