rozp o krajowym systemie4.pdf

(727 KB) Pobierz
Załącznik nr 3
ZASADY SPORZĄDZANIA I OBIEGU DOKUMENTACJI Z ORGANIZACJI
I PROWADZENIA DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH
§ 1. 1. Na potrzeby sporządzania dokumentacji z organizacji i prowadzenia działań ratowniczych
ustala się, co następuje:
1) przez interwencję podmiotów systemu ratowniczego i podmiotów wspomagających system
ratowniczy należy rozumieć przyjęcie informacji o zdarzeniu, zadysponowanie i dojazd do zdarzenia
sił i środków, prowadzenie niezbędnych działań ratowniczych, a także powrót sił i środków do
miejsc stacjonowania;
2) przez zagrożenie nadzwyczajne należy rozumieć zagrożenie, które nie zostało skatalogowane
w procesie analizy zagrożeń lub z uwagi na swą wielkość i charakter wymaga uruchomienia sił
i środków wojewódzkiego lub centralnego odwodu operacyjnego;
3) przez katastrofę należy rozumieć zdarzenie powodujące śmierć, obrażenia oraz zniszczenie
środowiska i mienia o takim nasileniu, w którym ilość poszkodowanych, rozmiar i stopień
zniszczenia środowiska i mienia powoduje, że zarówno ilość obecnych na miejscu zdarzenia sił
i środków ratowniczych, a także sił i środków przewidzianych w powiatowym lub wojewódzkim
planie ratowniczym jest niewystarczająca do kontroli przebiegu zdarzenia oraz nie wystarczają
działania podejmowane rutynowo celem ograniczenia jego skutków;
4) przez obszar chroniony należy rozumieć teren, obszar lub obiekt na który dany - w zależności od
rodzaju zagrożenia i miejsca zdarzenia - podmiot systemu ratowniczego lub podmiot wspomagający
system ratowniczy przybędzie w pierwszej kolejności, w aktualnej fazie rozwoju działań
ratowniczych;
5) przez gotowość operacyjną należy rozumieć zdolność do reagowania, wynikającą z określonej
dyspozycyjności, stanu wyposażenia i wyszkolenia oraz możliwości realizowania zadań
w poszczególnych dziedzinach ratownictwa;
6) przez specjalistyczne czynności ratownicze należy rozumieć czynności realizowane przez
przeszkolonych według programów szkoleń specjalistycznych ratowników, podmiotów systemu
ratowniczego lub podmiotów wspomagających system ratowniczy;
7) przez podstawowe czynności ratownicze należy rozumieć czynności realizowane w poszczególnych
dziedzinach ratownictwa przez wszystkich ratowników podmiotów systemu ratowniczego lub
podmiotów wspomagających system ratowniczy;
8) zdarzenia, przy których podjęły interwencję podmioty systemu ratowniczego lub podmioty
wspomagające system ratowniczy, dzieli się na:
a) pożary - są to niekontrolowane procesy palenia, w miejscu do tego nie przeznaczonym,
stwarzające zagrożenie dla życia i zdrowia oraz środowiska lub mienia,
b) miejscowe zagrożenia - są to inne niż pożar zdarzenia wynikające z rozwoju cywilizacyjnego
i naturalnych praw przyrody, a stwarzające zagrożenie dla życia i zdrowia oraz środowiska lub
mienia,
c) alarmy fałszywe - są to wezwania podmiotów systemu ratowniczego i innych podmiotów
wspomagających system ratowniczy do zdarzeń, które faktycznie nie miały miejsca lub zaistniały,
lecz nie wymagały podjęcia działań ratowniczych.
§ 2. 1. Na potrzeby sporządzania dokumentacji z organizacji i prowadzenia działań ratowniczych
ustala się podział pożarów według ich wielkości:
1) pożar mały - występuje, jeśli w jego wyniku zostały spalone lub zniszczone:
a) obiekty lub ich części, ruchomości, składowiska materiałów, maszyny, urządzenia, surowce,
paliwa itp., o powierzchni do 70 m 2 lub objętości do 350 m 3 ,
b) lasy, uprawy, trawy, torfowiska i nieużytki, o powierzchni nie większej niż 1 ha;
2) pożar średni - występuje, jeśli w jego wyniku zostały spalone lub zniszczone:
a) obiekty lub ich części, ruchomości, składowiska materiałów, maszyny, urządzenia, surowce,
paliwa itp., o powierzchni od 71 do 300 m 2 lub objętości od 351 do 1 500 m 3 ,
b) lasy, uprawy, trawy, torfowiska i nieużytki, o powierzchni powyżej 1 ha i nie większej niż 10 ha;
3) pożar duży - występuje, jeśli w jego wyniku zostały spalone lub zniszczone:
a) obiekty lub ich części, ruchomości, składowiska materiałów, maszyny, urządzenia, surowce,
paliwa itp., o powierzchni od 301 do 1 000 m 2 lub objętości od 1 501 do 5 000 m 3 ,
b) lasy, uprawy, trawy, torfowiska i nieużytki, o powierzchni powyżej 10 ha i nie większej niż
100 ha;
4) pożar bardzo duży - występuje, jeśli w jego wyniku spalone lub zniszczone powierzchnie lub
objętości przekraczają wartości podane w ust. 1 pkt 3.
2. Przy określaniu wielkości pożaru, zgodnie z ust. 1, należy zaliczać pożar do większych zdarzeń po
przekroczeniu wielkości granicznej tylko jednego z dwóch parametrów, tzn. powierzchni lub kubatury.
3. Przy ustaleniu wielkości pożarów, w stosunku do których nie można zastosować kryteriów
określonych w ust. 1, w szczególności w przypadku pożarów odwiertów naftowych, rurociągów
gazowych, paliwowych, urządzeń technologicznych poza budynkami, przyjmuje się następujące kryteria
wielkości pożarów:
1) pożar mały - jeżeli podano do 4 prądów gaśniczych,
2) pożar średni - jeżeli podano 5- 12 prądów gaśniczych,
3) pożar duży - jeżeli podano 13-36 prądów gaśniczych,
4) pożar bardzo duży - jeżeli podano powyżej 36 prądów gaśniczych, bez względu na ich rodzaj
i wielkość.
4. W przypadku spalenia się budynku lub jego części wraz z ruchomościami znajdującymi się poza
budynkiem przyjmuje się łączną ich powierzchnię lub objętość i zalicza się do odpowiedniej wielkości
pożaru, o której mowa w ust. 1.
§ 3. 1. Na potrzeby sporządzania dokumentacji z organizacji i prowadzenia działań ratowniczych
ustala się podział miejscowych zagrożeń według ich wielkości:
1) małe - jako nagłe, uszkodzenia elementów urządzeń, maszyn, pojazdów, obiektów, które mogą
powodować zagrożenie dla życia i zdrowia oraz środowiska lub mienia, wymagające interwencji
podmiotów systemu ratowniczego i podmiotów wspomagających system ratowniczy, a także gdy
podmioty te wspomagają inne służby ratownicze, porządkowe, mogące także występować jako
prawdopodobne, wymagające jednak rozpoznania tego zagrożenia;
2) lokalne - jako nagłe, uszkodzenia części obiektu, w szczególności budynku lub urządzenia
technicznego powodujące przerwę w jego użytkowaniu lub utratę jego właściwości funkcjonalnych,
stwarzające zagrożenie dla życia i zdrowia oraz środowiska lub mienia;
3) średnie - jako nagłe zdarzenie, którego następstwem jest jednostkowe zagrożenie dla życia, zdrowia,
mienia lub skażenie środowiska, występujące na niewielkim obszarze, powierzchni lub ograniczone
do jednego obiektu;
4) duże - jako nagłe, nieprzewidziane zdarzenie, podczas którego wystąpiło zbiorowe zagrożenie dla
życia, zdrowia, mienia dużej wartości lub środowiska naturalnego, występujące na znacznym
obszarze;
5) gigantyczne lub klęski żywiołowe - jako zdarzenie losowe spowodowane siłami natury lub
wynikające z działań człowieka, których następstwem jest powszechne zagrożenie dla życia, zdrowia
lub mienia; może występować w szczególności w wyniku huraganów, powodzi, intensywnych
opadów śniegu lub deszczu, trzęsień ziemi lub tąpnięć, dużych skażeń chemicznych, ekologicznych
lub radiacyjnych, obejmujące duże obszary kraju, np. obszar miasta, powiatu.
2. Miejscowe zagrożenia dzieli się także według rodzaju stwarzanego przez nie zagrożenia na:
1) budowlane - zniszczenia lub uszkodzenia budowanego lub istniejącego obiektu budowlanego, jego
części lub poszczególnych elementów;
2) w komunikacji lotniczej, drogowej, kolejowej i wodnej - zniszczenia, uszkodzenia, kolizje środków
transportu w trakcie ich ruchu lub postoju mające miejsce na szlakach komunikacyjnych
powietrznych (w tym lotniska), drogowych, kolejowych i wodnych, których skutki stwarzają
zagrożenie dla życia i zdrowia oraz środowiska lub mienia, uniemożliwiają ruch innych środków
transportu;
3) chemiczne - uwolnienie do otoczenia chemicznych substancji niebezpiecznych, stwarzających
zagrożenie dla życia i zdrowia oraz mienia lub środowiska;
4) ekologiczne - powodujące na skutek działalności człowieka lub sił natury skażenie środowiska
naturalnego, zagrażające życiu zwierząt i środowisku;
5) radiologiczne - związane z uwolnieniem do otoczenia promieniotwórczych substancji
niebezpiecznych zagrażających życiu i zdrowiu oraz mieniu i niszczących środowisko naturalne;
6) biologiczne – związane z zakażeniem od biologicznych substancji niebezpiecznych zagrażających
życiu i zdrowiu oraz środowisku;
7) infrastruktury - uszkodzenia lub zniszczenia urządzeń i instalacji w szczególności gazowych, wodno-
kanalizacyjnych, ciepłowniczych, energetycznych, telefonicznych i informatycznych, dźwigowych,
uniemożliwiające ich normalne funkcjonowanie i stwarzające zagrożenie dla funkcjonowania ludzi;
8) silne wiatry;
9) przybory wód - związane z gwałtownymi przyborami wód w ciekach lub zbiornikach wodnych,
np. powodzie, wylewy i zalewy wód, zatory lodowe;
10) opady śniegu;
11) opady deszczu;
12) na obszarach wodnych - związane ze zdarzeniami na ciekach i zbiornikach wodnych, a nie
będące przyborami wód.
3. Miejscowe zagrożenie, podczas którego występuje zagrożenie dla życia i zdrowia ludzkiego
i konieczne było udzielanie pierwszej pomocy medycznej lub lekarskiej pomocy medycznej
poszkodowanym, przez ratowników podmiotów systemu ratowniczego i innych podmiotów
wspomagających system ratowniczy, określa się jako medyczne i dzieli się na:
1) zdarzenie pojedyncze rozumiane jako nagłe zagrożenie, którego skutki dotyczą jednej osoby
poszkodownej;
2) zdarzenie mnogie rozumiane jako nagłe zagrożenie, którego skutki dotyczą więcej niż jednej osoby
poszkodowanej, ale mogą być opanowane siłami obecnych na miejscu zdarzenia;
3) zdarzenie masowe rozumiane jako nagłe zagrożenie, w wyniku którego zapotrzebowanie na
medyczne działania ratownicze przekracza możliwości obecnych na miejscu zdarzenia sił i środków
oraz zachodzi konieczność prowadzenia segregacji rozumianej jako ustalanie priorytetów leczniczo –
transportowych,
4. W podziale miejscowych zagrożeń według rodzaju możliwe jest łączenie w grupy, np. chemiczne
i ekologiczne, budowlane i infrastruktury oraz inne, a także jego nieokreślanie, jeżeli rodzaj stwarzanego
przez nie zagrożenia nie mieści się w podziale, o którym mowa w ust. 2 i 3.
§ 4. Na potrzeby sporządzania dokumentacji z organizacji i prowadzenia działań ratowniczych ustala
się następujący podział alarmów fałszywych:
1) złośliwe - zgłaszając zdarzenie sprawca miał na celu wprowadzenie podmiotów systemu
ratowniczego i innych podmiotów wspomagających system ratowniczy w błąd;
2) w dobrej wierze - zgłaszający zdarzenie zaobserwował symptomy zagrożenia, np.: dymy, pary,
zapachy, lecz po przybyciu na miejsce zagrożenie samoistnie zakończyło się bez możliwości
stwierdzenia miejsca lub przyczyny, nie stwarzało zagrożenia, np. para z urządzeń wentylacyjnych
lub klimatyzacyjnych, dymy lub ognie technologiczne, wypalanie materiałów pod nadzorem
w miejscach do tego celu przeznaczonych, inne zdarzenia, które nie wymagały podjęcia działań
ratowniczych;
3) z instalacji wykrywania lub monitorowania - zgłaszane przez urządzenia lub instalacje wykrywania
pożaru lub innych zagrożeń, spowodowane zadziałaniem czujników z takich przyczyn, jak
w szczególności: odbłyski światła, dostanie się chwilowe dymu do czujek, wada techniczna czujki,
zbyt niski próg alarmu czujki, prowadzone prace powodujące powstanie dymów lub oparów lub
z ręcznych ostrzegaczy pożaru nie wymagające podjęcia działań ratowniczych przez podmiotów
systemu ratowniczego i innych podmiotów wspomagających system ratowniczy.
§ 5 . Wprowadza się następujące wzory formularzy do sporządzania dokumentacji z organizacji
i prowadzenia działań ratowniczych, stanowiące załączniki do niniejszych zasad:
1) Karta zdarzenia, wzór nr 1;
2) Informacja ze zdarzenia, wzór nr 2;
3) Ewidencja zdarzeń, wzór nr 3;
4) Zestawienie dobowe zdarzeń za dzień, wzór nr 4;
5) Decyzja kierującego działaniem ratowniczym, wzór nr 5;
6) Pokwitowanie przejęcia mienia w użytkowanie, wzór nr 6;
7) Pokwitowanie zwrotu mienia, wzór nr 6A;
8) Postanowienie o przekazaniu miejsca objętego działaniem ratowniczym, wzór nr 7;
9) Raport kierującego działaniem ratowniczym, wzór nr 8;
10)Meldunek o lekkim wypadku przy pracy, wzór nr 9;
11)Meldunek o wypadkach śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych, wzór nr 10;
12)Potwierdzenie udziału w zdarzeniu, wzór nr 11;
13)Meldunek o wypadku samochodu, wzór nr 12;
14)Wykaz sił i środków uczestniczących w działaniach ratowniczych, wzór nr 13;
15)Karta udzielonej pomocy medycznej, wzór nr 14;
16)Karta segregacyjna, wzór nr 15.
§ 6. 1. Sporządzania, rejestrowania i przechowywania informacji z organizacji i prowadzenia działań
ratowniczych dokonuje się według poniższych zasad:
1) zgłoszenie potrzeby interwencji rejestrowane jest przez właściwe powiatowe/miejskie stanowisko
kierowania (PSK/MSK) powiatowej/miejskiej komendy Państwowej Straży Pożarnej (PSP) lub punkt
alarmowy (PA) jednostki ratowniczo-gaśniczej (JRG) w karcie zdarzenia, wzór nr 1;
2) PA do PSK/MSK a PSK/MSK do wojewódzkiego stanowiska koordynacji ratownictwa (WSKR)
przekazuje niezwłocznie informację o fakcie zadysponowania sił i środków do zdarzenia;
3) w przypadkach tego wymagających PA, PSK/MSK lub WSKR przekazuje do nadrzędnych stanowisk
kierowania potrzebę zadysponowania do zdarzenia innych lub dodatkowych sił i środków nie
będących w dyspozycji danego stanowiska kierowania;
4) PSK/MSK odnotowuje przebieg działań ratowniczych w karcie manipulacyjnej według wzoru
ustalonego przez właściwego komendanta wojewódzkiego PSP;
5) czasy przekazywania danych do informacji ze zdarzenia przez kierującego działaniem ratowniczym:
a) po przybyciu na teren zdarzenia - dane obejmujące rodzaj i miejsce powstania zdarzenia, jego
wielkość, zagrożenie dla ludzi i mienia, niezbędne do działań siły i środki; kierujący działaniem
ratowniczym jest obowiązany do natychmiastowego przekazania do PSK/MSK wszelkich zmian
sytuacji na terenie działań mających wpływ na wielkość zdarzenia, stopień zagrożenia ludzi oraz
ilość koniecznych sił i środków,
b) w trakcie działań ratowniczych, nie później niż w 4 godzinie działań - dane, pozwalające na
częściowe wypełnienie informacji ze zdarzenia, wzór nr 2,
c) po zakończeniu interwencji dane końcowe;
6) kierujący działaniem ratowniczym sporządza informację ze zdarzenia oraz, jeśli to konieczne, raport
kierującego działaniem ratowniczym, meldunek o lekkim wypadku przy pracy, meldunek
o wypadkach, meldunek o wypadku samochodu PSP, a następnie przekazuje je do właściwego
terytorialnie ze względu na miejsce prowadzenia działań ratowniczych PSK/MSK lub podległej
jednostki ratowniczo-gaśniczej, które nadają mu kolejny numer ewidencyjny; za prawidłowość
danych zawartych w informacji ze zdarzenia odpowiada sporządzający tę informację;
7) w terminie do 7 dni od zakończenia interwencji właściwe terytorialnie komendy powiatowe/miejskie
PSP mogą dokonywać w informacji ze zdarzenia zmian lub uzupełnień, wynikających
z wykonywanych przez osoby upoważnione do czynności dochodzeniowych, wyjaśniających,
analitycznych; ostateczną wersję informacji ze zdarzenia należy wprowadzić do ewidencji PSK/MSK
nie później niż dziesiątego dnia po zakończeniu interwencji; jeśli to konieczne, należy także poprawić
odpowiednie zestawienie dobowe i przekazać je do WSKR i Krajowego Centrum Koordynacji
Ratownictwa i Ochrony Ludności (KCKR i OL) Komendy Głównej PSP (KG PSP);
8) PSK/MSK przekazuje informację ze zdarzenia do WSKR, wzór nr 2;
9) pożary, miejscowe zagrożenia i alarmy fałszywe rejestrowane są w ewidencji zdarzeń PSK/MSK,
WSKR, według właściwości terytorialnej;
10) z pożarów i miejscowych zagrożeń sporządza się informację ze zdarzenia, natomiast z alarmów
fałszywych dokonuje się tylko wpisu do ewidencji zdarzeń - wzór nr 3, nadając odpowiedni numer
ewidencyjny;
11) WSKR przekazuje niezwłocznie do KCKR i OL informację wstępną z następujących zdarzeń:
a) do których zadysponowano co najmniej 9 zastępów,
b) podczas których zaistniały wypadki śmiertelne lub powodujące ciężkie uszkodzenia ciała więcej
niż 3 osób,
c) bez względu na ich wielkość, powstałych w obiektach szczególnie ważnych ze społecznego
punktu widzenia oraz w obiektach, w których występuje zagrożenie dla życia i zdrowia większej
liczby ludzi,
d) podczas których wypadkom ulegli ratownicy;
12) po zakończeniu zdarzeń wymienionych w pkt 11 należy przekazać do KCKR i OL informację
z organizacji i prowadzenia działań ratowniczych, meldunek o wypadku, wzór nr 10, oraz meldunek
o wypadku samochodu ratowniczego, wzór nr 12;
13) kopię pełnej dokumentacji zdarzenia właściwa komenda powiatowa/miejska PSP przekazuje do
jednostek nadrzędnych tylko na żądanie przełożonych;
14) zestawienie dobowe zdarzeń za dzień ze swojego terenu działania sporządza WSKR i przekazuje je
do KCKR do godz. 0:30 dnia następnego; zestawienie dobowe zdarzeń za dzień dla terenu całego
kraju sporządza na podstawie otrzymanych danych KCKR i OL;
15) o zaliczeniu zdarzenia do danego dnia decyduje data i godzina zgłoszenia do dowolnej jednostki
ochrony przeciwpożarowej, z tym że dopuszcza się zaliczenie zdarzenia do zestawienia dobowego na
dzień następny, dla zdarzeń zgłoszonych po godz. 20:00, jeśli do godz. 24:00 nie nastąpiło
zakończenie działań; powyższe odstępstwo nie ma zastosowania w dniu 31grudnia każdego roku;
w przypadku zdarzeń wielodniowych należy je zaliczyć do tej doby, w której opracowano meldunek
częściowy (zgodnie z ust. 1 pkt 5 lit. b).
2. W poszczególnych stanowiskach kierowania lub punktach alarmowych obowiązują następujące
wzory formularzy, o których mowa w § 5:
1) PA - nr 1; 2 i 5-13;
2) PSK/MSK - nr 1-13;
3) WSKR -1- 6A i 8-13.
3. Kierujący działaniem ratowniczym powinien posiadać wzory formularzy 2 oraz 5-15.
4. Pełną dokumentację zdarzenia przechowują właściwe terenowo komendy powiatowe/miejskie
PSP.
§ 7 . 1. W celu szczegółowego określenia miejsc powstawania pożarów i miejscowych zagrożeń oraz
w celu stworzenia możliwości przeprowadzenia analiz rozmieszczenia tych miejsc należy określać dla
wszystkich tych zdarzeń współrzędne geograficzne, to jest ich długość i szerokość geograficzną
z dokładnością do 5 sekund geograficznych.
2. Długość i szerokość geograficzną dla zdarzeń o dużej powierzchni należy określać dla miejsca ich
prawdopodobnego powstania, a w przypadku niemożliwości jego określenia dla środka geometrycznego
terenu działań.
3. Współrzędne geograficzne należy zapisywać w następującej kolejności: długość geograficzna,
szerokość geograficzna - podając je jako wartości dziesiętne miary stopnia geograficznego.
4. Otrzymane wartości w podanej w ust. 3 kolejności należy zapisać w odpowiednim polu formularza
informacji ze zdarzenia, wzór nr 2.
§ 8. 1. Do ewidencjonowania i analizy informacji ze zdarzeń służy w Państwowej Straży Pożarnej
program komputerowy EWID-99.
2. Wszystkie stanowiska kierowania (KCKR i OL, WSKR, PSK/MSK i PA) ewidencjonują zdarzenia
tylko przy użyciu programu EWID-99.
3. Program EWID-99 może zastąpić ewidencję zdarzeń, wzór nr 3, w stosujących go stanowiskach
kierowania.
4. Za poprawność zawartych w programie EWID-99 danych, ich przechowywanie, opracowywanie
zestawień statystycznych oraz dostępność danych tylko dla uprawnionych osób odpowiadają komendanci
i dowódcy jednostek, którym podlegają odpowiednie stanowiska kierowania.
§ 9. 1. Na podstawie danych zawartych w informacjach ze zdarzeń zgromadzonych przy użyciu
programu ewidencyjnego zdarzeń komendy wojewódzkie oraz komendy powiatowe /miejskie PSP
opracowują dla całego roku następujące zestawienia statystyczne:
Zgłoś jeśli naruszono regulamin