Święta Magia Maga Abramelina Spisana przez Abrahama Żyda w 3 ks zawarta z wprowadzeniem SL Macgregor Mathersa w spolszczeniu Jarosława Domińskiego opatrzona komentarzem (2005).pdf

Święta Magia

Maga Abramelina

spisana przez

Abrahama Żyda

W trzech Księgach zawarta,

z Wprowadzeniem

S.L. Mac Gregor Mathersa

W spolszczeniu

Jarosława Domińskiego,

opatrzona Komentarzem

Non Imprimatur MMIII

Święta Magia Maga Abramelina

Opracowanie: Jarosław M Domiński

Wykorzystano materiały pochodzące z opracowania Bena Rowe`a,

1998

Ewentualne uwagi i komentarze proszę kierować na adres:

aether@wp.pl

Materiał nie może być rozprowadzany bez zgody

kompilatora, dopuszczalne jest jednak wykonanie

jednego wydruku - na użytek własny.

podstawa prawna Dz.U. 1994r. Nr 24, poz. 83

W PROWADZENIE

Wprowadzenie

ziś trudno jest już jednoznacznie powiedzieć dlaczego

słynny „Baedeker” 1 zawiera jedynie trzy, czy cztery

krótkie linijki tekstu, odnoszące się do „Bibliothèque

de l'Arsenal” – jedynie nieliczni angielscy i amery-

kańscy turyści odwiedzający Paryż zaznajomieni są z

tą nazwą, dość rzec, iż zdecydowanie lepiej kojarzone są takie miejsca,

jak „Bibliothèque Nationale”, czy „Bibliothèque Mazarin”.

Wspomniana „Bibliothèque de l`Arsenal”, jak się ją obecnie nazywa,

została założona jako prywatna kolekcja przez Antoine René Voyer

D`Argenson, Markiza de Paulny i po raz pierwszy udostępniona pu-

blicznie 9-tego Floréal 2 , piątego roku Republiki Francuskiej 3 , lub mó-

wiąc bardziej ogólnie wiek temu. Założyciel jej, Markiz de Paulny,

urodził się w 1722 roku, zmarł zaś w 1787, z powodzeniem pełnił

urząd Ministra Wojny, ambasadora w Szwajcarii, w Polsce i w Repu-

blice Wenecji, dopiero w p óźniejszych latach swego życia poś wi ęcił się

tworzeniu rzeczonej biblioteki, o której bez przesady można powie-

dzieć, iż jest jedną z najbogatszych znanych prywatnych kolekcji. Zo-

stała ona przejęta przez hrabiego D`Artois, dziś zaś należy do Stanu.

Usytuowana jest ona na prawym brzegu Sekwany przy Rue de Sully,

w pobliżu rzeki, niedaleko Bastylii. Ogólnie szacując zbiory biblioteki

liczą 700,000 druków i około 8,000 rękopisów, wiele z nich o znacznej

wartości. Pośród tych ostatnich właśnie, znajdujemy Księgę Świętej

Magii Maga Abra-Melina 4 , która miała być przekazana przez jej auto-

ra, Abrahama Żyda synowi jego Lamechowi, co warte podkreślenia

jest ona po raz pierwszy wydana dla ogółu odbiorców.

1 „Baedeker” to linia na ów czas niezwykle popularnych przewodników po wszystkich

prawie stronach świata. Wydawcą ich, a zarazem pomysłodawcą był księgarz, Karol

Badeker (1801 - 1859). Pierwszy taki przewodnik zawierający wskazówki dla podróżu-

jących Renem wydany był w Koblencji w 1828 roku.

2 Z francuskiego „kwietny miesiąc”, ósmy dzień we francuskim kalendarzu rewolucyj-

nym.

3 Czyli 28 kwietnia 1797.

4 Pozostawiam w miejscu tym pisownię, jaką stosował Mathers.

Ś WIĘTA M AGIA M AGA A BRAMELINA

O istnieniu tegoż manuskryptu dowiedziałem się wiele lat temu od

pewnego sławnego okultysty, na krótko przed jego śmiercią, nie tak

dawno zaś uwagę moją zwrócił nań mój bliski przyjaciel, znany fran-

cuski pisarz, mówca i poeta, Jules Bois 5 , który to przez czas jakiś zaj-

mował się zagadnieniami powiązanymi właśnie z okultyzmem. Mój

pierwszy informator powiedział mi, iż osobami obeznanymi z dziełem

byli między innymi Bulwer Lytton 6 i Eliphas Levi 7 . Ten pierwszy

oparł na nim część Sage Rosicrucian M ej nour, także część opisu tak

zwanego Obserwatorium Sir Philipa Dervala w „Strange Story” była

w pewnym stopniu przeniesiona i oparta na wskazówkach tyczących

się Magicznego Oratorium, którego opis znaleźć można w Jedenastym

Rozdziale Księgi Drugiej, co więcej w oczywisty sposób także poucze-

nia Mejnour w „Zanoni” do Neofity Glyndona, wraz z próbą pozo-

stawienia go w odosobnieniu, po to by wyruszyć w drogę a później

nieoczekiwanie powrócić, są nad wyraz podobne do tego, co zastosował

Abra-Melin wobec Abrahama, z tą różnicą jednak, iż ten drugi prze-

5 Jules Bois, urodzony w 1871 roku pisarz francuski, zwolennik okultyzmu i ruchu

kobiecego, autor poezji lirycznych i dramatów wierszem.

6 Prawdopodobnie chodzi tu o Edwarda George`a Lyttona - Bulwer, barona Lytton z

Knebworth, angielskiego pisarza (1803 - 1873). Edward Lytton - Bulwer był honorowym

Wielkim Patronem Societas Rosicruciana in Anglia, zdobył poczytność powieściami

kryminalnymi i historycznymi. Głośnym było też jego opowiadanie baśniowe „Pilgrims

on the Rhine” (1834). Lytton łączył w nich romantyzm z prądami doby wiktoriańskiej.

Styl jego, choć porywający nie był pozbawiony świadomie wprowadzonej sztuczności.

Jego rozwiedziona z nim żona Rosina z domu Wheeler napisała przeciwko niemu

skandaliczną powieść „Cheveley etc.”

7 Faktycznie nazywał się Alphonse Louis Constant (1810 - 1875) urodził się w rodzinie

ubogiego szewca, pierwsze poważne nauki pobierał w seminarium Saint-Nicolas-du

Chardonnet, później uczył się w wyższej szkole seminaryjnej Saint-Sulpice w Issy, tu

też pod wpływem miejscowego księdza zainteresował się magią. Tuż przed wyświęce-

niem zrezygnował z zostania księdzem. Zbliżył się do idei socjalistycznych, komuni-

stycznych i anarchistycznych epoki, podkreślić jednak trzeba, iż nigdy nie wyrzekł się

wiary rzymskokatolickiej. W 1839 roku napisał swe pierwsze dzieło „Biblię Wolności”,

szybko skonfiskowane ze względu na treści. Dwa lata później publikuje kolejne dwie

prace „Nauki religijne i społeczne” i „Wniebowstąpienie kobiety”, za które spędził

jedenaście miesięcy w więzieniu Sainte-Pelagie. Po wyjściu z więzienia publikuje kolej-

ną książkę „Matkę Boga”, gdzie zdaniem władz kościelnych miłość boską postawił w

zbyt bliskim związku z miłością fizyczną. Podczas rewolucji 1848 jako mówca republi-

kański omal nie zostaje rozstrzelany, staje się to przełomem w jego życiu. Już kiedy w

1839 roku przebywał w opactwie Solesmes miał czas na studia nad pismami starożyt-

nych gnostyków, wczesnych Ojców Kościoła i innymi. Okultystycznym mentorem

Leviego okazał się polski filozof mesjanista Józef Hoene Wroński (1776 - 1853). Pierwsze

dzieło okultystyczne Leviego to „Dogmat i Rytuał Magii Wysokiej”, cztery lata później

wydaje „Historię Magii”, zaś w 1897, po śmierci autora ukazuje się „Klucz do wielkich

tajemnic”. Zasłynąć miał tym, iż w obecności Edwarda Lyttona - Bulwera ewokował

Apoloniusza z Tyany. W okultyzmie upatrywał Levi korzeni wszelkich form religijno-

ści, magię definiował zaś jako tradycyjną naukę o tajemnicach natury, którą przekazują

nam magowie, dzięki której adept zostaje obdarzony względną wszechmocą i może

działać w sposób nadludzki.

W PROWADZENIE

szedł z powodzeniem przez próbę, podczas gdy Glyndon jej nie podo-

łał. To samo odnosi się w szczególności do eksperymentów, których

opisy znajdujemy w Księdze Trzeciej, także i tutaj autor „Strange

Story” mógł znaleźć inspirację opisując historię życia Sir Philipa De-

rvala, wspominając również o pewnych księgach opisujących okulty-

styczne eksperymenty, z których bohater miał część przeprowadzić i

ku swemu zdumieniu odkryć ich skuteczność.

Jest rękopis Świętej Magii Maga Abra-Malina dziełem niezwykle

rzadkim, egzemplarz, z którego przygotowano niniejsze tłumaczenie

był francuskojęzyczną wersją przygotowaną z oryginalnego hebraj-

skiego tekstu Abrahama Żyda. Styl jego jest typowy dla schyłku sie-

demnastego i początku osiemnastego wieku i jest, jak się wydaje, pisa-

ny tą samą ręką, co inny manuskrypt poświęcony magii - Magia Pica-

trix 8 , który także możemy odnaleźć w „Bibliothèque de l`Arsenal” Nie

słyszałem jednak o żadnej innej kopii owego dzieła, nie znalazłem go

nawet w zbiorach British Museum, którego ogromną kolekcję manu-

skryptów poświęconych okultyzmowi bardzo gruntownie przestudio-

wałem, co więcej, chciałbym podkreślić, iż nie spotkałem się też z żad-

nym tradycyjnym przekazem potwierdzającym istnienie tejże księgi 9 .

Z tego też powodu jest mi niezmiernie milo złożyć na ręce angielskich,

a w szczególności amerykańskich badaczy okultyzmu dzieło magiczne

o nieocenionej wprost wartości, z punktu widzenia tejże dziedziny.

Manuskrypt podzielony jest na trzy części, każda z nich opatrzona

jest odrębną stroną tytułową otoczoną prostym motywem dekoracyj-

nym, wyrysowanym czerwono czarnym inkaustem, motyw ten po-

zbawiony jest jednak znaczenia symbolicznego i w oczywisty sposób

jest dodatkiem umieszczonym tutaj przez sumiennego kaligrafa, który

dzięki temu chciał nadać stronom owym wrażenia czystości i komplet-

ności. Słowa widniejące na stronach tytułowych są identyczne „Livre

Premier (Second lub Troisième, odpowiednio) de la Sacrée Ma-

gie que Dieu donna à Moyse, Aaron, David, Salomon et à

d’autres Saints Patriarches et Prophetes qui enseigne la vraye

sapience Divine laissée par Abraham à Lamech son Fils traduite

8 Prawdopodobnie ręką Gio Peccatricx Maga, autora licznych manuskryptów poświę-

conych magii. Sama księga Picatrix jest z najstarszych łacińskich grimoires . Przetłuma-

czony z greki w 1256 roku przez Alfonsa Mądrego, króla Kastylii, jest kompendium

arabskiej magii hellenistycznej, a zarazem podręcznikiem, z którego korzystali wszyscy

późniejsi autorzy, w szczegółowy sposób omówiona jest w nim idea człowieka mikro-

kosmosu, w którego możności jest wpływ na rzeczywistość makrokosmos, za sprawą

zmian dokonywanych w sobie samym. Dzieło to jest niezwykle ważne także i dla tej

przyczyny, iż jest ono w zasadzie wolne od wpływów chrześcijańskich.

9 Krótko po tym jak napisałem te słowa, dowiedziałem się przypadkowo o tym, iż część

jego, a być może i całość znajdować by się miała także w Holandii.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: