Bajka o lekkim chlebie.rtf

BAJKA O BARDZO LEKKIM CHLEBIE

                                            Juｿ ostatniｹ gar懈 mｹki wyj・a mama maｳej Jagody z komory, a i z niej nie b鹽zie ｿadnej pociechy - w鹽rowny Dziad otworzyｳ drzwi, wiatr zwiaｳ mｹk・ze stoｳu. Trudno, zn posieje si・ｿyto, tylko ziarna na siew ciｹgle jest za maｳo. Biedakom 從iｹ si・stosy wielkich chleb i mntwo ziarna, ktego starcza dla wszystkich, nawet domowego ptactwa. Na razie J鹽rzej ostro gani swego Anioｳa Stra, ｿe pozwoliｳ kurom wydziobywa・ziarno na siew podczas jego drzemki. Kurcze, rzeczywi彡ie troch・si・zagapiｳem - przyznaje skruszony Anioｳ. Radzi podopiecznemu zmiesza・ziarno z puchem z anielskich skrzydeｳ - b鹽zie lｿejsze, szybciej wzejdzie, plon b鹽zie moｿna zebra・dwa razy i strata si・wyrna. I wreszcie J鹽rzejowie majｹ zboｿa pod dostatkiem. Matka wyrabia ciasto, ojciec wyjmuje z pieca olbrzymi bochen. Malina chce podzieli・si・z biedakami, ale J鹽rzej mi: nasz chleb, nasze szcz龕cie. Nie zamierza teｿ uｿyczy・n鹽zarzom cudownego ziarna, skoro jego wｳasny Anioｳ Str po忤i鹹iｳ si・dla niego. Anielskie utyskiwania, ｿe serce mu stwardniaｳo, odpiera hardo: dobrze mi z tym, wygodnie. Nagle szcz龕cie si・odwraca. Jagka i pies Nurek, karmieni lekkim chlebem, unoszｹ si・w powietrze. Ojciec wspina si・po drabinie w niebo, bujajｹcym w obｳokach zakｳada buty z ci・arkami i w ten spos sprowadza ich na ziemi・ ｯycie o lekkim chlebie na dｳuｿszｹ met・okazuje si・bardzo ci・kie. Za zakｳanie porzｹdku publicznego Jagka i jej pies zostajｹ skazani na doｿywotnie dyby. Zrozpaczony ojciec, by jｹ ratowa・ pruje zrozumie・przyczyn・zｳa. Prosi Anioｳa o przebaczenie i dobrｹ rad・ Malwina reperuje mu skrzydｳa, by zn mｳ fruwa・i pomaga・ludziom w kｳopotach, a J鹽rzej stara si・znale滓 odwrotno懈 puchu, czyli co・bardzo ci・kiego, co przywriｳoby zachwiane proporcje podczas wypieku chleba. Przy okazji chｳop zaczyna rozumie・ jakie to waｿne - robi・co・dla innych, by・komu・potrzebnym, ratowa・w potrzebie. Wreszcie J鹽rzej wpada na szcz龕liwy pomysｳ. Malwina zn moｿe piec chleb zwyczajny - "w p drogi mi鹽zy ludzkim pｳaczem a boskim 徇iechem".