ZESPÓŁ OGONA KOŃSKIEGO

1. R. Mazur i wsp.  „Podstawy kliniczne neurologii“
2. W. Jakimowicz  „Neurologia kliniczna“

EPIDEMIOLOGIA:

·

ETIOLOGIA:

· wypadnięcie jadra miażdżystego tarczy międzykręgowej

· guzy

PATOGENEZA:

· ogon koński znajduje się ponizej I kręgu lędźwiowego i sięga do 2 kręgu krzyżowego

OBRAZ  KLINICZNY:

· niedowład wiotki kończyn dolnych :

-          asymeryczny

-          dotyczy głównie części odsiebnych :

®    typowa jest stopa opadająca

-          odruch ze ścięgna Achillesa jest zniesiony, lub osłabiony

· zaburzenia chodu :

-          chód koguci (brodzący) związany z niedowładem

-          charakterystyczne opadanie stopy

· zaburzenia czucia :

-          niesymetryczne

-          o typie korzeniowym

-          w okresie ostrym występuje rwa z promieniowaniem wzdłuż podrażnionych korzeni (dodatnie objawy rozciągowe)

· zatrzymanie moczu :

-          na skutek przerwania łuku odruchowego

-          występuje tzw. pęcherz atoniczny

-          po okresie zatrzymania moczu może dojść do powstania tzw. pęcherza autonomicznego :

®    rolę tonizująca i sterująca odgrywają wówczas komórki zwojowe ściany pęcherza

®    jest to mechanizm niewystarczający, dlatego u chorych tych występuje duże zaleganie moczu

ROZPOZNANIE:

·

RÓŻNICOWANIE:

·

LECZENIE:

·

POWIKŁANIA:

·

ROKOWANIE:

·

1