CZUCIE I PERCEPCJA.docx

(16 KB) Pobierz

CZUCIE I PERCEPCJA

Bodźce

Mechaniczne                                                        Elektromagnetyczne                                                                Chemiczne

·         Dotyk                                                                      •światło                                                                      •cz. zapachowe             

·         Ucisk                                                                      •ciepło                                                                                    •cz. smakowe

·         Rozciąganie                                                                                                                                            stężenie CO2

·         Wibracje                                                                                                                                            •stężenie jonów

·         Ciśnienie krwi

·         Fala akustyczna

Swoistość bodźca:

a)      Swoiste= adekwatne np. fala akustyczna dla ucha / [taki rodzaj bodźca, na który odpowiada się przy najwyższym progu pobudliwości]

b)      Nieswoiste= nieadekwatne= heterologiczne np. ucisk gałki ocznej wtedy widzi się światło/ [nie jest charakterystycznym bodźcem dla danego receptora, przy dużym natężeniu może wywołać specyficzne wrażenia]

Receptor- komórka, grupa komórek lub narządów pobudliwych, wyspecjalizowanych w odbieraniu konkretnych bodźców środowiska zewnętrznego lub wewnętrznego. Zasada działania receptora polega na przekształcaniu energii docierającego bodźca w impuls nerwowy oraz ich przekazywanie do OUN.

Morfologicznie receptorem może być:

v      Wolne, bezosłonowe (bezmielinowe) zakończenia obwodowe neuronu czuciowego np.. termoreceptory

v      Wyspecjalizowany receptor np. czopki, komórki węchowe

v      Odrębna komórka receptorowa (komórka zmysłowa) np. komórka rzęsata narządu Cortiego

Potencjał receptorowy (potencjał generujący) – jest to zmiana potencjału powstająca w receptorze pod wpływem działania bodźca

Adaptacja receptorów – polega na zmniejszeniu się lub nawet zaniku potencjału generującego podczas działania bodźca o stałym natężeniu (receptor staje się powoli coraz bardziej niewrażliwy na bodziec)

Receptory fazowe (szybko adaptujące się) – długotrwały bodziec wywołuje potencjał generujący, który szybko wygasa np. receptory skórne- ciała blaszkowate, receptory koszykowe mieszków włosowych.

Receptory toniczne (wolno adaptujące się) – potencjał czynnościowy jest generowany mimo pewnego spadku częstotliwości, przez cały czas trwania bodźca np. proprioreceptory.

Rekrutacja – wzrost liczby uczynnionych receptorów ze wzrostem siły bodźca.

Pole receptorowepole na którym znajdują się receptory.

Ciałka dotykowe Meissnera:

Ø      Umieszczone w skórze, zakończenie czuciowe otoczone torebką

Ø      Występują głównie na: palcach (głównie opuszki), wargi, język, stopa, twarz, narządy rozrodcze, w tkance łącznej włóknistej

Ø      Szybko adaptujące się

Wolne zakończenia nerwowe:

·         Reagują na dotyk i ból

·         Sieciowato lub drzewkowato rozgałęzione włókna bezrdzenne

·         Bodziec bólowy (serotonina, histamina, polipeptydy i kininy) oraz np. ukłucie, oparzenia czy przecięcie

Ciałka Krausego:

v      (ciała opuszkowe/ kolbka końcowa) = receptory zimna

v      Bodziec progowy = ↓ temperatury skóry o 0,004 0 C/ s (10-40 0C)

v      To splątane kłębki włókien czuciowych, o kształcie buławkowatym i zamknięte w torebce (wypełniona galaretowatym płynem)

v      Liczne w: błonie śluzowej jamy ustnej, spojówkach oczu, skórze twarzy i palców.

Ciałka Ruffiniego:

Ø      Receptory ciepła

Ø      Bodziec progowy- ↑ temperatury o 0,0010C/s (20-450C)

Ø      Adaptujące wolno

Ø      Kłębki bezrdzennych włókien nerwowych, otoczone torebką

Ø      W warstwie skóry właściwej

Ciałka Paciniego:

·         Ciałka blaszkowate= receptory nacisku

·         Kształt eliptyczny

·         Związane z odczuwaniem wibracji, bodźcem adekwatnym jest szybkozmienny ucisk

·         Nieosłonięte aksony otoczone na przemiennie (koncentrycznie) rozmieszczonymi blaszkami i płynem

·         Ściśnięcie wywołuje impuls (deformacja aksonu)

·         Najwięcej jest ich w głębokich warstwach skórynce palców i sromu, w ciałach jamistych prącia, w ścięgnach i torebkach stawowych

·         Adaptują się błyskawiczne (ułamki sekundy)

Struktury koszyczkowe mieszków włosowych:

v      W skórze owłosienie

v      Związane z włosami

v      Wychwytują bodziec o małej intensywności

v      Wykonują ruch włosa

Podział czucia:

1.       Teleceptywne- odbieranie bodźców ze środowiska przez narządy zmysłów np. widzenia, słyszenie (bodziec działa w pewnej odległości)

2.       Eksteroceptywne (powierzchowne)- przez receptory skóry np. czucie temperatury, bólu, dotyku, ucisku (bodźce z otoczenia organizmu, działają nań bezpośrednio)

3.       Proprioceptywne (głębokie)- odbierane przez proprioreceptory w mięśniach ścięgien, powierzchniach stawowych i w błędniku (dostarcza informacje o pozycji ciała, kończyny, głowy i tułowia względem siebie)

4.       Interoceptywne-

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin