Osztrzenie noży tokarskich
1)kształtowych-Przed przystąpieniem doszlifowania części roboczej noża kształtowego należy oszlifować powierzchnię, do której jest odniesiny układ wymiarowania.Powierzchnia przyłożenia może być szlifowana:
-w jednym zabiegu odpowiednio ukształtowaną ściernicą( w przypadku nieskomplikowanego zarysu),
-w kilku zabiegach wieloma ściernicami kształtowymi, zmienianymi podczas tej operacji,
-Sciernicą tarczową na szlifierce z pantografem lub ekranem,
2) ze stali szybkotnącej- Rozróżniamy ostrzenie narzędzi nowych i stępionych, polegające na zeszlifowaniu zużytych powierzchni.Ostrzenie może być wykonywane z chłodzeniem lub bez chłodzenia , zależnie od przystosowania ostrzarki.Noże o skompilikowanych kształtach ostrzymy na ostrzarce uniwersalnej która nie jest przystosowana do pracy z chłodzeniem.Nóż ostrzony jest mocowany w uchwycie dwuprzegubowym lub trójprzgubowym.Kształt i wymiary ściernicy dobieramy na podstawie instrukcji obsługi ostrzarki.Na ostrzarce uniwersalnej stosujemy ściernice talerzowe T12 lub tarczowe. Średnicę ściernicy dobieramy aby uzyskać odpowiednią prędkość obwodową przy danej prędkości obrotowej wrzeciona ostrzarki.
3)z płytkami z węglików spiekanych-Przed formowaniem części roboczej noża zdzieramy nadmiar trzonka wystający poza płytkę. Następnie przystępuje się do wykonania powierzchni przyłożenia na trzonku.Kąt przyłożenia oraz pomocniczy kąt przyłożenia na trzonku wykonujemy o 20 większy od odpowiednich kątów na płytce z węglików spiekanych.Najpierwszlifujemy zgrubnie powierzchnię natarcia , a następnie powierzchnię przyłożenia.Do szlifowania używamy ściernicy karborundowej.Cieczy chłodzącej nie stosuje się przy dociskaniu ręcznym,gdyż płytki mogłyby popękać na skutek dużych zmian temperatury. Stosuje się chłodziwo przy dociskaniu za pomocą przyrządu umożliwiającego regulacje siły docisku.Kształt i wymiary ściernicy dobieramy tak jak noży ze stali szybkotnącej.Ściernica wykonana jest z węgliku krzemu.
Ostrzenie wierteł. Ma na celu nadanie odpowiedniego kształtu części roboczej wiertła, a zwłaszcza odpowiednich wartości:1)kąta wierzchołkowego 2xr ,2)kąta nachylenia krawędzi poprzecznej, 3)kąta przyłożenia.Krawędzie skrawające powinny mieć jednakową długość .Ostrzenie wierteł polega na szlifowaniu powierzchni przyłożenia . Do tego celu są stosowane szlifierki ostrzarki nadające powierzchni powierzchni przyłożenia odpowiedni kształt. Do ostrzenia wierteł stosuje się ostrzarki specjalizowane.
Ostrzenie frezów. Do ostrzenia frezów stosuje się ostrzarki uniwersalne oraz specjalne np. ostrzarki do głowic frezowych.Ostrzenie frezów polega na szlifowaniu tylko powierzchni natarcia, lub pow. Przyłożenia a także obu naraz zależnie od konstrukcji i zużycia frezu. Ostrzenie ferezów nowych oraz zużytych jest następujące :1)szlifowanie powierzchni walcowej o średnicy równej zew. średnicy frezu. 2)szlifowanie pow. natarcia, 3)szlif. pow.przyłożenia, 4)szlif. ścinu w celu otrzymania właściwej szerokości pow. przyłożenia.
SZLIFOWANIE .Ściernica składa się z dużej liczby ziarn związanych spoiwem . Ziarno szlifujące to ostrze podobne do noża tokarskiego.Zalety szlifowania:1) zapewnia dużą dokładność dużą dokładność wymiarów i kształtu oraz małą chropowatość pow. obrobionej, 2)umożliwia obróbkę bardzo trudnych materiałów.Stwierdzono że zwiększenie prędkości obwodowej części obrabianej , posuwu wzdłużnego i głębokości szlifowania powoduje zwiększenie chropowatości pow. .Duży wpływ na jakość szlifowanej pow. ma sztywność układu obrabiarka-część obrabiana-ściernica oraz stan obrabiarki, stan ściernicy czystość chłodziwa.
Szlif. pow. zewnętrznych- może odbywać się w : w kłach( z posuwem wzdłużnym ściernicy lub części obrabianej oraz posuwem poprzecznym ściernicy) lub bezkłowo( z posuwem wzdłużnym części obrabianej lub z posuwem poprzecznym ściernicy).
Szlif. pow. wewnętrznych-(otworów)może być wykonywane sposobem zwykłym lub obiegowo.W przypadku szlifowania zwykłego przedmiot może być zamocowany w uchwycie lub na tarczy lub też w inny sposób
Szlif. płaszczyzn –może być wykonywane obwodem lub czołem ściernicy- część obrabiana może przy tym wykonywać ruch prostoliniowo-zwrotny lub być zamocowana na stole wykonującym ruch obrotowy.
Ruchem głównym przy szlifowaniu pow. obrotowych jest obrotowy ruch ruch ściernicy. Posuw wgłębny ściernicy odbywa się w kierunku prostopadłym do osi obrabianego przedmiotu.
Ruchem głównym przy szlif. płaszczyzn jest ruch obrotowy ściernicy, ruchem pomocniczym jest przesuw ściernicy w kierunku prostopadłym do płaszczyzny obrabianej.
Część obrabiana obraca się z prędkością obwodową vp. Ściernica lub część obrabiana wykonuje posuw wzdłużny f
f=k*H( k -współ. 0.2-0.7 i H wys. ściernicy w mm)Głębokość skrawania ap-łuk styku ściernicy i części obrabianej oraz liczbę ziarn skrawających jednocześnie.Twardość ziarna powinna ściernego powinna być większa od twardości mat. szlifowanego.
fz=1000vp/(nsz)
ns=1000*60vs/(pds.) gdzie:z- liczba ziarn, ns- prędkość obrotowa ściernicy, ds.- śred. Ściernicy, vs-prędk. obwodowa ściernicy, vp- prędk. obwodowa części szlifowanej
3)z płytkami z węglików spiekanych-Przed formowaniem części roboczej noża zdzieramy nadmiar trzonka wystający poza płytkę. Następnie przystępuje się do wykonania powierzchni przyłożenia na trzonku.Kąt przyłożenia oraz pomocniczy kąt przyłożenia na trzonku wykonujemy o 20 większy od odpowiednich kątów na płytce z węglików spiekanych.Najpierwszlifujemy zgrubnie powierzchnię natarcia , a następnie powierzchnię przyłożenia.Do szlifowania używamy ściernicy karborundowej.Cieczy chłodzącej nie stosuje się przy dociskaniu ręcznym,gdyż płytki mogłyby popękać na skutek dużych zmian temperatury. Stosuje się chłodziwo przy dociskaniu za pomocą przyrządu umożliwiającego regulacje siły docisku.Kształt i wymiary ściernicy dobieramy tak jak noży ze s...
rflq