opisy punktów.pdf

(38 KB) Pobierz
438601994 UNPDF
A. Jest to miejsce, w którym doszło do jednej z największych akcji zbrojnych polskiego podziemia.
Drużyna, pod dowództwem „Lota”, w mroźny poranek 1 lutego 1944 roku stała na rogu dzisiejszej
ulicy Pięknej i Alei Ujazdowskich. Czekała aż nadjedzie samochód, w którym siedział kat Warszawy, ich
cel akcji – Franc Kutschera.
B. Twórcą i pierwszym dyrektorem muzeum był pułkownik Bronisław Gembarzewski żyjący w latach
1874 – 1941. Muzeum powstało w 1920 roku, a jego pierwszy budynek był na ulicy Podwale 15. W
roku 1934 muzeum zostało przeniesione do budynku przy Al. 3 Maja 3, gdzie stoi do dziś, jednak aleja
do tamtego czasu zmieniła nazwę na Al. Jerozolimskie.
Budynek ten był lekko bombardowany podczas Kampanii Wrześniowej, jednak w czasie II
Wojny Światowej nie odniósł większych strat, gdyż znajdowały się tu koszary niemieckie Waffen SS.
Obecnym dyrektorem jest pułkownik Jacek Macyszyn, a muzeum stanowi oddzielną część wielkiego
gmachu Muzeum Narodowego.
C. Był to kompleks budynków wybudowany (1829-1835) w czasach carskich służący do
przetrzymywania więźniów politycznych. W 110 lat po jego wybudowaniu został przejęty przez
Niemców, służył podobnie jak poprzednim władzom. Przetrzymywani w nim byli Warszawiacy czasem
przypadkowi ale w większości złapani przez policję Gestapo. Z miejsca tego praktycznie nie było
wyjścia, oprócz wyjazdów na przesłuchania i do miejsc o których osadzeni nie mieli pojęcia.
Najpewniej stamtąd nie mieli już wrócić.
D. Na Krakowskim Przedmieściu spiżowy Kopernik
Siedzi nad kulą ziemską zamyślony, (...)
Tak, stary astronomie, co rysy młodzieńcze
Zachowałeś przez wieki niby maskę grecką...
Mieczysław Jastruń
E. Na rogu ulicy Długiej i Nalewki stoi budynek, którego przeznaczenie związane było z
przetrzymywaniem broni. W marcu 1943 roku właśnie w tym miejscu doszło do bardzo niebezpiecznej
akcji zbrojnej przeciw okupantowi, a celem tej akcji było uwolnienie Jana Bytnara „Rudego”. Dzisiaj
budynek ten znajduje się na rogu ul. Długiej i Bohaterów Getta i mieści się w nim muzeum
Archeologiczne.
F. Pomnik „Polegli Niepokonani” zaprojektowany przez Gustawa Zemłę ustawiono w pobliżu ul.
Sowińskiego. Na wybrukowanym wzgórku, przed granitowym murem barykady, umieszczona jest
postać rannego powstańca, który w półleżącej postawie zasłania sobą wyrwę w barykadzie.
Uroczystego odsłonięcia pomnika dokonano o zmierzchu 20 września 1973 roku w świetle zniczy na
pomnikowych barykadach i pochodni w rękach harcerzy.
G. W budynku, który znajduje się na Al. Szucha mieści się dziś Ministerstwo Edukacji Narodowej. W
latach 1939 – 1944 siedzibę tutaj miała komenda policji i gestapo. To właśnie tutaj przesłuchiwano
więźniów przywiezionych z Pawiaka.
1
H. Mały chłopiec stoi przy Barbakanie i trzyma w ręku ciężki karabin. Ma na głowie za duży hełm, lecz
na tym hełmie przepaska biało - czerwona z orzełkiem. Jest gotowy do walki za ojczyznę...
I. Miejsce na pomnik – grób „Nieznanego Żołnierza” wybrano w trzech środkowych arkadach dolnej
kolumnady pałacu Saskiego, a wystrój grobowca zaprojektował Stanisław Ostrowski. Wnętrze arkad
wyłożono czarnym, szlifowanym granitem, a płytę nagrobną wykonano z szarego granitu. Wykuto na
niej napis: „Tu leży żołnierz Polski poległy za Ojczyznę”. Pomnik powstał w 1925 roku.
Po pierwszej wojnie światowej powszechny stał się obyczaj symbolicznego czczenia wszystkich
poległych w walkach, właśnie przez grób bezimiennego wojownika. Pierwsi postąpili tak Francuzi,
składając pod Łukiem Triumfalnym w Paryżu ciało niezidentyfikowanego żołnierza, jednego z tysięcy
poległych pod Verdun.
J. W roku 1912 z polecenia carskich władz wojskowych założono na Powązkach cmentarz
prawosławny dla żołnierzy rosyjskiego garnizonu warszawskiego. Po odzyskaniu niepodległości, w
listopadzie 1918 roku, zarząd cmentarza przejęło polskie duszpasterstwo wojskowe nadając mu nazwę
Cmentarza Wojskowego na Powązkach.
K. Stoi na cokole z szablą w prawej dłoni, zwrócony głową w stronę ul. Podwale. W czasie okupacji
wokół pomnika Niemcy ustawili rusztowania i posąg zdjęto. Zachodziła obawa, że okupanci pomnik
zniszczą. Równocześnie w różnych punktach miasta na słupach ogłoszeniowych pojawiły się kartki o
następującej treści: „W odwet za zniszczenie pomnika Jana Kilińskiego zarządzam przedłużenie zimy o
6 tygodni. (-) Mikołaj Kopernik, astronom”
L. Przebiegnijmy teraz kilka kroków na drugą stronę ulicy, a znajdziemy się na północnej stronie
Rynku Staromiejskiego, czyli właśnie jak brzmi dzisiaj jej nazwa, po stronie Dekerta, której wszystkie
kamienice (nr 18-42) zajmuje obecnie Muzeum Historyczne m. st. Warszawy. Literatura, malarstwo i
historia nakazują zwrócić tu baczniejszą uwagę. Hasło: „Człowiek nie jest stworzony do klęski”;
Odzew: „Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać”
M. „Tym kanałem po bohaterskiej obronie Starego Miasta i Starówki przeszło do Śródmieścia i na
Żoliborz 5300 powstańców Grupy Północ 1994”. Żołnierze schodzą do kanału i tą właśnie drogą
opuszczają Starówkę. To zdarzenie symbolizuje pomnik, który znajduje się obecnie na placu
Krasińskich, na rogu ulicy Długiej i Miodowej.
N. Młodszą, przyrodnią siostrą Syreny z Tamki można nazwać Nike z placu Teatralnego. Młodszą o
całe ćwierć wieku, bo pojawiła się w Warszawie w lipcu 1964 roku. Nike należy do najbardziej
popularnych, reprezentatywnych „herbowych” pomników stolicy. Otóż ta pełna ekspresji rzeźba o
pięknej wyrazistej sylwecie zrobiła błyskawiczną karierę. Pomnik przewędrował z placu Teatralnego o
kilkaset metrów, w stronę trasy W-Z
2
Zgłoś jeśli naruszono regulamin