Dzień Ziemi”.doc

(41 KB) Pobierz
Scenariusz uroczystości „ Dzień Ziemi”

Scenariusz uroczystości „ Dzień Ziemi”

„LAS”

 

I.                   Powitanie:

 

Konferansjer I:

 

Przyroda to wspólne dobro ludzkości. Dar panowania nad przyrodą należy wykorzystać w poczuciu zbiorowej odpowiedzialności. Co roku 22 kwietnia obchodzimy : Dzień Ziemi” a 6 czerwca Dzień Ochrony Środowiska. Symbolem naszej uroczystości jest las.

 

 

II.                Część artystyczna:

( w tle głosy ptaków )

 

Uczeń I:

Jeśli lubisz stary las

To nie żałuj czasu

        Las nam się ukłonił w pas

                                     Chodź ze mną do lasu

Konferansjer II:

 

Domyślacie się o czym będzie nasze spotkanie? Każde z was było w lesie i wie jak powinniśmy się w nim zachować.

 

Konferansjer II:

 

Jak zachowuje się w lesie  prawdziwy przyjaciel przyrody? Posłuchajcie:

 

Uczniowie klas młodszych:

 

-         Nie pali ognisk w lesie

 

-         Chodząc po lesie nie pozostawia śladów swojej obecności

 

-         Nie zrywa niedojrzałych orzechów

 

-         Sam nigdy nie zagląda do gniazd ptasich, nie opowiada o nich nikomu i nie pozwala zaglądać innym

 

-         W czasie wycieczek nie hałasuje, żeby nie spłoszyć zwierząt

 

-         Nie niszczy mrowisk i nie niepokoi mrówek

 

-         Nie zrywa bez potrzeby owoców z żadnych drzew i krzewów, jest to pokarm dla ptaków

 

Konferansjer I:

 

Według danych GUS stan zdrowotny lasów w naszym kraju jest nie zadawalający i ulega pogorszeniu. Aż 80% drzew jest uszkodzonych, w tym 41% w stopniu średnim i silnym.

 

Konferansjer II:

 

              Rabunkowe użytkowanie lasów doprowadziło do zupełnego wyniszczenia pierwotnych lasów na większości terenów Polski. Aby uchronić resztki lasów naturalnych stworzono rezerwaty i parki narodowe. Obowiązuje w nich zakaz wyrębu, zbierania gałęzi, owoców, grzybów, zrywania kwiatów i zakaz polowań na zwierzynę.

 

Konferansjer I:

 

Czy wiecie jak umiera drzewo:

 

Uczeń II:

 

„ Śmierć drzewa”

 

Słyszałeś jak krzyczy ścinane drzewo?

Echo krzyku – najdalsze ptaki przeraża.

Nieprawda, ze drzewo posłusznie chyli koronę  pod topór,

Że obojętnie stać mu się z królestwa wilgi

Niewolnicza ławą.

Ono każdym liściem, jak baletynkiem

Podrywa się do tańca.

I każdym liściem z osobna

Jak sercem: umiera.

 

Konferansjer I:

 

Mamy nadzieję, że będziecie należeli do ludzi coraz bardziej świadomych swojej odpowiedzialności za przyrodę. Zapytajcie więc dorosłych jak ma się toczyć życie w bezwzględnie zużytym i zanieczyszczonym środowisku i co trzeba uczynić, abyśmy mogli oddychać czystym powietrzem, pić czystą wodę i spożywać naturalną, zdrowa czystość.

 

Uczeń III:

 

Nie zabijajcie wody! Nie zabijajcie nieba!

Niech ptaki znów przylecą,

By starych szukać gniazd.

Niech płonie dobry ogień, niech pada deszcz gdy trzeba

I wara mówić dzieciom, że mógłby runąć świat.

 

Konferansjer II:

 

Ptaki są muzykantami pól i lasów – słuchaj ich koncertów. Występy masz za darmo. Są wśród nich kos, czyżyk i dzięcioł.

 

Konferansjer I:

 

              Chcielibyśmy przecież w przyszłości wędrować przez rozległe lasy, słuchać śpiewu ptaków i dostrzegać słońce na tle błękitnego nieba w wielkomiejskich osiedlach.

 

Konferansjer II:

 

Sami ludzie zgadzają się na to, że krok po kroku wycina się lasy że się je niszczy. Ludzie zapominają, że to las jest domem wielu zwierząt i dostarcza nam czystego powietrza Czy na pewno wiemy co to jest las ?

 

Uczniowie  klasy młodszej:

 

Jeśli lubisz stary las

To nie żałuj czasu

Las nam się ukłonił w pas

Chodź ze mną do lasu.

Patrz brzozowa furtę ma

Furta się otwiera

Wiatr za furtą szumi, gra

Gości sprasza teraz.

 

Lecz cichutko bądźmy tu

W tym zielonym domu

Na srebrzystym siądźmy

Nie psoćmy nikomu

Gdy przyleci szary ptak

Gwiezdną nutką miłą

My cichutko siądźmy tak,

Jakby nas nie było

 

Niech nie słyszy nawet nas

Szpak, co gniazda mości

By nie musiał stary las,

Skarżyć się na gości

 

Konferansjer I:

 

Człowiek jest cząstką przyrody. Z pewnością ma prawo do korzystania z niej, ale niestety coraz częściej i coraz bezmyślniej wykracza poza granice tego prawa! Nie dopuśćmy, aby stało się to o czym mówi wiersz:

 

Uczeń IV:

 

                                                      Jestem ziemia.

Kiedyś życie na ziemi tętniło radością

Człowiek wtopiony w przyrodę był samą miłością.

Uczył się od niej wszelkiego rzemiosła.

Ona była mądrością, szczęściem była wiosna.

Lecz człowiek rzucił swej ziemi wyzwanie –

To ja jestem Ziemio twoim panem,

A ty bezbronna musisz mi się poddać

I swoje dobra mej wygodzie, szczęściu memu oddać!

I stało się –

Ołowiane chmury, betonowe domy , ropiejące wody.

Nie masz już Ziemio swoistej urody.

Konferansjer I:

 

Las z nieprzebranym bogactwem drzew , krzewów, kwiatów i grzybów jest niezawodną lecznicą dla każdego człowieka. W lesie dzięki dobroczynnym bioprądom świata roślin, człowiek nie tylko wypoczywa, lecz regeneruje się. Czy jednak wszyscy jego mieszkańcy mogą z tych bioprądów spokojnie korzystać.

 

Konferansjer II:

 

Powinniśmy zatem wykorzystać każdą okazję i przebywać jak najczęściej wśród drzew iglastych, a zwłaszcza wśród skupisk modrzewia. Nawet szlachetniejsze gatunki grzybów są wybredne w wyborze środowiska, skupiają się u stóp lub w sąsiedztwie drzew iglastych.

 

Konferansjer I:

 

Podzielimy się z wami kilkoma fraszkami i złotymi myślami na temat lasu:

 

Uczniowie klas młodszych:

 

-         Po ściętych drzewach zostają wspomnienia

     W postaci słoi nie do stłuczenia

 

-         Nie zaszumi w niejednej koronie

     Wiatr po turystycznym sezonie

 

-         Drzewa ongi – dzisiaj drągi

 

-         Lesie, jesteś piękny, lecz gdy podejść z bliska, widać ludzkie dzieło śmierci – wysypiska

 

-         Ludzie, zwierzęta i drzewa oddychają tym samym powietrzem, żyją pod jednym niebem, ogrzewają ich promienie słońca i żywią się owocami tej samej Matki – Ziemi

 

-         Las jest domem zwierząt, które lubią ciszę i spokój

 

-         W jesiennym lesie opadają liście, kasztany, żołędzie i ręce na widok śmieci po weekendzie.

 

Uczeń V i VI:

 

„ Koszmar”

 

Koszmarne sny nas czasem nawiedzają

A może to wizja przyszłości nowa?

Po nocach dręczą, spać nie dają

Ze nas ogarnie epoka księżycowa

 

I zamiast wody płynąć będą gęste ścieki

Nie będzie plaży, ani złocistego piasku.

Znikną wikliny, co na brzegach rosną rzeki,

A ryby będą już tylko na obrazku

 

Człowieku, więc zastanów się póki czas.

Niech nadal się zielenią drzewa,

Niech nigdy pustka nie otoczy nas

Pozwólmy ptakom śpiewać

 

Gdy mina lata i może wiek przeminie

A dzieło zniszczenia jednak pozostanie,

I to co mogło żyć już bezpowrotnie zginie,

Pełne rozpaczy padnie pytanie:

 

Gdzie są te czyste wody, lecz nie gęste ścieki

Gdzie są te plaże pełne złocistego piasku

Gdzie są wikliny, co na brzegu rosły rzeki

Gdzie żywe ryby, lecz nie tylko na obrazku

 

Konferansjer II:

 

              Dziękujemy wszystkim za wspólny spacer po lesie i Matce Ziemi i żegnamy się z wami piosenką, której słowa powinniśmy sobie wziąć mocno do serca.

( Piosenka pożegnalna )

 

 

 

 

 

                                                                                                                              Żanetta Petryniak

 

                                                                                                                              Szkoła Podstawowa

                                                                                                                                 Nr 20  Szczecin

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin