W „Rzeczpospolitej” (wydanie 646/57 z 8 marca 2006 r.) podaliście informację o osobach prowadzących działalność gospodarczą i zatrudnionych na umowę o pracę nakładczą. Według gazety osoba prowadząca działalność gospodarczą może opłacać składki na ubezpieczenie społeczne z pracy nakładczej bez względu na wysokość wynagrodzenia .
Traktując informacje poważnie, zatrudniałem osoby na umowę o pracę nakładczą z wynagrodzeniem 280 - 380 zł. ZUS potraktował tą podstawę jako za niską i nie chce uwzględnić w ubezpieczeniu społecznym okresu zatrudnienie na umowę o pracę nakładczą. Wcześniej ZUS przyjmował składki nie kwestionując ich wysokości. Skąd „Rz” wzięła wykładnię rozporządzenia Rady Ministrów z 13 grudnia 1975 r . i wprowadziła w błąd swoich czytelników?
Informacja nie zawierała błędu. Jeśli przed 1 marca 2009 r. czytelnik zatrudnił na umowę o pracę nakładczą osobę, która prowadziła jednocześnie własną działalność gospodarczą, to osoba ta mogła wybrać, czy chce płacić obowiązkowe składki ZUS z firmy, czy z pracy nakładczej i to niezależnie od wynagrodzenia z tej ostatniej.
Być może natomiast ZUS miał wątpliwość, czy umowy o pracę nakładczą nie były pozorne, zawierane tylko w celu zmniejszenia należności składkowych.
Jeśli tak nie było, to czytelnikowi nie pozostaje nic innego, jak wystąpić do terenowej jednostki organizacyjnej ZUS o wydanie decyzji w trybie administracyjnym. Od decyzji tej będzie mógł odwołać się do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.
Więcej na ten temat piszemy w artykule "Pensja chałupnika bez znaczenia dla ZUS”.
biuro.selekcja