TRACHEOTOMIA - LARYNGOTOMIA - INTUBACJA.DOC

(51 KB) Pobierz
Tracheotomia ,laryngotomia intubacja

TRACHEOTOMIA – LARYNGOTOMIA - INTUBACJA

 

1. Tracheotomia – wskazania:

·         mechaniczna niedrożność dróg oddechowych spowodowana przez:

o       guzy gardła, krtani, tchawicy, przełyku

o       wrodzone wady górnego odcinka dróg oddechowych lub pokarmowych

o       uraz krtani lub tchawicy

o       obustronne porażenie nerwów krtaniowych wstecznych

o       uraz kości twarzy z obrzmieniem tkanek miękkich lub złamaniami, zwłaszcza żuchwy

o       aspirację ciała obcego

o       stany zapalne powodujące obrzęk

·         niedrożność dróg oddechowych spowodowana zaleganiem wydzieliny lub niewydolność oddechowa lub oba czynniki:

o       zaleganie wydzieliny i nieskuteczne odksztuszanie w czasie lub po:

ü      zabiegach chirurgicznych na klatce piersiowej  lub jamie brzusznej

ü      odoskrzelowym zapaleniu płuc

ü      wymiotach albo aspiracji zawartości żołądka

ü      oparzeniu twarzy, szyi lub drogi oddechowej

ü      stanu przedśpiączkowego lub śpiączki  w cukrzycy, chorobie wątroby, niewydolności nerek

o       pęcherzykowa niewydolność oddechowa w czasie lub po:

ü      zatruciu lekami lub trucizną

ü      tępym urazie klatki piersiowej ze złamaniem żeber

ü      porażeniu mięśni oddechowych

ü      przewlekłej chorobie obturacyjnej płuc, jak rozedma, przewlekłe zapalenie oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli, astma oskrzelowa, niedodma

o       zaleganie wydzieliny i pęcherzykowa niewydolność oddechowa w:

ü      chorobach ośrodkowego układu nerwowego jak udar, zapalenie mózgu, poliomyelitis, tężec

ü      rzucawce

ü      ciężkich urazach głowy

ü      śpiączce po operacjach neurochirurgicznych

ü      zatorach powietrznych lub tłuszczowych

2. Tracheotomia – wykonanie:

·         w znieczuleniu ogólnym po intubacji

·         w znieczuleniu miejscowym

·         do premedykacji  nie wolno stosować pochodnych morfiny lub barbituranów (presyjne działanie na ośrodek oddechowy)

·         w celu wyłączenia nerwu błędnego a tym samym wpływu układu parasympatycznego na serce, należy podać atropinę

3. Tracheotomia – technika:

·         tracheotomia górna: wykonujemy w przypadkach nagłych

o       dostęp przez ciecie podłużne lub poprzeczne  o długości ok. 3-4 cm

o       przecina się skórę, mięsień płaski szyi i powięź powierzchowną podwiązując wszystkie krwawiące naczynia

o       rozsuwamy na boki powięź środkową szyi z mięśniami mostkowo-gnykowymi i mostkowo-tarczowymi i uwidaczniamy węzinę tarczycy

o       spychamy węzinę tarczycy ku dołowi na tępo

o       przecinamy  II lub III chrząstkę tchawicy lub wycinamy małe okienko

o       znieczulamy roztworem ksylocainy błonę śluzową

·         tracheotomia dolna:

o       dostęp jak przy tracheotomii górnej 

o       węzinę podciągamy ku górze i nacinamy  IV chrząstkę tchawicy wycinając okienko

o       wprowadzenie rurki do światła tchawicy po uprzednim znieczuleniu błony śluzowej aby zahamować odruch kaszlowy

o       brzegi rany można lekko zbliżyć jednym lub dwoma szwami lekko związanymi

o       ważne jest umocowanie rurki tracheotomijnej przy pomocy tasiemki

·         uwaga:

o       chorzy po tracheotomii musza być pod stałą opieką przeszkolonego personelu pielęgniarskiego, do którego obowiązków należy odsysanie wydzieliny, zakraplanie do rurki zleconych leków, czyszczenie i zmiana rurki wewnętrznej

o       przy łóżku chorego w pierwszych dobach po tracheotomii powinny zawsze się znajdować: ssak z cewnikami jałowymi, kleszczyki Peana, wziernik Trousseau, zapasowe rurki

4. Powikłania po tracheotomii:

·         powikłania śródoperacyjne: masywny krwotok przy zastoju żylnym, przy wolu, przy guzach przykrywających tchawicę

·         porażenia nerwów zwrotnych

·         nagłe zatrzymanie krążenia, albo zapaść naczyniowo-błędna

·         bezdech trwający kilkanaście sekund po otwarciu tchawicy może być reakcją odruchową lub reakcją na spadek CO2 we krwi

·         uszkodzenie tylnej ściany tchawicy z możliwością wystąpienia przetoki tchawiczo-przełykowej

·         niewłaściwe wprowadzenie rurki tracheotomijnej pod błonę śluzową może wytworzyć kieszeń

·         odma podskórna

·         powikłania oskrzelowo-płucne

·         zapalenie tchawicy

·         zapalenie tkanek miękkich szyi

·         zapalenie śródpiersia

·         zapalenie płuc

·         ropień płuc

5. Uwagi praktyczne pielęgnacji chorych po tracheotomii:

·         rurka musi  być czyszczona codziennie

·         wydzielina musi być odsysana

·         rurka nie może być wyjmowana na dłużej

·         stosowanie środków mukolitycznych

·         inhalacje

6. Trudności w oddychaniu przez tracheotomię:

·         nieprawidłowo wprowadzona rurka

·         strupy w odcinkach obwodowych rurki

·         ziarnina w tchawicy przy końcu rurki

·         rurka o niewłaściwym kształcie i wymiarze

·         zwężenie  drzewa  tchawiczo-oskrzelowego poniżej tracheotomii

7. Krwawienie z otworu tracheotomijnego:

·         zapalenie tchawicy

·         ziarnina w tchawicy

·         krwotoki spowodowane nadżerką pnia ramienno-głowowego lub innych naczyń w otoczeniu tchawicy

·         krwawienie z guza

8. Laryngotomia – Konikotomia:

·         jest to zabieg nagły

·         stanowi pierwszy etap do ostatecznego zabezpieczenia dróg oddechowych

·         nacięcie skóry pionowo od połowy wysokości chrząstki tarczowatej do wcięcia mostkowego

·         wymacanie więzadła pierścienno-tarczowego - w tym miejscu poprzecznie nacinamy więzadło

·         wprowadzamy do światła krtani rozwieracz a następnie rurkę

·         laryngotomii nie należy wykonywać gdy jest możliwość  szybkiej intubacji, tracheotomii, bronchoskopii

9. Intubacja:

·         może być wykonana bez znieczulenia u chorych głęboko nieprzytomnych

·         w pozostałych przypadkach pożądane jest pełne znieczulenie ze zwiotczeniem mięśni

·         krótkotrwała intubacja (tj. mniej niż 48 h):

o       dla utrzymania oddychania  u chorych po zastosowaniu środków zwiotczających mięśnie (w znieczuleniu  intubacyjnym)

o       w ostrej obturacyjnej niewydolności oddechowej, której przyczyna może być prawdopodobnie usunięta w ciągu 24-48 h

o       kiedy tracheotomia jest niemożliwa do wykonania lub gdy jest przeciwwskazana

·         długotrwała intubacja (tj. przez kilka dni  lub tygodni):

o       długotrwała intubacja nie powinna być wykonywana: 

ü      u dorosłych  ze względu na duże niebezpieczeństwo spowodowania bliznowatych zwężeń krtani lub tchawicy

ü      u chorych ze stanami zapalnymi  dróg oddechowych

ü      u chorych leczonych sterydami

ü      u chorych z podciśnieniem

ü      u chorych znajdujący się pod wpływem środków toksycznych

ü      u małych dzieci przedłużona intubacja przy zastosowaniu techniki nosowo-tchawiczej i miękką rurką często daje mniej powikłań niż tracheotomia

 

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin