Metoda diagnostyczna i terapeutyczna David.doc

METODA DAVID

Metoda diagnostyczna i terapeutyczna David została opracowana, w szczególności, dla pacjentów z bólami kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego. Jej twórcą jest dr Achim Denner – specjalista w zakresie treningu i medycyny sportowej. Głównym założeniem metody jest niedopuszczenie do przejścia choroby w stan przewlekły. Dzięki niej możliwe jest również sprowadzanie deficytów mięśniowych tułowia i/lub kręgosłupa szyjnego oraz zaburzeń w ich obrębie (równowaga siły           i wytrzymałości) do wartości optymalnych. Sprowadza się to do doboru takich parametrów terapii, które są najlepsze dla pacjenta. Najważniejszym elementem terapii jest odpowiednia diagnostyka oraz indywidualne traktowanie każdego pacjenta.

David, dzięki nowoczesnej technologii przyrządów i metod pomiarowych, wykorzystuje optymalne dla danego pacjenta obciążenia, co pozwala uniknąć niebezpiecznych i niewskazanych dla kręgosłupa obciążeń. Pozwala to na osiągnięcie:

·         optymalnej i wyważonej ruchomości we wszystkich segmentach kręgosłupa  i płaszczyznach ruchu,

·         optymalnej i wyważonej siły mięśni tułowia, szyi i karku w warunkach statycznych i dynamicznych,

·         optymalnej i wyważonej wytrzymałości mięśni tułowia, szyi i karku              w warunkach statycznych i dynamicznych.

·         DAVID MC-3 pomiar maksymalnej siły izometrycznej poszczególnych grup mięśniowych,

·         DAVID 110 zgięcie odcinka Th-L w tył,

·         DAVID 120 rotacja Th-L,

·         DAVID 130 zgięcie Th-L w przód,

·         DAVID 150 zgięcie Th-L boczne,

·         CMS (Cervical Measurement System) pomiar zakresu ruchów w odcinku szyjnym specjalnym goniometrem nakładanym na głowę.

Do terapii zakwalifikowani zostają pacjenci w stanie podostrym lub przewlekłym. Cały cykl trwa 3 miesiące i podzielony jest na 4 okresy:

·         Etap I (4 tygodnie) – przygotowanie organizmu do pełnego odzyskania ruchomości i koordynacji, siły mięśniowej oraz nauka poprawnego wykonywania ruchów. Wykonuje się 50 powtórzeń w czasie 70 sekund.

·         Etap II (2 tygodnie) – kontynuacja założeń 1. etapu oraz zwiększanie obciążenia w celu przygotowania do etapu 3.; 20 powtórzeń w czasie                     60 sekund.

·         Etap III (3 tygodnie) – maksymalny trening siłowy, bardzo intensywny wysiłek. 12 powtórzeń w czasie 50 sekund.

·         Etap IV (3 tygodnie) – ostateczne ustalenie ruchomości kręgosłupa, siły mięśni oraz koordynacji, sprowadzenie ich do wartości optymalnych. Wykonanie                9 powtórzeń w czasie 40 sekund z obciążeniem 80% masy ciała.

Treningi odbywają się dwa razy w tygodniu. Każdy z nich poprzedzony jest rozgrzewką która służy przygotowaniu do treningu, rozciągnięciu i przygotowaniu mięśni i stawów oraz zapobieganiu kontuzjom. Odbywa się ona zazwyczaj na ergometrycznym przyrządzie treningowym. Rozpoczyna się go od obciążenia           0,5 W na kg masy ciała, następnie zwiększa się opór o 25% co 2 minuty. Kolejnym etapem rozgrzewki jest wykonanie ćwiczeń stretchingowych odpowiednich grup mięśniowych, utrzymując rozciągnięcie mięśnia 20 – 30 sekund (załącznik 4). W dalszej części treningu następuje trening sercowo – naczyniowy. Wykonuje się go 10 – 20 minut. Ma on na celu wzmocnienie układu sercowo – naczyniowego, ogólna poprawę kondycji i wytrzymałości (prowadzony powyżej 30 minut powoduje redukcję tkanki tłuszczowej). Jego przebieg jest podobny do przebiegu rozgrzewki. Jest również przeprowadzana na przyrządzie ergometrycznym, większe jest jednak obciążenie (1 W na kg masy ciała). Opór jest również zwiększany o 25% co 2 minuty tak, aby w ostatnich 2 minutach osiągnąć 2 W/kg. Kolejnym etapem jest 20 – 30 minutowy trening przyrządowy. Należy przy tym pamiętać o odpowiednim ustawieniu przyrządu - ustawienie wysokości siedzenia, podnóżka, położenie kolan i barków oraz ich stabilizacja, obciążenia oraz ustawienie zakresu ruchu. Ruch powinien być ściśle kontrolowany, ponadto wykonywany łagodnie i powoli. Jest on prowadzony w 2 kierunkach. Aktywacja mięśni skręcających odcinek piersiowego i lędźwiowego osiągnięta jest przez pracę (ruch) koncentryczną i ekscentryczną. Do tego możliwy jest nader efektywny trening mięśni skośnych brzucha (wewnętrznych i zewnętrznych). Trening dający możliwość uzupełnienia deficytów mięśniowych rozpoczyna się od ćwiczeń z 30% obciążeniem w I etapie,  40% w etapie II, do 60% w etapie III i do 80% w etapie IV standardowej terapii metodą DAVID. Po właściwym treningu należy ponownie wykonać ćwiczenia  stretchingowe, gdyż wspomagają one regenerację mięśni oraz obniżają ich napięcie. Na samym końcu treningu występuje 10 – minutowe odprężenie (załącznik 5).

W doborze optymalnego i bezpiecznego obciążenia wykorzystuje się dodatkowo 20-stopniową skalę Borga (RPE), która pozwala pacjentom indywidualnie ocenić intensywność wykonanej przez nich pracy. Trening rozpoczyna się od obciążenia, przy którym pacjent ocenia wysiłek jako średnio intensywny (RPE 13).W następnych etapach terapii wysiłek adekwatnie zwiększa się do RPE ≤ 15 (intensywny), RPE ≤ 17 (bardzo intensywny) i RPE ≤ 19 (maksymalny).