Fulla Horak O ŻYCIU POZAGROBOWYM (Skan orginalnej książki).pdf

OD WYDAWCY

Wi.uy z dnia 29.12.1966 r. AAS 58/16

',,!

;

I'"

I:".,I.II'·WI,IIII._

"'11'1'

przez Papicźa

Pawła VI już 14.10.1966 r.

Tekst niniejszy zawiera najważniejsze fragmenty obszernej książki zaty-

tułowanej "Święta Pani", wydanej drukiem po raz pierwszy w 1939 r., opisu-

jącej fakty bezpośredniego kontaktu ze świętymi.

Nie od dzisiaj wiadomo, że każdy bez wyjątku może obcować ze święty-

mi z wielką korzyścią dla duszy. Widać też, jak zaniedbywanie i nie wyko-

r:!ystywanie Dogmatu Świętych Obcowania - będącego jednym z najwiek-

8:!ych skarbców Kościoła Świętego - przyczyniło się do osłabienia wiary

katolickiej sprzyjając także powstawaniu różnych ruchów pseudoduchowych

wewnątrz Kościoła Świętego.

Celem niniejszej publikacji jest przybliżenie tej rzeczywistości nadprzy-

rodzonej bosko-ludzkiej, którą prędzej czy później musimy rozpocząć.

Autorka tej książki urodzona w 1909 r. w Tarnopolu zmarła 9 marca

1993 r. w opinii świętości.

W 1944 r. za działalność w AK została wywieziona na Syberię. Nieludz-

kie warunki egzystencji oraz przebyte choroby pozostawiły po sobie trwałe

inwalidztwo. Z Syberii do Polski powróciła dopiero w 1957 r., zamieszkując

na stale IV Zakopanem. Po swoim nawróceniu całkowicie oddala i poświęciła

swoje życie Bogu. Poprzez swoje modlitwy, cierpienia, ofiary- i osobiste

',oll/akty pomogła bardzo wielu ludziom różnych stanów odnaleźć drogę do

Ho{/(/ i powrócić na łono Kościoła Świętego.

Sama nieqdyś była obojętną w wierze, a nawet wojującą z Bogiem,

(/waltuwnie poszukiwała prawdy, stawiała Bogu warunki i domagała się

znaku z Nieba. Po wielu latach rozpaczliwych zmagań doznała przywileju

bezposrednieqo kontaktowania się ze świętymi m.in. ze Św. Magdaleną Zo-

[u; Barat, założycielką zakonu Serce Coer, z kardynałem belgijskim - Mer-

eterem, Św. Teresą od Dzieciątka Jezus, z niemiecką stygmatyczką Anną

Katarzyna Emmerich i wieloma innymi świętymi. Oni to uczylijąjak należy

::y(', hy zbawić siebie i pomagać drugim do osiągnięcia Nieba. Ukończyła

pod ich kierunkiem tzw. "Niebieski Uniwersytet". lł7aśnie od świętych

otrzymała wiadomości o tajemnicach życia dusz po śmierci ciał.

Życie duchowe istnieje i jest to fakt nie podlegający dyskusji. Trudno

tylko ludzkim umysłem pojąć jego istotę. Jest to bowiem tak inne i wyższej

kategorii życie, że dociekający go umysł poraża. Tylko przez wiarę z łaski

Bożej ciągle pogłębianą, można te tajemnice stopniowo

I /:I:lJlIohow.1IlY

.1,111\

\\111.

I I')') I :> ~ I X, zezwalając na publikację pism na temat objawień

LIIII'"

/.11' '.1

bez imprimatur

miejscowego biskupa.

pr oroclw

\\I/fI.

I CIH!OW,

. ~e~t to po myśli Św. Pawła (Tes 5,19-21):

"Ducha me qascie, proroctwa nie lekceważcie, wszystko

badajcie, a co

szlachetne zachowujcie."

Okładkę

i stronę tytułową

projektowała:

Mirosława

Walecka

Opracowanie

redakcyjne

i graficzne:

Walenty Barczyk

ISBN 83-85647-00-7

by P.P.H.

"ARKA"

ul. Okrężna 24

53-008 Wrocław

tel. 61-16-26

zgłębiać.

Myślą

ani zmysłami

nie można dogłębnie poznać

jego

natury

w myśl słów

Po tej miłości dopiero, spłynęła na mnie niewypracowana,

niezasłużo-

Gre~ę i łacinę znała tak, że żadnych trudności

nie sprawiało

Jej czytanie

na, nie zdobyta

żadnymi uczynkami

jedyna

Prawda

świata

miłość

orygmalnych

tekstów starożytnych.

Jezusa! Kto tej miłości nie zna - nie zna wcale miłości

Posiadam dziś wszystko, czego ludzie szukają. Dostałam wszystko za

pośrednictwem Świętej Pani. Czy mogą więc istnieć słowa, które wydały-

by mi się jej godne?

Kocham

Była ~ezrównaną

organizatorką.

Była najwytrawniejszym

pedago-

giem swoich czasów.

W ci~żkich chiwlach, których Jej Bóg nie szczędził nie upadała na

duchu~ me ~oddawał~ się rozpaczy, tylko z coraz większą wiarą i żarem

zagłę~Iała SIę w modlitwie do Najświętszego Serca.

~edy zmę~zona ży~i~m,. c~ły~ sercem tęskniąca do połączenia się

z.Bo~em, w wIe~u lat pięćdziesięciu zapadła ciężko na zdrowiu _ zjawił

Sl~JeJ,Pan Jezus I.za~yt,~ czy wybierze śmierć czy też dalszą pracę _ dla

NIego: O~arna Jej miłosc przełamała

Ją

i w tym mieści się wszystko

co mogłabym

o Niej

powiedzieć.

Wiele natomiast mówił mi o Niej duch jej brata, ks. Ludwika Barat,

który mi się zjawił parę razy i na moje gorące prośby opowiadał mi o Jej

dzieciństwie. Notowałam wszystko i te notatki przytaczam oto poniżej.

"Była śliczna, już jako małe dziecko. Miała zupełnie okrągłą buzię,

jasne włosy i śliczne oczy. Bardzo nimi patrzyła, zwłaszcza na dorosłych.

Wychowywała się prawie "dziko". Nie zajmowano się nią z początku.

Mogła chodzić gdzie chciała, po ogrodzie, po winnicy. Tam też wśród

przyrody najwięcej się kształciła. Nie wiedziała nigdy o tym, że jest śliczna.

Niezwykła

najgorętsze

pragnienie

śmierci! Wy-

brała zycie.

~rz~dzieści s~ść lat jeszcze, do późnej starości pracowała bez wy_

tchnienia dla Bozyc~ s~raw na. ziemi Umarła w dniu Wniebowstąpienia

r. 1865. Czystego, dziewiczego Jej ciała Bóg nie pozwom tknąć zniszczeniem.

ŚW:.~G~ALENA-ZOFIA jest świętą, której działalność przypada

?~ zblIza]ący SIę właśnie okres. Ma ona roznieść na ziemi zarzewie miło-

SCI ~erc~ Je~usowego,

dobroć,

posłuszeństwo

wobec

rodziców

skromność

oto co uderzało

w niej przede

wszystkim.

Przy rzadkiej

u dziecka

które

ogarnie

cały świat.

Św. Magdalena-Zofia

powadze była równocześnie wesoła i radosna.

Miłość prawdy i pełna uroku prostota

będzie kiedys Patronką

młodzieży żeńskiej całego świata.

zadziwiały

każdego

kto się do

Św. ~~gdale~a~Zofia

zbliżyć

ludziom

Obcowanie

Świętych

niej zbliżył.

Głęboka, nie umiejąca się jeszcze wyrazić, wdzięczność dla Boga za całe

piękno przyrody wśród której żyła i rosła, wypełniała całą jej małą, gorącą

duszę, od pierwszej chwili, kiedy zaczęła myśleć. Często jako kulkuletnia

dziecina siadywała zamyślona, szeroko otwartymi oczyma patrząc na

świat. Na każdym kroku spostrzegała bwiem i uświadamiała sobie potężną

Wszechmoc Stwórcy. Rozumiała też, będąc jeszcze całkiem małą dziew-

czynką., wielką moc miłości Serca Jezusowego dla ludzi. Całym też sercem,

każdym dniem, każdą godziną życia pragnęła się Mu odwdzięczyć. Chciała

Mu służyć, chciała Mu pomagać i kochać Je coraz lepiej ...

Kochała

Im właściwą d~ogę łą~zności duchowej

I ~skazac

z Kościołem

Tryum-

fu]~cym. Ma pr~ygotowac

podłoze dla nowej, trzeciej Epoki Ducha

św.

ktora nadchodZI.

też wszystko co Bóg stworzył. Żyła w wielkiej przyjaźni

zwierzętami.

Miała swego barana,

który chodził

za nią jak pies. Był to

najwierniejszy przyjaciel jej dzieciństwa.

W miarę lat pogłębiała

się Jej pokora

i miłość dla Boga. W miarę lat

umysł Jej kształcił się i dojrzewał.

Była potem jedną z najbardzej

wykształconych

kobiet

swojej epoki.

Mówiła biegle językami: hiszpańskim,

niemieckim,

angielskim

i włoskim.

,\I' "'1\\'/11, /1 ".111 0111 1/1/, wid alo, anl u ,ho nie słyszało, ani w serce

'II,{ l. I,' /1//, HI, 1111,1111, ,'II /II fi przy(Jotował tym, którzy Go miłują".

N /'11/111,'/ II III/los/ki poznania życia po śmierci Niebo wielokrotnie lu-

,{ /011I /'/' I'/(m:.ywa/o - w miarę ich pojęcia. Oprócz Pisma Świętego gdzie

IIII/'t/"o obs: ernle zawarto naukę o życiu pozagrobowym pogłębione wiado-

III(),~('I II /.(1) imnicach. życia duchowego otrzymało wielu świętych.

N inl 'jszy przekaz jest kolejnym uchyleniem rąbka tajemnicy.

Druga część opracowana pod redakcją Walentego Barczyka zawiera

informacje o różnych nabożeństwach i modlitwach niezwykle skutecznych

w niesieniu ulgi cierpiącym duszom czyśćcowym oraz świadectwa niektórych

świętych, odnoszących się do życia pozagrobowego.

Szczęśliwi ci, którzy zastanawiają się do jakiego świata duchowego po

śmierci prowadzi ich postępowanie w codziennym ziemskim życiu.

Przyjaciółko Moja

Zbliżajmy Królestwo Boże na ziemi! Już wiele płomieni Chrystusowych

flrZy się po świecie. Wich ogniu grzeje się mnóstwo ostygłych serc pragnących

de/,/a. Wysłannicy Boży wyglądający na szaleńców pociągają, przerażają,

IL'lzC'zęśliwiajączęsto o sobie zapomianjąc, troszczą się o dusze i ciała bliźnich.

TU l ówdzie wyjdzie książka, gorąco, z wiarą i miłością odważnie napisana.

,dzle indziej zjawi się człowiek mocny, który mówi bez obawy.: o Prawdzie!

W innym miejscu spełnia się cichy dramat męki Chrystusowej w styg-

matyzacji i jeszcze wielu innych wybranych wysyła Bóg Wszechmocny, na

odnowienie zepsutego świata. Ostatnie próby podszeptów Szatana zawiodły

, wiecie. Walka złych sił słabnie tak widocznie, że aż ci główni jej wykona-

wcy kurczą się, chowają i giną marnie w hańbie. Jeszcze, jeszcze potańczą

hulankę wrzaskliwą, piekielną, jeszcze sycić się będą krwią i łzami sprawied-

liwych, ale już im nic nie pomoże, czują sami jak zbliża się godzina Bożej

I prawiedliwości i stąd ten pośpieszny, diabelski chaos złości, głupoty, nielu-

d 'ki h egoizmów i cynicznego szyderstwa ...

Złość, którą podsyca nieprawość, już za głębokie koryto wyżłobiła sobie,

(14 ludzie zsuwają się coraz niżej po tej pochyłości zła i głupoty. Cóż dalej? ..

zatrata - czy wybawienie? Bóg Przedwieczny, w Starym Zakonie działał

pr l'Z Proroków, Objawienia, przez łaski i kary. Wstrząsał sumienie ludzkie

plt'(Jami,ogniem, potopem - nie pomogło! Zła wola mocno opanowała świat.

81t'(Jalinieszczęśliwi o Zbawiciela, aż wreszcie przyszedł w postaci ludzkiej,

podobny nam ciałem - Jezus - ale zgotowaliśmy Mu przyjęcie mdme "Syn

łowieczy nie miał gdzie głowy skłonić" - "Przyszedł do swoich a swoi Go

nit' przyjęli..." Mimo ludzkiej niewdzięczności "On idąc, wszędzie dobrze czy-

tllI.." I za to skazany został na krzyżową karę śmierci. Czy może skończyła się

łIt4},lodszamiłość Chrystusa ku nam? - Nie! On Zmartwychwstal, obiecał

I'r y.~/aćPocieszyciela, Ducha Św., by się już wreszcie zbliżyło Królestwo Boże

nu Ziemi. Tymczasem Jezus, przez blisko dwa tysiące lat, ponawia codziennie

ofiarę krwawej, krzyżowej Męki przy Mszy Św. Rozciągnął Chrystus Ofiarę

miłości ku nam aż po dzień dzisiejszy, w Niej daje nam się cały, byśmy

rozumieli i sami ukochali... Tylko w tej Bożej miłości, tylko w tym żarze Ofiary

) .'It wybawienie świata z zastarzałych grzechów. Módlmy się do Ducha Naj-

. wlętszego Pocieszyciela:

"Duchu Święty, Boże Przedwieczny, Jedyny! Pragniemy Cię przyjąć na

iemt naszej pełnej bólu i nieszczęścia, jako Pocieszyciela obiecanego. Racz,

o Duchu Przenajświętszy, nawiedzić nas i przeniknąć całą ludzkość, biedną,

przygnębioną i przytłumioną jarzmem grzechu. Sami już nie poradzimy so-

hle/ Przyjdź więc Pocieszycielu, oświeć nas i wzmocnij światłem Łaski Bo-

o], wlej w nas rozum, który nas opuścił, rozgrzej serca nasze dla miłości

wielkiej, spraw, by bojaźń Boża i pobożność trwały w duszach naszych, by

wszystek

grzech, niewdzięczność

i omyłki precz były odrzucone, by Trójca

Przenajswiętsza

Ojciec, Syn i Duch Sw. -

najmiłościwiej nam królowa-

la/ Duchu Sw. Pocieszycielu

przeniknij nas i ziemię całą odnów!" Błogo-

sławię cię, Fullu nasza mała.

Kardynał

Mercier

*--

.Fulisiu, dziecino moja! Przekonałaś się już sama o tym, jakie szczęście daje

świat; tak wiele różnych stanów otwierało zbolałą duszę i serce przed tobą,

obok ołtarzyka twojego. Widzialaś i słyszałaś rzeczy niezwykłe i dziwne. Ubo-

dzy i bogaci,jakże bardzo byli nędznymi, żyjąc bez łączności z Niebem. Rzucali

się w różne strony szukając ratunku, lecz nie zwracali się tam, skąd promienie

łaski idą, a krzyż ich powiększał się, ciężar gniótł ich coraz mocniej aż biedni,

znękani, pełni rozpaczy, caly ratunek widzieli już tylko w gwałtownej, samobój-

czej śmierci. Przekonałaś się, dziecino, jakie zwodnicze i fałszywe są drogi,

którymi świat do szczęścia prowadzi. Ani pieniądze, ani urodzenie, ani uroda,

ani talent nie daly nikomu prawdziwego zadowolenia, przeciwnie - doznali oni

wiele cierpień, rozczarowań i zawodów. l tak, ci co się przekonali przez wiarę

zostali ocaleni, przyszli bowiem do zdroju, gdzie oczyścili się z fałszu i sztuczno-

ści, gdzie otrzymali staly spokój, radość prawdziwą, światło i prawdę. Przyszli

stargani, pełni bólu i rozpaczy, przyszli i poznali głębiej Tego, który jest "Dro-

gą, Prawdą i Żywotem", a On dal im ukojenie, odchylił rąbek zasłony dla

ukazania prawdy, w świetle Bożej Łaski. Uwierzyli - zaufali i odeszli od-

rodzeni - radośni - rozświetleni wewnątrz. Ci już znają cel istnienia swego

na ziemi - pokornie pochylili głowy, wdzięczni i szczęśliwi bo - wiedzą.

Wiedzą, że ważnym dążeniem jest życie wieczne, że Dawcą i Twórcą szczęścia

niezmąconego jest Bóg - wiedzą jeszcze, że tu, na ziemi - jak w poczekalni

królewskiej - należy skromnie się zachowywać, cierpliwie zaczekać na swoją

kolej, aż Król wezwie i przez czas czekania należy uważać, by suknie utrzymać

w porządku, a także by nikt ze służby królewskiej nie usłyszał lub nie zauważył

jakiegoś nietaktu wobec Króla lub Jego świty. Czekający musi mieć zapas

pięknych i dobrych czynów, o których Król się dowie. Szczęśliwy kto o tym wie,

a wiedzieć może każdy, jeśli tylko własnowolnie zbliży się ku Prawdzie. Żeg-

nając ten ziemski padół odejdzie radośnie z pełnym sercem i duszą najszlachet-

niejszych czynów miłości Boga i bliźnich. Innego majątku nie zabierze, wszyst-

kie marności i bogactwa zostawi na ziemi, ulubione przedmioty

O'fl szystko, co wiem od moich św. Opiekunów

ożyciu

przyszłym,

zostało mi podane w formie jasnej i zrozumiałej, przetłumaczo-

nej niejako na nasze ciasne, ludzkie pojęcia. Wiem jednak

Nlch, że wszystko co się dzieje w świecie Ducha

dzieje się jakoś

inaczej,

'/. rzej, pełniej, nieuchwytniej

i dlatego

takim, jaki jest -

nie może się

w ludzkim umyśle pomieścić.

Tak,jak nie można opisać uczucia, woni, czy koloru tak nie podobna opo-

wl dzieć człowiekowi stanów wyzwolonej z materii duszy inaczej, jak przez pe-

wn podobieństwa, zaczerpnięte z podpadających mu pod zmysły wyobrażeń.

Zatem to, co wiem i powiem o stanach duszy i o życiu przyszłym, jest

ni Jako przetransportowaniem

wszystkiego

co niepojęte,

na nieporadną

ilusnotę

naszych wyobrażeń i słów.

ŚMIERC

W chwili kiedy dusza rozstaje

się z ciałem, człowiek

choćby

był

ni przytomny,

choćby śmierć nastąpiła

momentalnie,

czy we śnie -

"łysk chwili, na ułamek sekundy, ma świadomość

własnej śmierci.

l choćby był na tę śmierć przygotowany,

choćby jej pragnął i nie lękał

Nię jej przedtem,

w tym jednym, rozstrzygającym

momencie,

uczuje z ni-

·'l.ym nieporównaną - grozę.

Bezpośrednio po śmierci staje dusza przed Sądem Najwyższej Sprawie-

dliwości. Skończyło się bowiem niewyczerpane dotąd Boże Miłosierdzie.

Kto przekroczy granicę życia, staje wobec Jego Sprawiedliwości

a nawet

umiłowane żywe istoty musi pożegnać i zostawić, weźmie jedynie

to, na co

zapracował dobrą wolą, spełnieniem i wyrzeczeniem.

Wówczas, gdy każdemu człowiekowi wystarczy na ziemi najskromniej-

szy byt kiedy, prócz prymitywnego mieszkania, prostego jadła i ubrania

niczego więcej nie zapragnie a jeszcze z tego udzieli bliźniemu przez natura-

lną, ludzką dobroć serca - wtedy każdy będzie już tu radosny, spokojny

a także każdej chwili gotowy na wezwanie Boga swojego.

samo-

tny, nagi i czeka słusznego wyroku.

Do chwili pogrzebu dusza nie oddala się jeszcze od ziemi. Są to ostat-

nie chwile przed podjęciem

kary, czy nagrody,

kiedy jej wolno jeszcze

nicwidzialnie krążyć wśród ludzi.

Św. Magdalena

Zofia Barat

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: