Konie W4.doc

Konie Wykład 4:                                                                                                                                      03.11.2006r.

TRAWIENIE U KONI:

Żołądek:

ü      część górna - trawienie bakteryjne enzymami z paszy

ü      część dolna - pokarm miesza się z sokiem żołądkowym

ü      u konia niemożliwe wymioty – nie może się przez nie bronić. Treść musi być wchłonięta i zneutralizowana przez wątrobę, więc nie wolno podawać pasz pęczniejących i spleśniałych.

ü      podanie na raz dużej ilości paszy pęczniejącej (niestrawione ziarno żyta, wysłodki, zagrzana zielonka) – przeładowanie żołądka, ostre bóle morzyskowe i pęknięcie żołądka.

Jelito cienkie:

ü      ogromne wchłanianie

ü      luźne ułożenie w krezce jelitowej

ü      żółć wydzielana ciągle do dwunastnicy, tłuszcze kiepsko emulgowane – koń nie najlepiej je trawi.

ü      Włókno strukturalne wzmaga ruchy perystaltyczne jelit, wydzielanie enzymów trawiennych.

Jelito ślepe:

ü      Te same procesy co w żwaczu u bydła - trawienie LKT i białka bakteryjnego.

ü      Mała powierzchnia wchłaniania jelita ślepego - minimalne wykorzystanie białka bakteryjnego.

Okrężnica:

ü      Trawienie LKT, które pokrywają 1/3 potrzeb energetycznych konia. LKT są ciągle produkowane.

ü      Jest magazynem wody.

Dostępność energii dla koni z różnych źródeł:

ü      Koń ma bardzo duże zapotrzebowanie na energię, głównie konie użytkowane w szybkim tempie (1,5%).

ü      Mały przewód pokarmowy, umożliwia pobieranie s.m. 2kg/100kg m.c.

ü      Klacze karmiące, konie użytkowane w wolnym tempie mniej niż 2kg.

ü      Koń użytkowany wyścigowo 130MJ energii: 130/8=16 MJ energii/1kg s.m.

ü      1kg owsa ma 11,5MJ energii – koń musiałby zjeść 12-13kg owsa, by pokryć potrzeby energetyczne (za wysoka dawka, bo 87% s.m. owsa), więc u koni o dużych potrzebach energetycznych nie da się ułożyć dawki pokarmowej z samego owsa i siana.

ü      Minimalna ilość siana 1kg/100kg m.c.

WĘGLOWODANY:

ü      Źródłem energii dla konia jest skrobia zawarta głównie w zbożach - może być bezpośrednio spalana lub zamieniona na glikogen i tłuszcz zapasowy.

ü      Skrobia powinna być w maksymalnym stopniu strawiona i wchłonięta w jelicie cienkim.

ü      Jeśli duże jej dawki na 1 odpas à niestrawiona skrobia przechodzi do jelita ślepego i grubego à bardzo dużo LKT niemożliwych do wchłonięcia à bardzo silne obniżenie pH à zakwaszenie organizmu.

ü      Przy pH poniżej 6,2 zaburzenie flory bakteryjnej w przewodzie pokarmowym à depresja strawności na 3-4 tygodnie, mleczany uszkadzają śluzówkę jelit, wchłonięte prowadzą do zatrucia organizmu.

ü      Przedawkowanie ziarna prowadzi do depresji strawności i nieżytów jelit.

ü      Poza ilością podawanej skrobi ważna budowa ziaren skrobi, otoczka pektynowa.

         Strawność jelitowa skrobi u koni: