1
Uniwersytet Warszawski
Instrukcja Bezpieczeństwa Pożarowego
1. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. nr 88 poz. 400).
2. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. nr 55 poz. 234).
3. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75 poz. 690).
4. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 16 czerwca 2003r. w sprawie ochronyprzeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. r. Nr 121. poz. 1138).
5. PN-92/N-01 256/01 Znaki bezpieczeństwa. Ochrona przeciwpożarowa.
6. PN-92/N-01 256/02 Znaki bezpieczeństwa. Ewakuacja.
Postanowienia ogólne.
1. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego dla Uniwersytetu Warszawskiego zwana dalej Instrukcją, określa:
a. Źródła powstawania i rozprzestrzeniania się pożaru.
b. Zasady zapobiegania powstawaniu pożaru.
c. Zasady zabezpieczenia prac niebezpiecznych pożarowo.
d. Zasady rozmieszczenia podręcznego sprzętu gaśniczego, oraz zasady jego obsługi i użycia w czasie akcji gaśniczej.
e. Organizację i warunki ewakuacji.
f. Zasady postępowania na wypadek pożaru.
g. Zasady zaznajamiania pracowników z przepisami przeciwpożarowymi.
2. Postanowienia Instrukcji obowiązują wszystkich pracowników UW.
3. Z postanowieniami Instrukcji należy zapoznać pracowników UW.
4. Przyjęcie do wiadomości postanowień Instrukcji, pracownicy potwierdzają własnoręcznym podpisem na oświadczeniu.
5. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego powinna być poddawana okresowej aktualizacji, co najmniej raz na dwa lata, a także po każdych zmianach sposobu użytkowania obiektu, lub procesu technologicznego, które mają wpływ na warunki ochrony przeciwpożarowej.
6. Przeprowadzić próbną (sprawdzającą ewakuację) z budynku raz na dwa lata. O planowanej ewakuacji powiadomić Komendę Powiatową (Miejską) PSP, oraz Inspektorat Ochrony Ppoż. UW. Powiadomienie powinno być z siedmiodniowym wyprzedzeniem przed planowanymi ćwiczeniami.
Charakterystyka pożarowa obiektu.
1. Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów Uniwersytetu Warszawskiego zlokalizowane w Warszawie przy ul. Pasteura 5a.
2. Droga wokół budynku z dwoma dojazdami, cztery kondygnacje i podpiwniczenie, trzy klatki schodowe, trzy główne wyjścia ewakuacyjne i pięć dodatkowych z sal seminaryjnych i części administracyjnych, stropodach przewietrzany z płyt panwiowych i korytkowych, miejscowo sufity podwieszone.
3. W budynku mieszczą się pokoje administracyjne, sale wykładowe powyżej 50 osób i inne pomieszczenia o dużym zagrożeniu pożarowym.
4. Nie ma pomieszczeń zagrożonych wybuchem.
5. Czerpanie wody do gaszenia pożaru jest możliwe z hydrantów zewnętrznych i wewnętrznych.
6. Pięć hydrantów zewnętrznych i czternaście hydrantów wewnętrznych (mokrych).
Budynek został zakwalifikowany do kategorii ZL III zagrożenia ludzi.
Budynek posiada klasę odporności ogniowej C – obciążenie ogniowe poniżej 100kg/m2.
Podział na strefy pożarowe.
Budynek podzielony jest na strefy dostępu ze względu na ochronę radiologiczną.
Ocena zagrożenia wybuchem.
W budynku stwierdzono zagrożenia wybuchem w następujących pomieszczeniach. Nie ma pomieszczeń zagrożonych wybuchem.
Warunki ewakuacji przez główne wyjścia ewakuacyjne:
1. Z części CDE w kierunku północnym na ul. Pogorzelskiego.
2. Z części A przez rampę w kierunku południowym do ul. Banacha.
3. Z części A przez wjazd transportowy w kierunku zachodnim do ul. Pasteura.
4. Przez wyjścia dodatkowe w sali seminaryjnej, konferencyjnej, zaplecza socjalnego i korytarzy w części B budynku
Wyposażenie w sprzęt przeciwpożarowy.
Budynek wyposażony jest w podręczny sprzęt gaśniczy, gaśnice CO2 śniegowa (BCE), proszkowe (ABCE).
Potencjalne źródła powstania pożaru to;
1. Instalacje i urządzenia elektryczne.
2. Zaprószenie ognia.
3. Używanie i przechowywanie materiałów pożarowo niebezpiecznych.
4. Prowadzenie prac niebezpiecznych pożarowo z otwartym ogniem.
5. Spawanie elektryczne i gazowe itp.
Rozprzestrzeniania pożaru w budynku
1. Drogami ewakuacyjnymi, gdy na tych drogach znajdują się materiały palne.
2. Przez pokoje, w których nagromadzono nadmiar materiałów palnych.
Zagrożeniem dla ludzi w czasie pożaru jest duże zadymienie pomieszczeń i dróg ewakuacyjnych. Zatrucie gazami toksycznymi powstającymi podczas procesu spalania, szczególnie podczas spalania tworzyw sztucznych. Brak prawidłowych warunków ewakuacji (tarasowanie, przewężenia dróg ewakuacyjnych, zamykanie drzwi na korytarzach i wyjść ewakuacyjnych bez możliwości natychmiastowego użycia), panika osób znajdujących się w budynku.
Instalacja sygnalizacyjno-alarmowa
1. System składa się z następujących elementów:
a. Centralka sygnalizacji pożaru.
b. Linie dozorowe.
c. Linie sygnałowe.
d. Czujki pożarowe.
e. Ręczne ostrzegacze pożaru (ROP).
f. Urządzenia rejestrujące.
1. Główną częścią systemu w budynkach Uniwersytetu Warszawskiego jest centralka sygnalizacji pożaru, która odbiera sygnały przychodzące od czujek pożarowych oraz podejmuje decyzje o włączeniu sygnału alarmowego i uruchamianiu urządzeń, którymi steruje, a także ma możliwości rejestrowania wszelkich zdarzeń występujących w systemie.
2. Zastosowany schemat alarmowania w budynku jest następujący:
a. Alarmowanie dwustopniowe, w którym najpierw wywoływany jest alarm pierwszego stopnia (traktowany jako wewnętrzny), wymagający rozpoznania zagrożenia przez dyżurujący personel.
b. Następnie wywoływany jest alarm drugiego stopnia (traktowany jako główny), po tej informacji wzywane są służby ratownicze.
3. Wyłączanie z dozorowania określonej strefy dozorowania lub czujki wykonywać tylko na określony czas. Jeżeli czynnik wywołujący fałszywy alarm został zlikwidowany to należy bezzwłocznie włączyć odłączoną część linii dozorowych i czujek.
4. Przestrzegać zakazu podłączania odbiorników energii elektrycznej nie należących do systemu do źródeł zasilania awaryjnego.
5. Przestrzegać zakazu dokonywania napraw elementów systemu przez osoby do tego celu nie upoważnione.
6. Nie wolno dopuszczać aby w pomieszczeniu przeznaczonym dla centralki nie zostały przekroczone warunki atmosferyczne otoczenia takie jak np. temperatura, wilgotność.
7. Należy okresowo sprawdzić działanie monitoringu pożarowego w porozumieniu ze strażą pożarną oraz firmą prowadzącą monitoring.
8. Centralka sygnalizacji alarmu pożaru powinna znajdować się pod ciągłym całodobowym dozorem personelu.
9. Należy zgłaszać prace pożarowo niebezpieczne do stacji monitoringu.
10. Operator CSP powinien mieć do ciągłej dyspozycji instrukcję obsługi oraz postępowania w czasie alarmów pożarowych oraz plan oraz wykaz adresów sygnalizatorów i przyporządkowanych im pomieszczeń.
11. Wymagany sposób zachowania się ludzi w przypadku uruchomienia instalacji sygnalizacyjno - alarmowej określają postanowienia niniejszej Instrukcji w części dotyczącej zasad postępowania pracowników w przypadku powstania pożaru do czasu przybycia jednostek ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej.
Zapobieganie powstawania pożaru – czynności zabronione
1. Używanie ognia otwartego, palenie tytoniu w miejscach niedozwolonych, odpowiednio oznakowanych (palenie tytoniu tylko w miejscach wyznaczonych - palarnie).
2. Podgrzewanie za pomocą otwartego ognia smoły i innych materiałów w odległości mniejszej niż 5m od budynku.
3. Palenie śmieci i odpadków w miejscu umożliwiającym zapalenie się sąsiednich obiektów lub materiałów palnych.
4. Przechowywanie materiałów palnych w odległości mniejszej niż 0.5m od urządzeń, których powierzchnie zewnętr...
bhp.KarolKa