Lawrence Kim - Milioner z Włoch.pdf - ●{Światowe życie} - akinorew12

Kim Lawrence

Milioner z W ł och

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Francesco Romanelli wjeżdżał właśnie na najszybszy pas autostrady, gdy jego

telefon komórkowy znów się rozdzwonił. Mężczyzna nie odebrał, tylko ze

zniecierpliwieniem zmarszczył czoło. Po chwili zerknął na fotel pasażera, gdzie

leżała druga, wyłączona komórka.

Była jedyną rzeczą należącą do Erin, jaka przetrwała jego niedawny atak furii.

Wyrzucił wtedy z domu, gdzie przez krótki czas mieszkali razem, wszystko, co

choćby mgliście przypominało ich nieudane małżeństwo. Gdyby ta komórka

przypadkiem nie ocalała, nigdy nie dowiedziałby się o zamiarach Erin.

Zacisnął szczęki, usiłując powściągnąć gniew, który ogarniał go za każdym

razem, kiedy myślał o zaistniałej sytuacji. A przez ostatnie cztery dni myślał o tym

niemal bez przerwy.

W świetle wydarzeń minionych kilku miesięcy ponuro ironicznego

wydźwięku nabrały słowa, które wypowiedział przed rokiem do swego brata bliź-

niaka. Poskarżył mu się wówczas, że jego życie stało się nazbyt nudne i

przewidywalne!

W owym czasie rzuciła go aktualna kochanka. Rozstanie było równie

kulturalne i beznamiętne jak ich romans.

Francesco, zazwyczaj bystry i spostrzegawczy, tym razem niczego nie

podejrzewał - nawet kiedy zapytała go, dokąd jego zdaniem zmierza ich związek.

Po krótkim zastanowieniu musiał przyznać, że nie wydaje mu się, by zmierzał

on w jakimkolwiek określonym kierunku. Nie widział w tym jednak nic złego.

Przecież jego kochanka - piękna i inteligentna prawniczka, zatrudniona w wielkiej

korporacji - już na samym wstępie uprzedziła go, że zanadto zależy jej na karierze

zawodowej, by miała zaangażować się emocjonalnie. Toteż zdziwił się niezmiernie,

gdy usłyszał od niej: „Nie poczuj się urażony, z nikim nie było mi w łóżku tak

dobrze - lecz czas ucieka i nie mogę go marnować z mężczyzną twojego pokroju.

Jesteś wprawdzie czarujący, ale żywisz wprost chorobliwą obawę przed

odpowiedzialnością i nawiązaniem głębszych więzi".

Francesco nie przejął się tym, niemniej jej słowa dały mu do myślenia i kilka

dni później spytał brata bliźniaka:

- Sądzisz, że chorobliwie lękam się uczuciowego zaangażowania?

- Oczywiście, że nie - odpowiedział dyplomatycznie Rafe. - Ale chyba

mógłbyś poświęcić tyle energii prywatnym związkom, ile jej wkładasz w swoją

pracę?

- Kłopot właśnie w tym, że ostatnio praca nie wymaga ode mnie szczególnego

wysiłku - oświadczył Francesco. - Przyłapuję się na tym, że liczę na wybuch jakiejś

katastrofy, którą mógłbym następnie bohatersko opanować. Jednak nic takiego się

nie zdarza i grzęznę w rutynie. Nie stawiam czoła żadnym prawdziwym

wyzwaniom.

- Może tuż za rogiem czeka niespodzianka, która całkowicie odmieni twoje

życie - odparł z rozbawieniem Rafe.

- Dio mio , mam nadzieję, że tak jest! - zawołał żarliwie Francesco.

Stare porzekadło słusznie głosi, że trzeba ostrożnie i rozważnie wypowiadać

swoje życzenia, bo mogą się spełnić! - pomyślał teraz posępnie. Przełomowe

wydarzenia nadchodzą gwałtownie i nieoczekiwanie.

Po kilku miesiącach stracił w dramatycznych okolicznościach Rafe'a. A

wkrótce potem, wciąż jeszcze załamany po śmierci brata, odkrył nagle, że miłość od

pierwszego wejrzenia zdarza się nie tylko w romansowych powieściach. Poznał

pewną kobietę i po zaledwie kilku dniach ożenił się z nią...

Spojrzał na złotą obrączkę na serdecznym palcu, mocniej zacisnął opalone

dłonie na kierownicy i pogardliwie wydął wargi. To nie miłość pchnęła go ku Erin,

tylko mieszanina pożądania i ślepego zadurzenia.

Wprawdzie gdy otrzymał jej list z propozycją rozwodu, zareagował z

gwałtownością mogącą świadczyć o silnym i głębokim uczuciu. Wypadł ze swego

gabinetu, nie zważając na to, że za dwie minuty czeka go ważne spotkanie

biznesowe, po czym niezwłocznie wsiadł do samolotu i poleciał do Anglii,

zamierzając osobiście wyjaśnić żonie, że nigdy nie zwróci jej wolności.

Jednak w rzeczywistości powodowało nim coś innego. Rozwód jest porażką, a

w słowniku Franceska nie istniało takie słowo jak „porażka". Jego dewiza życiowa

brzmiała: „Jeśli pragniesz czegoś naprawdę mocno i walczysz o to, niewątpliwie

dopniesz swego".

Gdy samolot lądował, Franceska uderzyła nagła myśl. Dlaczego właściwie

zamierza walczyć o Erin? Przecież jej nie pragnie.

Czemu miałbym pragnąć kobiety, która mi nie ufa?

Wiedział, że Erin może uznać jego przylot do Anglii za próbę ocalenia ich

małżeństwa. Ale tak nie jest. To ona zawiniła i powinna wrócić do niego, błagając o

przebaczenie. Jeśli ta kobieta ma choć trochę oleju w głowie, zrozumie, że rozwód

po prostu nie wchodzi w grę.

Ta sytuacja wymaga od niego natychmiastowego działania - chłodnego,

opanowanego i rozważnego.

Znowu zerknął posępnie na komórkę, a potem z wysiłkiem oderwał od niej

wzrok i wpatrzył się przed siebie we wstęgę szosy. W tym momencie nie było w

nim ani krzty chłodu, opanowania i rozwagi, a jedynie zawzięta, ponura

determinacja.

Jak to dobrze, że nie wyrzucił komórki Erin, lecz odsłuchał nagraną na niej

wiadomość. Uprzejmy głos informował, że termin kolejnego badania prenatalnego

pani Romanelli został przełożony o tydzień.

Bystry i obdarzony analitycznym umysłem Francesco poczuł się tak

oszołomiony, że musiał trzykrotnie odtworzyć ten komunikat, zanim wreszcie

zrozumiał.

Miał zostać ojcem!

Zazwyczaj mężczyzna odczuwa w takiej chwili radosną euforię. Lecz Erin

odebrała mu szansę podobnego przeżycia, a teraz wyglądało na to, że chce również

odebrać mu ich przyszłe dziecko.

To było niewybaczalne! Czy naprawdę nie zamierzała powiadomić go, że jest

w ciąży?

Od jej odejścia minęło kilka tygodni, a ona nie spróbowała skontaktować się z

nim - z wyjątkiem listu, w którym domagała się jak najszybszego rozwodu.

Arbitralnie podjęła decyzję, w ogóle nie licząc się z jego zdaniem. Nawet jeśli

uznała, że ich związek nie ma żadnej przyszłości, istniały przecież kwestie, które

powinni omówić... wybory, jakich należało dokonać. Co nie znaczy, że Francesco

dopuszczał możliwość jakiegokolwiek wyboru. Był niezłomnie przekonany, że

dziecko - a zwłaszcza jego dziecko - powinno wzrastać pod opieką obydwojga

rodziców.

Usiłował porozumieć się z żoną, lecz na przeszkodzie stanęła jej podstępna

matka, zwodząc go i oszukując.

Czy Erin choć przez chwilę wyobrażała sobie, że może urodzić jego dziecko w

tajemnicy przed nim? Zaśmiał się szyderczo. Nagle w kieszeni znów zadźwięczał

jego telefon komórkowy. Ktoś uparcie chciał się do niego dodzwonić. Francesco

westchnął z irytacją i zjechał z autostrady.

Erin była zaskoczona, gdy Valentina, kuzynka Franceska, zaprosiła ją na

weekend do wiejskiej posiadłości pod Londynem, gdzie wraz ze swym mężem

Anglikiem miała stadninę koni.

Obawiając się, że Valentina nie wie o jej rozstaniu z mężem, i nie chcąc, by

ktokolwiek sądził, że to złamało jej serce, Erin rzuciła niedbałym tonem:

- Ale wiesz, że Francesco i ja... nie jesteśmy już ze sobą?

Lawrence Kim - Milioner z Włoch.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: