Dźabali Upaniśad z Samawedy
Aum! Aapjaajantu Mamaańgaani
Waak Praanaściakśuh Śrotramatho Balamindrijaani Ća
Sarwaani Sarwam Brahmopaniśad Maaham
Brahma Niraakurjaam Maa Maa Brahma
Niraakaroda Niraakaranama Stwa Niraakaranam Meestu
Tadaatmani Nirateja Upaniśatsu Dharmaaste
Maiji Santu Te Maiji Santu
Aum! Śaantih ! Śaantih ! Śaantihi !
Aum!
Niech części mego ciała i moja mowa, Prana, oczy, uszy, żywotność
i wszystkie zmysły rosną w siłę.
Wszelkie istnienie jest Bogiem (Brahmamem), opisywanym w Upaniśadach.
Obym nigdy nie wyparł się Brahmama, ani Brahmam nie wyparł się mnie.
Niech w ogóle nie będzie żadnego wyparcia się.
Niech nie będzie wyparcia się przynajmniej przeze mnie.
Niech wszystkie cnoty, które są opisane w Upaniśadach, będą we mnie,
który jestem oddany Atmanowi; niech mieszkają we mnie.
Śaantih (Niech będzie pokój we mnie)!
Śaantih (Niech będzie pokój w moim środowisku)!
Śaantihi (Niech będzie pokój wśród sił, które oddziaływują na mnie)!
Mędrzec Pippaalada podszedł do Mędrca Dźabali i zapytał go: "O mędrcze podobny do Boga, proszę naucz mnie tajemnicy czystej filozofii. Co to jest Tattwa (źródło)? Kim jest Dźiiwa(thman)?
Co to jest Paśu? Kim jest Iśwara? I jaki jest sposób na zdobycie zbawienia? Spytany tak oto Mędrzec Dźabali wyjaśnił mu wszystko następująco: Dźiiwa (istota) jest niczym innym jak Samym Paśupathim (Panem wszystkich stworzeń, Bogiem), Który odgrywa rolę egoizmu. Ten Dźiiwa jest Paśu. Paśupathi to Ten, Kto wie wszystko, Kto wykonuje pięć prac, takich jak stwarzanie i Kto jest Panem wszystkich istot. Paśu to zwierzęta, które jedzą trawę, nie mają wiweki (zdolności rozróżniania) rozróżniania, są prowadzone przez innych, każe im się pracować, np. w rolnictwie i podlegają wielu cierpieniom. Podobny do właściciela takich zwierząt jest Bóg, Paśupathi, Który rządzi wszelkimi istotami. Na pytanie: "jaki jest sposób na zdobycie takiej wiedzy?", Dźabali odparł: "(Osiąga się to) poprzez noszenie Bhasmy (świętego popiołu)“. Powiedział dalej: “Wziąwszy do ręki święty popiół, przy wypowiadaniu pięciu Brahma Mantr, począwszy od "Sathjodźatham" i śpiewając "Agnirithi Bhasma" (Święty popiół jest Ogniem", zmieszaj go z w wodą, śpiewając “Manasthoke” a potem posmaruj tą Bhasmą głowę, czoło i ramiona - w każdym miejscu po trzy smugi Bhasmy - śpiewając trzy Mantry “trajajuśam”. Dalej noś to, śpiewając trzy Mantry, rozpoczynając od “Trajajuśam” oraz Mantrę“Tryambakam”; jest nazywane pokutą Sambhawa. Znawcy Wed mówią, że zostało to powiedziane we wszystkich Wedach. Dla uniknięcia ponownych narodzin, ludzie o wiecznej mądrości powinni to przyjąć [za swój zwyczaj].
Spośród tych trzech smug, pierwsza to Gaarhapathja (Ogień domowy), litera Aa [z AUM], cecha Radźas, ziemia, Dźiiwathman (dusza stworzeń), moc stwarzania, Rigweda, świt a jej Dewą jest Bhagawaan Brahma. Druga smuga to Dakśinaagni (Ogień południa), litera Uu, cecha Satthwy, powietrze, Athma, moc pragnienia, Jadźurweda, południe, a jej Dewą jest Bhagawaan Wisznu. Trzecią smugą jest Aahawaniija agni (Ogień Słońca), litera Ma, cecha Thamas, miejsce Dewów, Paramatmam, moc wiedzy, Samaweda, zmierzch, a jej Dewą jest Siwa. Osoba, która nosi Bhasmę - czy to Brahmaćarin, czy Sannjasin - pozbywa się grzechów i strasznych, i pomniejszych. Staje się odpowiednia do oddawania czci wszystkim Dewom; staje się tym, kto wziął kąpiel we wszystkich świętych wodach i tym, kto zaśpiewał wszystkie Rudra Mantry. Nie rodzi się już ponownie. Ta Upaniśada mówi, że jest rzeczą zaprzysięgłą, iż taki człowiek nie narodzi się ponownie.
Tutaj kończy się Dźabali Upaniśad, zawarta w Samawedzie.
------------------------------
Na angielski przełożył P. R. RamachanderOpublikowane przez celextel.org oraz www.astrojyoti.com
saisiwoham