„Nie lękajcie się, Ducha nie gaście, wiara jest źródłem naszej radości” -

Scenariusz audycji poświęconej II rocznicy śmierci papieża

Jana Pawła II

Piosenka – „Barka”

Narrator I:

Zapraszamy do wysłuchania audycji poświęconej sylwetce naszego wybitnego rodaka – Papieża Jana Pawła II w drugą rocznice jego śmierci.

2 kwietnia 2005 roku, o godzinie 21:37, w sobotę, przed Niedzielą Bożego Miłosierdzia, umiłowany Pasterz Kościoła, Jan Paweł II, przeszedł z tego świata do domu Ojca. Jego odejściu towarzyszyła modlitwa całego Kościoła, zwłaszcza młodzieży. Jednak pamięć o Nim pozostaje wciąż żywa w naszych sercach i całej ludzkości.

Narrator II:

W wydanym specjalnym zbiorze dokumentów Stolicy Apostolskiej znalazły się ostatnie słowa Jana Pawła II, wypowiedziane po polsku na kilka godzin przed śmiercią. Brzmiały one: "Pozwólcie mi iść do domu Ojca".
Księga, licząca 220 stron, zawiera wszystkie komunikaty dotyczące ostatnich tygodni pontyfikatu polskiego papieża począwszy od 31 stycznia, gdy Watykan poinformował                       o odwołaniu audiencji generalnej z powodu choroby Jana Pawła II, którą wtedy określono jako "symptomy grypowe". Z watykańskiej publikacji wynika, że 2 kwietnia około godziny 15, a więc na sześć godzin przed śmiercią i na trzy i pół godziny przed zapadnięciem                        w śpiączkę, Jan Paweł II bardzo słabym, niewyraźnym głosem wyszeptał po polsku: "Pozwólcie mi iść do domu Ojca".

Jan Paweł II zmarł, pozostawiając nam jednak swój przykład, słowa, wiarę                           i możliwość, abyśmy każdego dnia dawali świadectwo Prawdzie.

Prawdzie, którą jest Jezus Chrystus.

Przez kilka dni uczyliśmy się w strachu, z obawą, pełni niepokoju co to znaczy być zjednoczonym w cierpieniu. Choroba i odejście Jana Pawła II, bliskiego sercom Papieża – Polaka pokazała przez chwilę co w życiu powinno być ważne.

W mediach słychać było spokojną nastrojową muzykę, przypominano słowa, pielgrzymki i dokonania Karola Wojtyły. Ale najważniejsze jest pytanie: człowiek odszedł, ale co pozostawił Mnie, co zmienię dla Niego i samego siebie w swoim życiu i postępowaniu, żeby być wiernym słowom, w które kiedyś wsłuchiwaliśmy się w skupieniu.

Czas po odejściu człowieka wypełniony jest wspomnieniami o nim – tych                               w przypadku Papieża z pewnością nie brakło i nadal nie brakuje. Przeważającą rzeczą, która w nich uderza jest to, że stawiał siebie na równi z innymi, nie ponad kimkolwiek.  Tym zjednywał ludzi bez względu na wiek, kolor skóry, światopogląd i przekonania. Był autentycznym świadkiem Boga, który jest Miłością. Widział w bliźnim obraz Boga. Co trzeba zrobić, by być godnym potomkiem pokolenia Jana Pawła II, by patrzeć na drugiego człowieka dostrzegając w nim właśnie człowieczeństwo, a nie wrogość. Przecież to wszystko stanowi proste zasady wiary, ale czy potrafimy odrabiać zadaną lekcję, gdy zabrakło Nauczyciela?
             Dni cierpienia i śmierci Jana Pawła II dały nam czas do przemyśleń i refleksji.

Narrator III:

              Jan Paweł II odszedł ale pozostała Jego nauka. Czy coś się zmieniło w nas? Czy nasza wiara jest jedynie wiarą łez i słów, czy potrafimy okazywać wiarę pełną uczynków. Tak wiele jest przed nami. Nie zmarnujmy danej nam szansy.....

Obchodząc drugą rocznicę Jego odejścia do domu Ojca pragniemy uczyć się od naszego rodaka świętości życia, przytaczając niektóre Jego wypowiedzi, dające otuchę, nadzieję, stanowiące drogowskazy dobrego chrześcijańskiego życia.

Piosenka – „Nie lękajcie się”

Piosenka – „Ty tylko mnie poprowadź”

Narrator IV:

Nie lękajcie się!

„Nie wpisujcie w projekt waszego życia treści zniekształconej, zubożałej                       i zafałszowanej.”

(Z Listu do Młodych Parati Semper na Rok Młodzieży, 1985r.)

„Nie lękajcie się żyć wbrew obiegowym opiniom i sprzecznym z Bożym prawem propozycjom. Nie dajcie się uwieść ułudom szczęścia, za które musielibyście zapłacić cena nieuleczalnych często zranień lub nawet złamanego życia!.”

(Z homilii, Sandomierz,1999r.)

„Nie lękajcie się Miłości, która stawia człowiekowi wymagania. One są zdolne uczynić waszą miłość prawdziwą.”

(Z Listu do Młodych Parati Semper na Rok Młodzieży, 1985r.)

Piosenka – „Miłość Twa…”

Narrator V:

„Miłość wymaga wysiłku, osobistego zobowiązania i związania z wolą Boga. Oznacza to umartwienie i ofiarę, ale oznacza to również radość i pełnię człowieczeństwa.”

(Z homilii, Boston, USA, 1979r.)

„Chrystus pyta: „Czy miłujesz Mnie bardziej …? Nie bój się powiedzieć Chrystusowi  „tak”. Choć to miłość wymagająca, nie bój się kochać Chrystusa.”

(Lednica, 2004r.)

Narrator VI:

„Gdy będzie wam trudno, gdy będziecie w życiu przezywać jakieś niepowodzenia czy zawody, niech wasza myśl biegnie ku Chrystusowi, który was miłuję, który jest wiernym towarzyszem i który pomaga przetrwać każdą trudność.”

(Z homilii, Łowicz, 1999r.)

Piosenka – „Zaufaj Panu już dziś”

„Chrystus pomaga człowiekowi poprzez słowo, a także poprzez łaskę sakramentów.”

(Z przemówienia do Słowaków, Watykan, 2000r.)

„Pan Jezus chce wam pomagać. Chce być dla was podporą i umacniać w młodzieńczej walce o zdobywanie cnót, takich jak: wiara, miłość, uczciwość, szlachetność, czystość, wielkoduszność.”

(Z homilii, Łowicz, 1999r.)

Narrator VI:

Ducha nie gaście!

„Tylko On może uciszyć lęk człowieka. Patrzcie na Jezusa głębią waszych serc i umysłów! On jest waszym nieodłącznym przyjacielem.”

(Z homilii, Poznań, 1997r.)

Piosenka – „Przyjaciel”

„Duch Pański zstąpił na nas i nas przemienił: nasz lęk zmienił w odwagę, naszą ślepotę w jaśniejące światło, naszą ludzką słabość w moc i nadzieję, abyśmy umieli dawać świadectwo o Chrystusie.”

(Z przemówienia, Luanda, Angola, 1992r.)

„Nasz optymizm opiera się przede wszystkim na przekonaniu, że towarzyszy nam nieustanna pomoc Boża, której nigdy nie zabraknie temu, kto pokornie i z ufnością o nią prosi.”

(Przed modlitwą „Anioł Pański”, Castel Gandolfo, 1999r.)

Narrator I:

„Ludzie są stworzeni do radości. Słuszne jest zatem wasze pragnienie szczęścia. Chrystus ma odpowiedź na wasze pragnienie. Ale prosi was, abyście mu zaufali. Prawdziwa radość jest zwycięstwem, czymś, czego nie sposób osiągnąć bez długiej i trudnej walki. Chrystus ma tajemnicę tego zwycięstwa”

(Do uczestników XVII ŚDM, Toronto, Kanada, 2002r.)

„Cechą wyróżniającą chrześcijańską radość jest to, że może ona współistnieć                         z cierpieniem, całkowicie bowiem opiera się na miłości.”

(Przed modlitwą „Anioł Pański”, Watykan, 2003r.)

Narrator II:

Wiara jest źródłem naszej radości.

„Wierzymy w Boga, abyśmy mogli cieszyć się ludzkim szczęściem.”

(Przed modlitwą „Anioł Pański”, Watykan, 1986r.)

Piosenka – „Ja wierzę”

„Wiara jest sposobem patrzenia na życie, oczy uzyskują zdolność dostrzegania piękna i harmonii wszystkiego, co żyje na tym świecie.”

(Z homilii, Poznań, 1997r.)

„Wierzyć znaczy widzieć rzeczy tak, jak widzi Bóg, uczestniczyć w Bożej wizji świata i człowieka.”

(Z Orędzia na XIII ŚDM, 1998r.)

„Potrzeba dzisiaj światu ludzi dojrzałej wiary. Ludzi którzy wierzą i miłują, i tę Bożą miłość zmieniają w autentyczną służbę człowiekowi.”

(Ze spotkania z pielgrzymami, Watykan, 200r.

Narrator III:

„Bądźcie na tym świecie nosicielami wiary i nadziei Chrystusa, żyjąc miłością na co dzień.”

(Z homilii, Poznań, 1997r.)

Narrator IV:

„Głębokim pokojem napełnia mnie myśl o chwili, w której Bóg wezwie mnie do siebie – z życia do życia!

Dlatego wypowiadam często i bez najmniejszego odcienia smutku modlitwę: „W godzinę śmierci wezwij mnie i każ mi przyjść do Siebie”. Jest to modlitwa chrześcijańskiej nadziei.”

(Z Listu do ludzi w podeszłym wieku, 1999r.)

Narrator V:

„Podnieście głowy. Nie lękajcie się patrzeć w wieczność. Tam czeka Ojciec, Bóg, który jest miłością.”

(Lednica, 1999r.)

Piosenka – Szymon Wydra „Poza czas”

Wykorzystano:

v     fragment scenariusza montażu muzyczno – poetyckiego poświęconego rocznicy śmierci Jana Pawła II Wioletty Jaworskiej;

v     „Perełki papieskie” – nr 2,9,10;

v     Pieśni religijne w wykonaniu Zespołu Święty Duch - Kościan, Magdy Anioł;

v     Szymon Wydra – „Poza czas”