OOBE, Atlantydzkie, 23 metody, Ld.pdf

(192 KB) Pobierz
322833903 UNPDF
Doświadczenia Poza-Cielesności (OBE, NDE)
Jesteśmy ograniczeni w świecie fizycznym, gdyż jesteśmy uwięzieni wewnątrz naszych ciał.
Istnieje jednak część nas która może udawać się poza tymi fizycznymi ograniczeniami w podróż poza ciało.
Są trzy rodzaje podróży poza ciało.
Doświadczenia poza cielesności lub astralnych podróży gdy „duch” spoczywa w ciele, wciąż połączony z ciałem a potem, po krótkiej chwili powraca do ciała.
Duch jest wtedy nadal połączony z organami ciała przez swoiste „srebrne nitki” [pępowina astralna] łaczące ciało z duchem.
Wyjaśnia to dlaczego ciało nie umiera podczas gdy duch przebywa na zewnątrz.
Wielu ludzi doznało wyjścia poza swe ciało w sytuacjach gdy niemal umarli [stan śmierci klinicznej].
Najwidoczniej, powracali do ciała które wciąż było zdolne żyć i zgłaszali swe doświadczenie.
Są to tak zwane Doznania Bliskie Śmierci [Near Death Experiences - NDE].
Wiele z osób po doznaniu NDE zmienia swe podejście do życia.
Żyją w pokoju, bardziej przepełnieni zrozumieniem życia oraz pojmują do pewnego stopnia co czeka nas po śmierci.
Inny rodzaj doświadczenia może być tłumaczony przez niektórych jako reinkarnacja (ponowne wcielenie/kolejne życie po zakończeniu poprzedniego).
Ciało umiera, lecz duch istnieje i powraca w następnym ciele [oraz życiu - inkarnacja].
Każdy może doznać doświadczeń poza-cielesności, tak jak doznało tego wielu ludzi, lecz nie wszystcy starają się to zrozumieć i dotrzeć do sedna zjawiska.
Najprostszym sposobem zaznajomienia się z zjawiskiem, będzie podróż astralna.
Znajdź wygodny pokój, rozjaśniony lub nawet ciemny.
Najlepiej jeśli będzie to spokojne, bezpieczne miejsce gdzie nikt i nic nie będzie cię niepokoić.
Połóż się i odpręż, rozluźnij lub zdejm ubranie, oraz usuń wszystko co cię rozprasza.
Zamknij oczy i odpręż swe ciało i umysł.
Oddychaj łatwo, powoli i głęboko, rytmicznie, usta lekko otwarte.
Skup się na pojedyńczym obrazie gdy zaczynasz zapadać w sen.
Gdy osiągniesz stan graniczący z snem i czuwaniem, pogłęb swe odprężenie skupiając się na ciemności poza twymi powiekami.
Skup się na pukcie odległym o około pół metra od twego czoła i powoli rozszerzaj ten punkt do odległości bliskiej bliskiej około dwóch metrów.
Wyobraź sobie teraz linię równoległą z twym ciałem.
Skup się na tym obrazie, zobrazuj jej drgania i przynieś je do swego czoła.
Kontroluj wibracje prowadząc je przez twe ciało, od głowy do palców nóg i ponownie z powrotem.
Gdy zdołasz wytwarzać te wibracje/drgania siłą/rozkazami umysłu, jesteś gotów podróżować.
By opuścić ciało, skup się na tym jak przyjemnie byłoby wypłynąć/wznieść się ku górze.
Skup się na odrężających myślach i twoje ciało astralne zacznie się powoli unosić.
Chcąc powrócić do swego ciała po prostu skup się na połączeniu ciała i ducha.
Projekcje Astralne
Projekcje astralne (doświadczenia poza cielesne - OOBE/out of the body experience) są bardzo popularnym tematem w literaturze okultystycznej;
Podróże astralne mogą być wykonywane w celu zwiedzenia innych światów i miejsc podczas gdy ciało fizyczne śpi lub być wstępem do pasjonującej idei. Projekcje
astralne nie są niebezpieczne. Są tak samo bezpiecznie jak sen. Większość snów jest prawdopodobnie nieświadomymi projekcjami astralnym. Chociaż w tym artykule jest
napisane o tym w temacie, projekcje astralne sprawiają wielu ludziom nieco trudności. Największą trudnością jest zapominanie wydarzeń i doznań z snu po przebudzeniu.
Nabranie odpowiedniej, owocnej wprawy w projekcjach astralnych wymaga jednak pracy.
Współczesna psychologia odrzuca ideę OOBE (stanu gdy duch tymczasowo opuszcza ciało fizyczne).
Niemniej, idea ta jest bardzo stara.
Tybetańczycy posiadają cały system yogi (yoga snu) opierającej się na projekcjach astralnych.
Istnieje poważne przypuszczenie że wciąganie do OOBE (przynajmniej do pewnego stopnia) następuje kiedykolwiek podczas śnienia.
Rzeczą odróżniającą to od pełnego OOBE jest mętna świadomość podczas doświadczenia i słabego odwoływania się do tego po obudzeniu.
Wielu ludzi zapomina zupełnie większość swych snów.
Nauczenie się projekcji astralnej wymaga względnej jasności umysłowej i czujności.
Sny są drzwiami do podświadomości która może być używana w intuicji psychologicznej i duchowej oraz czasem dla przeczuwania zdarzeń przyszłych (prekognicji).
Treść snów ulega wpływom zewnętrznych oddźwieków i wydarzeń.
Na przykład, głośny hałas zewnętrzny (taki jak pociąg) prawdopodobnie pojawi się także i w waszym śnie (o ile was nie obudzi).
Sny ulegają także wpływom wydarzeń poprzedzającego dnia, waszych nastroi, oraz sugestiom.
Zazwyczaj wszystcy mają sny 4 lub 5 razy w nocy (trwające zazwyczaj około 2 godzin).
Najdłuższe sny pojawiają się tuż nad ranem, gdy wszystcy śpią.
Najbardziej skłonni do pamietania szczegółów snu jesteście tuż świeżo po obudzeniu się.
Dzięki prowadzeniu notatnika/dziennika snów udoskonalacie odwoływanie się do snów.
Zapisywanie jest najlepsze do tego celu. Także słabe światło[ale nie jaskrawe].
Zasugerujcie sobie kilka razy przed snem „Obudzę się z wiedzą o śnie.”
Później,gdy się obudzicie, spokojnie (czasem po prostu dajcie się ponieść ideii) zapiszcie przekaz.
Pamiętajcie by najpierw opisać sen, a później dodać tyle ile tylko się da zapamiętanych szczegółów.
Następnego dnia sprawdźcie [porównajcie] obiektywnie fakty i rozszerzcie je jeśli potraficie (przypominając sobie ‘co zdarzyło się przedtem’). Od momentu
zapamiętywania snów tym sposobem,będzie wam coraz łatwiej to czynić.
(Jeśli się to wam nie udaje, i ‘rzeczywiście’ chcecie pamiętać wasze sny), możecie umówić się z kimś kto będzie czuwał przy waszym łóżku cały wieczór z włączonym
przyciemnionym światłem.
Wtedy kiedy będzie widzieć wasze oczy przesuwające się w tył i przód - szybkie ruchy oka, oznaka że śnicie - może was budzić i pytać o sprawozdanie/opisanie snu.)
Rodzaje Projekcji Astralnych
Projekcje astralne mogą być podzielone na trzy podstawowe rodzaje:
 projekcja umysłowa (myślowa),
 projekcja astralna (właściwa)
 projekcja eteryczna (ciała eterycznego).
Wasze OOBE może się zawierać między nimi.
Projekcja umysłowa jest w rzeczywistości prostym jasnowidzeniem (‘rozległym widzeniem’) i ‘podróżowaniem w umyśle’.
Wyobraźnia gra tutaj kluczową rolę.
Doświadczenie projekcji umysłowej nie jest szczególnie wyraźne, i jesteście raczej tam bardziej świadkami/obserwatorami niż uczestnikami.
Niemniej jednak, projekcja umysłowa jest ważnym wprowadzeniem do projekcji astralnej.
Podczas projekcji umysłowej i projekcji astralnej jesteście w stanie przemieszczać się przez stałe przedmioty [obiekty] lecz nie jesteście w stanie działać na nie
bezpośrednio lub przemieszczać je (jeśli są one w fizycznym świecie).
Nie jest tak podczas projekcji eterycznej [istnieje wtedy możliwośc wpływu na świat fizyczny].
To, czy jest to podświadomym oczekiwaniem, lub czy też jest to prawdą, projekcja eteryczna która w teorii oznacza przemieszczanie się się waszego
fizycznego ciała z projekcją (eterycznej lub życiowej części) może być trudne do ustalenia.
Projekcje eteryczne są głównie podróżowaniem w bliskim lub fizycznym świecie.
Są nawet zgłaszane przypadki (bardzo, bardzo rzadkie) w których całe ciało fizyczne [organiczne] jest przenoszone do innego miejsca (teleportacja), lub też przypadki w
których fizyczne ciało istnieje i działa w dwóch różnych miejscach jednocześnie (bilokacja/rozdwojenie) !
Lecz naszym głównym zagadnieniem są tutaj właściwe projekcje astralne, i w mniejszym stopniu projekcje umysłowe.
Projekcje astralne i umysłowe nie sa ograniczone jedynie do fizycznego świata.
Podróże do umysłowych i astralnych krain są wykonywalne i należą do najczęściej ulubionych.
Zarówno astralne jak i umysłowe projekcje nie są ograniczone jedynie do krainy ziemi bowiem możecie podczas owych projekcji zawitać także na księżyc i planety.
Stany Świadomości
Aktywność elektryczna mózgu została zaobserwowana i sklasyfikowana dzięki EEG (elektroencefalograf).
Sygnały są pobierane z czaszki przez elektrody, następnie filtrowane i wzmacniane, dając obraz aktywności mózgu.
Aktywność mózgu zawierająca się w specyficznych stanach dla różnych podstawowych stanów świadomości, została podzielona na kilka grup wedle wskazywanych
przez częstotoliwość fal mózgowych [charakterystyczną dla tych stanów] mierzoną w jednostkach częstotliwości - Hertz [Hz] [ilość cykli/wibracji w czasie jednej
sekundy] :
 delta—od 0.2 do 3.5 Hz (głęboki sen, stan transu /ekstaza),
 theta—od 3.5 do 7.5 Hz (drzemanie/płyki sen, zapamiętywanie),
 alpha—od 7.5 do 13 Hz (spokój, zwiększone pojmowanie, medytacja),
 beta—od 13 do 28 hz (napięcie/stres, ‘normalna’ świadomość).
Jak widzicie, pewne rodzaje odprężenia fizycznego zawierają się w stanach świadomości alfa, theta i delta.
Te stany są faktycznie osiągane poprzez głębokie oddychanie, hipnozę, oraz inne techniki relaksacyjne.
OOBE zdarza się podczas przebywania w tych stanach, a najbardziej w stanie delta.
Problemem jest tak naprawdę, jak już powiedzieliśmy, zachowanie świadomości umysłowej oraz spostrzegawczości w trakcie doświadczania owych odmiennych stanów
świadomości.
Experymentalne sprawy podłączania do EEG nie ukazują delikatnego rozróżnienia między stanem ospałości a snu; jest to bowiem bardzo stopniowe.
Na progu między snem a zachowaniem świadomości jest senny stan znany jako stan transu hipnotycznego.
OOBE wydaje się przytrafiać podczas tego stanu lub jest jego rodzajem.
Poprzez ostrożne kierowanie stanem hipnotycznym (nie wychodzeniem poza ten stan) jest możliwe wchodzenie bezpośrednio w OOBE.
Podstawowe Techniki OOBE
Większośc metod projekcji astralnej to metody warunkowe/kondycyjne.
Pewne rodzaje transu lub odmiennych stanów świadomości są zawsze zajmujące.
Nikt nie potrafi w pełni sterować świadomoscią w trakcie pełnego czuwania (choć niektórzy mogą uważać iż to potrafią).
Chociaż jest używane wiele technik doprowadzających do projekcji astralne, zawierają się one do dziewięciu głównych grup.
Podział jest ułożony w sposób wzajemnie zachodzących [zazębiających się] na siebie.
1) Dieta - pewne praktyki żywieniowe mogą pomagać w uzyskiwaniu OOBE, zwłaszcza na początku.
Są to głodówki, wegetarianizm, i spożywanie lekkostrawnej żywności.
Marchewki i surowe jajka są uważane za szczególnie przydatne, lecz wszelkie orzechy są niewskazane.
Przejadanie się także jest niewskazane.
Przed próbą OOBE nie może być żadnego jedzenia.
Jeśli zamierzacie praktykować podczas snu, wskazane jest by od 2 do 4 godzin przed snem nic nie pić (prócz wody) i nic nie jeść.
Ogólnie rzecz ujmując, widzimy tutaj podobne ograniczenia żywnościowe jak dla kundalini-yoga.
2) Postepujące odprężenie mięśniowe - Jest to jedna z podstawowych metod używanych w hipnozie i samo-hipnozie.
Fizyczne odprężenie ciała może towarzyszyć w osiąganiu tego stanu transu.
Te techniki rozpoczynają się na palcach i ich naprężeniu, a następnie odprężeniu mięśni, postępujace na całe ciało.
3) Yoga i techniki oddechu - Yoga, mantra, i sposoby oddychania w podobny sposób prowadzą do fizycznego relaxu.
Praktyka kundalini-yoga jest szczególnie odpowiednia, założeniem jej jest skupienie sie na zmianą stanu swiadomosci.
W rzeczywistości, pobudzenie kundalini wymaga stanu swiadomości zbliżonego do OOBE.
4) Wizualizacja - Dotyczy to rodzaju rozszerzonego jasnowidzenia, lub zobrazowanie odległego otoczenia.
Jeśli możecie doświadczać odczuwania obecności tam, tym lepiej.
Chociaż ta technika jest czysto umysłową projekcją, to jednak jest możliwe pogłębianie projekcji umysłowej do projekcji astralnej przez(jak zapewne domyśliliście się)
wizualizację [zobrazowanie].
Jedna z kilku technik:
a) zobrazuj zamknięte drzwi na pustej ścianie,
b) wyobraź sobie symbol medytacjny na drzwiach,
c) zobrazuj otwierające się drzwi i wejdź w nie.
J.H. Brennan opisuje podobne techniki, gdzie drzwi są przestrzenne
i ubarwione jak tattva, lub też, wybrana karta tarota jest wizualizowana i studenci wizualizują wejście w nią.
5) Przewodnie wyobrażenie - dość podobne do wizualizacji.
Chociaż w tym przypadku, tutaj jest prowadzenie (lub głos na taśmie) przez znaczenie opisów.
Jak w wizualizacji, umysłowa projekcja jest najbardziej prawdopobna niż astralna.
6) Ciało Świetliste . Wyobraź sobie kopię (lustrzane odbicie) samego siebie stojące przed tobą.
Następnie przenieś swą świadomość i odczuwanie do kopi (‘ciała świetlistego’).
7) Silna wola - Rodzaj lub też twórcze doświadczenie wizualizacji
w teraźniejszości.
Jest to szybkie dążenie do projekcji poprzez siłę woli gdy wykonujecie wizualizację.
8)Techniki Monroe’a - seria kroków opracowana przez Roberta Monroe:
a) odpręż ciało, b) wejdź w stan hipnotyczny, c) pogłęb stan, d) rozwiń odczuwanie ‘drgań’, e) oddziel się od ciała.
Instytut Monroe opracował pewne kasety w tym pomocne.
9) Kontrola Snów - Jest to jedna z najważniejszych technik.
Występuje [i wciąga was] gdy śpicie.
Jest kilka sposobów do osiągnięcia tego.
Oliver Fox namawia do wyszukiwania w śnie dziwnych zdarzeń w celu uświadamiania sobie że śnicie.
Student okultyzmu zna wizualizację białego konia który może dotrzeć wszędzie gdzie tylko zapragnie.
Po czasie, gdy koń powracał w jego snach, było to jego własna replika, co faktycznie było śnieniem/projekcją.
Don Juan powiedział Castaneda by patrzał na jego ręce podczas gdy on śpi.
Nawet Tarot i Kabała mogą być także używane jako sygnały senne.
Inną metodą jest mówienie samemu sobie każdej nocy gdy się idzie spać,
”umiem latać”; gdy to zdołacie zrobić, rozpoznacie że śnicie.
Jeśli jesteście świadomi iż śnicie, możecie kontrolować wasz sen/OOBE i udawać się gdziekolwiek chcecie.
Powtarzające się czynności/zajęcia będą także podobnie wpływać na wasze sny.
Na przykład, jeśli jesteście na wyprawie samochodowej i większość dnia jedziecie,
to prawdopodobnie będziecie śnić o jeździe.
Możecie także samodzielnie stwarzać warunki wiedząc że śnicie wielokrotnie powtarzając czynność (na przykład przechadzając się w poprzek pokoju, lub wykonując
pewien rytuał magiczny).
Gdy będziecie o tym śnić, wtedy poznacie że śpicie.
Chociaż te wszystkie techniki wydawaja się być prostymi, niemniej jednak wymagają włożenia nieco pracy i wysiłków.
Projekcje astralne są przede wszystkim nauką.
Świat astralny jest „krainą duchów” do której się przechodzi po śmierci.
Czasem jest możliwe odwiedzanie go przez zmarłych, lub
Pisząc ten kurs chciałbym z góry zaznaczyć swoje stanowisko w sporze trwającym wokół fenomenu nazywanego OoBE (Out of Body Experience), eksterioryzacją, czy po
prostu „wychodzeniem z ciała” (spór dotyczy obiektywności/subiektywności tegoż zjawiska).
Mianowicie uważam, iż OoBE jest zjawiskiem obiektywnym i możliwym do udowodnienia (inaczej sprawa ma się z projekcją astralną - wyjściem w "wyższy" poziom
astralny, o czym napiszę później), sam bowiem doświadczyłem kilku eksterioryzacji, w których widziałem rzeczywiste zdarzenia i postaci. Jeśli Ty zaś jesteś sceptykiem i
uważasz, że OoBE, czy projekcja astralna to tylko subiektywne stany umysłu – nic to nie zmienia. Wykonując ćwiczenia, które przedstawię, prawdopodobnie
doświadczysz tych zjawisk – na swój własny sposób.
Zapraszam więc i życzę powodzenia i samych pozytywnych doświadczeń!
Na potrzeby niniejszego kursu postanowiłem podzielić ćwiczenia w następującej kolejności:
1. Teoria a) ciało astralne b) wibracje i paraliż senny
2. Dziennik OoBE, Ćwiczenia wizualizacji a) Dziennik OoBE b) określanie własnego systemu reprezentacji
c) ćwiczenie „zdjęcia” d) wizualizacja w dysocjacji i asocjacji
3. Ćwiczenia transowe a) metoda 3x10 b) Rozluźnianie progresywne, Trening Autogenny c) podwójna dysocjacja
4. Ćwiczenia oczyszczające i energetyzujące a) energetyzacja oddechem
5. Jak przekonać podświadomość do OoBE? a) submodalności, predykaty b) autoanaliza kontrastowa submodalności c) wizualizacja OoBE z podniesieniem
submodalności
6. Programowanie linii czasu a) kreślenie subiektywnej linii czasu b) programowanie linii czasu w regresji c) programowanie linii czasu w progresji
7. Ćwiczenia z ciałem astralnym a) pobudzanie ciała astralnego b) biegunowa lewitacja c) Metoda Liny i wirowanie
Część 1 Teoria – krótkie wprowadzenie
a) Teoria astralu i ciało astralne
Na temat OoBE i projekcji astralnej powstało wiele teorii i fenomeny te nadal są prawie niezbadane, mimo, iż pierwsze wzmianki o nich pochodzą sprzed kilku
tysięcy lat. Zjawiska były znane w starożytnym Egipcie, Grecji, wykorzystywali je rdzenni mieszkańcy (głównie szamani, magowie, czy mistycy) Polinezji i Indii.
Głównym zastosowaniem projekcji astralnej i OoBE był kontakt ze światem duchów, przewidywanie przyszłości oraz kontakt osoby opuszczającej ciało ze swoim
Wyższym Ja. Odpowiedź na pytanie czy były to zabobony, czy misteria mające swe odbicie i uzasadnienie w świecie zewnętrznym, obiektywnym, pozostawiam Tobie,
czytelniku. Będę jednak wdzięczny, gdy pozostawisz powyższe pytanie otwarte, aż sam doświadczysz OoBE oraz projekcji astralnej i poznasz je na tyle, by przynajmniej
sobie udzielić satysfakcjonującej odpowiedzi.
Teorią na której opierał się będę prowadząc niniejszy kurs jest rozwinięta współcześnie teoria Paracelsusa (pełne jego imię brzmi: Paracelsus - Aureolinus Theophrastus
Philippus Bombastus von Hohenheim (1493-1541). Paracelsus był średniowiecznym alchemikiem i filozofem. On pierwszy użył terminów „świat astralny” i „ciało
astralne”. Dzięki jego pracom, dziś możemy powiedzieć, iż świat astralny jest równoległym do fizycznego i przylegającym do niego poziomem energetycznym, dużo
bardziej subtelnym niż materia. Według najpopularniejszych teorii (np. Eliphas Levi, "Rytuał wysokiej magii") astral kształtowany jest przez nasze myśli, wyobrażenia i
emocje i odpowiednio skoncentrowany wpływa reakcją zwrotną na świat fizyczny (bazują na tym bioterapeuci, ezoterycy). Stąd to wzięły się hasła jak np.: „Zmień siebie,
a zmienisz świat”.
Świat astralny umownie dzieli się na dwie części:
- tzw. "niski", gdzie poziom ten łączy się z planem fizycznym (tu zachodzi OoBE)
- i tzw. "wyższy", poziom myślokształtów i emocji (tu natomiast projekcja astralna)
Jak więc można eksplorować ten tajemniczy świat astralny, do którego, jeszcze niedawno, wstęp mieli tylko szamani, wtajemniczeni adepci, kapłani i mistycy? Otóż
teoria astralu mówi nam, iż każdy przedmiot czy zwierzę, a także i człowiek, posiada własne odbicie w świecie energetycznym, nazywane ciałem astralnym, lub aurą.
Przenosząc naszą świadomość właśnie do tego ciała i opuszczając nim ciało fizyczne, osiągamy projekcję astralną lub OoBE.
Co początkujący podróżnik astralny wiedzieć powinien? Otóż musi mieć świadomość tego, iż wychodząc z ciała, wchodzi na, zazwyczaj, zupełnie nieznany sobie teren.
Bardzo przydaje się poprzedzić wyjście sugestią typu: „Po wyjściu z ciała będę całkowicie bezpieczny, spokojny i pewny siebie”, lub modlitwą, czy wezwaniem swoich
opiekunów (może być to Anioł Stróż, Zwierzę Mocy, lub po prostu prośba do podświadomości o ochronę, czy zwizualizowanie sobie tarczy astralnej). Kolejną rzeczą jest
uznana powszechnie opinia, iż w astralu „podobne przyciąga podobne”. Poprzedź więc każdą projekcję chwilą pozytywnej wizualizacji, czy przypomnij sobie kilka
wspaniałych i radosnych momentów ze swojego życia. Pomoże Ci to dotrzeć do najbardziej pozytywnych części swojego (i nie tylko) świata astralnego oraz doświadczyć
OoBE, czy projekcji w sposób najbardziej przyjemny i fascynujący.
b) Wibracje i paraliż senny
Termin „wibracje” niemal zawsze pojawia się tam, gdzie mówi się o "wychodzeniu z ciała". Podsumowując wiele relacji, które zebrałem i dołączając własne,
chciałbym w skrócie nakreślić jego znaczenie. Otóż człowiek w stanie wibracji (można je nazwać odmiennym stanem świadomości) najczęściej odczuwa bardzo silne
pobudzenie organizmu, podobne do silnego napadu lęku lub szoku adrenalinowego (takiego, jakiego doświadczają sportowcy gdy np. zwycięsko kończą ważny bieg).
Użyłem tu przykładów niosących biegunowy ładunek – celowo – ponieważ spotkałem się z relacjami i porównaniami obu „typów”. Wielu ludzi odczuwa to jako fale
euforii płynące przez ciało (stąd nazwa wibracje). Łączyć się z tym stanem może uczucie lekkości, lub odwrotnie – wrażenie ogromnego ciężaru ciała. Zaznaczyć należy,
iż wiele osób (w tym ja) słyszy podczas wibracji orkiestrę, czy raczej kanonadę różnych dźwięków (u mnie prawie zawsze są to dźwięki perkusji lub głośny śmiech).
Czym jest to spowodowane? Nie wiadomo. Stawiana jest najczęściej wymijająca hipoteza, iż jest to efekt przejścia z ciała fizycznego do astralnego. Co ważne – podczas
wibracji można czuć lub słyszeć silne i szybkie bicie własnego serca, podczas gdy chwile potem, po powrocie do ciała okazać się może, iż nadal jest ono w transie i
relaksacji – spokojnie uśpione.
Stan wibracji jest najczęstszym momentem, gdy astralny podróżnik wychodzi z ciała. Jest jakby bramą do świata astralnego. Najważniejsze jest, by na chwilę
odsunąć od siebie euforię lub lęk. Najpopularniejszym sposobem jest tu po prostu pozwolenie, by uczucia te „płynęły” w ciele, a skoncentrowanie się na jego (ciała)
opuszczeniu. Jak to zrobić? Oto dwa sposoby:
1. Poczuj ( kinestetyka jest tu bardzo ważna), jak Twoje ciało astralne staje się coraz lżejsze i lżejsze, a energia wibracji pomaga Ci ulecieć w górę. Analogicznie można
ćwiczyć z wyobrażeniem, iż ciało staje się coraz cięższe.
2. Gdy już uświadomisz sobie , że stan w którym jesteś to wibracje, odsuń na bok to, co czujesz, widzisz lub słyszysz i rozluźnij się. Jest to moja ulubiona metoda –
można powiedzieć, że podczas wibracji wchodzę w trans i spokojnie i lekko opuszczam ciało.
Wibracje najczęściej odczuwane są przez nas podczas obudzenia się w tzw. paraliżu sennym. Paraliż senny jest stanem fizjologicznym organizmu, w którym ciało
unieruchomione jest po to, by nie wykonywało czynności, które wykonujemy we śnie. Oczywiście najczęściej umysł w tym czasie także śpi (elementem treningu jest
zwiększenie prawdopodobieństwa wystąpienia „obudzenia” świadomości w paraliżu sennym).
Część 2 Dziennik OoBE, ćwiczenia wizualizacji
a) Dziennik OoBE (załóż go najlepiej pierwszego dnia kursu i prowadź, aż nauczysz się w pełni świadomie i w sposób kontrolowany opuszczać ciało)
Dziennik OoBE to narzędzie, zeszyt (najlepiej, żeby miał ponad 50 stron), w którym będziesz zapisywał(a) sugestie, swoje odczucia, wykonane ćwiczenia (i ich
efekty), jak i postępy w drodze do pełnego opanowania projekcji astralnej i OoBE. Najlepiej, żeby był to nowy zeszyt, używany tylko w tym celu. Notatki rób "po
swojemu" - wtedy dziennik będzie spełniał najlepiej swoją funkcję i pomoże Ci w szybkim osiągnięciu celu, jakim jest opanowanie zdolności OoBE i projekcji astralnej.
Prowadź go systematycznie, najlepiej codziennie (dni ponumeruj na samym początku korzystania z dziennika).
Oto ćwiczenie, które polecam Ci wykonać na samym początku prowadzenia dziennika OoBE:
1. Wybierz sobie jeden dzień (możesz zasugerować się liczbą lub wybrać na "chybił-trafił") z:
- trzeciego tygodnia kursu i zapisz w nim:
możecie być wzywani i towarzyszyć tym którzy przeszli na drugą stronę (umarli)
lub też tym którzy pierwszy raz dokonują projekcji astralnej.
W świecie astralnym istnieje wiele duchów, żywiolaków i zjaw.
Osoby zajmujące się magią mogą się tam czuć naprawdę komfortowo.
Tybetańczycy wierzą, iż poprzez wprawę w OOBE, reinkarnacja po śmierci staję się zbędna i już więcej nie doznaje się kolejnych wcieleń [inkarnacji].
Świat astralny jest bardzo zmienny i zależny od waszych myśli.
Swoją wolą można kontrolować swe ruchy w świecie astralnym i jeśli gdzieś podążacie bezwolnie [prąd/dryf astralny], to naprawdopodobnie spowodowane jest to waszą
wolą.
W trakcie pobytu w świecie astralnym możecie także zwiększać swe doświadczenie i zdolności magiczne.
Kurs OoBE i Projekcji Astralnej ( www.kozaq.friko.pl
"Dziś poznaję, jak bardzo przyjemne mogą być wibracje"
- czwartego tygodnia (najlepiej pod jego koniec) i zapisz w nim:
"Od dzisiaj umiem kontrolować wibracje i przywoływać je "na życzenie""
Codziennie, przed kolejnym wpisem do dziennika, możesz wizualizować sobie, jak wyznaczonego dnia osiągasz wyznaczony sobie cel, a to sprawi, że stanie się on
Tobie bliski i łatwy do spełnienia.
Jeśli chcesz, możesz dopisać własne sugestie. Ważne jest, aby były one zapisane w czasie teraźniejszym i zawierały tylko zwroty pozytywne (bez zaprzeczeń). Ustalaj
swoje cele tak, by przyniosły Ci jak najwięcej korzyści i były realne (możliwe do spełnienia).
b) Ćwiczenie 1 – określenie własnego systemu reprezentacji (1 dzień kursu)
Zanim wyjaśnię termin „system reprezentacji” wykonaj proszę poniższe ćwiczenie:
Przypomnij sobie jakąś sytuację ze swojego życia i opisz ją tak, jakbyś opowiadał lub opowiadała ją znajomej osobie (forma dialogu). Postaraj się opisać swoje
wspomnienie jak najdokładniej.
Gdy już to zrobisz, podkreśl różnymi kolorami słowa, które określają to, co widziałeś(aś), słyszałeś(aś) lub czułeś(aś). Na przykład:
Ostatnio na uczelni przypomniałem sobie, że zapomniałem telefonu komórkowego. Od razu widziałem miny znajomych, gdy zaczną wymawiać mi, że zdenerwowani nie
mogli się do mnie dodzwonić. A mój telefon pewnie w domu dzwonił i dzwonił…
System reprezentacyjny to sposób w jaki kodujesz, organizujesz i przechowujesz informacje w swojej pamięci. Każdy z nas używa wszystkich, lecz zazwyczaj ma jeden,
dominujący. Na przykład wzrokowiec będzie opowiadał o tym, co i jak widział, słuchowiec, co słyszał, a kinestetyk, co, gdzie i jak czuł (wąchał, smakował). Do czego
potrzebne mogą być Ci te informacje? Na przykład do wizualizacji. Opiera się ona przecież nie tylko na zmyśle wzroku. Gdy w którymś ćwiczeniu poproszę Cię o
zwizualizowanie sobie jabłka, możesz mieć kłopoty z „zobaczeniem” go w wyobraźni, a z łatwością poczuć jak leży w Twojej ręce, czy poczuć jego smak! Pamiętaj, by
każde ćwiczenie wykonywać „po swojemu”, intuicyjnie.
Zastanawiasz się pewnie, czy można zmienić, lub wzmocnić inne swoje systemy reprezentacji. Oczywiście! Wystarczy w wizualizacji kierować się wszystkimi
zmysłami. Pokażę Ci, jak to robić w kolejnym ćwiczeniu.
c) Ćwiczenie 2 – ćwiczenie zdjęcia (1-3 dzień kursu)
Ćwiczenie to ma kilka wariantów, dzięki czemu można je wykonywać prawie w dowolnym czasie i miejscu.
Wybierz jakiś przedmiot ze swojego otoczenia i skup na nim wzrok. Nie odrywając od niego oczu zwróć uwagę na wszystko co widzisz (zrób mentalne zdięcie).
Teraz zamknij oczy i przywołaj sobie w wyobraźni cały obraz. Przypomnij sobie przedmioty, kształty i kolory. Otwórz oczy i porównaj z rzeczywistością. Ćwiczenie, jeśli
to możliwe, powinno wykonywać się aż do pożądanego skutku. Możesz wykonywać je w domu, w pracy, w autobusie, wszędzie tam, gdzie możesz na chwilę się skupić.
Jeśli masz problemy z przywołaniem obrazu, przejdź się w wyobraźni po miejscu na które patrzysz – możesz kierować się przecież zmysłem dotyku. Następnym
wariantem ćwiczenia jest przypominanie sobie ulubionych melodii i uczuć. Możesz zrobić sobie listę ulubionych utworów i odtwarzać je w pamięci (pomóc może
wizualizacja orkiestry lub zespołu muzycznego). Z uczuciami postępuj podobnie – zapisz sobie listę sytuacji w których czułaś lub czułeś to, co chcesz przywołać. Pozwól
sobie przeżyć je jeszcze raz, w wyobraźni, rozbudzając w ciele określone emocje. Tutaj również może pomóc używanie kilku systemów reprezentacji.
Ćwiczenie można podzielić na trzy części (jedna część na każdy dzień: wizualną, słuchową
i kinestetyczną (można oczywiście zmieniać kolejność lub ćwiczyć wszystkie systemy na raz). Proponuję wykonywanie go przez 3 dni (np. 1 dzień – 15 zdjęć, 2 dzień – 5
utworów i 3 dzień – 10 sytuacji i uczuć). W dalszej części kursu oczywiście pożądana jest dalsza praca nad wizualizacją – jest ona bowiem doskonałym narzędziem do
pracy nad OoBE czy świadomym snem.
Jeśli chcesz, możesz wprowadzać do ćwiczenia własne modyfikacje, np. zamiast zdjęcia, kręcić film „mentalną kamerą”.
Niektórzy ludzie (np. ja ;) mają czasem wrażenie, iż ich wyobraźnia żyje własnym życiem. Obrazy zdają się pojawiać i zmieniać same, wbrew woli osoby wizualizującej.
Zależnie od kontekstu, mam dla tych osób następującą radę: jeśli chcesz wejść w medytację, czy komunikować się ze swoją podświadomością na poziomie obrazów,
pozwól pokierować się swojej wyobraźni. Jeśli jednak chcesz "zasiać" w swoim umyśle określone sugestie, pamiętaj, iż jest to Twój własny umysł i Ty nim sterujesz!
Wystarczy w tym momencie, że na chwilę "wyczyścisz" obraz i zaczniesz wizualizację od momentu jej przerwania. Jeśli chcesz, możesz zapewnić też siebie w duchu, że
później, po ćwiczeniu, chętnie wysłuchasz lub zobaczysz, co podświadomość chciała Ci przekazać (pamiętaj, żeby dotrzymać słowa!).
d) Ćwiczenie 3 - wizualizacja w dysocjacji i asocjacji (4-5 dzień kursu)
Dysocjacja - jest to rodzaj wizualizacji, w którym, w wyobrażanym obrazie widzimy swoją postać, sylwetkę; z perspektywy osoby trzeciej (w asocjacji natomiast
wizualizujemy z perspektywy naszych oczu). Więcej o tych stylach wizualizacji przeczytać można w: "Wprowadzenie do NLP", O'Connor, Seymour.
Wypisz sobie 10-15 (na każdy dzień) sytuacji ze swojego życia i odegraj je po dwa razy w swojej wyobraźni. Najpierw w dysocjacji, później w asocjacji, lub
odwrotnie. Skup się na tym jak odbierasz oba style. Czy emocje w Tobie są takie same? Czy obrazy różnią się jasnością lub natężeniem kolorów? Zbadaj je tak dokładnie
jak tylko możesz i zapisz swoje refleksje w dzienniku OoBE.
Część 3 Ćwiczenia transowe
"Za chwilę policzę od 10 w dół, a Ty, z każdą liczbą zapadać będziesz w coraz głębszy i przyjemniejszy stan błogiego spokoju zwany transem...". Tak zazwyczaj
zaczyna się klasyczna sesja hipnotyczna. W niektórych metodach liczy się nawet od 100 (np. Metoda Silvy), postanowiłem jednak oszczędzić tego czytelnikowi i
zaprezentować metody, które działają równie skutecznie, a są znacznie przyjemniejsze.
a) metoda 3x10 (6-8 dzień kursu, później wykorzystywać możesz kotwice)
Metodę tą za pierwszym razem możesz podzielić na trzy części, gdyż jest dość skomplikowana. Przeczytaj tekst najlepiej 2 - 3 razy, by dokładnie go zapamiętać.
Sugestie, które podaję w nim są tylko przykładami - możesz zmieniać je wedle upodobania.
Usiądź, lub połóż się wygodnie i weź kilka głębokich oddechów. Pamiętaj, że w każdym momencie możesz zmienić pozycję swojego ciała, czy np. przeciągnąć
się. Komfort fizyczny jest bardzo ważny, przynajmniej na początku "przygody" z transem.
Wyobraź sobie, że znajdujesz się w dużym pomieszczeniu (może być to np. sala wykładowa) i trzymasz w ręce kartkę ze zdjęciem lub rysunkiem konturu Twojego
ciała (całego). Weź do drugiej ręki flamaster lub długopis. Powiedz sobie: "Zaczynam rozluźniać swoje ciało". Napisz na kartce obok rysunku, na wysokości czoła "10" i
pozwól sobie poczuć to charakterystyczne rozluźnienie na czole i twarzy. Rozluźnij mięśnie w dokładnie taki sposób, jaki będzie dla Ciebie najbardziej odpowiedni i
najprzyjemniejszy. Napisz teraz "9" na wysokości szyi i powiedz sobie: "Z każdą malejącą liczbą rozluźniam się coraz przyjemniej". Rozluźnij swoją szyję. Napisz "8" na
wysokości serca i rozluźnij swoją klatkę piersiową. Napisz "7" na wysokości splotu słonecznego i rozluźnij jego okolicę. Napisz "6" przy brzuchu i rozluźniając go
powiedz sobie: "Teraz, rozluźniając się, zaczynam wchodzić w trans". Napisz "5" na wysokości miednicy i ją także rozluźnij. Następnie - "4" na wysokości ud. Gdy już
napiszesz "3" na wysokości kolan i rozluźnisz je, powiedz do siebie: "Gdy dojdę już do "1", moje ciało rozluźni się dwa razy bardziej niż rozluźnione jest teraz". Napisz
"2" przy łydkach i pozwól im rozluźnić się i odpocząć. Napisz "1" i pozwól swojemu ciału odprężyć się jeszcze bardziej...
Teraz przyłóż palec do miejsca, gdzie napisałeś(aś) "1" i przesuń nim (palcem) do góry, w stronę "10", jednocześnie spokojnie wychodząc z transu. Następnie, w swoim
własnym tempie, zjedź palcem aż do "1" budząc w sobie przyjemne odczucia i wchodząc w jeszcze głębszy trans niż poprzednio... Technikę tą nazywa się w NLP
kotwiczeniem, ponieważ od teraz, za każdym razem, gdy zwizualizujesz sobie, że przesuwasz palec po tej podziałce (10-1), momentalnie i nadzwyczaj przyjemnie
wejdziesz w stan błogiego rozluźnienia ciała i lekkiego transu. Jest to pierwszy poziom techniki "3x10".
Drugi poziom techniki polega na "rozluźnieniu myśli". Może brzmi to dziwnie, ale ciekawi mnie jak bardzo zdziwisz się możliwościami własnego umysłu gdy już
skończysz to ćwiczenie...
Po rozluźnieniu ciała i zakotwiczeniu sobie umiejętności szybkiego powracania i pogłębiania tego stanu, wyobraź sobie, że wychodzisz z sali i widzisz przed sobą długi,
oświetlony korytarz. Idąc nim, zauważysz po bokach 10 par drzwi, z namalowanymi kolorową farbą numerami (od 10 do 1). Powiedz sobie teraz: "Z każdym malejącym
numerem moje myśli uspokajają się, a mój umysł oczyszcza". Zacznij, w swoim własnym tempie, iść korytarzem. Nie wiem w którym dokładnie momencie zwrócisz
uwagę, iż razem z Twoimi myślami rozluźnia się także ciało - jeszcze bardziej i jeszcze przyjemniej. Gdy już dojdziesz do drzwi z numerem "1" przygotuj się na
niespodziankę - wiele osób mówiło mi po ćwiczeniu: "Słuchaj, to jest niesamowite! Gdy dochodzisz do drzwi z numerem "1" po prostu rozpływasz się... to uczucie jest
tak wspaniałe, że trudno mi to opisać...". Przy tych właśnie drzwiach możesz założyć sobie kolejną kotwicę. Proponuję, abyś wyobraził(a) sobie, tuż za drzwiami z
numerem 1, duży przycisk, z narysowanym (w Twoim ulubionym kolorze) np. trójkątem, lub kółkiem. Powiedz teraz do siebie: "Za każdym razem, gdy wyobrażę sobie,
że wciskam ten przycisk, wejdę w bardzo przyjemny trans".
Trzecia część techniki polega na "rozluźnieniu emocji" i, w efekcie, osiągnięciu jeszcze głębszego transu. Po założeniu drugiej kotwicy, zwizualizuj sobie, że
korytarz kończy się schodami (wedle upodobania - biegnącymi w dół lub w górę). Schodząc z każdego stopnia (jest ich 10) bierz spokojny, wolny i głęboki oddech.
Odliczając sobie w myślach, pomyśl nad tym, jak by to było gdyby Twoje emocje rozluźniły się... Pomyśl, jak ciekawy musi być stan, gdy rozluźnione jest nie tylko
Twoje ciało, ale także myśli i emocje... Możesz wspomóc się tu sugestią: "Gdy dojdę już do schodka z numerem "1", moje emocje będą przyjemnie rozluźnione i wejdę w
głęboki trans". Na samym dole ustaw sobie podobny przycisk, jak na końcu korytarza, zmień tylko jego kształt lub kolor, by Twoja podświadomość rozróżniła te stany i
mogła je przywołać na Twoją "komendę". Przy schodach, w wyobraźni, ustaw sobie wygodny fotel, lub łóżko i usiądź, lub połóż się na nim. Jest to moment ukoronowania
całej Twojej pracy - moment wejścia w najgłębszy trans i pełne rozluźnienie ciała.
Możesz teraz delektować się tym stanem, ile tylko chcesz, lub np. pomedytować, czy efektywnie zasiać w swojej podświadomości przygotowane sugestie.
b) Rozluźnianie Progresywne i Trening Autogenny (9-13 dzień kursu)
Autorami metod, które połączyłem w jedną i nieco zmodyfikowałem są: E.Jakobsen (Progresywne Rozluźnianie Mięśni) oraz J.H.Schultz (Trening Autogenny).
Połóż się lub usiądź wygodnie. Weź kilka głębokich oddechów. Zwróć uwagę na swoje nogi i na chwilę (3-5 sekund) napnij wszystkie ich mięśnie. Rozluźnij je.
Napnij znowu, po czym znów rozluźnij. Procedurę powtarzaj na początku 5 razy (po każdych dwóch sesjach możesz zmniejszać ilość powtórek o 1, aż dojdziesz do
pojedynczego napięcia i rozluźnienia). Po każdym rozluźnieniu odczekaj chwilę (5-10 sekund). Ćwiczenie powtarzaj kolejno dla: nóg, miednicy i brzucha, klatki
piersiowej, rąk, szyi i twarzy.
Następnie zwróć uwagę na swoją prawą nogę i powiedz sobie myślach: "Moja prawa (lub lewa) noga staje się ciężka, ciepła i rozluźniona". Poczuj, jak Twoja noga
taka właśnie się stanie. Jeśli chcesz, możesz powtórzyć to kilkakrotnie. Gdy już to zrobisz, zwróć się tak samo do swojej drugiej nogi, następnie do brzucha, klatki
piersiowej, obu rąk, szyi i głowy (twarzy). Jedynym miejscem, które możesz pozostawić chłodne, to Twoje czoło. Dzięki temu Twoja świadomość będzie tym bardziej
ostra, im głębszy trans osiągniesz. Powtórz sobie teraz tyle razy, ile tylko potrzebujesz: "Moje ciało jest ciężkie, ciepłe i rozluźnione".
Wiele osób już w tym momencie osiąga głęboki i przyjemny trans oraz rozluźnia się. Możesz jednak pójść dalej. Zrób to samo, co w poprzedniej części ćwiczenia,
zmieniając sugestię na: "Moja prawa noga zasypia sprawiając, iż bardziej świadomie wchodzę w coraz głębszy trans". Ciekawe, jak bardzo zdziwisz się, gdy zwrócisz po
tym uwagę, iż Twoje ciało na prawdę śpi, a Twój umysł nie...
Gdy już osiągniesz głęboki trans, zakotwicz go sobie. Kotwicą znów może być np. wyobrażony przycisk, dzięki któremu osiągniesz głęboki trans lub pogłębisz go.
c) Podwójna dysocjacja (11-13 dzień kursu)
Technika ta powinna być stosowana tuż po wejściu w trans metodą z punktu "a)".
Gdy już zejdziesz ze schodów, wyobraź sobie, że stoisz przed drzwiami. Prowadzą one do pokoju, w którym szybko i łatwo będziesz mógł (mogła) wejść w
jeszcze głębszy trans niż dotychczas. Opatrz drzwi napisem (nazwą), która najbardziej według Ciebie do nich pasuje (np. "Pokój relaksu"). Wejdź do swojego pokoju i
umebluj go i pomaluj ściany tak, aby czuć się w nim na prawdę dobrze. Pamiętaj, by ustawić w nim swoje wymarzone łóżko. Połóż się na nim i, w swojej wizualizacji,
wejdź w trans. Wyobraź sobie, że leżąc na łóżku, wizualizujesz sobie, iż znajdujesz się na plaży. Jest piękny, słoneczny dzień, czujesz gorący piasek pod nogami, słyszysz
i widzisz latające mewy, czujesz jak Słońce ogrzewa całe Twoje ciało... Podejdź w wizualizacji do morza i połóż się na skraju linii lądu i wody tak, żeby fale obmywały
Twoje ciało. Zobacz, poczuj i usłysz jak woda obmywa Cię raz za razem, dokładnie w rytm Twojego oddechu. Ciekawe czy już w tym momencie doświadczysz lekkich,
przyjemnych wibracji...? Poświęć na to kilka minut.
Następnie wstań i wyciągnij z kieszeni kartkę papieru i długopis / flamaster. Napisz na kartce swoje życzenie (sugestię). Pamiętaj, aby była ona sformułowana
pozytywnie i w czasie teraźniejszym (np. świadomie wychodzę z ciała i jestem przy tym całkowicie bezpieczny). Następnie podnieś z piasku butelkę i włóż do niej
zrolowaną kartkę papieru (pamiętaj, żeby zatkać ją korkiem). Gdy już to zrobisz, rzuć butelkę jak najdalej w morze. Morze w tej wizualizacji symbolizuje Twoją
podświadomość, która otrzymując Twój przekaz, zacznie pracować, by jak najpełniej go zrealizować. Podziękuj jej za to i poświęć chwilę, aby przemedytować, co da Ci
umiejętność wychodzenia z ciała. Może polecisz zobaczyć piramidy? Może nawet polecisz na Księżyc...? Zapamiętaj ten stan, by móc przywołać go w przyszłości na
własne życzenie.
Gdy skończysz medytować, możesz zacząć powracać do normalnego stanu umysłu np. wizualizując sobie, jak wszystkie Twoje członki stają się lekkie i pełne
energii.
Miej na uwadze, iż to, że napisałem, iż metody transowe polecam ćwiczyć do 13 dnia kursu nie znaczy wcale, że potem masz przestać to robić. Po
przećwiczeniu ww. metod wybierz z nich tą, która najbardziej Ci odpowiada, lub nawet stwórz sobie swoją technikę. Trans najlepiej ćwiczyć codziennie i nie
zaprzestawać tych ćwiczeń. Wiedz również, iż jeśli chcesz, wizualizacje transowe zastąpić medytacją.
Część 4 Ćwiczenia oczyszczające i energetyzujące
a) energetyzacja oddechem (14 i 15 dzień kursu, później, przy każdym przygotowaniu do OoBE)
Wybierz sobie dwa kolory. Jeden, którym oczyszczał(a) będziesz swoje ciało astralne, drugi, którym będziesz je energetyzować. Najlepiej będzie, gdy oba te
kolory będą jasne. Może to być np. jasnoniebieski i pomarańczowy.
Pierwszy kolor.
Przyjmij wygodną pozycję i swoją ulubioną metodą wejdź w trans, tak głęboko, jak tylko będzie Ci to odpowiadało. Następnie przystąp do oczyszczania. Weź
kilka głębokich wdechów, wyobrażając sobie, że powietrze które wdychasz, zabarwione jest kolorem, który wybrałeś(aś) jako pierwszy. Napełnij nim całe swoje ciało.
Pozwól mu płynąć do miejsc w Twoim ciele, w których znajdują się blokady energetyczne i rozpuszczać je. Nakaż przepływać przez swoje kanały energetyczne
(większość łączy się ze szlakami nerwowymi) i oczyszczać je ze zbędnej lub zużytej energii. Gdy uznasz, że oczyściłeś(aś) się wystarczająco, pozwól energii (także tej z
blokad i tej zużytej) wypłynąć/wylecieć ze swojego ciała do Ziemi. Wyobraź sobie, że ciężka już energia opuszcza Twoje ciało i łączy się z Ziemią, która ją oczyści.
Zwizualizuj sobie, jak Twoje ciało astralne lśni czystością i świeci jasnym kolorem.
Drugi kolor.
Nadszedł czas na energetyzację. Weź teraz powoli (by nie wejść w stan hiperwentylacji) 10 wdechów energią zabarwioną drugim, wybranym przez Ciebie,
kolorem. Napełnij się nim dokładnie i pozwól swojej podświadomości skierować energię do najbardziej potrzebujących jej miejsc w Twoim ciele. By zwiększyć siłę
doznań możesz przypomnieć sobie i przeżyć w asocjacji jakieś wspaniałe lub wesołe wspomnienie ze swojego życia. Wyobraź sobie następnie, jak Twoje ciało świeci i
promieniuje zdrową, silną energią. Przyda Ci się ona do wyjścia z ciała. Pewnie ciekawy(a) jesteś czy już teraz doświadczysz wyjścia z ciała. Jest to bardzo możliwe, gdyż
energetyzacja silnie pobudza ciało astralne.
b) ćwiczenie "parasola" (16-18 dzień kursu i później, przy każdym przygotowaniu do OoBE)
Jest to technika oparta na wizualizacji Kundalini Jogi oraz Ćwiczeniu Środkowego Filaru. Przyjmij wygodną pozycję i swoją ulubioną metodą wejdź w trans, tak
głęboko, jak tylko będzie Ci to odpowiadało. Zwróć się w myślach do Ziemi i poproś ją o przesłanie Ci dużej ilości gorącej, ciemnoczerwonej energii. Zwizualizuj sobie
jej strumień, zaczynający się w jądrze Ziemi i wnikający w Twoje ciało przez stopy i nasadę kręgosłupa (kość ogonową). Wyobraź sobie, że energia wypełnia Twoje ciało,
a główny jej strumień biegnie wzdłuż Twojego kręgosłupa, aż do czubka głowy. Osiągając ten punkt, energia staje się jasnoczerwona i wylatując przez czubek Twojej
głowy zawraca, obmywając je jakby z zewnątrz. Dalej energia płynie znów do Twoich stóp i nasady kręgosłupa i wraca do ciała, zamykając koło. Ćwiczenie to powinno
sprawić, że nie tylko bardziej się naenergetyzujesz, ale również oczyścisz swoje ciało astralne.
Gdy już wystarczająco naenergetyzujesz swoje ciało energią Ziemi, zwróć się tym razem do Nieba. Wyobraź sobie strumień jasnofioletowej energii lecącej z góry,
wprost do czubka Twojej głowy. Pozwól jej przenikać się z energią Ziemi, nie łącząc się. Zwizualizuj sobie, że energia Nieba płynie w dół, także wzdłuż kręgosłupa,
wylatuje u nasady kręgosłupa i przez Twoje stopy. Następnie zawraca, obmywa Twoje ciało i wpływając przez czubek głowy zamyka swój obieg. Wizualizuj sobie przez
tyle czasu, ile tylko potrzebujesz, jak energia w obu obiegach oczyszcza Twoje ciało astralne i fizyczne, energetyzuje je i rozpuszcza ewentualne blokady. Energia Ziemi i
Nieba dopełnia się, nie zdziw się więc, gdy poczujesz otwierające się czakry, lub specyficzną dla tego stanu euforię lub nawet wibracje.
Po tych dwóch ćwiczeniach znajdziesz się na drodze wiodącej wprost do OoBE. Twoje ciało astralne będzie gotowe do opuszczenia fizycznego, pozostanie Ci
więc przekonać do tego swoją podświadomość i nauczyć się poruszać i "odklejać" swój astral.
Część 5 Jak przekonać podświadomość do OoBE?
Powszechnie przyjmuje się, iż to właśnie podświadoma część naszej istoty pozwala nam podróżować astralnie. Czego więc musimy dostarczyć naszemu niższemu
Ja, by zapewniło nam wycieczkę astralną? Jednym z warunków jest silne naenergetyzowanie własnego ciała astralnego... A drugim? Oczywiście motywacja i przekonanie
podświadomości, że OoBE jest "dobre"! :)
a) submodalności, predykaty (19 dzień kursu)
Submodalności to części składowe systemów reprezentacji. Dzielą się, tak jak modalności, na 3 grupy - wzrokowe, słuchowe i kinestetyczne. Na potrzeby kursu
zajmiemy się głównie submodalnościami wzrokowymi, do których należą np.: jasność, kolor, natężenie barw, kontrast, odległość od obrazu.
Predykaty to oparte na doznaniach zmysłowych słowa (przymiotniki, czasowniki, przysłówki itp.). Predykaty wzrokowe to np.: jasny, ciemny, kolorowy,
czerwony, mały, rozmazany itp.
Zaznaczam w tym momencie, iż narzędzie analizy kontrastowej submodalności jest techniką należącą do NLP zaadoptowaną tylko przeze mnie do kursu.
b) autoanaliza kontrastowa submodalności (19 dzień kursu)
Dzięki temu ćwiczeniu dowiesz się które submodalności są najważniejsze dla Twojej podświadomości. Będziesz mógł/a użyć ich w przyszłości jako swego
rodzaju narzędzi do kontaktu ze swoim niższym Ja. Ćwiczenie najlepiej jest wykonywać z partnerem, który zadaje odpowiednie pytania i zapisuje odpowiedzi na kartce,
nie jest to jednak konieczne.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin