WSTĘŻYK GAJOWY
WSTĘŻYK GAJOWY, ŚLIMAK GAJOWY (Cepaea nemoralis) – gatunek synantropijnego, roślinożernego ślimaka lądowego z rodziny ślimakowatych (Helicidae), jeden z bardziej pospolitych gatunków ślimaków i jeden z trzech wstężyków występujących w Polsce.
POKARM:
Żywią się glonami i roślinami zielnymi, zwłaszcza ich obumarłą tkanką.
WYGLĄD:
Muszla tego ślimaka, w zarysie kulista, ze stożkowato wzniesionymi skrętami, ma bardzo duże zróżnicowanie barwne – opisano kilkadziesiąt odmian barwnych[2]. Spotyka się osobniki o muszlach żółtych z ciemnymi paskami, różowych, aż po osobniki o muszli czerwonobrunatnej lub ciemnobrązowej z żółtymi paskami lub bez pasków.
Wstężyk gajowy ma ciemnobrązową lub czarną wargę otaczającą otwór muszli. ( w przeciwieństwie do wstężyka ogrodowego)
Wysokość skorupki wynosi 17–20 mm, szerokość 21–27 mm[2].
GDZIE MOŻNA GO SPOTKAĆ:
W Polsce występuje naDolnym Śląsku, Małopolsce, Pomorzu i Wielkopolsce.
Spotykany często w ogrodach, w parkach, na cmentarzach – zwykle wśród krzewów.
Wstężyki gajowe są jadalne, ale rzadko spożywane przez ludzi ze względu na niewielkie rozmiary i różnie oceniane walory smakowe.
Naturalnym wrogiem wstężyków jest drozd śpiewak, który żywi się nimi – małe połyka w całości, a większym rozbija skorupki o twarde podłoże, po czym zjada ciało mięczaka.
mariolusia1