OPTYKA KRYSZTAW2.pdf

OPTYKA KRYSZTAŁÓW

Część II

Krótkie powtórzenie materiału z I części

Podział kryształów na grupy optyczne

SUBSTANCJE STAŁE

KRYSZTAŁY

SUBSTANCJE

AMORFICZNE

izotropowe

anizotropowe

izotropowe

(układ regularny)

(subst. bezpostaciowe)

optycznie optycznie

jednoosiowe dwuosiowe

(układy: (układy:

trygonalny, jednoskośny,

heksagonalny, trójskośny,

tetragonalny)

rombowy)

Krótkie powtórzenie materiału z I części

Krótkie powtórzenie materiału z I części

INDYKTARYSA KRYSZTAŁÓW DWUOSIOWYCH

(jednopowłokowa powierzchnia współczynnikowa)

• Indykatrysa kryształów dwuosiowych ma kształt elipsoidy

trójosiowej , to znaczy elipsoidy zbudowanej na trzech względem

siebie prostopadłych wektorach o różnej długości. Oznaczamy przez

n γ –wektor wyrażający największą możliwą wartość współczynnika

załamania w krysztale, a przez n α – wektor odpowiadający

najmniejszej wartości współczynnika załamania. Wektor n ß ma

wartość pośrednią i jest zwany optyczną normalną, bowiem jest

prostopadły do płaszczyzny wyznaczonej przez n γ i n α .W myśl

reguły FRESNELA fale biegnące w kierunku n ß mają współczynniki

załamania n α i n γ . Podobnie współczynniki załamania w kierunku n α

są n ß i n γ , a w kierunku n γ są n α i n ß . Największą dwójłomność w

krysztale Δ = n γ – n α wykazuje wiązka biegnąca w kierunku n ß .

• Obecność dwóch osi optycznych wynika z istnienia dwóch

przekrojów kołowych w elipsoidzie trójosiowej. Kierunki osi

optycznych są prostopadłe do tych przekrojów. Współczynnik

załamania fali biegnącej w kierunku osi optycznej ma wartość n ß .