Melasma i różne metody jej leczenia
Melasma (ostuda, chloasma) jest jednym z najczęstszych przebarwień występujących głównie u kobiet. Pojawiają się najczęściej po 30 roku życia. Rola czynników powodujących schorzenie jest nie do końca wyjaśniona. Obraz kliniczny: przebarwienia nieregularne, ostro ograniczone brązowe plamy bez oznak zapalenia, umiejscowione na twarzy (czoło, policzki, wargi górne). Symetria ognisk sprawia, że przybiera ona wygląd maskowaty. Najczęstsza jest forma objawowa, występująca w czasie ciąży, podczas stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych (chloasma uterinum), leków (np. hydantoiny, mesantoina) oraz w czasie zaburzeń endokrynologicznych (nadczynność tarczycy, choroby jajników). Leczenie: polega na stosowaniu preparatów odbarwiających i złuszczających. W celu odbarwienia stosuje się środki zawierające hydrochinon, kwas kojowy, kwas azaleinowy, retinoidy. Preparaty odbarwiające stosuje się zarówno połączeniu jak i metodą naprzemiennych aplikacji. W złuszczaniu znajdują zastosowanie alfahydroksykwasy, przede wszystkim kwas glikolowy oraz kwas trójchlorooctowy. Rozróżnia się dwie metody złuszczań. W pierwszej stosuje się przewlekle niższe stężeniu AHA, często w połączeniu z hydrochinonem, hydrochinonem drugiej wyższe stężenia AHA (70% kwas glikolowy) lub 30% kwasu trójchlorooctowego. Korzystne efekty leczenia uzyskuje się również po laseroterapii, głównie laserem CO2.Ochrona przed promieniowaniem ultrafioletowym powinna byc podstawą postępowania w trakcie leczeniu przebarwień skóry i to niezależnie od od zastosowanych metod depigmentacji
www.stres.o7.pl
nahum777