Makrobiotyka
Makrobiotyka ma korzenie w starożytnych Chinach i polega na leczeniu chorób poprzez szczególną formę wegetarianizmu, polegającą na spożywaniu głównie pokarmów zbożowych. Zgodnie z jej zaleceniami ludzie zdrowi powinni przeżuwać każdy kęs jedzenia 50 razy, a chorzy 150 razy.
Dzięki zalecaniu spożywania pokarmów z roślin zbożowych i strączkowych, picia czystej wody, przy jednoczesnym wyeliminowaniu używek i pokarmów mięsnych, makrobiotyka jest tak efektywna w zapobieganiu i leczeniu chorób, jak dieta wegetariańska. Podczas jednak, gdy ta ostatnia dobrze służy także dzieciom, to diety makrobiotycznej nie zaleca się kobietom w ciąży, karmiącym matkom, ani małym dzieciom. Dowodzi tego kilka badań, na które powołuje się dr Isadore Rosenfeld w swej książce Guide to Alternative Medicine.
Na czym polega różnica między dietą wegetariańską a makrobiotyczną? Otóż celem makrobiotyki nie jest zdrowe odżywianie per se, (toteż nie wszystkie pokarmy zalecane przez makrobiotyków należą do najzdrowszych), ale zrównoważenie psychotronicznej energii człowieka, która rzekomo manifestuje się jako jin oraz jang.
Uświadomieni adepci makrobiotyki klasyfikują i dobierają pokarmy nie pod kątem składu (witamin, minerałów, aminokwasów, tłuszczów, jak to czynią kompetentni dietetycy), ale pod kątem manifestacji metafizycznej energii (jin i jang), które religie Wschodu przypisują poszczególnym pokarmom, dlatego zakazują spożywania np.: ziemniaków, pomidorów, papryki, cukinii, buraków, które rzekomo są jin.
Ayur-weda
CZYTAJ_PISMO_SWIETE