zasady technologiczne.pdf

(359 KB) Pobierz
ZASADY TECHNOLOGICZNE.
Zasady technologiczne są pomocne przy rozwiązywaniu czterech podstawowych problemów
technologii, jakimi są zagadnienia najlepszego wykorzystania: surowców , energii , aparatury
produkcyjnej oraz zagadnienie umiaru technologicznego.
a. Zagadnienia najlepszego wykorzystania surowców
- Zasada zachowania materii.
Bilans materiałowy, w którym uwidocznione są wszystkie surowce wprowadzone do
procesu i wszystkie otrzymane produkty jest pierwszą czynnością przy projektowaniu
koncepcji
technologicznej. W odróżnieniu od bilansu sporządzonego przy
rozpatrywaniu
koncepcji
chemicznej
opartego
jedynie
na
rachunku
stechiometrycznym, bilans materiałowy jest zawsze bardziej bliski rzeczywistości.
Przygotowując taki bilans należy uwzględnić wszystkie współczynniki wydajności
wynikające z przyczyn termodynamicznych (reakcje odwracalne), kinetycznych (nie
osiąganie stanu końcowego z powodu małych szybkości reakcji) oraz mechanizmu
procesu (występowanie reakcji ubocznych, zmniejszających wydajności głównego
produktu).
Podstawa do wprowadzenia współczynników wydajności powinny być wyniki badań
przeprowadzonych w skali laboratoryjnej.
Tak sporządzony bilans nie jest jeszcze bilansem procesu przemysłowego. Ten ostatni
sporządza się dopiero po wykonaniu badań procesu w skali półtechnicznej i po
uwzględnieniu strat wynikających z niedoskonałości zastosowanej aparatury.
- Zasada przeciwprądu materiałowego wskazuje racjonalny sposób maksymalnego
wykorzystania surowców w czynnościach jednostkowych przebiegających w
układach, w których występuje granica rozdziału faz, gdy fazy nie są nadmiernie
rozdrobnione i różnią się znacznie gęstościami.
W tych warunkach można prowadzić w przeciwprądzie procesy lub operacje
jednostkowe, w których zachodzi wymiana mas między fazami (przez granicę
rozdziału faz).
Zasady technologiczne
Strona 1
 
Gdy w stykających się fazach jeden składnik występuje w różnych stężeniach, istnieje
dążność do wyrównywania się tych stężeń.
Ilość przeniesionej masy między fazami jest proporcjonalna do różnicy stężeń w obu
fazach substancji biorących udział w procesie przenikania mas.
Największe różnice stężeń uzyskuje się wtedy, gdy fazy wymieniające masy
przesuwają się w przeciwnych kierunkach ( w przeciwprądzie ). Zachodząca wówczas
wymiana mas zachodzi z największą możliwie szybkością przez wspólna granicę tych
i proces wymiany mas może być posunięty możliwie daleko (maksymalna możliwa
ilość wymienianego składnika może przejść z jednej fazy do drugiej).
- Zasada maksymalnego wykorzystania produktów ubocznych.
Należy przyjąć koncepcję technologiczną z tak dobranymi surowcami pomocniczymi,
aby nie otrzymać nieużytecznych produktów odpadowych, lecz produkty uboczne
przedstawiające pewną wartość użytkową.
- Zasada indywidualnego regulowania szybkości procesów głównych i ubocznych.
Jeżeli obok reakcji głównej przebiega jednocześnie jedna lub kilka reakcji, w których
surowce zużywają się na wytwarzanie produktów niepożądanych należy tak dobrać
warunki, aby osiągnąć możliwie największą szybkość procesu głównego, nie
zwiększając, w miarę możliwości, szybkości procesów ubocznych.
- Zasada regeneracji materiałów.
Przyjmując koncepcję chemiczną metody, w której stosuje się surowiec pomocniczy,
należy w miarę możliwości tak dobrać ciąg produkcyjny, aby w procesie następowała
regeneracja surowca pomocniczego. Zregenerowany surowiec pomocniczy zostaje
zawrócony do procesu i jego zużycie zostaje ograniczone do uzupełnienia strat obiegu.
b. Zagadnienie najlepszego wykorzystania energii.
Najlepsze wykorzystanie energii często na równi z należytym wykorzystaniem surowców
decyduje o opłacalności metody.
Stopień i racjonalność wykorzystania energii w procesie ocenia się na podstawie
sporządzonego bilansu energetycznego procesu.
Podstawą tego bilansu jest
Zasady technologiczne
Strona 2
 
- zasada zachowania energii.
Wstępny bilans energetyczny jest oparty na obliczeniach stechiometrycznych,
termochemicznych i termodyna-micznych z uwzględnieniem współczynników wydajności,
określających stopień przereagowania substratów, znanych z bilansu materiałowego. Poza
tym do bilansu wprowadza się współczynniki energetyczne, charakterystyczne dla
rozpatrywanych czynności jednostkowych, znane w przybliżeniu z praktyki analogicznych
procesów zrealizowanych e technice.
-zasada odzysku ciepła
Zgodnie z tą zasadą, gdy w jednym miejscu procesu otrzymuje się materiał o wysokiej
temperaturze, który trzeba ochłodzić, a w innym miejscu procesu trzeba inny materiał
podgrzać, wykorzystuje się ciepło materiału chłodzonego do ogrzania materiału o niższej
temperaturze.
-bezprzeponowa wymiana ciepła
-przeponowa wymiana ciepła
-regeneratory ciepła
-zasada przeciwprądu cieplnego
Stosowanie przeciwprądu cieplnego umożliwia ogrzanie do możliwie najwyższej temperatury
materiału ogrzewanego, oraz schłodzenie do możliwie najniższej temperatury materiału
chłodzonego.
-zasada wielokrotnego wykorzystania ciepła w procesie
Jest ona stosowana często procesach technologicznych, a typowym przykładem jest wyparka
wielodziałowa, w której opary z jednego działu (części) ogrzewają przeponowo dział
następny. Oczywiście czynnikiem o niższej temperaturze nie można ogrzać odbieralnika
ciepła, którego temperatura jest wyższa, dla tego tą zasadę można stosować tam gdzie można
stworzyć szereg odbieralników ciepła o coraz niższych temperaturach, albo podwyższając
temperaturę odpadkowego nośnika ciepła dodatkowym wkładem energii (np.
termokompresja).
-zasada prowadzenia czynności jednostkowych w temperaturach możliwie bliskich
temperaturze otoczenia
Stosując tą zasadę, utrzymuje się możliwie małe różnice temperatur pomiędzy aparatem, w
którym dana operacja jednostkowa jest wykonywana, a temperaturą otoczenia. Dzięki temu
ograniczone zostają do minimum straty cieplne aparatu i poprawia się bilans cieplny procesu.
Zasady technologiczne
Strona 3
 
-zasada stosowania dużych aparatów, gdy jest pożądane zmniejszenie do minimum wymiany
ciepła z otoczenie, a małych aparatów, gdy taka wymiana jest pożądana
Ilość ciepła wywiązywanego w reakcji egzotermicznej jest proporcjonalna do ilości substancji
reagujących, a więc do objętości aparatu, natomiast ilość ciepła oddanego do otoczenia jest
proporcjonalna do powierzchni aparatu. Ponieważ ze wzrostem rozmiaru aparatu objętość (a
co za tym idzie ilość ciepła wydzielanego) rośnie proporcjonalnie do trzeciej potęgi liniowego
rozmiaru, a powierzchnia (ilość ciepła odprowadzanego do otoczenia) wzrasta
proporcjonalnie do kwadratu liniowego rozmiaru aparatu, więc im większy jest aparat tym
mniejszy procent wydzielonego ciepła będzie odprowadzony do otoczenia, przebieg procesu
będzie zbliżał się do przebiegu procesu adiabatycznego.
Gdy chcemy mieć przebieg procesu izotermiczny aparat powinien być mały.
C. Zasady najlepszego wykorzystania aparatury.
Koszt zastosowanej do produkcji aparatury musi być amortyzowany i obciąża koszty
wytwarzania produktu, zrozumiałe jest dążenie do obniżenia kosztów budowy aparatury .
Powinno dążyć się do zwiększenia do maksimum wielkości produkcji uzyskanej z jednostki
objętości aparatów chemicznych.
Zagadnienie powyższe jest w równej mierze problemem technologicznym (osiągnięcie
możliwie największych szybkości procesów w aparatach), jak też problemem organizacji
produkcji ( wyeliminowanie lub skrócenie postojów aparatów).
Zasady technologiczne, których stosowanie przyczynia się do możliwie najlepszego
wykorzystania aparatury, wynikają z fizykochemicznych praw kinetyki operacji
jednostkowych , albo z ogólnych rozważań nad organizacją i zharmonizowaniem tych
operacji.
- zasada maksymalnego oddalenia od stanu równowagi.
Jest zasadą ogólną, słuszną dla wszelkich procesów zarówno tych, których szybkość zależy
od szybkości reakcji chemicznej, jak też tych, procesów szybkości, których decydują procesy
dyfuzji.
Każdy proces chemiczny lub fizyczny przebiega tym szybciej, im stan układu jest bardziej
odległy od stanu równowagi, a więc wartość ujemna potencjału termodynamicznego układu
jest możliwie największa .
Jeżeli o sumarycznej szybkości procesu decyduje szybkość reakcji chemicznej, to dużej
szybkości procesu będą sprzyjać wysokie stężenia substratów.
Jeżeli o sumarycznej szybkości procesu decyduje dyfuzja, należy utrzymywać możliwie
wielkie różnice stężeń dyfundujących reagentów.
Zasady technologiczne
Strona 4
848905692.001.png
Jeżeli czynnikiem decydującym o szybkości procesu jest wymiana ciepła, należy utrzymywać
możliwie duże różnice temperatur .
- zasada obiegu kołowego
Jest to szczególny przypadek zasady poprzedniej.
Stosuje się ją w technice w przypadku, gdy położenie stanu równowagi jest niekorzystne, lecz
produkt można łatwo wydzielić z reagującej mieszaniny.
W miarę zbliżania się do stanu równowagi szybkość procesu bardzo maleje. Często opłaca się
przerwanie rekcji, gdy jej szybkość jest jeszcze duża, wyprowadzenie mieszaniny reagentów z
reaktora i wydzielenie produktu, po czym ponownie zawrócić mieszaninę substratów do
reaktora.
Taki obieg kołowy substratów daje możliwość utrzymania w reaktorze układu w dużym
oddaleniu od stanu równowagi.
Zasada ta stosowana jest w syntezach prowadzonych pod wysokimi ciśnieniami, gdzie koszt
budowy aparatury jest bardzo wysoki.
przykłady:
a. synteza amoniaku,
b. synteza metanolu,
c. synteza izobutanolu.
- zasada maksymalnej temperatury
Stosuje się ją wówczas, gdy szybkość całego procesu limitowana jest szybkością reakcji
chemicznej .
Szybkość reakcji chemicznej wykładniczo zależy od temperatury (Arrhenius), należy wobec
tego należy dążyć do prowadzenia procesu w możliwie najwyższej temperaturze.
ograniczenia:
a. przesunięcie równowagi w niepożądanym kierunku,
b. trudności z doborem tworzyw na aparaty chemiczne,
c. występowanie reakcji ubocznych.
W przypadku limitowania szybkości procesu dyfuzją , stosowanie zasady maksymalnej
temperatury jest niecelowe, gdyż szybkość dyfuzji zwiększa się nieznacznie z temperaturą.
Dwukrotny wzrost szybkości reakcji chemicznej następuje już przy wzroście temperatury o
około 10 o C, podwojenie szybkości dyfuzji następuje przy wzroście temperatury około 60 o C
lub więcej.
W celu zwiększenia szybkości procesu limitowanego dyfuzją lub wymianą ciepła stosuje się
dwie poniższe zasady.
- zasada największego rozwinięcia powierzchni zetknięcia się faz
Zasady technologiczne
Strona 5
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin