Coulter Catherine - Dzika gwiazda.pdf - Ebooki Przygoda z sensacją - j.nowak59

C ATHERINE C OULTER

D ZIKA GWIAZDA

PROLOG

Plantacja Wakehurst niedaleko Natchez,

Missisipi, 1843

- Drew pojechał przed chwilą z wizytą do Rad-cliffów. Oczywiście namawiałam go do tego.

Zabrał swoje farby i nieprędko wróci. Odesłałam również niewolników. Jesteśmy sami.

Brent wpatrywał się w swoją piękną macochę. Jej ciche słowa brzęczały mu w uszach. Był

hardym osiemnastolatkiem, a ona, tylko cztery lata starsza, wydawała mu się taka pociągająca. Miała

pełny, sterczącym biust, talię osy i jedwabiste, płomienne włosy, które teraz swobodnie spływały na

plecy. Patrzył, jak delikatnie przesuwa językiem po dolnej wardze. Tak bardzo różniła się od

dziewcząt, w których się kochał od czasu, gdy skończył czternaście lat. Wielokrotnie wyobrażał

sobie, że się z nią kocha, że w nią wchodzi głęboko.

Poczuł ucisk w gardle i cofnął się o krok. - Mój ojciec jest twoim mężem - powiedział. Krew

zaczęła mu szybciej krążyć w żyłach i uświadomił sobie, że boleśnie nabrzmiewa w obcisłych

bryczesach.

- Tak - odparła Laurel. - Ale on jest stary, Brent. Jestem taka samotna, a on nie może mnie

kochać.

Nie tak, jak ty byś mógł i nie tak, jak ja bym chciała. -Wzruszyła białymi ramionami i jedwabny

peniuar rozchylił się lekko.

Brent zmusił się, żeby odwrócić wzrok od jej piersi i spojrzał przerażony na drzwi sypialni. Nie

powinien był tu przychodzić. Boże, co ma teraz zrobić?

- Nikogo nie skrzywdzimy, Brent. Po prostu damy sobie odrobinę przyjemności, tylko o to proszę.

Obydwoje jesteśmy młodzi. Pragnę cię, od kiedy tu przyjechałam. Jesteś pięknym i pociągającym

mężczyzną. Widziałam, jak całowałeś Marisę Radcliffe. Wiedziałeś o tym? Chcę, żebyś mnie też

pocałował.

Zadrżał, gdy z gracją podeszła do niego, a zapach magnolii wypełnił mu nozdrza i obezwładnił

ciało.

Przycisnął pięści do ud. Wiedział, że powinien podejść do drzwi, otworzyć je, uciec od niej i od

swojego przerażającego pożądania. Wystarczyło jednak, że położyła mu dłoń na ramieniu, by

zesztywniał.

Stała na palcach, patrząc na jego usta. - Mogę cię nauczyć, Brent. Mogę ci pokazać, jak kochać

się z kobietą. Mogę dać ci tyle przyjemności. Nikogo nie skrzywdzimy. Nikogo, przysięgam.

Dotknęła ustami jego warg, ale nie poruszył się.

- Mój ojciec - wyszeptał, ale dotknęła językiem jego języka i był zgubiony.

Rzadko umiał zapanować nad pożądaniem, a teraz było to tym bardziej niemożliwe. Przycisnęła

biust do jego torsu i poczuł, że ociera się o niego brzuchem i udami. - Mój ojciec - znowu powtórzył

bezsilnie.

Jej mała dłoń odnalazła jego męskość, zaczęła go pieścić. Jęczał, wiedząc że eksploduje, jeśli

ona nie przestanie. - Laurel - wyszeptał - proszę. Nie panuję nad sobą.

- Chodź - powiedziała. Zaprowadziła go do swojej sypialni. Nie spuszczając wzroku z jego

twarzy, zrzuciła z siebie jedwabny penmar i koszulę. Pozwoliła mu nasycić się swoim widokiem, a

potem zaczęła zdejmować z niego ubranie. Boże, jest piękny, pomyślała i ogarnęły ją

niepohamowane żądze. Taki wysoki, cudownie zbudowany i silny. Taki miody. Stał przed nią nagi, z

zamkniętymi oczami i milczał, a jej dłonie wędrowały po jego ciele. Zacisnął zęby, gdy zaczęła

pieścić go palcami, a potem cudownie miękkimi ustami, aż z jego krtani wyrwał się głęboki jęk.

Wiedziała, choć on nie do końca zdawał sobie z tego sprawę, że jeśli nie przestanie, to on eksploduje

nasieniem. Jednak gdy przerwała, był zawiedziony. Objęła go i pociągnęła za sobą do łóżka. Upadł

na nią z dzikim okrzykiem. Nie przestawało go dręczyć poczucie winy zmieszane ze wstydem. - Mój

ojciec - wyszeptał jeszcze raz drżącym z rozpaczy i pożądania głosem. Odsunął się, a wtedy jego

wzrok padł na trójkąt ciem-norudych włosów i dostrzegł jej wilgotną i nabrzmiałą kobiecość. - Nie,

nie mogę - powiedział, ale ona usiadła na nim okrakiem, opierając dłonie o jego tors.

- Tak, Brent - wyszeptała. - On nigdy się nie dowie. I tak by go to nie obchodziło.

Wsunęła język w jego usta i poczuła, że oddaje jej pocałunek, usłyszała jego pełne żądzy jęki.

Wsunął dłonie w jej włosy i poczuł, że go pochłonęła, że nim zawładnęła. Nic innego się nie liczyło,

nic nie istniało.

Laurel delikatnie się uniosła i wprowadziła go w siebie. Drżał cały i, kiedy wchodził w nią

głębiej, wiedziała, że tym razem nie będzie jej dane zaznać rozkoszy. Ale nie miało to znaczenia. Jest

taki młody, pełen energii i tak nieprawdopodobnie męski. Mają dużo czasu. Całe popołudnie, cały

jutrzejszy dzień. Jeszcze da jej tyle rozkoszy, ile tylko będzie chciała. Poczuła, że sztywnieje i

zobaczyła, jak napinają się mięśnie jego szyi, gdy osiągnął orgazm. Jego błyszczące niebieskie oczy,

głębokie i tajemnicze jak wzburzone morze, zwęziły się jakby z bólu. - Tak, Brent - wyszeptała i

zaczęła z pasją go ujeżdżać, aż wystrzelił w niej nasieniem.

Pocałowała go namiętnie, przytulając się do niego mocno. Ku jej wielkiemu zadowoleniu nadal

był twardy. Był daleki od nasycenia, a tym bardziej od wyczerpania. W ciągu następnej godziny

nauczyła go dawać jej rozkosz. Ciepło jego ust, jego język sprawiały, że była bliska obłędu.

- Tak dobrze - wymruczała, mocniej przyciskając do siebie jego głowę. - Delikatnie, kochany,

delikatnie.

Brent czuł całkowitą władzę i triumfował, gdy jej ciałem wstrząsnął orgazm. Odwrócił ją tyłem i

wcisnął się pomiędzy jej uda. Wszedł w nią z impetem, zapominając o bożym świecie i poddając się

narastającej rozkoszy.

- O Boże!

Upłynęła chwila, zanim dotarł do niego głos ojca. Cała przyjemność znikła, jakby nigdy nie

istniała. Wyskoczył z niej, przeturlał się po zmiętej pościeli i stanął roztrzęsiony obok łóżka.

Wpatrywał się w ojca.

- Jezu, mój rodzony syn! Ty plugawy draniu! -Twarz ojca była czerwona z wściekłości. Brent

zdał sobie sprawę, że ojciec opuścił wzrok i wpatruje się w jego wilgotną męskość.

- Dziwka, kurwa! - Avery Hammond wrzasnął na swoją żonę. - Boże, będziesz się smażyć w

piekle! - Wypadł z sypialni żony i Brent słyszał, jak pędzi długim korytarzem.

Laurel zerwała się z łóżka, owijając się prześcieradłem. - Miał wrócić dopiero jutro -

powiedziała oszołomiona.

- Ale tu jest - odparł Brent. Wciągając na siebie w pośpiechu rozrzucone ubrania, miał wrażenie,

że jego mózg przestał pracować.

Wkładał buty, gdy w drzwiach ponownie pojawił się ojciec, trzymając w dłoniach szpicrutę.

- Obedrę cię ze skóry, ty dziwko! - wrzasnął do Laurel.

Brent szybko stanął naprzeciwko ojca. - Ojcze, przestań! Proszę, to nie była jej wina. - Brent

wyprostował się dumnie. - Uwiodłem ją, ojcze. Ja... ją zmusiłem. To nie była jej wina. Nie chciała

mnie.

Avery Hammond zatrzymał się w pół kroku, trzęsąc się z furii, gdy dotarły do niego słowa syna.

Jego syn, jego piękny syn, krew z jego krwi, jego duma. O Boże! Usłyszał ciche, jakby z oddali,

łkanie żony. Brent, jego syn. Niewątpliwie nieokiełznany, ale młody. Nieokiełznany jak on sam, gdy

był w jego wieku. Przecież ona jest moją żoną, krzyczał w myślach. - Ty łotrze bez honoru! -

wrzasnął. W uszach czuł, jak krew mu pulsuje. Uniósł szpicrutę i ciął nią twarz syna.

Brent poczuł piekący ból, ale nie poruszył się. Krew spływała mu po policzku i brodzie wprost

na dywan. Nieoczekiwanie przyłapał się na myśli, czy plama krwi spierze się z cennego tureckiego

dywanu matki.

- Nigdy więcej nie chcę cię widzieć - powiedział Avery Hammond, opuszczając szpicrutę. Ręka

mu się trzęsła. Boże, oszpecił własnego syna. Brent ani na moment nie przestał patrzeć mu w oczy.

Avery poczuł, że coś w nim umiera. Potem przypomniał sobie, jak silne ciało jego syna wdzierało się

między uda jego żony. - Nie jesteś wart tego, by być moim spadkobiercą. Wyrzekam się ciebie. Żyj z

piętnem tej hańby przez resztę swojego żałosnego życia. Masz się wynieść przed zmrokiem albo cię

zabiję.

Brent nie mógł się poruszyć.

- Idź do diabła!

Brent przeszedł wolno obok ojca i opuścił sypialnię. Słyszał za sobą cichy szloch Laurel i ciężki

oddech ojca.

Nie bolał go rozcięty policzek. Nie czuł nic poza pustką.

Coulter Catherine - Dzika gwiazda.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: