Fakty i mity 11.2011.pdf

Szkoły, szpitale, kamienice, działki, dotacje, szalety...

KOŚCIÓŁ BIERZE WSZYSTKO

ß Str. 3, 13

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 11 (576) 24 MARCA 2011 r. Cena 4,20 zł (w tym 8% VAT)

Zniknął ksiądz. W biały dzień. Był i nagle „wyparował”.

Reporterka „FiM” podążyła jego tropem i odkryła tło

bulwersujących wydarzeń: wielkie pieniądze, jeszcze większe

draństwa i najprawdziwszą mafię. Z tym że kościelną.

ß Str. 6

ISSN 1509-460X

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 11 (576) 18–24 III 2011 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Biją Kaczyńskiego. Lecha. Po śmierci. A dokładniej mennica

bije z 18-karatowego złota. 8 gramów, nominał 100 złotych,

seria limitowana – 5 tysięcy sztuk. Nie dla wszystkich Wola-

ków wystarczy, więc nadzieja w tym, że może jeszcze Kaczyń-

skiego... dobiją.

Bitwa o Polskę

Gruchnęła sensacyjna wieść, że prezes PiS pisze książkę pod ty-

tułem „Kod Kaczyńskich”. Kolportujący newsa dziennikarze

najpewniej coś pokręcili albo słabo znają ortografię: przecież

„kot” pisze się przez „t”. A w ogóle to nie prostszy i bardziej

rynkowy byłby tytuł „Alik”?

niestety, również części lewicy polega na tym, że ob-

ce jest im rozumienie związków przyczynowo-skutkowych. Nie

widzą też lub nie chcą widzieć następstw swoich decyzji

w perspektywie dłuższej niż jedna kadencja. Z takim stylem

uprawiania polityki i prowadzenia kampanii wyborczych po-

godziło się – niestety – bardzo wielu Polaków. Nasz kraj stał

się fenomenem pod względem występowania równocześnie

dwóch fatalnych zjawisk – niskiej frekwencji wyborczej oraz

braku jakiejkolwiek stabilności poglądów i opinii wyborców.

Rodzima polityka stała się te-

atrem przebierających się

w różne barwy kukiełek;

teatrem, w którym na

przykład sprawcy naj-

większej klęski gospodar-

czej i społecznej – pano-

wie Buzek i Balcerowicz

– chodzą dzisiaj w bla-

sku chwały. W ro-

ku 1999 w sposób nie-

odpowiedzialny i bez de-

baty publicznej wdrożyli

oni tak zwane wielkie re-

formy społeczne. Z ich

skutkami borykamy się

do dziś, a rachunki będą

spłacać nasze wnuki. Mo-

gło się tak stać, ponieważ Polska jest jedynym na świecie

demokratycznym państwem, w którym nie funkcjonują pro-

cedury egzekucji odpowiedzialności za błędy. Leszek Miller,

który za cenę mitycznego poparcia Kościoła dla integracji eu-

ropejskiej przez kilka lat spełniał wszystkie żądania kleru, ucho-

dzi dzisiaj za ideowego lewicowca. Wyborcy – pod dyktan-

do manipulujących nimi mediów – zaczęli wybaczać błędy

i nagradzać sprawców katastrof. Nieudaczny premier Buzek

w 2004 r. zdobył rekordową liczbę głosów w wyborach do Par-

lamentu Europejskiego, a członkowie jego równie nieudacz-

nego rządu z łatwością wygrywali wybory w 2001, 2005 i 2007

r., startując z list PO. Można także bezkarnie udawać kogoś,

kim się nie jest, i tak za liberałów uważa się Stefana Niesio-

łowskiego czy Jarosława Gowina. Dlaczego? Bo agendy ko-

ścielne (Radio Maryja, Fronda, Chrystianitas) przesunęły spo-

łeczno-polityczną granicę tak daleko na prawo, że klerykał Nie-

siołowski – w zestawieniu z fundamentalnym fanatykiem i an-

tysemitą Rydzykiem – faktycznie jawi się jako liberał.

Część narodu zapomniała już o próbach budowania Polski

PiS – anachronicznego, autorytarnego państwa opartego na rzą-

dach służb specjalnych, policji historycznej IPN i Kościoła.

Ludzie bez poglądów godzą się na zawłaszczanie hasła Polski

solidarnej przez fanatyków ogarniętych wizją totalnej kontro-

li obywateli. Jak inaczej wyjaśnić rosnące notowania PiS

w sondażach? PiS-owcy – wespół ze środowiskiem oszoło-

mów skupionych wokół „Gazety Polskiej” – już zacierają rę-

ce i głośno snują plany powrotu do władzy. Lewica nie pro-

testuje. A powinna krzyczeć, i to głośno, także na ulicach.

A przede wszystkim zjednoczyć się w obliczu wielkiego za-

grożenia. Już sam fakt niewyobrażalnej i jak dotąd bezkarnej

grabieży dokonanej przez Komisję Majątkową powinien roz-

winąć lewicowe sztandary. Ale nie rozwinie. Przynajmniej nie

te SLD-owskie, bo to Sojusz przez 8 lat patronował Komisji,

założonej zresztą w 1989 roku przez Mieczysława Rakowskie-

go. SLD musiałby więc protestować przeciwko sobie.

Tymczasem ofensywa katonarodowców zbiega się w cza-

sie z kolejną szansą na odnowienie oblicza tej ziemi. Jako opo-

zycja wobec stałych i okresowych, dotkniętych demencją wy-

borców PiS-u wyrosło pokolenie Facebooka. Postępująca la-

icyzacja i otwarcie Polski na świat wytrąca z rąk biskupów

legitymację do wpływania na decyzje państwa i samorządów.

Jest to prawdziwa i nieuchronna ewolucja, początek budowy

nowoczesnego państwa. Państwa, w którym partie politycz-

ne mają programy i są wierne ideom, politycy ponoszą od-

powiedzialność, a wyborcy nie zmieniają poglądów co trzy

tygodnie. Takie państwo można było zacząć budować już

w 1989, 1991 czy 1993 roku. Wszystkie te szanse zaprze-

paszczono z powodu destruktywnego wpływu Kościoła na pań-

stwo oraz bezkarności polityków katolików przez Kościół bło-

gosławionych. W zamian za przywileje, poparcie z ambon,

tysiące hektarów, budynków i skrzynie srebrników kler za-

fundował politykom i narodowi niepełnosprawny, patologicz-

ny ustrój.

Polski już jednak nie stać

na dalsze kontynuowanie

kościelnej demokracji,

w której za ekstremum

uchodzą nie wariaci

jak Macierewicz czy

polityczni chuligani

jak Kamiński i Kem-

pa, lecz ideowi racjo-

naliści, tacy jak Se-

nyszyn czy Kopyciń-

ski. Klerykalizm hodu-

je bowiem niską fre-

kwencję wyborczą

i zmienność postaw.

Według wszelkich ba-

dań postawy prode-

mokratyczne są znacznie słabsze u osób wierzących i prak-

tykujących. I to jest właśnie klucz do polskiego piekiełka. Brak

szacunku do demokracji powoduje, że polscy politycy tak ła-

two wyślizgują się spod odpowiedzialności za swoje błędy.

Ten brak szacunku powoduje, że szyld partyjny jest rzeczą

pustą, umowną. Nikomu nie przeszkadza, że ktoś co roku zmie-

nia partie albo że ekipa PJN latem ubiegłego roku popierała

prezesa Jarosława, a już jesienią uznała go za człowieka za-

grażającego demokracji...

Te negatywne zjawiska ugruntowuje polityka historycz-

na (termin endemiczny polski), którą uprawia prawica przy bier-

nej postawie lewicy. Jej wspólnym mianownikiem jest brak

osobistej odpowiedzialności za własne czyny. Na przykład

za klęskę powstania warszawskiego odpowiadają Stalin czy

Churchill, a nie ci, którzy je wywołali. Powszechne jest szu-

kanie usprawiedliwień dla głupich decyzji, bo „to byli patrio-

ci” albo „gorliwi katolicy”. Wszystko daje się wytłumaczyć.

A skoro tak, to również polityk może obiecywać jedno, a ro-

bić drugie.

Kwaśniewski, który w kampanii wyborczej w 1995 r. obie-

cywał Polskę nieklerykalną, przez 10 lat swojej prezydentury

skutecznie ją klerykalizował. I nadal cieszy się powszechnym

zaufaniem. Skoro prezydent mógł oszukiwać, to dlaczego nie

można oszukiwać młodzieży w szkołach, opowiadając jej ja-

ko fakty katolickie mity, na przykład że bez Jana Pawła II Pol-

ska nie odzyskałaby niepodległości. Można też na życzenie

prawicy czcić tak zwanych żołnierzy wyklętych – tych, któ-

rzy odmówili udziału w odbudowie państwa i zabijali niewin-

nych ludzi. Mord jest czynem chwalebnym, natomiast dialog

(np. Okrągły Stół) i robienie czegoś razem jest zdradą. Jeżeli

tak, to po co robić coś razem? Niech robią to za mnie inni.

A ci inni to biskupi – i tylko na to czekają. Ich zaś – jak sły-

szeliśmy – nie można rozliczać.

Lekarstwa na polskie patologie są dwa: edukacja obywa-

telska – abyśmy byli w stanie odrzucić historyczne mity pra-

wicy, oraz deklerykalizacja – abyśmy mieli niezależne elity.

Te lekarstwa już działają, choć na razie miejscowo. Bez pra-

cy u podstaw, bez odwagi cywilnej w otwieraniu Rodakom

oczu, bez zaangażowania tysięcy Czytelników „FiM”, nauczy-

cieli itp. – budowa nowoczesnego państwa będzie się prze-

ciągała. Ale odwagi. W końcu odmienimy tę ziemię. Razem!

JONASZ

SLD chce zmian w kodeksie karnym. Tak zwana „obraza uczuć

religijnych” już nie ma być ścigana z urzędu, tylko z oskarże-

nia prywatnego, a zagrożenie karą (obecnie 2 lata więzienia)

ma zostać zmniejszone. To mniej więcej tak, jakby jakaś „po-

stępowa” partia w Iranie domagała się karania przestępcy nie

ucięciem ręki w łokciu, tylko w nadgarstku.

Na ofiary tsunami w Japonii zbiera datki Caritas Archidiece-

zji Gnieźnieńskiej. Uruchomił już w tym celu specjalne kon-

to. Nie po raz pierwszy dowodzimy na tych łamach, że dla

Caritasu im większe nieszczęście, tym większe szczęście.

Caritas Archidiecezji Częstochowskiej rozpoczął w Środę Po-

pielcową rozprowadzanie wśród wiernych 40 tys. skarbonek

i dodatkowo 2 tys. wśród dzieci i młodzieży. Za 40 dni zbie-

rze puszki i zajrzy do środka. Czyli w miejsce, gdzie nigdy nie

zajrzał i nie zajrzy żaden urząd skarbowy.

„Dzień dobry, tu Polska” – internetowa gazeta dla marynarzy

pływających po morzach i oceanach – skrytykowała beatyfika-

cję JPII, pisząc, że Papa był w chorym na AIDS świecie wro-

giem prezerwatyw, za to przyjacielem księży pedofilów. Pod-

niósł się po tym taki rwetes, że następną informację na ten

temat rozpoczniemy zapewne słowami: nieistniejąca już gaze-

ta internetowa dla... itd.

Premiera dokumentalnego filmu o „Janie Pawle” – „Oszuka-

łem was”. Ups! – przejęzyczenie... „Szukałem was”. Dziwisz

– poproszony o popremierowy komentarz – odpowiedział dzien-

nikarzom: „Brak słów!”. Wnosimy stąd, że niezadowolony kar-

dynał odniósł się w ten sposób albo do niemej konwencji ob-

razu, albo zapomniał aparatu słuchowego.

Każda szkoła i każda inna placówka oświatowa w wojewódz-

twie świętokrzyskim ma sobie wsadzić „jodłę papieską”. Gdzie?

W ziemię. I w ten sposób uczci beatyfikację JPII. Tak naka-

zał świecki (?) kurator oświaty (?), świeckiego (?) państwa.

Świeć, Panie, nad jego głupotą.

Od wtorku na Fecebooku działa uruchomiony przez Waty-

kan „półprofil” Jana Pawła II (www.facebook.com/vatican.

johnpaul2). No i gdzie się spieszycie? Już coś chcielibyście

Papie napisać? Może coś uszczypliwego? Nic z tego! Nie da

się. Przecież napisaliśmy, że to półprofil – przyjmuje tylko

komplementy.

Plastikowa laleczka „Lolek” (więc może Lolita?), ubrana w fil-

cowy szkolny mundurek i berecik, ma być rozdawana małym

dzieciom urodzonym w roku śmierci papieża. Nie wszystkim.

Tylko takim, które wykują na pamięć teksty o wybranym mo-

mencie z życia Papy, będą go rysować, a nawet współuczest-

niczyć w przygotowaniu książki ilustrującej życie Janka Paweł-

ka. W założeniu pomysłodawców (Centrum JPII) projekt ma

pokazać świeży obraz papieża nakreślony oczami pokolenia,

które go nigdy nie widziało. Oj, może się Centrum zdziwić.

„Kościół zaczyna dziś upodabniać się do kurnika, w którym

ksiądz nie jest już pasterzem, ale jedynie hodowcą drobiu,

pilnującym, żeby mu stadko nie pouciekało” – napisał „Prze-

wodnik Katolicki”. Sami byśmy tego celniej nie ujęli. No, mo-

że zamiast „hodowca” napisalibyśmy „lis”.

Jaś i Nel Rokitowie chcą na stałe przeprowadzić się do Włoch.

Italiańcom jakoś udało się uniknąć migracji Albańczyków,

cudem powstrzymali exodus Libijczyków, ale obawiamy się, że

tym razem mogą okazać się bezradni. Podobno pierwsi prze-

rażeni Włosi już uciekają do Libii.

Skandal w Niemczech. Niebotyczny! Publiczna telewizja ZDF

wyprodukowała serial „Wir sind Gott” („My jesteśmy Bo-

giem”). Rzecz traktuje o... dwójcy świętej. Inge i Renate (les-

bijki!) stwarzają świat, a ponieważ najmniej udany jest czło-

wiek, próbują go zmienić poprzez internet. „To najstraszniej-

sza forma bluźnierstwa” – zawył niemiecki Kościół i żąda gło-

wy szefa stacji. Ten robi za męczennika wolności. Czy ta hi-

storia już się kiedyś nie wydarzyła?

M iałkość intelektualna przedstawicieli polskiej prawicy i,

Nr 11 (576) 18–24 III 2011 r.

GORĄCY TEMAT

la likwidacji placówek

oświatowych. Tuż za nią

sunie fala pochłaniająca

opustoszałe obiekty. A gdy szkoły

już nie ma, to nagle okazuje się, że

samorządy mają tyle wolnej gotów-

ki, że stać je na rozdawanie nieru-

chomości. Mało tego: w kasie pu-

blicznej znajdują się nawet pienią-

dze na remonty i finansowe wspo-

maganie nowego użytkownika. Oczy-

wiście pod warunkiem, że jest nim

instytucja kościelna. Popatrzmy.

Pilica (powiat zawierciański)

– po zlikwidowaniu dwóch zbędnych

szkół podstawowych (tzw. tysiącla-

tek) placówkę we wsi Kidów zgo-

dził się wziąć Kościół: „Pan Bur-

mistrz wyjaśnił, że Caritas Diecezji

Kieleckiej jest zainteresowany kup-

nem przedmiotowej nieruchomości

z przeznaczeniem na Dom Pomocy

Społecznej przy zastosowaniu 95 proc.

bonifikaty” – czytamy w protokole

z odbytej 30 czerwca 2010 r. sesji

Rady Miasta i Gminy. Radni klep-

nęli tę łaskawą ofertę bez żadnego

głosu sprzeciwu i kilka miesięcy póź-

niej sfinalizowano formalności. Nikt

się nie zainteresował, ile Cari-

tas będzie zarabiał na domu

opieki, a jest to w tej chwili świet-

ny interes. Za tę szkołę (z dział-

ką o pow. 5530 mkw.) gmina do-

stała od Caritasu niespełna 30 tys.

zł. Drugą (we wsi Kocikowa), znaj-

dującą się w zdecydowanie gorszym

stanie, wystawiono na przetarg.

Na początku stycznia została sprze-

dana za 300 tys. zł. Też z przezna-

czeniem na dom opieki…

Wola Łychowska (gmina Ja-

sieniec, woj. mazowieckie) – po zli-

kwidowaniu szkoły proboszcz pobli-

skiej parafii rozpoczął starania o prze-

jęcie obiektu w celu utworzenia tam

ośrodka dziennego pobytu dla nie-

pełnosprawnych. Radni Jasieńca

przekazali obiekt Starostwu Powia-

towemu w Grójcu (użyczenie na dzie-

sięć lat), które ogłosiło konkurs ofert

na prowadzenie ośrodka. Wygrał go

Caritas Diecezji Warszawskiej.

– Sprawa była przyklepana, więc nikt

inny nie ośmielił się startować – wspo-

mina urzędniczka starostwa.

Koszt remontu (prawie 300 tys.

zł) wziął na siebie Mazowiecki

Urząd Wojewódzki, kilka złotych

dorzucił Caritas. A gdy dawna szko-

ła była już piękna, ciepła i wygod-

na, urząd dokupił jeszcze (za 100

tys. zł) specjalnego busa do przewo-

zu podopiecznych. Po uroczystym

otwarciu i „pokropieniu” okazało

się, że w okolicy brakuje niepełno-

sprawnych. Do dzisiaj na stronie in-

ternetowej powiatu wisi ogłoszenie,

że placówka „nadal poszukuje

uczestników”. Środków na pensje

i utrzymanie kościelnego ośrodka

nie brakuje, bo prowadzenie go jest

tzw. zadaniem zleconym z zakresu

administracji rządowej.

Co będzie, gdy już skończy się

okres użyczenia nieruchomości?

– Caritas będzie to mógł wyku-

pić za ułamek ceny i zrobić z nią,

co zechce – wyjaśnia urzędniczka.

Stary Wielisław (powiat

kłodzki) – w tej urokliwej wsi nie-

opodal Polanicy-Zdroju świdnicki

Caritas dostał budynek zlikwidowa-

nej szkoły podstawowej (na zdjęciu)

w celu utworzenia Warsztatów Te-

rapii Zajęciowej. Odprawiona na tę

okoliczność msza „była szczerym

dziękczynieniem składanym Bogu

za to piękne i jakże potrzebne dzie-

ło, które powstało mimo wielu trud-

ności proceduralnych i braku przy-

chylności niektórych gremiów”

– ogłosili kościelni biznesmeni.

Blizno (woj. kujawsko-po-

morskie) – w budynku byłej szkoły,

tuż obok kryształowo czystego je-

ziora o tej samej co wieś nazwie,

powstał Ośrodek Rekreacyjno-Szko-

leniowy Diecezji Toruńskiej.

trzy miesiące później nieru-

chomość była już w łapach Carita-

su (nieodpłatne użyczenie na 10 lat).

„Zrobimy tu przedszkole, jadło-

dajnię, świetlicę dla dzieci i uniwer-

sytet trzeciego wieku dla starszych”

– pacyfikowali media wielebni. Po-

nieważ w okolicy brakuje tego ro-

dzaju instytucji, samorządowcy nie

wzięli za budynek ani grosza. W rze-

czywistości uruchomiono tam jedy-

nie jadłodajnię oraz teoretyczną

(świecącą pustkami) świetlicę, po

czym nazwano to „Centrum Cha-

rytatywnym”. Zaledwie pół roku

po przecięciu wstążek i „pokropku”

Rada Miasta zwróciła się do wie-

lebnych z nieśmiałą prośbą, żeby

zgodzili się oddać ten budynek w za-

mian za mniejszy, bo chciałaby tam

w Kijaszkowie”. Na wniosek burmi-

strza Marka Madeja sprawa spa-

dła z porządku obrad, ale tylko dla-

tego, że Caritas nie był jeszcze go-

towy do osiedlenia się w budynku.

– Sprawa jest już klepnięta, po-

zostały jedynie drobne formalności.

Gdy w maju ubiegłego roku wystę-

pował u nas na sesji ksiądz dyrektor

Wojciech Przybyła , zapewnił, że sta-

rostwo w Pile obiecało kasę na re-

mont obiektu – mówi jeden z rajców.

Leżenica (gm. Szydłowo, woj.

wielkopolskie) – 13 lutego 2010 r.

odbyło się tam uroczyste (!) prze-

kazanie budynku byłej szkoły pod-

stawowej na rzecz Centrum Chary-

tatywno-Opiekuńczego Caritas w Pi-

le. „Uroczystego przecięcia wstęgi do-

konali m.in. Ordynariusz Diecezji

przy ul. Kościelnej oraz blisko hek-

tar gruntu w centrum miasta na sie-

dzibę Zespołu Szkół Katolickich.

Kuria dostała działkę (5 tys. mkw.)

przy ul. Mickiewicza razem z bu-

dynkiem byłej szkoły włókienniczej

(z 65-procentowym upustem).

Karasiewo (powiat suwalski)

– budynek dawnej szkoły podstawo-

wej trafił nieodpłatnie w ręce Cari-

tasu Archidiecezji Białostockiej.

Dzierżoniów – obiekt zlikwi-

dowanego Gimnazjum nr 2 wydzier-

żawiono na 25 lat i niemalże za dar-

mo (100 zł czynszu miesięcznie) Ze-

społowi Szkół Sióstr Salezjanek, któ-

re za naukę każą sobie słono pła-

cić. Burmistrz Marek Piorun (le-

witujący wokół PiS) skłonił radnych,

żeby dorzucić mniszkom w prezen-

cie kapitalny remont za 230 tys. zł

oraz dwa lokale mieszkalne usytu-

owane w budynku szkoły (zwolnio-

ne nieco później, a sprawę załatwio-

no aneksem do umowy). Gdy za-

konnice już się zaaklimatyzowały,

ratusz opłacił im dodatkowo remont

instalacji elektrycznej. Faktura opie-

wała na 205 tys. zł.

Nowe Racibory (gm. Soko-

ły, woj. podlaskie) – po zlikwidowa-

niu publicznej szkoły podstawowej

radni gminy uchwalili przekazanie

całej nieruchomości Caritasowi Die-

cezji Łomżyńskiej, który w zwolnio-

nym budynku utworzył… niepublicz-

ną szkołę podstawową.

Brzeźno Lęborskie (powiat

wejherowski) – miejscowa parafia

św. Apostołów Piotra i Pawła otrzy-

mała na własność (od radnych gmi-

ny Wysokie) budynek po zamknię-

tej szkole podstawowej. Wielebni

zamierzają utworzyć w niej kaplicę

i Centrum Charytatywne Caritas

Diecezji Pelplińskiej.

Lębork (woj. pomorskie)

– gdy w tym mieście powstał Zespół

Szkół Katolickich pozostający

pod patronatem miejscowej parafii

N.M.P. Królowej Polski, proboszcz

nie musiał zawracać sobie głowy bu-

dową siedziby wyznaniowej placów-

ki oświatowej, bowiem zarząd po-

wiatu był tak miły, że oddał na ten

cel budynek internatu Zespołu Szkół

Ekonomicznych – zupełnie już lo-

kalnej społeczności niepotrzebnego.

Znamy dziesiątki podobnych

przykładów i należy podkreślić, że

nie są to jakieś „zwroty” dokonywa-

ne mocą orzeczeń Komisji Majątko-

wej, lecz absolutnie dobrowolne ofia-

ry samorządowych „elyt”, składane

na tacę kosztem podatników łożą-

cych niegdyś na budowę tych obiek-

tów. A co będzie, gdy w Polsce

zabraknie szkół? Okazuje się, że

Kościół nie gardzi nawet kibla-

mi! Oto w Legnicy wielebni zapro-

ponowali, że chętnie przejmą od mia-

sta nieczynny od kilku lat szalet pu-

bliczny, ogromny niczym schron ato-

mowy. Miałby tam rzekomo powstać

magazyn darów, ale miejsce jest

po prostu idealne (blisko hektaro-

wy skwer między blokami) na coś

znacznie bardziej dochodowego…

ANNA TARCZYŃSKA

W czarne ręce

Kościół chętnie bierze szkoły, nie gardzi

nawet publicznymi szaletami…

Bobrówko (woj. lubuskie)

– choć miejscowa parafia św. Anto-

niego ma obszerną i wygodną ple-

banię wraz z zapleczem katechetycz-

nym, Parafialny Zespół Caritas wy-

brał sobie na siedzibę pomieszczenia

zlikwidowanej szkoły podstawowej.

Wałbrzych – miasto dało Ca-

ritasowi Diecezji Świdnickiej śliczny

trzykondygnacyjny budynek (z dział-

ką o powierzchni 7,3 tys. mkw.)

przy ul. gen. Andersa w dzielnicy Bia-

ły Kamień. Mieścił się tam wcześniej

Zespół Szkół nr 9, a obiekt był w do-

skonałym stanie technicznym. Histo-

ria tej operacji doskonale ilustruje

metodę przejmowania przez Kościół

nieruchomości komunalnych:

w 2005 r. prezydent Wałbrzy-

cha Piotr Kruczkowski (nadal urzę-

dujący działacz PO) przekazał budy-

nek darowizną na rzecz powiatu, któ-

ry był organem prowadzącym szkołę;

po przeniesieniu szkoły w in-

ne miejsce zarząd powiatu zwrócił

darowiznę (aktem notarialnym z 31

lipca 2008 r.) poprzedniemu właści-

cielowi. Ówczesna wartość obiek-

tu przekraczała 2 mln zł ;

przenieść… Szkołę Podstawową

nr 2, której uczniowie biegają z lek-

cji na lekcje po rozproszonych pla-

cówkach.

– Obiekt na Andersa był już

tak zdewastowany, że chciało się

płakać. Popękane rury centralnego

ogrzewania, zrujnowane łazienki,

wybite okna, grzyb na ścianach…

– wylicza były radny miejski.

„Nie oddamy, bo nasze plany

wcale się nie zmieniły” – odrzucił

ofertę szef świdnickiego Caritasu ks.

Radosław Kisiel .

Przed kilkoma tygodniami uległ,

biorąc zlikwidowany Zespół Szkół

numer 8. Za przywrócenie budyn-

ku przy ul. Andersa do stanu świet-

ności miasto zapłaci 4,8 mln zł !

Kijaszkowo (gm. Wysoka,

powiat pilski) – 21 grudnia 2010 r.

Rada Miasta i Gminy miała roz-

patrywać uchwałę o „wyrażeniu zgo-

dy na oddanie w trybie bezprzetar-

gowym na podstawie umowy użycze-

nia, na okres 10 lat na rzecz Cari-

tas Diecezji Bydgoskiej nieruchomo-

ści zabudowanej budynkiem byłej Sa-

morządowej Szkoły Podstawowej

Koszalińsko-Kołobrzeskiej ks. bp

Edward Dajczak , Starosta Pilski To-

masz Bugajski , Sekretarz Stanu

w Ministerstwie Sprawiedliwości – Po-

seł Stanisław Marcin Chmielewski ,

Senator RP – Mieczysław Augu-

styn …” – czytamy w kościelnym biu-

letynie. Panowie politycy (wszyscy

z PO) bardzo się starali, żeby ład-

nie wypaść na zdjęciu z biskupem.

Przedborów (powiat ostrze-

szowski) – tamtejsza szkoła stała się

Ośrodkiem Formacyjno-Rekolek-

cyjnym Diecezji Kaliskiej.

Zieleniewo (gm. Bierzwnik,

woj. zachodniopomorskie) – miej-

scowa parafia dostała od gminy

za ułamek wartości (znany proce-

der z bonifikatami…) budynek szko-

ły, w którym już działa Ośrodek

Wspierania Rodziny Archidiecezji

Szczecińsko-Kamieńskiej. Szkoła

w pobliskim Kaszewie (gm. Krzę-

cin) trafiła w ręce Caritasu i pełni

m.in. rolę kaplicy z regularnie od-

prawianymi nabożeństwami.

Białystok – za ułamek war-

tości (80 proc. bonifikaty) miasto

oddało byłą szkołę podstawową

P rzez kraj przetacza się fa-

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 11 (576) 18–24 III 2011 r.

POLKA POTRAFI

Rozdziewiczalnia

Prowincjałki

Na dworcu w Kostrzynie nad Odrą wpadła

pewna 23-letnia mieszkanka powiatu myśli-

borskiego, która z podróży do Niemiec przywiozła 71 kulek z heroiną. Wszystkie

co do jednej upchnęła we własnym łonie. Z kolei w Terespolu celnicy zatrzyma-

li 49-letnią Białorusinkę, która do Polski przywiozła 130 podrobionych zegarków

renomowanych firm. Ta swój towar o wartości 195 tys. zł ukryła m.in. w jogur-

tach, bigosie, galaretce wołowej, termosie z herbatą i kanapkach z salami.

Inicjacja seksualna to dla kobie-

ty stresujące i nierzadko trauma-

tyczne przeżycie. Może więc le-

piej oddać się w ręce specjalisty?

Szczęśliwie doczekaliśmy cza-

sów, kiedy kupić można wszystko.

Kilku młodych mężczyzn pokusiło

się o starannie przygotowaną pro-

wokację. Otóż panowie założyli pro-

fesjonalną firmę zajmującą się po-

zbawianiem cnoty panienek, które

marzą o tym, aby pozbyć się zbęd-

nego balastu, ale odpowiedniej spo-

sobności jeszcze nie miały.

Na stronie: rozdziewiczalnia.pl

swoje usługi oferowało ośmiu żigo-

laków, rzekomo zaprawionych w sek-

sualnych bojach. Jak zapewniano,

są to pełną gębą profesjonaliści – wy-

różniają się dobrymi manierami oraz

doskonałą znajomością kobiecej psy-

chiki. Na oko dwudziestoparoletni,

każdy do obejrzenia na zdjęciach.

Wśród nich Murzyn ( „Jeśli chcesz

poczuć na sobie egzotyczny dotyk

i czarne jak noc spojrzenie” ) i hisz-

pański tancerz.

Firma oferowała kilka gotowych

scenariuszy pierwszego razu. Mię-

dzy innymi:

Romantyczny wieczór przy świe-

cach – „Nasz mężczyzna zabierze Cię

na wspaniałą kolację, gdzie stopniowo

będzie wprowadzał cię w atmosferę

narastającego uniesienia. Będzie mu-

skał Twoje uszy pięknymi historiami

i poezją”. Po kolacji – wizyta w ho-

telowym pokoju.

Piknik podwiszącą wierzbą – dla

miłośniczek łona natury. „Nasz męż-

czyzna zadba o wygodę miejsca, byś

mogła z poczuciem bezpieczeństwa

ułożyć się wśród sekretnych traw”.

Noc w klubie – „Alkohol pozwo-

li Ci wyluzować się i za dużo nie my-

śleć o niepotrzebnych tematach typu

moralność”.

Klientka mogła wymyślić własny

scenariusz – żywcem wzięte pierdo-

ły z harlequina lub jakiegoś „M jak

miłość”. Cena – do uzgodnienia.

Wstępny kosztorys – bezpłatny. Fir-

ma gwarantowała, że wszystko się

uda, a jak się nie uda

– będzie gratisowa

powtórka. Co cie-

kawe, skorzystać

mogły też… niedziewice, które swój

pierwszy raz uznają za nieważny.

Całości dopełniały wpisy już ob-

służonych. Na przykład: „Zanim tra-

fiłam do Rozdziewiczalni, czułam się

bezwartościowa. Zupełnie nie mo-

głam poczuć się kobietą”.

W czasach wszechobecnej mo-

ralnej zgnilizny nowo otwartą, re-

klamującą się w internecie firmę po-

traktowano bardzo poważnie. Pa-

nowie dostali propozycje gazetowych

wywiadów, a nawet wystąpienia w fil-

mie o ich prostytucyjnym interesie.

Pomysłodawcy projektu przyzna-

li w końcu, że to „artystyczna mi-

styfikacja”. Chcieli sprawdzić, jak

prowadzą się panny w katolickiej

Polsce i co stało się z mitem uświę-

conego dziewictwa. Napisało do nich

mnóstwo młodych kobiet – chętnych,

aby iść na całość z facetami, których

miały zobaczyć pierwszy raz na oczy

i którym de facto miały za usługę za-

płacić. Zgłaszali się też potencjal-

ni rozdziewiczacze „do pracy”.

Jak zauważyli twórcy strony,

w Polsce istnieje wiele usług te-

go typu dla mężczyzn i nikogo

to nie dziwi. „Kobieca seksualność

wciąż konstruowana jest społecz-

nie w sposób odmienny niż męska”

– skomentowali.

JUSTYNA CIEŚLAK

Drzwi do mieszkania 25-letniego Piotra T.

pewnej nocy wyważyły dwie 16-latki. Wpa-

dły bynajmniej nie towarzysko, ale po to, aby za pomocą kamienia i deski wy-

bić mężczyźnie z głowy zaloty do jednej z nich. Piotr T. z życiem uszedł wyłącz-

nie dzięki skutecznej interwencji własnej rodzicielki.

37-letni Rafał B. , korzystając z przepustki z za-

kładu karnego, jaką dostał za dobre sprawo-

wanie, postanowił zobaczyć się z ukochaną Bernadetą . A że nie miał pieniędzy

na bilet, pojechał do niej wozem strażackim, ukradzionym na tę doniosłą okazję

z remizy w Lubieszowie. Po miesiącu wart 150 tysięcy złotych pojazd wytropi-

li policjanci. Stał pod wiatą na posesji Bernadety. Już rozmontowany.

Trzej mieszkańcy Człuchowa też demontowa-

li. Przez pół roku ukradli m.in. 300 słupków

ogrodzeniowych z terenu toru motocrossowego, gaśnice, drzwi z szafek, lampy

oświetleniowe i rynny z miejskich pomieszczeń gospodarczych. Wykręcili na-

wet 90 śrub z linii kolejowej Człuchów–Szczecinek. Metalowe fanty oszacowa-

no na 8 tys. zł. Za sprowadzenie niebezpieczeństwa katastrofy kolejowej mogą

posiedzieć nawet 8 lat.

Zakonnica Aurelia , katechetka ze szkoły pod-

stawowej w Górze Puławskiej, zaordynowa-

ła składkę. Każdy uczeń miał przynieść ofiarę na prezenty imieninowe dla pro-

boszcza i diakona z lokalnej parafii. Rodzice dostali białej gorączki ze względu

na przymus, a także dlatego, że ani jeden z księży w szkole nie uczy. Dyrektor

tłumaczy, że jest bezradny, bo nad Aurelią władzę ma jedynie biskup.

Opracowała WZ

widzenia świata awansował w Polsce do ran-

gi jednej z podstawowych narodowych opowieści.

Za kilka tygodni Polska jak długa i szeroka zanurzy

się znów w żałobie smoleńskich obchodów. Refrenem

znacznej ich części będzie opowieść o dzielnym prezyden-

cie IV RP zamordowanym przez tandem Tusk-Putin

za pomocą mgły generowanej przez specjalne urządze-

nia. Jakkolwiek głupio

by to brzmiało, to w ta-

kie i podobne historie

wierzy przynajmniej jed-

na czwarta Polaków,

a człowiek stojący za

propagowaniem spisko-

wej analizy wydarzeń w Smoleńsku omal nie został pre-

zydentem kraju. Do obsługiwania tej paranoi powstał zresz-

tą cały przemysł – gazety, książki i filmy. Jak to się dzie-

je, że brednie i pomówienia znajdują taki masowy posłuch?

Jak dowcipnie zauważyła utalentowana pisarka Do-

rota Masłowska , „sytuacja ludzi głupich w Polsce ule-

ga stałej poprawie”. Skąd taki awans głupoty, połączo-

nej ze spiskomanią i paranoicznym poczuciem zagroże-

nia przez „obcych”? Dodam z przykrością, że skłon-

ność do paranoi nie dotyczy tylko środowisk katoprawi-

cowych oraz osób zupełnie nierozgarniętych. Niedawno

dostaliśmy w naszej redakcji list od byłej Czytelniczki,

która między wierszami przemyca sugestię, że wśród nie-

których antyklerykałów mówi się o „Faktach i Mitach”

jako piśmie powstałym z inicjatywy… Kościoła katolic-

kiego. Chodzi o to, że niektórzy z naszych publicystów

byli kiedyś teologami lub duchownymi, zatem niechyb-

nie naszą gazetą steruje kler. Po co Kościół miałby stwo-

rzyć zwalczającą go gazetę, produkować donosy na sa-

mego siebie i robić sobie co tydzień tyle krzywdy w każ-

dym nowym numerze „FiM”? Oto wielka tajemnica wia-

ry paranoików! Niestety, nie był to pierwszy list tego

typu, a podobne pomówienia docierają do redakcji na te-

mat niemal każdego, kto na niwie antyklerykalnej dzia-

ła i szkodzi interesom Kościoła.

Pomówić nas o związki z Kościołem to trochę tak,

jakby oskarżyć Lutra o to, że kierował reformacją za pie-

niądze Rzymu, albo Żydom zasugerować, że przyczynili

się do zwycięstw Hitlera . Choć ten ostatni pogląd sły-

szałem na własne uszy z ust pewnej starszej i gorliwej ka-

toliczki, która przeko-

nywała mnie, że gdyby

nie Żydzi, to Polska wy-

grałaby starcie z Niem-

cami we wrześniu 1939

roku. Dlaczego Żydzi

zwalczani już odlat

przez Hitlera mieliby sami oddać się w jego łapy, pogrą-

żając Polskę? Owa pani nie znała odpowiedzi na to py-

tanie, powiedziała mi tylko, że Żydzi źli są z natury, więc

nic dziwnego, że i taką niegodziwość popełnili. Zatem za-

bili się własną ręką, bo źli są z natury…

Ludzie są w stanie uwierzyć w każdą bzdurę, gdy są

zagubieni i nie mają poczucia bezpieczeństwa, a ktoś

sprytnie podsunie im łatwą i prostą odpowiedź na waż-

ne dla nich pytania. Potrzebny jest do tego także pewien

naiwny obraz świata, którego posiadanie niekoniecznie

musi iść w parze z brakiem formalnego wykształcenia.

Znam paranoików z najwyższymi tytułami naukowymi,

ludzi zupełnie sprawnych umysłowo we własnych dzie-

dzinach, ale kompletnie zagubionych w kwestiach ogól-

niejszej natury i w sprawach światopoglądowych.

Do pewnego stopnia niewątpliwie paranoiczny spo-

sób postrzegania świata wiąże się z wpływem czasów

minionych, kiedy to strach przed podsłuchem, kapu-

siem, prowokacją i spiskiem nie był nieuzasadniony. Po-

za tym sam PRL także generował taką paranoję, przed-

stawiając się jako wieczna ofiara „imperialistycznych

spisków”.

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

Premier Tusk może myśleć już o innym zajęciu. Może zająć się prezento-

waniem mody, bo ma ku temu warunki. Raczej męskiej mody, dla panów

w średnim wieku.

(Jarosław Kaczyński)

RZECZY POSPOLITE

¹¹¹

Lewicę może zatrzymać tylko PJN.

(posłanka Joanna Kluzik-Rostkowska, PJN)

¹¹¹

Nie bójmy się tutaj opinii, że jesteśmy homofobami. (Czesław Ryszka,

senator z PiS i publicysta katolicki na posiedzeniu Senatu)

¹¹¹

Państwo odpowiedzialne powinno popierać Kościół, który to pomaga mu

dyscyplinować społeczeństwo.

Żywotność paranoi

(Aleksander Gudzowaty)

¹¹¹

Komisja Majątkowa to nie jest Kościół. Kościół jako taki nie brał udziału

w pracach wspomnianej komisji.

(ks. Ireneusz Skubiś, redaktor naczelny „Niedzieli”)

¹¹¹

Kościół się nie bogaci – kościół wzbogaca możliwości swojej pracy dla lu-

dzi.

(jw.)

¹¹¹

Ja nie myślę żadnej kary płacić, bo to było bezprawie (...). Oni nie powinni

prześladować księży, ale jeszcze dziękować, że robią to, żeby naród był coraz

lepszy, a przez to i państwo będzie lepiej funkcjonować. (Tadeusz Rydzyk,

komentując decyzję sądu, który ukarał go za nielegalną zbiórkę pieniędzy)

¹¹¹

Ja miałem taki przypadek chyba ze „Słowikiem” czy z kimś. Ja w ogóle czło-

wieka nie znałem i do dziś nie wiem, o co chodzi. Mógł mi podłożyć ktoś

z biurokratów, przecież ja nie znałem tych ludzi (...). Nie miałem rozpozna-

nia, więc patrzyłem, kto pod propozycjami się podpisał. Jeśli było dużo księ-

ży, i jeszcze trafił się biskup, to podpisywałem.

(Lech Wałęsa, na pytanie, czym się kierował,

podpisując ułaskawienia w czasie swojej prezydentury)

Wybrali: AC, JC, RK

ADAM CIOCH

DOW-CIPNA

LOS NATRĘTA

OGNISTA MIŁOŚĆ

TRZY MAGNESY

SIOSTRA ZBIERA HARACZ

P o raz pierwszy od dawna paranoiczny sposób

Nr 11 (576) 18–24 III 2011 r.

NA KLĘCZKACH

KROKODYLE ŁZY

BEZBOŻNI ATAKUJĄ

ślubna, korale, kolczyki i inne cen-

ne dla nas przedmioty. Niech one bę-

dą blisko Jezusa i jego Matki, jako

nasza wdzięczność za miłość, szczę-

ście, osoby, z którymi przeżyliśmy wie-

le lat i tajemnice naszego życia”.

Wdowom – wiadomo – błyskotki już

niepotrzebne, a dla kodeńskich oj-

ców oblatów będą jak znalazł. ( „Cen-

ne dla nas przedmioty” – nie „dla

was” – to raczej nieprzypadkowe

przejęzyczenie!). Coby osobiście dać

należyty przykład owdowiałym pa-

rafiankom i zachęcić je do rozsta-

nia się z pamiątkową biżuterią, o.

proboszcz na dobry zaczątek umie-

ścił w gablocie swoje prywatne wo-

ta. Przynajmniej wreszcie do czegoś

przydał się sprezentowany mu przez

Ministra Kultury i Dziedzictwa Na-

rodowego medal za troskę o zabyt-

ki w Kodniu.

Episkopat Polski opublikował

specjalny list z okazji beatyfikacji

JPII . Biskupi zaangażowani zwy-

kle po stronie PiS-u ubolewają

w nim nadpolitycznymi podziała-

mi (które sami współtworzyli!),

oraz „chroniczną niechęcią, nieżycz-

liwością i nieposzanowaniem ludzi

inaczej myślących” . Biją się w pier-

si, biadoląc przy tym: „(...) zbyt ma-

ło jednoznacznie piętnowaliśmy zło” .

Biskupi niech nie piętnują zła,

damy sobie bez ich pouczeń radę;

wystarczy, że sami przestaną zło czy-

nić, np. rozkradać Polskę. MaK

ręka Dziwisza , dowodził, że ponoć

niemal wszędzie na świecie księdza

nazywa się „księdzem”, co zresztą

nie jest prawdą. A od kiedyż to ty-

tułowanie obcego mężczyzny „pa-

nem” uchodzi w Polsce za nie-

grzeczność?

MaK

Dzwonnika Papieskiego. Ale uwa-

ga! – będą go mogli uzyskać „tyl-

ko ci, którzy dostąpią zaszczytu zwo-

ływania na Mszę św. dzwonem Jan

Paweł II Wielki” . Ile ów zaszczyt

będzie kosztował – nie ujawnio-

no. Przypuszczalnie jednak chęt-

nych do dzwonienia na msze pa-

pieskim dzwonem, zwłaszcza wśród

starosądeckich notabli, nie zabrak-

nie. W każdym razie certyfikatem

dzwonnika papieskiego będzie się

można pochwalić w CV. AK

W „Fakcie” i „Super Expressie”

powstała nowa maniera pisania

o złodziejach plądrujących kościo-

ły. Nazywa się ich „bezbożnikami”,

sugerując tym samym ich niereli-

gijny światopogląd. A przecież zda-

rzają się czasem przypadki okrada-

nia świątyń przez księży, którzy chcą

spieniężyć zabytkowe części wypo-

sażenia kościoła. I jak ich wtedy

nazwać? Złodziejami „pobożnika-

mi”? „Bożnikami”? MaK

PIJANY JAK POLAK

PRZEGLĄD DUSZY

ZAKAZAĆ POCHODU!

JPODSTAWÓWKI

Ksiądz Marian Ciesielski zPo-

znania sporządził artystyczno-reli-

gijną instalację, która wprowadziła

w błąd część jego parafian. W ra-

mach reklamy rekolekcji wielkopost-

nych ustawił na przykościelnym par-

kingu samochód, a pod nim ułożył

manekin, który miał udawać mecha-

nika. Na samochodzie dał napisy

„Przegląd duszy”, „Duchowy tu-

ning”. Zdezorientowani wierni, za-

niepokojeni widokiem człowieka wy-

stającego spod samochodu i nie od-

powiadającego na pytania, wezwali

pogotowie i policję. MaK

Już wspominaliśmy, że beatyfi-

kacja JPII została zaplanowana

na 1 maja po to, aby lewicowe Świę-

to Pracy ukościelnić, czyli de fac-

to zlikwidować. Są już tego pierw-

sze efekty. Redaktor naczelny

„Przeglądu Konińskiego” Stani-

sław Piguła ogłosił, że „trudno so-

bie wyobrazić, aby w dniu beatyfi-

kacji przeszedł przez Konin po-

chód”, i wezwał lewicowego (sic!)

prezydenta miasta, aby nie wyrażał

zgody na taki przemarsz. Poza tym

gazeta Piguły ostro włączyła się

w klerykalną licytację pomysłów,

jak można by uświetnić w mieście

kościelną imprezę związaną z be-

atyfikacją.

Obok Rodzin Radia Maryja

funkcjonują także całe rodziny szkół

papieskich – na przykład na Podla-

siu. W całym kraju liczba szkół na-

zwanych imieniem JPII przekroczy-

ła już 1100! Być może taniej byłoby

nazwać papieskim imieniem wszyst-

kie szkoły państwowe i wprowadzić

instytucję „drugiego imienia szko-

ły”, którą mogłaby być osoba inna

niż amator kremówek. Poza oszczęd-

nością przyniosłoby to większą przej-

rzystość w nazewnictwie. MaK

KSIĘŻOM

NA RATUNEK

Piotr Lisiewicz – jeden z „naj-

prawdziwszych Polaków” i publicy-

sta „Gazety Polskiej” – przyszedł

na rozprawę sądową pijany. Miał

odpowiadać za zorganizowanie nie-

legalnej demonstracji przed rosyj-

ską ambasadą. Lisiewicz i jego ul-

traprawicowa grupa „Naszość” pi-

kietowali w obronie czeczeńskiego

działacza Ahmeda Zakajewa .

Gość znany z wyjątkowo prymityw-

nych i obraźliwych felietonów, tłu-

macząc swoją niedyspozycję, po-

wiedział, że „spożył piwo Fortuna

z Miłosławca, gdyż rządów Do-

nalda Tuska nie da się przetrwać

na trzeźwo”. Za bezczelne zacho-

wanie sąd skazał oszołoma na 1,5

tys. zł grzywny, a za zorganizowa-

nie nielegalnego zgromadzenia

– na kolejne 500 zł. ASz

Z błaganiem o zamawianie

mszy zwrócił się do wiernych w li-

ście pasterskim, odczytanym w pa-

rafiach diecezji opolskiej w niedzie-

lę, 12 marca, ks. bp Andrzej Cza-

ja . Wyraźny spadek liczby zama-

wianych mszy jest – zdaniem hie-

rarchy – wynikiem braku należyte-

go wartościowania dóbr duchowych

w polskich domach. Konsekwencją

takiego postępowania jest ponoć

bieda… „Bywa, że rodzina chrześci-

jańska nie zamówi ani jednej Mszy

św. w roku i jest to swoista forma

wyboru biedy duchowej. Czyż na-

prawdę nie potrzebujemy Bożego bło-

gosławieństwa, umocnienia łaską?

Czy jest nam obojętny los naszych

bliskich po śmierci?” – pisze w li-

ście opolski biskup. Na samym za-

mawianiu mszy list się jednak nie

kończy. Kapłan idzie bowiem da-

lej, dając bez ogródek do zrozu-

mienia, że za mszę trzeba będzie

zapłacić, chociaż ta… jest nie do ku-

pienia. „Pamiętajcie, nie ma nic tak

wartościowego jak zamówiona Msza

św. Nie da się jej kupić, bo bezcen-

na jest Krew Chrystusa przelewa-

na za tych, których polecamy Bogu.

Natomiast datek, który składamy

przy okazji zamówionej Mszy św.,

jest bardzo cenny, bo stanowi utrzy-

manie księdza”.

CIENKI WYSZYŃSKI

EMIGRACJA

W Teatrze Polskim w Warsza-

wie wystawiono sztukę „Polacy”

opartą na cytatach z Gombrowicza

i Wyszyńskiego. Celem spektaklu

jest skonfrontowanie ze sobą dwóch

różnych wizji Polski i polskości. Śro-

dowiska kościelne są zgorszone

przedstawieniem, bo Wyszyński wy-

pada w nim ponoć marnie i ana-

chronicznie w zestawieniu z bły-

skotliwym Gombrowiczem. Trudno

jednak winić teatr za poziom pu-

blikacji Wyszyńskiego. MaK

MaK

W urugwajskim Punta del Este

w posiadłości Jana Kobylańskie-

go – hojnego sponsora Radia Ma-

ryja – odbył się w miniony week-

end16 walny zjazd Unii Stowarzy-

szeń i Organizacji Polskich w Ame-

ryce Łacińskiej (USOPAŁ). Z ra-

mienia RM przybyli ojcowie Ja-

cek Cydzik i Janusz Dyrek ,

a z PiS-u senatorowie Zbigniew Ci-

choń, Waldemar Kraska, Ry-

szard Bender i Czesław Ryszka .

Kobylański wygłosił z tej okazji krót-

kie przemówienie ku pokrzepieniu

prawych serc: „Chcemy, żeby była

u nas w Polsce demokracja. Niech

będzie tylu przedstawicieli Polaków

katolików, ile nas jest w Polsce, a nie

taka parodia, że dzisiaj w rządzie

czy w parlamencie Polaków praw-

dziwych nawet nie ma 30 procent.

Mamy pełne wiary przekonanie,

że ten ruch tak ważny, który pro-

wadzi Radio Maryja i TV Trwam,

wpłynie na cały naród”. ASz

PODSTĘP Z IN VITRO

Grupa senatorów z PiS, PO, PSL

i PJN postanowiła podstępem wpro-

wadzić zalecenia Kościoła katolic-

kiego w sprawie in vitro, nawet bez

uchwalania ustawy bioetycznej. Wpa-

dli na pomysł wprowadzenia mora-

torium na tworzenie zarodków za-

pasowych, które podlegają mroże-

niu, co jest zgodne z zaleceniami

kleru, a co bardzo utrudniłoby pro-

cedurę in vitro z medycznego punk-

tu widzenia. Moratorium obowiązy-

wałoby do 2014 r., bo do tego cza-

su Sejm przegłosowałby zapewne

ustawę bioetyczną. Senator Kazi-

mierz Jaworski z PiS niezgodnie

z prawdą twierdzi, że „dziś sytuacja

jest tragiczna, zabija się istnienia ludz-

kie tysiącami, nie ma żadnych ogra-

niczeń”. Tymczasem mrożenie za-

rodków nie ma nic wspólnego z za-

bijaniem, przeciwnie – przedłuża im

życie, teoretycznie nawet w nieskoń-

czoność.

BŁYSKOTKI

DLA OBLATÓW

DZWONNIK PAPIESKI

Nowo zainstalowaną w sanktu-

arium MB w Kodniu gablotę na wo-

ta reklamuje wśród parafian o. Sta-

nisław Wódz , szczegółowo instru-

ując, czym konkretnie powinno się

ją zapełniać. „Zachęcamy – szcze-

gólnie wdowy – aby składać wota

Matce Bożej. Może to być obrączka

W związku ze zbliżającym się

terminem wyniesienia JPII na oł-

tarze Diecezjalne Centrum Piel-

grzymowania w Starym Sączu

na gwałt poszukuje fundatora pa-

miątki beatyfikacji. Ma nią być

dzwonnica papieska dla dzwonu

noszącego imię Jan Paweł II. Po-

śpiech w zgłaszaniu się sponso-

rów jest jak najbardziej pożądany,

bowiem dzwon planowo winien za-

wisnąć jeszcze przed1 maja. Po to,

by jego głos mógł donośnie oznaj-

miać, że „za chwilę na Ołtarzu Pa-

pieskim będzie sprawowana Msza

św.”. Co więcej – Centrum obie-

cuje okolicznym mieszkańcom, że

dźwięk dzwonu ma być słyszalny

nie tylko w dzień, ale i… w nocy,

a to dlatego, że uroczystości w sta-

rosądeckim Centrum Pielgrzymo-

wania odbywają się o różnych po-

rach. W planach jest także wyda-

wanie pamiątkowego Certyfikatu

POST „FAKTU”

MaK

Dziennik „Fakt”, który w swo-

ich tekstach często posługuje się ję-

zykiem i argumentacją kościelną

niczym gazetka parafialna, instru-

ował swoich czytelników w Środę

Popielcową, jaki ma być ich jadło-

spis. A uczynił to w tekście o zna-

miennym tytule: „To w poście mo-

żesz jeść”. Zalecał więc płatki

na mleku, ziemniaki ze śledziem

i rybę wędzoną z chlebem. Zamie-

ścił też obszerną wielkopostną wy-

powiedź księdza. Cóż, ksiądz ka-

że, sługa musi…

PAN BISKUP

Ksiądz Robert Nęcek , rzecz-

nik prasowy archidiecezji krakow-

skiej, zaatakował na łamach „Rzecz-

pospolitej” posła SLD Sławomi-

ra Kopycińskiego za dobieranie

się do interesów Kościoła, współ-

pracę z tygodnikiem „Fakty i Mi-

ty” oraz nazwanie sekretarza epi-

skopatu Stanisława Budzika „pa-

nem biskupem”. Ks. Nęcek, prawa

MaK

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: