1. Zdefiniować pojęcie „technologia” i „technologia robót budowlanych”.
Technologia - metoda wytwarzania produktów określonego rodzaju; nauka stosowana o procesach wytwarzania produktów materiałów wyjściowych
Technologia robót budowlanych - zajmuje się metodami i systemami wykonywania poszczególnych rodzajów robót budowlanych oraz wznoszenia obiektów.
2. Mechanizacja produkcji budowlanej-etapy rozwoju
Jest to forma technologii tej produkcji, wyrażająca się realizacją budowlanych procesów technologicznych za pomocą maszyn-technologia zmechanizowanych robót budowlanych. Etapy rozwoju, wnioski pkt. 5
2.1 wydajność maszyn
2.1.1 teoretyczna
- pełne wykorzystanie parametrów maszyny
- brak obciążenia maszyny (bieg jałowy)
- najwyższe kwalifikacje obsługi
2.1.2 techniczna
- maszyna pracuje pod obciążeniem
- najkorzystniejsze warunki pracy
- brak zakłóceń w pracy (warunki laboratoryjne)
UWAGA. Wydajność techniczne nie jest osiągalna w praktyce budowlanej
2.1.3 eksploatacyjna
2.1.3.1 produkcyjna
2.1.3.2 właściwa
3. Pojęcie mechanizacji kompleksowej.
Jest ona rozszerzeniem mechanizacji na wszystkie czynności procesu produkcyjnego, zarówno główne jak i transportowe. Proces produkcyjny przebiega z reguły w sposób ciągły i równomierny: do czego przyczynia się wyeliminowanie pracy ręcznej, będące zasadniczą przeszkodą w osiągnięciu ciągłości pracy. Mechanizacja kompleksowa stanowi wyższy etap rozwoju w stosunku do mechanizacji częściowej, przy czym czynności ręczne są wyeliminowane (albo występują w minimalnym zakresie, tylko w czynnościach pomocniczych). Przy mechanizacji kompleksowej, następuje pełne zsynchronizowanie pracy, wszystkie maszyny wykonują określony proces technologiczny w zakresie wydajności miejsca i czasu pracy. Pojęcie mechanizacji kompleksowej oznacza taką metodę organizacji wykonywania robót budowlanych, w której poszczególne procesy produkcyjne w jak najwyższym, ekonomicznie uzasadnionym stopniu zmechanizowania, realizowane są w sposób ciągły równomierny (rytmicznie odpowiednim-wybrany jako optymalny-zestawem maszyn budowlanych, zharmonizowanych ze sobą pod względem możliwości, miejsca pracy, wydajności i pozostałych parametrów roboczych (zasięg, wysokość użyteczna działania, pojemność, nośność i udźwig)
W tego typu mechanizacji zamiast pojedynczymi zestawami maszyn (dobór maszyn w zestawie powinno uwzględniać zarówno kryteria techniczne jak i ekonomiczne). Maszyny o zestawie powyższym powinny być tak dobrane, aby z jednej strony zapewniono kryteria technologiczne, techniczne możliwości jakościowo dobranego i terminowego wykonania właściwej produkcji budowlanej, z drugiej zaś uzyskano efekt gospodarczy. Powinny być również tak dobrane aby:
- aby były wykorzystane w max stopniu w danych warunkach uzasadniony ekonomicznie
- eliminowały udział pracy ręcznej w procesie produkcyjnym
Zespół maszyn powinien w sposób ciągły i równomierny zapewniać realizację całego procesu technologicznego, dla którego został dobrany (tj. równoczesne lub kolejne wykonywanie wszystkich operacji wchodzących w skład tego procesu). Podstawowe zasady tworzenia zestawów maszyn:
- podział procesu technologicznego na operacje robocze, przewidziane do wykonania oddzielnymi maszynami
- określenie i przydział rodzaju maszyn do odpowiadających im przydzielonych zadań
- ustalenie maszyny głównej (wiodącej w zestawie)
- dobór maszyn współpracujących w zestawie do wydajności maszyny wiodącej, oraz wg pozostałych parametrów roboczych (pojemność, nośność, udźwig, użyteczna wysokość podnoszenia)
- przyjęcie układu technologicznego maszyn zapewniającego najwyższy stopień niezawodności (szeregowy, równoległy lub szeregowo-równoległy) uzyskania min rozkładów pracy (pracochłonność) niezbędnego do ujednolicenia produkcji (pracy maszynowej i ręcznej)
- uzyskanie najkrótszego cyklu wykonania pracy
- uzyskanie najniższych kosztów produkcji
4. Rodzaje transportu budowlanego:
4.1 ze względu na kierunek:
- poziomy (daleki, bliski)
- pionowy (dźwigniki, wciągniki stale, wyciągi, wciągarki)
- pionowo-poziomy (żurawie, suwnice, ładowarki, przenośniki)
4.2 ze względu na rodzaj dróg
- kołowy
- szynowy
- widny
4.3 ze względu na położenie na placu budowy
- zewnętrzny (przewóz materiału, maszyn, ziemi)
- wewnętrzny (z miejsc magazynowania do urządzeń transportu pionowego)
5. Stopień wykorzystania maszyny wiodącej współpracującej ze środkami.
Zasadniczym celem organizacji nieprzerwanego transportu, jest stworzenie takich warunków, w których byłaby osiągnięta równomierność transportu zarówno środków jak i grup roboczych lub maszyn załadowujących te środki. Celem ich byłoby osiągnięcie max wydajności (dużego wykorzystania maszyny współpracującej ze środkami transportowymi). Zalety organizacyjne i ekonomiczne takiej równomierności pracy są oczywiste.
7. Żurawie budowlane - charakterystyka i rodzaje
Żurawie są dźwignicami, które poza podnoszeniem mogą wykonywać obrót, przy przemieszczaniu ciężarów (ciężary zawiesza się na końcu ramienia żurawia zwanego wysięgnicą – wysięg stały, bądź wysięgnikiem – możliwa zmiana wysięgu. Wysięg żurawia jest to odległość między osią pionową obrotu żurawia, a równoległa do niej osią przechodzącą osią przez środek haka. Zmiana pochylenia kąta wysięgnika powoduje zmianę wysięgu.
Zdolność eksploatacyjna żurawia jest określana w tonometrach. Moment ten jest iloczynem wysięgu żurawia i udźwigu. Rozróżniamy zasadniczo 4-ry grupy żurawi:
- żuraw z wysięgnicami o stałym kącie nachylenia wysięgnicy, a więc o stałym udźwigu
- żuraw z wysięgnikiem nastawnym
- żuraw z wysięgnikiem zaopatrzonym w wózki
- żuraw z hydraulicznym mechanizmem umożliwiającym zmianę kąta wysięgnika
Parametry pracy:
- wysokość podnoszenia
- wydajność żurawia
- wydajność eksploatacyjna żurawia
Rodzaje żurawi:
- stałe:
- przyścienne lub okienne
- wolnostojące: niskie, masztowo – utwierdzone, wieżowe
- przesuwne:
- masztowe kołowe
- słupowe niskie
- masztowe
- przejezdne szynowo – wieżowe
- wieżowo – samo wznoszące
- przejezdne szynowe:
- wieżowe
- bramowe
- kolejowe
- jezdniowe:
- samojezdne
- wózkowe
- samochodowe
- gąsienicowe
8. Liny stalowe stosowane w budownictwie.
8.1 liny jednożyłowe – wykonane z drutów jednakowej średnicy, splecione spiralnie jako jedno lub wielowarstwowe wokół drutu centralnego. Ze względu na sztywność nie odpowiednie do maszyn budowlanych, mogą być stosowane jako odciąg do masztów czy żurawi.
8.2 liny dwuzwite – składają się z żył spiralnych drutów o4,5 – 1,5mm. Żyły składają się z jednej lub kilku warstw dookoła rdzenie konopnego lub stalowego. Jednowarstwowe mogą być stosowane do podnoszenia swobodnie zawieszonych ciężarów.
8.3 liny dwuzwite – przeciwzwite – druty w żyłach skręcane w jednym kierunku, żyły w przeciwnym. Jednowarstwowe stosowane w transporcie i montażu.
8.4 liny o przekroju zamkniętym – pojedyncza warstwa zewnętrzna składająca się z drutów profilowanych, dających gładką zewnętrzną powierzchnię. Stosowane jako liny nośne transportu linowego.
9. Wyciągi budowlane.
Służą do przemieszczania ładunku pionowo lub wzdłuż liny o nieznacznym odchyleniu od pionu. Niezmienne położenie platform lub pojemników z materiałami zapewniają prowadnice (kształtowniki lub liny). Zastosowanie przy wznoszeniu budynków metodą tradycyjną, a także w okresie wykonywanych robót wykończeniowych, w budynku uprzemysłowionym wyciągi jednosłupowe przyścienne, dwusłupowe wolnostojące z pomostem i masztowe, towarowo – osobowe, szczytowe.
10. Wymień jakie prace wchodzą w skład robót ziemnych przygotowawczych.
Roboty przygotowawcze:
- usuwanie drzew, korzeni i krzewów
- tyczenie konturów budynków
- odwodnienie, obniżenie pozycji wody gruntowej
- zdjęcie warstwy roślinnej ziemi
- rozluźnienie gruntu
- usunięcie kamieni, rozkruszenie skał i starych fundamentów
- zabezpieczenie terenów urwiskowych
- zaschodkowanie pochyłych powierzchni pod nasyp gdy przekracza ona dopuszczalne
- usunięcie gruntów ściśliwych jak torfy
- pobudować drogi do transportu mas ziemnych, zaplecze techniczne, sieci zasilające w wodę i energię elektryczną
12. Ogólna charakterystyka podziału gruntów ze względu na trudności ich odspajania.
Najbardziej związana z technologią robót ziemnych jest klasyfikacja gruntów pod względem trudności odspajania. Grunty podzielono na 16 kategorii. Od 1 do 5, grunty mogą być odspajane ręcznie przy użyciu łopat, oskardów, drągów stalowych, klinów czy młotów pneumatycznych. Pozostałe zaś tj. 6 do 16 (począwszy od gruntów kredowych do skał), odspajamy przy użyciu materiałów wybuchowych.
13. Spulchnienie początkowe i końcowe gruntów-podaj podział przyjmowanych wartości, znaczenie w obliczeniach.
Spulchnienie polega na tym, że przy odspajaniu powiększa grunt swoją objętość (niezależnie od rodzaju gruntu i metody odspajania). Spulchnienie takie nazywa się początkowym. W nasypach obciążenie początkowe zmniejsza się pod wpływem obciążeniem warstw dolnych masą warstw górnych, pod wpływem opadów atmosferycznych czy maszyn zagęszczających. W wyniku tych działań spulchnienie początkowe częściowo zanika i pozostaje w średnich warunkach jako spulchnie końcowe. Przeciętne spulchnienie początkowe wynosi od 5% (ziemia zaorana) do 50% (skały od średnio twardych)aby określić objętość gruntu spulchnionego VS, należy uwzględnić współczynnik spulchnienia przemnażając przez niego objętość gruntu rodzimego w wykopie. W praktyce częściej operuje się współczynnikiem spoistości SS, który jest odwrotnością współczynnika spulchnienia.
14. Od jakich czynników zależy pochylanie skarp wykopów i nasypów.
Pochylenie skarp wykopów zależy od:
- kategorii gruntu
- szerokości dna wykopu
- czy naziom jest pod obciążeniem
- jaki jest głęboki wykop
Pochylenie skarp nasypów zależy od:
- rodzaju gruntu
- czy jest to nasyp stały czy tymczasowy
15. Jaka powinna być minimalna odległość podnóża skarpy odkładu (gruntu przeznaczonego do zasypywania wykopu) od górnej krawędzi wykopu. Jakie znaczenie ma w tym przypadku przepuszczalność gruntu, na którym złożono odkład.
W przypadku przygotowania odkładu gruntu przeznaczonego do zasypywania wykopów, odległość podnóża skarpy odkładu od górnej krawędzi wykopu powinna wynosić:
- grunty przepuszczalne 3[m]
...
yomakaszi