Ściąga Układ Nerwowy.doc

(164 KB) Pobierz
Nerwy Czaszkowe

Nerwy Czaszkowe.

Nerwy wyłącznie czuciowe, dośrodkowe, zmysłowe: I, II, VIII.

Nerwy wyłącznie ruchowe, odśrodkowe: IV, VI,XI, XII.

Nerwy mieszane z których każdy może mieć włókna ruchowe lub wegetatywne (autonomiczne), bądź też czuciowe:

§          III (ruchowy i przywspółczulny),

§          V (czuciowy i ruchowy),

§          VII (głównie ruchowy ale również czuciowy i przywspółczulny),

§          IX (czuciowy, ruchowy, przywspółczulny),

§          X (czuciowy, ruchowy, przywspółczulny).

I - nerwy węchowe:

§          Składają się z aksonów neuronów węchowych l rzędu, mieszczących się w nabłonku błony śluzowej okolicy            węchowej jamy nosowej.

§          Dendryty tych neuronów stanowią receptory węchowe, a neuryty tworzą pęczki (ok. 20), zwane nićmi węchowymi.

§          Wchodzą one do jamy czaszki przez blaszkę sitową kości sitowej i wnikają do opuszki węchowe na powierzchni płatów czołowych półkul mózgu.

§          Tu kontaktują się z neuronami węchowymi II rzędu, których wypustki zebrane są w pasmo węchowe.

§          Te docierają do neuronów III rzędu w korze mózgowej.

II - nerw wzrokowy:

§          Zaczyna się w siatkówce oka. Początek stanowią pręciki i czopki będącymi komórkami receptorowymi (zmysłowymi, wzrokowymi), zwanymi I neuronem.

§          II neuronem są komórki dwubiegunowe warstwy zwojowej siatkówki.

§          III neuron , tworzą komórki wielobiegunowe warstwy zwojowej nerwu wzrokowego siatkówki.

§          Nerw wzrokowy opuszcza oczodół przez kanał wzrokowy i wnika do jamy czaszki.

§          Tam kończy się skrzyżowaniem wzrokowym.

§          W skrzyżowaniu ok. połowa włókien nerwowych przechodzi na stronę przeciwną, tworząc po każdej stronie pasmo wzrokowe prowadzące głównie do ciała kolankowego bocznego, a także do wzgórków górnych blaszki pokrywy śródmózgowia i wzgórza.

§          W skutek skrzyżowania, w prawym paśmie wzrokowym znajdują się włókna przewodzące impulsy nerwowe z prawych połówek obu siatkówek, w lewym z lewych.

§          Ciało kolankowate boczne stanowi pierwotny, podkorowy ośrodek wzroku.

§          Dalszy etap drogi wzrokowej odbywa się we włóknach promienistości wzrokowej, które wychodzą z komórek ciała kolankowego bocznego i biegną do IV neuronu w głównym, korowym ośrodku wzroku (kora mózgowa płata potylicznego).

§          Przecięcie nerwu wzrokowego - ślepota na jedno oko.

§          Przecięcie pasma wzrokowego po jednej stronie - połowiczne niedowidzenie w obu oczach po stronie  przecięcia.

III - Nerw okoruchowy:

§          Somatycznie unerwia m. dźwigacz powieki górnej oraz wszystkie zewnętrzne mm. gałki ocznej, z wyjątkiem m. prostego bocznego i skośnego górnego oka. .

§          Autonomicznie przez włókna przywspółczulne, unerwia m. zwieracz źrenicy i m. rzęskowy.

§          Somatyczne i autonomiczne jądra tego nerwu znajdują się w śródmózgowiu na wysokości górnych wzgórków blaszki pokrywy.

§          Wychodzi on z mózgu w pobliżu istoty dziurkowanej.

§          Porażenie - opadnięcie powieki, zez  rozbieżny, rozszerzenie źrenicy, zaburzenie akomodacji. |

IV - nerw bloczkowy:

§          Unerwia ruchowo m. skośny oka.

§          Jądra początkowe tego nerwu leżą w  śródmózgowiu. Wychodzi on z pnia mózgu po stronie grzbietowej.

§          Porażenie- zez zbieżny z odchylenie gałki ocznej ku górze.

V - nerw trójdzielny:

§          Utworzony jest przez włókna czuciowe unerwiające powierzchnię i części głębokie twarzy (skórę twarzy, czoła, nosa, ucha, błony śluzowe oka, jamy nosowej i ustnej, języka, okostną kości twarzy i zębów), oraz włókna ruchowe - mm. poruszające żuchwą.

§          Jądra czuciowe i ruchowe znajdują się głównie w moście oraz występują w śródmózgowiu.

§          Wychodzi on z mózgu na granicy mostu i móżdżku.

§          Część czuciowa jest większa niż ruchowa i zaczyna się w zwoju półksiężycowatym, z którego wychodzą trzy gałęzie: nerw oczny (czuciowy), nerw szczękowy (czuciowy), nerw żuchwowy (mieszany).

VI - nerw odwodzący:

§          Unerwia ruchowo m. prosty boczny oka.

§          Jądra jego znajdują się w grzbietowej części mostu.

§          Wychodzi z mózgu za tylną krawędzią mostu.

§          Porażenie - zez zbieżny.

VII - nerw twarzowy:

§          Unerwia ruchowo mm. mimiczne twarzy, małżowiny usznej, strzemiączka, poskórne i  niektóre głębokie m. szyi.

§          Część czuciowo - wydzielnicza n. VII zwana jest nerwem pośrednim, mającym włókna czuciowe oraz przywspółczulne włókna wydzielnicze.

§          Czuciowo unerwia - błonę śluzową przedniej części języka i tylnej części nosa.

§          Przywspółczulnie unerwia - gruczoł łzowy, i gruczoł jamy nosowej, brodawki smakowe z t przedniej części języka, śliniankę podżuchwową i podjęzykową, gruczoły języka.

§          Jądra początkowe tego nerwy leżą pod dnem komory IV.

§          Wychodzi on z rdzenia przedłużonego.

§          Uszkodzenie - porażenie mm. twarzy po stronie uszkodzenia.

VIII - nerw przedsionkowo-ślimakowy (słuchu i równowagi):

§          Składa się z części przedsionkowej i ślimakowej.

§          Część przedsionkowa biegnie od receptorów narządu równowagi w kanałach półkulistych i przedsionku ucha wewnętrznego do zwoju przedsionkowego (znajduje się na dnie przewodu słuchowego wewnętrznego).

§          Część wypustek komórek zwoju zdąża bezpośrednio do móżdżku, a część do jąder przedsionkowych, leżących pod dnem komory IV.

§          Włókna części ślimakowej odchodzą od komórek zwoju spiralnego leżącego w ślimaku.

§          Wypustki obwodowe komórek zwojowych docierają do narządu spiralnego, a dośrodkowe kończą się w jądrach nerwu słuchowego (znajduje się pod dnem komory IV).

§          Porażenie części ślimakowej - osłabienie słuchu lub głuchotę.

§          Porażenie części przedsionkowej - zawroty głowy, nudności, wymioty, zaburzenia równowagi,

IX - nerw językowo-gardłowy:

§          Posiada jądra czuciowe, ruchowe i przywspółczulne wspólne z nerwem błędnym.

§          Wychodzi z rdzenia przedłużonego.

§          Większą część tego nerwu tworzą włókna czuciowe (unerwiają gardło, nasadę języka, trąbkę słuchową, jamę bębenkową).

§          Włókna ruchowe unerwiają niektóre mm. gardła.

§          Włókna przywspółczulne unerwiają  śliniankę przyuszną.

§          Uszkodzenie-znieczulenie błony śluzowej górnej części gardła i krtani, utrudnia połykanie.

X - nerw błędny:

§          Podobnie jak n. IX ma włókna czuciowe, ruchowe i przywspółczulne, które mają największy zasięg ze wszystkich nerwów czaszkowych.

§          Wychodzi on z rdzenia przedłużonego.

§          Włókna czuciowe są wypustkami komórek w zwoju górnym i dolnym.

§          Wypustki dośrodkowe komórek zwojowych kończą się w jądrze pasma samotnego (jądro to jest wspólne dla n. IX i X).

§          Jądrem początkowym włókien ruchowych n. IX i X jest jądro dwuznaczne. Leżące w rdzeniu przedłużonym. Wychodzą z niego włókna ruchowe do mm. gładkich dróg oddechowych i przewodu pokarmowego, z wyjątkiem końcowego odcinka jelita grubego.

§          Jądrem początkowym włókien przywspółczulnych jest jądro przywspółczulne tego nerwu, znajdujące się w przedłużeniu jądra grzbietowego nerwu błędnego.

§          W nerwie błędnym biegnie ok. 90% włókien przywspółczulnych, które przewodzą impulsy nerwowe do większości narządów wewnętrznych.

§          Do nich należą włókna:

-         hamujące czynności serca,

-         rozszerzające naczynia krwionośne,

-         pobudzające czynności gruczołów przewodu pokarmowego i dróg oddechowych.

XI - nerw dodatkowy:

§          Unerwia ruchowo mm. krtani, mm. zwieracze gardła, m. mostkowo-obojczykowo-sutkowy, m. czworoboczny.

§          Jądro początkowe tego nerwu stanowi przedłużenie jądra dwuznacznego.

§          Korzenie czaszkowe odchodzą z rdzenia przedłużonego, a korzenie rdzeniowe od górnej części rdzenia kręgowego.

§          Porażenie - osłabia ruchy obracania głowy i unoszenia barku.

XII - nerw podjęzykowy:

Unerwia ruchowo mm. języka.

§          Jądra tego nerwy leżą pod dnem komory IV.

§          Wychodzi z rdzenia przedłużonego.

§          Porażenie obustronne - unieruchamia język, utrudnia mowę i połykanie.

 

Układ nerwowy

Zadaniem układu nerwowego -jest nadzorowanie czynności narządów wewnętrznych żywego organizmu oraz umożliwianie mu kontaktów ze światem zewnętrznym.

Układ nerwowy dzieli się na część:

§          ośrodkową (mózgowie i rdzeń kręgowy)

§          obwodową - układ nerwów i zakończeń nerwowych.

Mózgowie jest zróżnicowaną strukturą: w jej skład wchodzi:

§          mózg,

§          móżdżek.

§          między mózgowie,

§          śródmózgowie,

§          most,

§          rdzeń przedłużony.

Każda z wymienionych części mózgowia ma do wypełnienia określone funkcje, wykazując samodzielność i niezależność wynikającą z filogenetycznej przeszłości. Jest jednak zachowana w strukturze mózgowia hierarchia zarówno anatomiczna jak i czynnościowa, ponieważ jego najważniejszą częścią, stanowiącą najwyższą instancję, jest mózg.

W korze mózgowej analizowane są i przetwarzane bodźce pochodzące z narządów zmysłów, narządów wewnętrznych i układów podkorowych. Kora jest siedliskiem inteligencji, pamięci i osobowości.

Obwodowy układ nerwowy - tworzą nerwy które przewodzą pobudzenia od narządów do ośrodkowego układu nerwowego i z powrotem, na drodze prostych i skomplikowanych odruchów nerwowych, na ogół z udziałem rozmaitych struktur centralnego układu nerwowego.

Nerwy - są wypustkami komórek nerwowych. Stykają się z narządami docelowymi za pomocą synaptycznych struktur przekaźnikowych z udziałem wydzielanych przekaźników chemicznych.

Autonomiczny układ nerwowy - zajmuje się sterowaniem pracą narządów wewnętrznych. Składa się on z części:

§          współczulnej

§          przywspółczulnej

Są one w ciągłym "starciu", wzajemnym "kontrowaniu". Dzięki temu zachowana jest homeostaza narządowa, która zapewnia optymalną czynność określonego narządu wewnętrznego \v danym momencie przy danym zapotrzebowaniu organizmu na jego pracę.

 

Układ nerwowy - anatomia i fizjologia.

Każdy złożony żywy organizm posiada w swojej wewnętrznej strukturze wyspecjalizowane układy, dzięki którym fizjologiczne funkcje poszczególnych jego narządów są ściśle ze sobą zintegrowane. Te układy (nerwowy, dokrewny, odpornościowy) mają zróżnicowaną naturę (strukturę, morfologię) i funkcjonują wedle

własnych reguł. Spośród nich na pierwszy plan wysuwa się układ nerwowy, a w szczególności jego ośrodkowa część ("centrum") - rdzeń kręgowy i mózg, który u ssaków, a zwłaszcza u Naczelnych, w tym - u człowieka, uzyskał w trakcie ewolucji najwyższy stopień zdolności integracyjnych.

Układ nerwowy ma wśród innych narządów i układów ustroju pozycję centralną i jest ich administratorem. Każda bowiem czynność czy zadanie wykonywane przez określony narząd lub układ narządów, pozostaje pod jego ścisłym nadzorem. Za pośrednictwem zmysłów, z którymi jest bezpośrednio - anatomicznie i fizjologicznie -związany, układ nerwowy zapewnia ustrojowi możliwość komunikowania się ze światem zewnętrznym. Potrafi odbierać z zewnątrz najrozmaitsze bodźce (sygnały, informacje), przewodzić je do własnych ośrodków odczytujących ich treść, selekcjonować i wreszcie -przetwarzać w zrozumiałe dla siebie pojęcia i wyobrażenia oraz wydawać polecenia zwrotne. Układ nerwowy człowieka w ciągu jednej sekundy odbiera z otoczenia aż l O9 bitów informacji. Warto przy tym pamiętać, że do świadomości dociera jednak minimalna ich część, bo jedynie l O2 bita/s. To oznacza, że przytłaczająca większość informacji dociera do mózgu i jest tam przetwarzana w sposób całkowicie nieświadomy!

Informacje, zarówno te, które pochodzą z zewnątrz organizmu, jak i te, które płyną z poszczególnych narządów wewnętrznych, po dotarciu do ośrodkowego układu nerwowego oczywiście nie pozostają bez jego reakcji. Ta reakcja może być natychmiastowa lub opóźniona w czasie, w zależności od bieżących potrzeb. Niektóre sygnały są po zakodowaniu deponowane w mózgu w postaci trwałego lub czasowego śladu pamięciowego.

 

Podział układu nerwowego

Układ nerwowy człowieka dzieli się na dwie zasadnicze części.

§          ośrodkowy (centralny) układ nerwowy

§          obwodowy układ nerwowy, czyli system nerwów i zakończeń nerwowych wraz z narządami zmysłu.

Ten podział jest oczywiście dość sztuczny, ponieważ, tak naprawdę, oba układy są ściśle anatomicznie i fizjologicznie ze sobą powiązane. Jednak podział ról i kompetencji jest jednoznaczny: obwodowy układ nerwowy - służy do przenoszenia (przewodzenia) bodźców (informacji) od tkanek i narządów (w tym narządów zmysłów) do "centrum", lub z powrotem - od "centrum" do narządów i tkanek, ośrodkowy układ nerwowy - te informacje "centralizuje", tzn. gromadzi i przetwarza.

W układzie nerwowym wyróżnia się też:

cześć autonomiczną - za pomocą której "centrum" bezpośrednio zawiaduje czynnościami narządów wewnętrznych. Jest to tzw. autonomiczny układ nerwowy, który z kolei ma bezpośrednie powiązania z innym systemem integrującym funkcje narządów złożonego żywego organizmu, tj. układem dokrewnym. Układ autonomiczny ma swoją część centralną i obwodową.

 

Podział ontogenetyczny mózgowia

Opiera się na pochodzeniu poszczególnych jego części z pięciu wtórnych pęcherzyków zarodkowych:

§       rdzeniomózgowie - powstaje rdzeń przedłużony,

§       tyłomózgowie wtórne - móżdżek i most,

§       śródmózgowie - konary mózgu i pokrywa śródmózgowia,

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin