CENTRUM KSZTAŁENIA USTAWICZNEGO
Im. Pokolenia Kolumbów
Klasa IIb
Technik administracji
PRACA KONTROLNA
Przedmiot:
Ekonomika
Temat: Handel w Unii Europejskiej.
Wykonała:
Anna Atłaska
PŁOCK 2010 rok
Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej z dniem 1 maja 2004 r. zmieniło warunki prowadzenia wymiany handlowej. Pojawiły się nowe obowiązki sprawozdawcze, podatkowe, formalne. Obowiązywać zaczęła wspólna taryfa celna oraz wszystkie instrumenty ochrony rynku stosowane przez Unię Europejską. Polska stała się też stroną umów międzynarodowych podpisanych przez UE, regulujących handel z krajami trzecimi (nienależącymi do Unii).
Polska objęta została wspólnotowymi przepisami dotyczącymi swobody świadczenia usług, zakładania przedsiębiorstw, wzajemnego uznawania kwalifikacji zawodowych w krajach UE.
HANDEL Z KRAJAMI UNII EUROPEJSKIEJ
Z dniem wstąpienia Polski do Unii Europejskiej nasz kraj stał się częścią tzw. jednolitego rynku (zwanego również rynkiem wewnętrznym albo wspólnym) UE. Dla osób prowadzących działalność polegającą na obrocie handlowym z 27 państwami członkowskimi UE oznacza to następujące zmiany:
1. Na granicach z państwami członkowskimi nie przeprowadza się już kontroli celnych, gdyż pomiędzy krajami Unii obowiązuje swobodny przepływ towarów (poza drobnymi wyjątkami), co oznacza, że nie obowiązują również żadne bariery pozataryfowe, np.: kontyngenty, przestał tez obowiązywać dokument SAD – formularz Jednolitego Dokumentu Administracyjnego (pozostaje on natomiast ważny w wymianie handlowej z krajami trzecimi, niebędącymi członkami UE).
2. Niezależnie od tego, które państwo członkowskie jest odbiorcą towaru, towar ten podlega jednakowym wymogom w zakresie wymogów technicznych:
Swobodny przepływ dóbr pomiędzy państwami członkowskimi. Możliwe jest – w drodze wyjątku i z zachowaniem niedyskryminacji – wprowadzenie pewnych ograniczeń (dla ochrony zdrowia i bezpieczeństwa ludzi, środowiska, moralności publicznej).
Wzajemne uznanie prawodawstwa państw członkowskich; tzw. obszar dobrowolny podejścia do harmonizacji technicznej (obszar niezharmonizowany). Obowiązuje tu reguła wzajemnego uznania wymogów technicznych, obowiązujących w państwach członkowskich UE.
Harmonizacja prawa państw członkowskich:
a) dla takich produktów jak: produkty spożywcze, farmaceutyki, substancje chemiczne i pojazdy mechaniczne obowiązują tworzone na szczeblu wspólnotowym szczegółowe wymogi i specyfikacje techniczne – tzw. stare podejście
b) pozostałe produkty, co, do których zasady wprowadzania do obrotu regulowane są na szczeblu wspólnotowym (tj. przepisy prawne ich dotyczące są zharmonizowane) są objęte tzw. nowym podejściem
3. W wymianie handlowej pomiędzy krajami UE przestają obowiązywać pojęcia: eksport, zastąpiony pojęciem dostawa wewnątrzwspólnotowa (i wywóz dla celów statystycznych) i import, zastąpiony pojęciem nabycie wewnątrzwspólnotowe (i przywóz dla celów statystycznych). Od 1 maja 2004 r. eksport i import oznaczają wymianę handlową z krajami spoza Unii Europejskiej (z Rosją, Stanami Zjednoczonymi itd.),
Co trzecia firma w UE jest związana właśnie z handlem. Środowisko europejskich handlowców jest zróżnicowane; to małe i średnie firmy handlu detalicznego, ale również hurtownicy, jak i wielkie sieci handlowe czy firmy zajmujące się handlem zagranicznym. Zróżnicowane są również źródła dostaw: od lokalnych przez narodowe aż do międzynarodowych.To, co ich łączy, to naczelna idea handlu, czyli dostarczenie właściwych produktów we właściwym czasie i o korzystnej cenie dla konsumentów, po to, aby zaspokoić ich potrzeby i oczekiwania. Dlatego codziennie 500 milionów Europejczyków dokonuje zakupów - wybiera na tym jakże konkurencyjnym rynku tych, którzy najlepiej spełniają ich oczekiwania .To z kolei powoduje konieczność zmniejszenia marży oraz wolniejszego wzrostu cen niż ten, który wynika z inflacji. Na ten istotny antyinflacyjny aspekt działania konkurencji w handlu zwracano uwagę wielokrotnie - obecnie wiele firm handlowych wręcz reklamuje siebie poprzez hasła związane z obniżaniem cen czy walką z inflacją.Ostatnie lata to w Europie czas walki o konsumenta - zwiększenie konkurencyjności w tym sektorze odbywa się jednak nie tylko poprzez cenę, ale poprzez podnoszenie poziomu obsługi i usług dodatkowych, zwiększenie asortymentu dającego największy wybór dla konsumenta, dbałość, o jakość i bezpieczeństwo sprzedawanych produktów, wprowadzanie innowacji, zwiększanie świadomości konsumentów poprzez zamieszczanie informacji na temat produktów (np. wartości odżywcze, sposób przygotowania).Handlowcy odgrywają coraz większą rolę wobec dostawców, wytwórców, producentów, rolników, poprzez ustalanie standardów produktów, ich innowacyjność, promocje produktów oraz dzieląc się wynikami badań na temat gustów i zachowań konsumentów .Handel przenika do naszego życia dając nam możliwość wyboru, jakiego do tej pory nie mieliśmy , tworzy styl życia konsumentów, zaspokaja nasze potrzeby, ale również odgrywa olbrzymią rolę, jako istotna część składowa całego złożonego organizmu gospodarki nie tylko polskiej, ale europejskiej i światowej. Miejmy to na uwadze w naszych codziennych zmaganiach podszytych niepewnością związaną z sytuacją gospodarczą.
HANDEL ZEWNĘTRZNY
Unia Europejska jest największym z uczestników światowej wymiany handlowej – jej udział w światowym eksporcie i imporcie wynosi 20 proc. 50 lat temu wolny handel między przyszłymi członkami Unii Europejskiej legł u podstaw późniejszej UE. Dlatego Unia działa na rzecz liberalizacji handlu światowego, co przyniosłoby korzyści zarówno bogatym, jak i biednym krajom.
UE eksportuje swoje towary do najodleglejszych zakątków świata.
Wzrost obrotów handlowych przekłada się na ogólnoświatowy wzrost gospodarczy, z korzyścią dla wszystkich. Dzięki niemu konsumenci mogą wybierać z szerokiej gamy produktów. Dzięki liberalizacji handlu najbardziej wydajne firmy z UE mogą na uczciwych warunkach konkurować z firmami z innych krajów. Aby pomóc krajom rozwijającym się, UE jest gotowa otworzyć swój rynek dla ich produktów, pomimo faktu, że kraje te nie są w stanie zrewanżować się tym samym.
Zniknięcie barier utrudniających handel wewnątrz UE znacznie przyczyniło się do dobrobytu w Unii i umocniło jej zaangażowanie na rzecz liberalizacji handlu światowego. Znosząc cła w handlu wewnątrz UE, państwa członkowskie ujednoliciły również swoje stawki celne stosowane wobec towarów przywożonych z zewnątrz. Oznacza to, że za importowany produkt płaci się na granicy UE taką samą stawkę celną, bez względu na to, czy został wwieziony na teren Unii w porcie w Genui czy w Hamburgu.
Zasady rządzące wymianą handlową są wielostronne, ale sam handel ma charakter dwustronny – odbywa się między nabywcami a sprzedającymi, eksporterami a importerami.
UE wypracowała także sieć dwustronnych umów handlowych z poszczególnymi krajami i regionami na całym świecie.
Porozumienia o handlu i współpracy zawarła ze swoimi sąsiadami z basenu Morza Śródziemnego oraz z Rosją i innymi byłymi republikami radzieckimi.
Polityka handlowa UE łączy się ściśle z polityką rozwoju. Unia ustaliła zerowe lub niskie stawki celne dla towarów przywożonych z krajów rozwijających się w ramach ogólnego systemu preferencji. W odniesieniu do 49 najbiedniejszych państw świata Unia poszła jeszcze dalej; wszystkie towary eksportowane przez te kraje – z wyjątkiem broni – korzystają z bezcłowego dostępu do rynku UE.
Unia Europejska nie ma jednak odrębnych umów dotyczących handlu ze swoimi głównymi partnerami handlowymi wśród krajów rozwiniętych, takimi jak Stany Zjednoczone i Japonia. W tych przypadkach wymiana handlowa odbywa się za pośrednictwem mechanizmów WTO, choć UE zawarła z oboma tymi krajami wiele umów dla poszczególnych sektorów.
Ramowe uregulowania Światowej Organizacji Handlu (WTO - ang. World Trade Organisation) odnoszą się także do handlu UE z Chinami, które wstąpiły do tej organizacji w 2001 r. Chiny znajdują się obecnie na drugim miejscu w rankingu największych partnerów handlowych UE (wyprzedzają je Stany Zjednoczone).
Bibliografia:
1. www.handelUE.pl
2. www.exporter.pl – Unia Europejska
3. www.wikipedia.pl
1
ewa.kowalska756