Scenariusz_Grudniowy_czas_Lipinski.pdf

Jadwiga i Bogdan Lipińscy

Grudniowy czas

scenariusz imprezy szkolnej

Polonijne Centrum Nauczycielskie w Lublinie

Lublin 2004

Grudniowy czas

Okres Świąt Bożego Narodzenia niesie ze sobą, kształtowaną

od wielu pokoleń, bogatą tradycję. To przede wszystkim: wieczerza

wigilijna, wspólne śpiewanie kolęd, pasterka, chodzenie z gwiazdą,

kozą, herodami. Dla dzieci to również czas zabaw na śniegu,

kuligów, lepienia bałwana, rzucania kulek śniegowych.

Scenariusz „Grudniowy czas” łączy te dwa aspekty tradycji

okresu Bożego Narodzenia.

Scena przedzielona folią lub firanką. Za firanką, w głębi sceny, stoi ozdobiona

choinka, a na środku stół przykryty białym obrusem, na nim opłatki.

Z przodu sceny, przed firanką, leżą, imitujące śnieg, różnej wielkości kule oraz

spryskane sztucznym śniegiem choinki. Na podłodze, po przeciwnych stronach,

dwie gwiazdy podwieszone u sufitu na żyłce w taki sposób, by można było je

podciągnąć. Wszystko zasłania kurtyna. Dzieci ubrane odpowiednio w stroje

aniołów i stroje właściwe do zabawy kulami śnieżnymi.

W głębi sceny, w ukryciu, stoją aniołki. Przed kurtynę wychodzi dziecko -

narrator.

DZIECKO NARRATOR

Za oknem mróz,

po leśnej drodze

zajączek kica

zmarznięty srodze.

A tam, pod lasem,

na śnieżnej górze

bawią się dzieci

małe i duże. 1

1 E. Śnieżkowska-Bielak, Chora dziewczynka , str. 21 w: T. Dziurzyńska,

H. Latyńska, E. Stójowa, Na słoneczne i deszczowe dni , Wydawnictwa Szkolne

i Pedagogiczne, Warszawa 1998.

Narrator schodzi ze sceny. Na scenie bawią się na śniegu dzieci. „Kurtyna w górę”.

Bawiący się, toczą śnieżne kule. Jedno z nich ciągnie sanki, inne zapina wiązania

nart.

DZIECKO 1.

Zima pięknie wszystkich wita.

Śnieżną szubą jest okryta,

Wiatr śnieżynki jej roznosi

Pani zima grzecznie prosi:

- Wietrze! Wietrze, mój kompanie,

Zapraszam cię na śniadanie.

Wiatr uśmiechnął się wesoło:

- Ja tańcuje sobie wkoło.

A lodowe zaproszenie

Przyjmę w Boże Narodzenie. 2

Dzieci toczą śniegowe kulki, a następnie lepią z nich bałwana. Rozmawiają ze

sobą.

DZIECKO 2.

Lubię śnieżek,

Lubię śnieg,

Chociaż w oczy prószy.

DZIECKO 3.

Lubię mrozik,

Lubię mróz,

Chociaż marzną uszy.

DZIECKO 4.

Lubię wicher,

Lubię wiatr,

Chociaż mnie przewiewa.

2 T. M. Massalska , Lodowe zaproszenie , w: op.cit.

DZIECKO 5.

Lubię zimę!

Idę w świat

I wesoło śpiewam. 3

Dziecko z sankami zwraca się do pozostałych dzieci.

DZIECKO 6.

Śnieżek prószy i prószy!

Chodźmy do leśnej głuszy

po świerk mały.

Zapachy jego już znacie,

będzie pachniał nam w chacie

jak las cały.

Dziecko, stojąc, zapina wiązania nart.

DZICKO 7.

Postawimy go w kącie,

Damy szatki błyszczące

srebrem, złotkiem.

Zawiesimy kwiateczki,

koguciki, gwiazdeczki,

serduszka słodkie. (…) 4

3 T. Dziurzyńska, H. Ratyńska, E. Stójowa, A jak będzie słońce… A jak będzie

deszcz… Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczn, Warszawa 2001,

I. Suchorzewska, Zimowa piosenka , w T. Dziurzyńska, H. Ratyńska, E. Stójowa, A

jak będzie… op. cit. str. 67

4 L. Krzemieniecka, Choinka , w: T. Dziurzyńska, i inni, A jak będzie… op. cit.

KUPIMY CHOINKĘ

słowa: D. Gelnerowa

muzyka: Z. Ciechan

1. Pojedziemy dziś sankami

na plac choinkowy,

gdzie choinki do choinek tulą swoje głowy.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: