autyzm i inne problemy funkcjonowania i rozwoju osoby (36 st.doc

(631 KB) Pobierz
AUTYZM I INNE PROBLEMY FUNKCJONOWANIA I ROZWOJU OSOBY

AUTYZM I INNE PROBLEMY FUNKCJONOWANIA I ROZWOJU OSOBY


 

Psychologiczna diagnoza, terapia i edukacja dla dzieci i młodzieży dotkniętych autyzmem oraz pokrewnymi trudnościami w zakresie funkcjonowania i rozwoju, jak zespół Aspergera, zespół Retta, zaburzenie semantyczno-pragmatyczne, trudności w niewerbalnym uczeniu się, hyperleksja, poważne deficyty rozwojowe, zaburzenia dezintegracyjne, mutyzm, rozległe i całościowe zaburzenie rozwoju (PDD-Pervasive Developmental Disorder), globalnie i parcjalnie opóźniony rozwój psychoruchowy, społeczny, emocjonalny oraz mowy.

Psychologiczna pomoc dla dzieci i młodzieży z różnymi problemami, min. w zakresie uczenia się oraz radzenia sobie w szkole oraz w domu, nerwica natręctw i inne nerwice dziecięce, problemy wychowawcze, agresywność, lęki, depresja, nadpobudliwość i zahamowanie psychoruchowe, deficyt uwagi, dysleksja, trudności w nauce, słabe uczenie się i rozumienie reguł społecznych niedostosowanie społeczne, fragmentaryczne deficyty rozwojowe, słaba integracja sensoryczna, zaburzone funkcje psychoruchowe oraz inne zaburzenia i zakłócenia zachowania. Niepowodzenia szkolne pomimo zdolności.
Dziecko-rodzina-szkoła a niepełnosprawność.

Wsparcie dla rodziców, opiekunów, wychowawcow i nauczycieli w zakresie takich zagadnień, jak stres i wypalenie (burnt-out) (zapobieganie i radzenie sobie z tymi stanami), funkcjonowanie w sytuacji niepełnosprawności dziecka w rodzinie, optymalne zarządzanie sobą i posiadanymi zasobam, nadzieja i rozwijanie jej mechanizmów, rozwój strategii radzenia sobie oraz samorozwój, psychologia dnia codziennego.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Artykuły

Wybitnie uzdolnieni autyści.
Źródło: Bernard Rimland; ARRI
 



          

 KTA o/Gdańsk

 

 

                  Czy to prawda, że wśród dzieci z autyzmem

                 zdarzają się dzieci wybitnie uzdolnione?

 

Według obliczeń Bernarda Rimlanda osoby autystyczne posiadające nadzwyczajne uzdolnienia stanowią 10% całej populacji osób z autyzmem. Zebrał on w komputerowym banku danych informacje od 531 rodziców genialnych autystów i opublikował w 1987 r. w "Psychology Today".

Chociaż kilkoro autystycznych osób ukończyło studia, a nawet uzyskało doktoraty, to dla większości rokowania nie są optymistyczne. Najczęściej prędzej czy później dorosłe osoby autystyczne są umieszczane w zakładach. 

Autystyzni geniusze przejawiają zdolności w różnych dziedzinach: w muzyce, mechanice, sztukach pięknych, matematyce. Są niezrównani jeśli chodzi o obliczenia pamięciowe i kalkulowanie. Ze względu na zdolność do intensywnej koncentracji umysłu na przedmiocie zainteresowania, na spostrzeganie szczegółów, na czasami ekscentryczne zachowanie, są podobni do niektórych ludzi z normalnej populacji, którzy byli uważani za geniuszy lub prawie geniuszy.

Często jest trudne, a nawet niemożliwe, by rozpoznać u prawdziwego geniusza we wczesnym wieku autyzm. Weźmy przypadek młodego mężczyzny, który nazywał się Arnold. Oceniono, że ma on IQ (iloraz inteligencji) 80. Arnold pracuje przy pakowaniu w sklepie Goodwilla. Ale kiedy był dzieckiem wszystko wskazywało na początki geniuszu. Oto tak opisywała jego zainteresowania matka: "Arnold czyta ze zrozumieniem książki z zakresu elektroniki i wykorzystuje teorię, aby budować aparaturę. Ostatnio zmontował adapter, światło fluorescencyjne i małe radio tranzystorowe razem z kilkoma innymi częściami, tak, że muzyka z adapteru zmieniała się w energię świetlną w lampie i następnie znów w muzykę w radiu. Przesuwając swoją rękę pomiędzy adapterem, a światłem mógł spowodować wyłączeni muzyki. Arnold rozumie zasady elektroniki, astronomii, muzyki, nawigacji i mechaniki. Wie zadziwiającą ilość rzeczy o tym, jak funkcjonują mechanizmy i jest obznajomiony z terminologią techniczną. Mając 12 lat mógł znaleźć drogę w każdym mieście posługując się mapą i kompasem. Czyta nawigację Bowditcha".

 

Nadzwyczajne zdolności

Inni rodzice opowiadają równie nadzwyczajne historie. W każdym wypełnianym przez nich kwestionariuszu jest miejsce na opis specjalnych uzdolnień dzieci. Wyodrębniono na tej podstawie następujące zdolności:

·          MUZYKA

Najczęściej odnotowywanym talentem była muzykalność (43 chłopców i 20 dziewczynek). "Ona może zaśpiewać każdą melodię, którą jej wskażesz i powiedzieć w jakiej tonacji melodia jest grana." - pisze jedna matka. "Ilene jako dziecko budziła nas śpiewem i nigdy nie zarzuciła tego  zwyczaju. Praktycznie zna wszystkie piosenki, które były kiedykolwiek skomponowane, wie kto je napisał, z czyjego repertuaru pochodzą (lub z jakiego filmu), kto je pierwszy nagrał, w którym roku były popularne. Opanowała też w ogromnym zakresie repertuar klasyczny, komponuje i sama uczy się grać na gitarze, tak jak kiedyś nauczyła się grać na cytrze".

·          PAMIĘĆ

W następnej kolejności najczęściej spotykanymi uzdolnieniami, o których donoszono, były zdolności pamięciowe (41 chłopców i 7 dziewczynek).

Pewien rodzic napisał o synu: "Ma szczególną pamięć, prawie fotograficzną. Mówię "prawie", ponieważ jeśli jest on czymś zainteresowany, to wszystkich tym zanudza. Niedawno po zakończeniu emisji filmu TV "Korzenie" jeszcze bardziej przekonaliśmy się o jego możliwościach. Todd rzadko ogląda telewizję, tak że nie znał żadnego z występujących w serialu aktorów. Mimo to powiedział nam, który aktor gra jaką rolę. Pamiętał także aktorów  o nieznanych afrykańskich imionach. Naprawdę zadziwił nas.

·          SZTUKA

Nadzwyczajne uzdolnienia artystyczne były opisane przez rodziców 16 chłopców i 7 dziewczynek. Piętno geniuszu w pracy tych autystycznych artystów, to nadzwyczajna wierność szczegółów, niezależnie czy malują czy rysują. Pewien trzylatek, który był obsesyjnie zainteresowany kołami, rysował odręcznie zadziwiająco okrągłe koła - dokładniej niż mógłby narysować jego rodzić.

·          PSEUDO-SŁOWNE

Rodzice 16 chłopców i 3 dziewczynek donieśli, że ich dzieci miały wyjątkowe zdolności do zapamiętywania, literowania i wymawiania słów. Jednocześnie dzieci te wydawały się mieć bardzo ograniczoną zdolność do rozumienia mowy i dlatego zdecydowaliśmy się umieścić je w kategorii pseudo-słownej. "Mój syn pięknie pisze po japońsku , może też pisać w języku staroangielskim tak sprawnie jak normalnie." - relacjonował jeden rodzic. "-Ma zdolności do obcej wymowy i jest niedościgniony w językach obcych, ale oczywiście ma z nimi podobnie podstawowe problemy jak przy angielskim. Praktycznie opanował francuski, hiszpański, japoński i rosyjski, wreszcie zna alfabet i wymowę arabską, hebrajską i wiele innych".

·          MATEMATYKA

Rodzice 12 chłopców i 5 dziewczynek opisali ich wyjątkowe zdolności do matematyki. Jeden z nich napisał o córce: "W wieku 11 lat rozkładała wszystkie liczby na czynniki pierwsze i umiała ocenić, czy liczba, którą jej podałeś, jest liczbą pierwszą. Jeżeli nie rozkłada ją na czynniki pierwsze. Ciągle rozwiązywała wręcz obsesyjnie wiele przykładów." Inny rodzic opowiedział o synu: "Mógł mnożyć liczby w pamięci w wieku 5 lat, a pierwiastki obliczał w pamięci w wieku 9 lat".

·          MECHANIKA

14 chłopców posiadało umiejętności techniczne, wśród nich chłopiec o imieniu Richie, którego rodzice napisali: "Kiedy miał 3 lata jego ulubioną zabawą była zabawa kosztownymi urządzeniami, podarowanymi przez przyjaciół i krewnych - zegarkami, radiami, telewizorami , odkurzaczami. Mógł je rozłożyć na części i następnie bezbłędnie złożyć. "

·          GEOGRAFIA

Rodzice 13 chłopców i 9 dziewczynek opisali dzieci, które wspaniale radziły sobie z odczytywaniem map, zapamiętywaniem kierunków i określaniem pozycji. Jeden z nich pisał: "Jeżeli latem podróżujemy po kraju, a kiedykolwiek przedtem jechaliśmy tą trasą, Herbert umie skierować nas na nocleg. Gdy zjeżdżamy z autostrady i musimy znaleźć nie wytyczoną polną drogę, to potrafi wskazać wszystkie objazdy, wszystkie ulice, które musimy przejechać, zna wszystkie punkty orientacyjne i wskazuje je bez błędu."

·          KOORDYNACJA

Niektóre dzieci (11 chłopców i 5 dziewczynek) posiadało nadzwyczajną koordynację ruchową. "W okresie między dzieciństwem a dorosłością - opisuje pewna matka- Nancy bez strachu popisywała się balansowaniem, zdobywając uznanie robotników pracujących na wysokościach. Rzadko bała ssie w odróżnieniu ode mnie. Mogła spacerować po 3-calowej balustradzie jakiejś elewacji tak, ż jakby spacerowała po ziemi. Potrafiła też wspiąć się gdzieś na wysoki parkan i pozostać tam godzinę lub dłużej, dla równowagi ruszając jedynie palcem u nogi."

·          POSTRZEGANIE PONADZMYSŁOWE

Zdziwiło nas 4 rodziców, którzy donieśli, że ich dzieci posiadały ponadzmysłowe umiejętności. "Postrzega ponadzmysłowo, co zostało zweryfikowane. - napisała o swojej autystycznej córce pewna matka - Po raz pierwszy zaobserwowaliśmy to około 4 roku jej życia. Relacjonowałam przypadkowe zdarzenie znane tylko jej ojcu, któremu wypadł i zawieruszył się cenny zegarek. Krótki czas potem Michaelle dokładnie opowiedziała o tym incydencie. Wiele podobnie jasnowidzących wypadków zdarzyło się potem. Statystyczne prawdopodobieństwo zbiegu okoliczności oceniam na 0."

·          WIELORAKIE  ZDOLNOŚCI

Niektóre dzieci przejawiały więcej niż jedną nadzwyczajna zdolność.  NP. ojciec napisał o swoim synu, że gdy miał 5 lat mógł mnożyć liczby w pamięci, a potęgować gdy miał 9 lat. Około 6 roku życia potrafił rozpoznać tonację granego utworu, przed 8 rokiem życia brał lekcje gry na pianinie i obecnie gra bardzo dobrze. Kiedy był mały śpiewał w chórze a capella. Komponował i zapisywał proste melodie. Mógł układać 100 częściowe puzzle kiedy miał 4 lata, w późniejszym wieku układał bardziej skomplikowane, nawet odwrócone do góry nogami. Inne zainteresowania to zapamiętywanie faktów z astronomii i innych nauk."

 

 W większości przypadków nieprzeciętne zdolności dzieci pojawiły się wcześniej niż oczekiwaliśmy. Na naszą prośbę rodzice narysowali wykres obrazujący wiek , w którym zdolności u dziecka objawiły się, osiągnęły szczyt i jeśli tak się stało - zniknęły.

Połowa dzieci zaczęła przejawiać swoją nieprzeciętność przed 3 rokiem życia, a pełne  2/3 grupy posiadało swoje zdolności w 4 roku życia. Krzywa dokonań dzieci nie podnosiła się stromo, ale faktycznie, opierając się na relacjach rodziców, wszystkie dzieci dokonały najwięcej w ciągu 10 lat.

       (tłum.Ewa Szmytkowska)

     

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Uzdolniona nastolatka.
Źródło: Ewa Szmytkowska
 

 KTA o/Gdańsk

 

Melania Matthew  jest utalentowaną autystyczną nastolatką. Chociaż ma dopiero 16 lat jej prace zyskały już uznanie. Melania rysuje ołówkiem, piórkiem lub farbami. Interesuje ją wyłącznie świat zwierząt. Tworzy z pamięci, zachowując przy tym zadziwiającą wierność szczegółom. Rysunki powstają w kilka zaledwie sekund, w "mgnieniu oka". Głównie wzoruje się na tym co wiedziała w TV i w książkach., ale bodźcem bywa także wizyta w ZOO czy obserwacja zwierząt domowych. Najczęściej spod jej ręki wychodzą portrety wielkich drapieżników: tygrysa, lwa, lamparta oraz ptaków: orła, jastrzębia i sowy. "Mój umysł podpowiada mi jak wyglądają zwierzęta. Nie umiem za to rysować ludzi. Naprawdę nie wiem dlaczego" - wyznała Melania.


                  

Melania została zdiagnozowana jako dziecko autystyczne gdy miała 2 lata. Wykazywała opóźnienie rozwoju mowy i zaburzenia kontaktów społecznych. Dzięki specjalnej edukacji Melania jest dzisiaj wysoko funkcjonującą  osobą autystyczną, która nie ma już żadnych problemów z porozumiewaniem się. Lekcje rysunku, które pobierała od siódmego roku  życia, pomogły jej w rozwinięciu wrodzonych zdolności plastycznych. Marzy o tym, by w przyszłości dorównać wielkiemu kanadyjskiemu artyście - Robertowi Batmanowi, mistrzowi w odtwarzaniu naturalnego piękna fauny i flory.

               (opr.Ewa Szmytkowska)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Czy autyzm jest nową chorobą cywilizacyjną?
Źródło: KTA o/Gdańsk
 

 

Autyzm nie jest nową chorobą. Możemy przypuszczać, że istniał zawsze. W 1799 r. francuski lekarz Jean Marc Itard opisał „dzikiego chłopca” – Wiktora z Aveyon. Zachowania chłopca wskazywały, że cierpiał on na autyzm, choć jeszcze wtedy nie posługiwano się tą nazwą.

 

Termin „autyzm” pochodzi od greckiego słowa „autos” –sam. Autyzm został wyodrębniony jako jednostka chorobowa w 1943 r. przez amerykańskiego psychiatrę Leo Kannera. Dla opisania zespołu chorobowego pierwszych 11 pacjentów użył on określenia „wczesny autyzm dziecięcy”, przy czym, jak sam później stwierdził, dość niefortunnie zapożyczył nazwę od szwajcarskiego lekarza Eugeniusza Blaulera, który mianem „autyzm” określił stan wycofania psychicznego dorosłych schizofreników.

 Trudno powiedzieć czy autyzm jest chorobą cywilizacyjną. Wiadomo, że liczba przypadków osób z autyzmem wzrasta. Może to być spowodowane większą wiedzą i lepszą diagnostyką autyzmu w porównaniu do lat wcześniejszych, a może świadczyć, że zanieczyszczenie środowiska i inne czynniki cywilizacyjne są powodem zwiększenia częstości występowania autyzmu. 


Na co powinno się zwrócić uwagę wybierając terapię dla dziecka?
Źródło: KTA o/Gdańsk
 



 

KTA o/Gdańsk

Przewodnikiem przez różnorodność teorii i  terapii autyzmu powinno być dziecko.

Kiedy zetkniesz się z nową ideą, zadaj sobie pytanie, czy takie podejście pasuje do twojego dziecka ?

Czy problemy korygowane tą metodą są także  jego problemami  ?

Jak ono zareaguje, jeśli będziesz prowadzić terapię w ten sposób ?

Nie zapominaj, że  najlepszym ekspertem w  sprawach twojego dziecka  jesteś ty sam.  Od nauczycieli dziecka oprócz profesjonalizmu oczekuj miłości i akceptacji. Nigdy nie zgadzaj się na wprowadzanie do terapii dziecka procedur awersyjnych.


 

 

 

 

Czy istnieje lekarstwo na autyzm?
Źródło: KTA o/Gdańsk
 



     

 

         KTA o/Gdańsk

 

 

Każde dziecko posiada sobie właściwy potencjał możliwości  i  trzeba szukać indywidualnych dróg, które pomogą mu stać się osobą tak samodzielną i przystosowaną społecznie, jak tylko możliwe. Wyleczyć  to znaczy „ przywrócić do zdrowia fizycznego, psychicznego, stanu normalnego”.

Z medycznego punktu widzenia nie ma leku na naprawienie zmian  mózgu, które są  przyczyną autyzmu.  Możemy jednak wpływać na poprawę stanu  osoby z autyzmem:

-          rozpoznając i lecząc choroby, jeśli  towarzyszą autyzmowi (padaczka, kandydoza, alergie),

-          wprowadzając, jeśli konieczne, odpowiednią dietę,

-          uzupełniając, jeśli występują,  niedobory mikroelementów i witamin,

-          odczulając lub stymulując nadwrażliwe czy niewrażliwe zmysły (przy zaburzeniach integracji sensorycznej),

-          w uzasadnionych medycznie przypadkach podając leki (przeciw epilepsji, uspokajające).

 

PRZYJMUJEMY JEDNAK, ŻE W PRZYWRACANIU DO  ZDROWIA  DZIECKA Z AUTYZMEM PODSTAWOWE  ZNACZENIE MA INDYWIDUALNIE  DOBRANA TERAPIA I EDUKACJA.  JEST WAŻNE BY BYŁA PODJĘTA MOŻLIWIE WCZEŚNIE I INTENSYWNIE. 

Jest wiele technik i podejść terapeutycznych, co  odzwierciedla nieprzerwane dążenie klinicystów, by pokonać kluczowe symptomy autyzmu. 

 

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin