Schronisko PTTK na Magurce Wilkowickiej

Schronisko PTTK na Magurce Wilkowickiej położone jest na wysokości 909 m n.p.m. w paśmie magurskim Beskidu Małego. Jest to jedno z dwóch tego typu schronisk w tej części Beskidu.

Historia

Schronisko wybudowała sekcja bielska niemieckiej organizacji turystycznej Beskidenverein. Uroczyste otwarcie miało miejsce 27 września 1903 roku. Drewniany budynek z odkrytą werandą od frontu posiadał 5 pokoi gościnnych z 24 miejscami noclegowymi i rozbudowaną część gastronomiczną. Był popularnym celem niedzielnych wycieczek Niemców z Bielska i Białej.

Zaledwie w dwa lata po otwarciu schronisko spłonęło. Zostało odbudowane w ciągu następnego roku i uroczyście otwarte 18 sierpnia 1907 r. Wówczas obiekt otrzymał nazwę Erzherzogin Maria Theresia – Schutzhaus auf dem Josefsberg, na cześć małżonki arcyksięcia Fryderyka Habsburga, księcia cieszyńskiego, który był aktywnym mecenasem niemieckiej organizacji. Cieszył się dużą popularnością z powodu bliskości Bielska i łatwej dostępności. Jego znaczenie wzrosło, gdy jeszcze w tym samym roku Niemcy z bielskiego Beskidenvereinu założyli klub narciarski "Wintersportklub": na podszczytowych polanach Magurki jego członkowie trenowali jazdę na nartach, a na niewielkiej skoczni położonej poniżej schroniska, przy zejściu w kierunku Rogacza - skoki.

Frekwencja w schronisku w pierwszych latach jego funkcjonowania wyglądała następująco:

1903 – 307 osób

·         1904 – 1678 osób

·         1905 – 1087 osób

·         1906 – 2660 osób

·         1907 – 3157 osób

·         1908 – 2143 osoby

·         1909 – 3533 osoby[1]

·         W 1912 r. schronisko ponownie strawił pożar. Na jego miejscu wybudowano nowy obiekt, już murowany, na wysokim podpiwniczeniu, oddany do użytku w 1913 r. Posiadał on 64 miejsca noclegowe w 9 pokojach i jednej zbiorowej sali noclegowej, a także osobny pokój do dyspozycji Zarządu Beskidenvereinu. Był komfortowo jak na owe czasy wyposażony, posiadał nawet osobną suszarnię odzieży i przechowalnię sprzętu narciarskiego[2].

Po II wojnie światowej przejęło je PTT, a następnie PTTK – ostatni większy remont odbył się w latach 1972-1974.

Szlaki turystyczne

·         z Wilkowic – 2,15 godz.

·         ze Straconki Kościół – 1,15 godz.

·         ze Straconki Kościół – 2,15 godz.

·         z Międzybrodzia Bialskiego – 2,30 godz.

·         z Przełęczy Przegibek – 1,00 godz.

·         z Czernichowa – 2,15 godz.

·         z Mikuszowic Krakowskich (w Bielsku-Białej) – 2,30 godz.

·         z Wilkowic – 1,40 godz.

·         potem lub – 1,30/1,45 godz.

Do schroniska prowadzi również droga asfaltowa z Wilkowic.