Tomasz Muszyński
Pielęgniarstwo III rok
Gr. VI
Obserwacja z dyżuru z dnia 15.01.2008r.
Pacjent J.P., lat 45 został przyjęty na oddział psychiatryczny w Kaliszu dnia 24.12.2007r. z rozpoznaniem schizofrenia paranoidalna. Obserwowany choruje również na cukrzycę typu 2. Badany poziom glikemii o 6.00 rano wynosił 115mg%.
W dniu obserwacji kontakt słowny, logiczny – wymuszony, niełatwy do nawiązania. Mowa powolna - poprawna, treści wypowiedzi adekwatne do treści rozmowy. Pacjent ma trudności w skupieniu uwagi. Pamięć bez zaburzeń. Pan J.P. większość wolnego czasu spędza w łóżku, dużo śpi, jednak nie narzeka na problemy ze snem w ciągu nocy. Pacjent nie próbuje nawiązywać kontaktów z innymi chorymi, nie odczuwa takiej potrzeby. Zachowanie pacjenta spokojne, nastrój pogodny. Mimika i gestykulacja opanowana.
Wygląd zewnętrzny pacjenta: skóra czysta, sucha o zabarwieniu bladym. Włosy zaniedbane, potargane. Paznokcie na kończynach górnych i dolnych zaniedbane, zniszczone. Tkanka tłuszczowa nadmiernie rozwinięta. Pacjent przez większość czasu chodzi w tych samych rzeczach.
Wprowadzono dietę cukrzycową. Apetyt i pragnienie zachowane. Pacjent próbuje jeść więcej nie przestrzegając zasad wprowadzonej diety.
Po przeprowadzonej rozmowie pacjent zapytany o stan swojego zdrowia psychicznego stwierdził, że czuje się lepiej i chciałby wrócić do domu. Podczas rozmowy zaobserwowałem uśmiech na twarzy pacjenta, gdy opowiadał o rodzinie zwłaszcza o swoim ojcu.
Podstawowe parametry życiowe:
RR – 125/70 mmHg
Tętno – 72 ud/min. Dobrze wyczuwalne, miarowe
Temp. – 36,7°C
Przyjmowane leki:
Diaprel 1-0-0 (lek hipoglikemizujący na cukrzycę typu 1 i ostre zaburzenia metaboliczne cukrzycy typu 2).
Relanium 3x 5mg (lek stosowany w leczeniu nasilonego lęku).
Problem
Cel
Planowanie
Realizacja
Ocena
1. Izolacja.
1. Nawiązanie kontaktu z chorym.
2. Zachęcanie pacjenta do nawiązywania nowych znajomości.
3. Zachęcenie do udziału w terapii zajęciowej.
1. Częstsze rozmowy z chorym.
2. Pomoc w nawiązaniu nowych kontaktów z innymi pacjentami.
3. Proponowanie choremu różnych form aktywizacji.
4. Proponowanie pacjentowi pracy w grupie podczas terapii zajęciowej.
1. Rozmawiałem z pacjentem kilka razy w ciągu dnia zdobywając jego zaufanie.
2. Zachęcałem chorego, aby próbował nawiązać nowe znajomości.
3. Zachęcałem pacjenta do form aktywizacji tj. gier planszowych, czytanie książek i słuchanie muzyki.
4. Zaproponowałem pacjentowi pracę podczas terapii zajęciowej.
Chory izoluje się nadal i jest niechętny do nawiązywania nowych kontaktów i aktywizacji.
2. Zmniejszona aktywność fizyczna.
Zwiększenie aktywności fizycznej.
1. Zachęcanie do wspólnej zmiany bielizny osobistej i pościelowej.
2. Zachęcanie pacjenta do udziału w porannej gimnastyce.
3. Uaktywnienie poprzez spacery po oddziale.
4. Proponowanie gier wymagających aktywności fizycznej tj. piłkażyki, tenis stołowy.
1. Wspólna zmiana bielizny osobistej i pościelowej.
2. Zaproponowałem udział w gimnastyce porannej.
3. Aktywizacja pacjenta poprzez wspólne spacery po oddziale.
4. Zaproponowałem udział w grach tj. piłkażyki i tenis stołowy.
Aktywność fizyczna zwiększyła się w niewielkim stopniu.
3. Zaniedbanie pod względem higienicznym.
Poprawa stanu higienicznego pacjenta.
1. Zachęcanie do zmiany bielizny osobistej i pościelowej.
2. Zachęcanie pacjenta do wykonania toalety całego ciała. 3. Zachęcanie do wykonanie prania.
1. Pacjent zmienił bieliznę osobistą i pościelową.
2. Wykonanie toalety całego ciała przez chorego.
3. Pacjent wykonał pranie.
Znaczna poprawa stanu higienicznego.
4. Wysoki poziom glikemii.
Edukacja pacjenta.
1. Rozmowa z pacjentem na temat cukrzycy i jej powikłań.
1. Przeprowadziłem rozmowę z chorym na temat cukrzycy i powikłań.
2. Próbowałem nakłonić pacjenta do przestrzegania odpowiedniej diety.
3. Przypomniałem o codziennym mierzeniu poziomu glikemii.
Pacjent wyedukowany.
Polciar