Świat Obrazu 2008-06.pdf

światc,brazu

dzieciaki z m i asta an i ołów w obiektywie lauren greenfield

mały człowiek, czyli dziecko wg zofii rydet

eleonore de frahan - dzieciństwo do odbudowy

pozbawieni dzieciństwa - rozmowa z fernando moleresem

poszukiwanie utraconej niewinnośc i - loretta lux

TaxNet

podatki.pl

Od redakcji

Spis treści

Choć nie we wszystkich krajach świata czerwiec roz-

poczyna się Dniem Dziecka, to właśnie szósty numer

naszego miesięcznika postanowiliśmy poświęcić

fotografii, której bohaterem jest dziecko. Nie chodzi

nam jednak o fiestę i afirmowanie samego wizerunku

małego człowieka, ale o pokazanie wielu aspektów

tego trudnego, powszechnie nadużywanego i try-

wializowanego tematu.

Międzynarodowy Dzień Dziecka zainicjowała orga-

nizacja zwana The International Union for Protection

of Childhood, której celem było zapewnienie bezpie-

czeństwa dzieciom z całego świata. W 1949 roku Świa

towa Federacja Kobiet Demokratycznych uznała dzień

l czerwca za najbardziej odpowiedni dla manifestacji

problemu ochrony dzieci przed złem świata. Datę tę,

jako święto wszystkich dzieci, przyjęła Polska oraz inne

kraje słowiańskie (m.in. Czechy, Słowacja, Ukraina;

wcześniej władze krajów bloku socjalistycznego trak-

towały to święto jako narzędzie propagandowe). ONZ

ustanowiła Dzień Dziecka na 20 listopada, w rocznicę

uchwalenia Deklaracji praw dziecka w 1959 roku oraz

Konwencji o prawach dziecka z 1989 roku. Francuski

odpowiednik - Święto Rodziny, celebrowane jest 6

stycznia, a w Turcji dzieci obchodzą swoje święto 23

kwietnia. Z kolei w Japonii istnieje podział według płci:

dziewczynki świętują 3 marca, a chłopcy 5 maja. To

właśnie w dniu chłopca przed domami Japończyków

wywieszane są zrobione z papieru karpie, które symbo-

lizują rodziców: ojciec to karp czarny, matka - czerwo-

ny, niebieski karp oznacza syna; liczba karpi niebieskich

wskazuje, ilu potomków męskich jest w danej rodzinie.

Siła tych ryb kojarzona jest z pierwiastkiem męskim.

Japoński obyczaj celebruje co roku również krakowskie

Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej "Manggha': Pod-

czas obchodów święta dzieci chłopców przed siedzibą

Mangghi powiewają kolorowe ryby zwane koinobori

albo satsuki-nobori.

W Polsce l czerwca - od 1994 roku - obraduje Sejm

Dzieci i Młodzieży.

Oczywiście nasze publikacje nie wyczerpują tematu,

który zapewne będziemy kontynuować w następnych

latach. Wszak - jak głosi preambuła Deklaracji praw

dziecka : mężczyźni i kobiety wszystkich narodowości

uznają, że ludzkość powinna dać dziecku wszystko,

co posiada najlepszego, i stwierdzają, że ciążą na nich

[oboWiązki], bez względu na rasę, narodowość i wyzna-

nie. A fotografowie powinni starać się to "wszystko"

uchwycić swoim obiektywem.

Zbigniew Lewandowski Wracam do domu

03. Zoom na ...• marta eloy cichocka

04-14. Fotokonteksty: symboliczne - prywatne

- społeczne· karolina puchała-rojek

16-22. Obiektyw: w poszukiwaniu utraconej

niewinności· anna cymer

23-30. Rozmowa: z alexem ten napelem

• maja herzog

31-32. Fotofestiwal w Łodzi: tereza vlckova

33-40. Skojarzenia: dziecko, czyli mały człowiek

• małgorzata kanikuła

41-43. Subiektyw: smutne dzieci· tomasz ferenc

44-48. Kobiety fotografują: eleonora i dzieci

• izabela filipiak

49-54. Miesiąc Fotografii w Krakowie:

o fotograficznym archiwum ludzkości

• marta eloy cichocka

55-56. Flesz: milczące dialogi

• marta eloy cichocka

57-61. Miesiąc Fotografii w Krakowie:

dzieciaki z miasta aniołów w obiektywie

lauren greenfield • ewelina lasota

63-66. Flesz: mały wielki temat· maja herzog

67-71. Poczytalnia: legenda fotoreportażu

i zbuntowany włóczykij. robert capa

• anna cymer

73-76. e-foto: zaktualizuj swoja fotograficzna

bazę danych. anna cymer

77-81. Fotokonteksty: o realności we współczesnym

plakacie teatralnym. katarzyna matul

82-85. Flesz: bez głowy. z alison brady

• inez baturo

86-87. Portfolio: hermitage - mateusz torbus

• aleksandra jach

Zaam oa".

dziecko nasze

powszednie

tekst: Marta Eloy Cichocka

Inspiracja do napisania tego eseju przywędro

wała ze sfer pozafotograficznych. Proszę sobie

wyobrazić, że pewna znana ze swej niespożytej

energii, tryskająca pomysłami i zaskakująca

oryginalnością brytyjska wokalistka związana

z rockiem mocno alternatywnym, obecna na

scenie od dwóch dekad, a której pierwszy solo-

wy występ zgromadził w warszawskiej Sali Kon-

gresowej tysiące na wpół zahipnotyzowanych

polskich wielbicieli - w tym i mnie - nagry-

wając najnowszą płytę, "przesiadła" się z gitary

elektrycznej na całkiem staromodne pianino. Na

którym, dodajmy, dopiero co nauczyła się grać.

Efekt? Muzycznie, okazał się oszałamiający,

natomiast nasza bohaterka przekonała się, jak

ważne dla dojrzałego artysty jest doświadczenie

porzucenia zdobywanej przez lata wirtuozerii na

rzecz powrotu do tak świeżego podejścia, jakim

charakteryzują się tylko osoby całkiem"zielone';

bez żadnego doświadczenia. W wywiadzie dla

polskiej prasy podsumowuje to w ten sposób:

Gra na pianinie przekonała mniejeszcze o czymś

- warto sięgać po instrumenty, na których właś

ciwie nie umiesz grać. Dzięki temu znów wraca

ci jakaś nieomal dziecięca naiwność. A naiwność

to dla mnie w muzyce rzecz bardzo wartościowa

- zwróć uwagę,jak wielu artystówswoje najlepsze

rzeczy nagrywa zaraz na poczqtku, na pierwszej

czy drugiej płycie, gdymajq właśnie bardzo naiwne

podejście do grania. Potem pojawiajq się przyzwy-

czajenia, schematy*).

Wywiad dotyczy, rzecz naturalna, muzyki - nato-

miast w kontekście fotografii, gdzie mistrzostwo

techniczne i formalne rzadko daje się pożenić ze

świeżością spojrzenia, słowa te brzmią równie

inspirująco. Zanim więc strony czerwcowego nu-

meru oddamy we władanie dzieciom - czy może

raczej tym dorosłym fotografom i fotoreporte-

rom, dla których kwestie związane z dziećmi,

dzieciństwem czy dziecięcością okazują się

być szczególnie istotne, nieraz wręcz drażliwe

- warto przypomnieć wszystkim dorosłym czy-

tającym i fotografującym nie tyle o tym, że sami

byli dziećmi (bo to banał), ale przede wszystkim

to, że w każdym dorosłym chowa się czupurny

i ciekawski kil ku latek, zdolny zadziwić się światem

i zadziwić świat. I warto temu dzieciakowi dawać

czasami wolną rękę. W ten sposób, zamiast wciąż

zderzać mit beztroskiego dzieciństwa, sielskie-

go i anielskiego, z ponurą rzeczywistością, której

szczegółów nie oszczędzają nam media, można

tu i teraz wykreować w sobie autonomiczną re-

publikę marzeń, z perspektywy której "dorosłe"

i "poważne" problemy dnia codziennego wyda-

ją się zgiełkiem bez znaczenia. Czego Państwu

i sobie - nie tylko na Dzień Dziecka - życzę.

*) Patrz: Rozmowa z PJ Harvey, piosenkarką, "Gazeta Wyborcza"

23 V 2008, str 16.

....

..,

<li

c C

Podziękowanie/sprostowanie

Pod fotografiami Lucindy Devlin w"BF$O" 512008 na str.

20-21 zabrakło przypisu: "Courtesy Galerie m Bochum,

Germany". Redakcja "BF$O " otrzymała prawo do ich bez-

płatnej publikacji. Dziękujemy.

....

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: