Zamek na Wzgorzu Wisielcow.pdf

Zamek na Wzgórzu Wisielców

Dzie ń chyli ł si ę ju ż ku zachodowi, ostatnie

promienie s ł o ń ca z ł oci ł y traw ę na Wzgórzu

Wisielców. Widok by ł o naprawd ę przepi ę kny.

Jednak nikt bywa ł y w tamtych stronach nie

da ł by si ę zwie ść . Wzgórze by ł o owiane z łą

s ł aw ą , ka ż dy zna ł jego histori ę , nikt w ni ą nie

w ą tpi ł . W ka ż dym razie nikt bywa ł y w

tamtych stronach…

Stary cz ł owiek wyrwa ł si ę z zadumy, gdy

us ł ysza ł skrzypni ę cie drzwi wej ś ciowych

gospody. Niech ę tnie oderwa ł wzrok od okna i

majacz ą cego gdzie ś na horyzoncie wzniesienia

by spojrze ć na przybysza. Nie rozpozna ł

m ł odego m ęż czyzny, stwierdzi ł wi ę c, i ż musi

by ć on tu przejazdem. Obcy wygl ą da ł na

zm ę czonego, zapewne mia ł za sob ą d ł ug ą

podró ż .

W ę drowiec podszed ł do baru i zamówi ł piwo,

po czym usiad ł ci ęż ko przy jednej z ł aw. Stary

cz ł owiek zastanawia ł si ę chwil ę , po czym

podniós ł w ł asny kufel i ruszy ł w stron ę owego

m ęż czyzny. M ł odzian oczy mia ł przymkni ę te i

wygl ą da ł , jakby drzema ł . Staruch postanowi ł

go jednak obudzi ć .

- Z daleka jedziesz, dobry Panie? - zapyta ł .

Podró ż ny otworzy ł leniwie oczy, by zobaczy ć ,

kto mu przeszkadza.

- Z Krakowa - odpowiedzia ł , patrz ą c, jak stary

cz ł owiek siada naprzeciwko niego. Nie

wygl ą da ł gro ź nie…

- Daleka wi ę c za Panem droga, zm ę czenie

pewnie do gospody skierowa ł o.

W ę drowiec nic nie odpowiedzia ł , pokiwa ł

jedynie g ł ow ą .

- Dzisiaj ju ż chyba wa ć pan nie wyrusza? Ot,

s ł oneczko zasz ł o prawie, noc zapada -

powiedzia ł starzec, wskazuj ą c r ę k ą okno, przez

które sam jeszcze przed chwil ą obserwowa ł

wzgórze.

- Widz ę - mrukn ął m ęż czyzna, i u ś wiadomi ł

sobie, ż e nie tak ł atwo pozb ę dzie si ę

niechcianego kompana - lecz do Zalewu ju ż

niedaleko, ś pieszno mi czym pr ę dzej podró ż

zako ń czy ć .

Staruch zach ł ysn ął si ę piwem, wytrzeszczy ł

oczy ze zdziwienia. Lub z przera ż enia.

- Ale ż , Panie, nie chcecie chyba po nocy

podró ż owa ć … To ż jedyna droga do Zalewu obok

Wzgórza Wisielców wiedzie!

M ł odzian zadar ł g ł ow ę i spojrza ł hardo na

swojego rozmówc ę .

- I có ż z tego? Ja nikomu nie wadz ę , a i

pieni ę dzy ju ż nie mam, nawet obrabowa ć nie

ma mnie z czego.

- Wida ć , ż e ś nie tutejszy, Panie - starzec

pokr ę ci ł g ł ow ą i ś ciszy ł nieco g ł os, jakby mia ł

zamiar wyjawi ć jak ąś tajemnic ę - Wiedz wi ę c,

ż e jeszcze si ę taki nie urodzi ł , co zebra ł by si ę na

odwag ę , by po nocy, samotnie, Wzgórze

Wisielców nawiedza ć …

- A czegó ż mam si ę obawia ć ? Czas nagli,

zwleka ć d ł u ż ej nie mog ę … Bywaj, dobry

cz ł owieku.

Ju ż chcia ł wsta ć , kiedy staruch chwyci ł go

mocno za rami ę , co ś w jego twarzy kaza ł o

m ł odzianowi pozosta ć na miejscu i wys ł ucha ć

go do ko ń ca.

- Je ś li wola taka, niech Pan jedzie, nie b ę d ę

zatrzymywa ć . Ale najpierw niech wa ć pan

lepiej wys ł ucha pewnej historii, której skutki

do dzisiaj nierozwa ż ni ponosz ą . Widzisz Pan

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: