malarstwo niderlandzkie XV i XVI wieku.pdf

Malarstwo niderlandzkie XV i XVI wieku.

Renesans niderlandzki ujawnia się najbardziej w malarstwie. Na początku XV wieku widać

jeszcze przenikające się tendencje średniowieczne z renesansowymi.

Odkrycie nowych technik olejnych powoduje wzrost możliwości malarstwa, tym samym

lepsze wykończenie detali. Początki to malarstwo miniaturowe reprezentowane przez Jan van

Eycka i Huberta. W scenach występują tradycyjne tematy podjęte w nowy sposób ale też

nowe dotąd nie podejmowane.

Cechy malarstwa niderlandzkiego

Widać zainteresowanie naturą, co czym świadczy wprowadzenie pejzażu i aktu. Postacie nie

są już zawieszone w nierealnej przestrzeni. W świetny sposób artyści uzyskują iluzje głębi po

przez, wprowadzenie perspektywy powietrznej. Realizm postaci jest efektem ścisłej

obserwacji przyrody, artysta w obiektywny sposób oddaje to co widzi. Człowiek jest w

centrum zainteresowania, ale tym samym jest częścią bogactwa świata. Wnikliwa obserwacja

realnego świata łączy się z mistycznym światem nadprzyrodzonym, co daje wrażenie

jednolitości i harmonii. Świadkami tych zdarzeń są najczęściej prości ludzie, chłopi. Artyści

podejmują nie tylko tematykę religijną. Też potoczne tematy, znajdują odzwierciedlanie w

malarstwie. Malarze Hieronim Bosch i Piotr Bruegel w wielu dziełach podejmują proble-

matykę społeczną, często w realistycznie brutalny sposób podkreślając cechy szczególne.

Artysta nie tylko odtwarza świat ale też uczucia do niego. Gama barwna często dopowiada

charakter dzieła, zawsze jest bardzo pełna. W różnicowaniu walorowym doszli do mistrz-

ostwa. Pojawiają się nowe dotychczas nie spotykane układy kompozycyjne, często obojętna

jest kolejność oglądania. Wielkie bogactwo środków wyrazu mnogość i różnorodność form.

Wymusza to fragmentaryczne oglądanie dzieł. Malarstwo Boscha, Bruegela często zawiera

elementy fantastyczne, nadrealistyczne o głębokiej symbolice która ma ponadczasowy

charakter( z tych dzieł czerpali współcześni artyści np. Salvador Dali)

Artyści

 Roger van der Weyden

 Jan van Eyck

 Hieronim Bosch

 Piotr Bruegel

 Hans Memling

 Hugo van der Goes