ZASADY REHABILITACJI CHOREGO

1.      Utrzymanie lub zwiększenie wydolności układu krążenia i wymiany pomiędzy płynem otaczającym i tkanką.                                                                                   

                   - prawidłowe gojenie się                                                                                                                                     - wchłonięcia wysięku                                                                                                                                                   - resorpcja obrzęku                                                                                                                                                   - zmniejszenie powstawania zmian troficznych i zanikowych             

2.     Utrzymanie lub zwiększenie ruchomości stawów.                                                                                          - uraz uszkadzający jeden staw upośledza funkcjonowanie innych stawów                           

3.      Utrzymanie lub zwiększenie siły mięśniowej.                                                                                                        - odpowiednia siła mięśniowa i zakres ruchu w  stawie umożliwiają sprawne poruszanie się pacjenta i umożliwiają wykonywanie ćwiczeń (czynnych, czynnych z oporem)                           

4.      Zapewnienie wystarczającego oddychania.                                                                                                        - ćwiczenia oddechowe powinny stanowić znaczną część każdego procesu rehabilitacyjnego (nie tylko w schorzeniach układu oddechowego i klatki piersiowej)

5.      Łagodzenie objawów chorobowych.                                                                                                                      - bólu, obrzęku, przykurczu, innych                                                                                   

6.      Zapobieganie powikłaniom.                                                                                                                                    - zmianom troficznym, zrostom, przykurczom, zakrzepom, powikłaniom płucnym

7.      Poprawa ogólnego stanu zdrowia.                                                                                                                      - szczególnie dotyczy przewlekle chorych i pacjentów w starszym wieku                                         

8.      Indywidualizacja procesu rehabilitacyjnego                                                                                                        - zabiegi, częstotliwość, czas                                                                                                                                    - wywiad

DRENAŻ LIMFATYCZNY

MDL – manualny drenaż limfatyczny

Emil Volder – 1934

Forma terapii wykorzystująca specjalne techniki manualne w celu ewakuacji obrzęku poprzez stymulację fizjologicznego drenażu tkankowego

Wielokierunkowe oddziaływanie wykorzystujące techniki masażu, kinezyterapii i czasami terapii manualnej oraz kinesiotapingu.

·         Centralny układ limfatyczny – działania manualne i gimnastyka oddechowa – aktywizacja pracy dużych naczyń limfatycznych odprowadzających chłonkę do zespoleń limfo-żylnych – efekt ssący ułatwiający odpływ chłonki z obwodu do krwiobiegu

·         Aktywizacja poprzez stymulację niższych pięter organizacyjnych układu limfatycznego

·         Stymulacja produkcji chłonki

Anastomoza – przepływ chłonki z naczynia o najwyższym ciśnieniu do naczynia o najniższym ciśnieniu

Działanie MDL

·         Usprawnianie procesów immunologicznych

·         Transportowanie białek z przestrzeni poza naczyniowej do krwiobiegu

·         Oczyszczanie organizmu z toksyn i wzmacnianie jego odporności

·         Usuwanie szkodliwych substancji powstałych w wyniku przemiany materii

·       Zmniejszanie zastoju  limfatycznego oraz wysięku

Metodyka

              1. Pozycja ułatwiająca odpływ chłonki

              2. Kierunek od obwodu w kierunku ujść żylnych

              3. Techniki głaskania, rozcierania i ugniatania o charakterze wypychającym, wykonywane płynnie i miękko

              4. Każdą technikę powtarzamy 4-5 razy w tempie 10-20 ruchów na minutę, zgodnie z wolnym, prądem chłonki, unikamy rozgrzania tkanek

              5. Czas częściowego zabiegu 15-20 minut, ogólnego około 60 minut

              6. Częstotliwość: codziennie, ilość zabiegów nieograniczona

              Przeciwwskazania: - choroby nowotworowe układu chłonnego, nowotwory i ich przerzuty, choroby zakaźne, ostre stany zapalne

UKŁAD ODDECHOWY

Masażu nie wykonujemy w okresie ostrym chorób

Okres przewlekły i rekonwalescencji

Celem masażu jest:

v     Uelastycznienie mięśni oddechowych

v     Pobudzenie i ułatwienie usuwania zalegającego śluzu

v     Pobudzenie ośrodków czuciowo-ruchowych systemu regulacji aparatu wykonawczego w układzie oddechowym

v     Pogłębianie fazy wydechu

v     Przywrócenie sprawności ruchowej żeber

v     Poprawa ukrwienia w obrębie klatki piersiowej

v     Zapobieganie powstawaniu zrostów

Przewlekły nieżyt oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli

–        masaż klasyczny w ułożeniu drenażowym, stosujemy techniki rozluźniające w obrębie grzbietu i klatki piersiowej (głaskanie, rozcieranie, delikatne ugniatanie, dużo oklepywań łyżeczkowych i miotełkowych, wibracja nieprzerywana w przestrzeniach międzyżebrowych, „sprężynowanie klatki piersiowej”)

Dychawica oskrzelowa

–        opracowujemy grzbiet, klatkę piersiową, obręcz barkową, szyję i kark – techniki rozluźniające

Rozedma płuc

–        częstotliwość, intensywność i czas masażu dostosowujemy do aktualnej wydolności sercowo-krążeniowej – masaż rozluźniający w obrębie klatki piersiowej i grzbietu – chwyt „sprężynowania„ dopiero po odzyskaniu elastyczności klatki piersiowej

Zapalenie płuc, opłucnej (rekonwalescencja)

–        rozluźniający masaż mięśni międzyżebrowych i prostowników grzbietu w odcinku piersiowym – stosujemy głaskanie, rozcieranie, ugniatanie, delikatne roztrząsanie – później wibracja nieprzerywana oraz oklepywania wykonywane przy pogłębionym wdechu i wydechu pacjenta, „sprężynowanie”, korekta bocznego skrzywienia kręgosłupa

Zwłóknienie płuc

–        jw. bez chwytu „sprężynowania klatki piersiowej”

CHOROBY SERCA I NACZYŃ

Celem masażu jest:

–        odciążenie serca przez ułatwienie dopływu krwi żylnej do serca

–        usuwanie obrzęków

–        stopniowe zwiększanie obciążenia serca

Stosujemy drenaż limfatyczny, delikatny masaż klasyczny w połączeniu z kinezyterapią.

CHOROBY UKŁADU MOCZOWEGO

Celem masażu jest;

–        zmniejszenie napięcia w obrębie miednicy

–        zwiększenie wydzielania moczu

–        opracowanie blizny po zabiegach chirurgicznych

Stosujemy głównie masaż segmentarny w obrębie stref zmienionych odruchowo

CHOROBY KOBIECYCH NARZĄDÓW PŁCIOWYCH

Celem masażu jest oddziaływanie segmentarne na zmiany odruchowe w okolicy lędźwiowej, w miednicy, na podbrzuszu i udach w zaburzeniach cyklu owulacyjnego.

CIĄŻA I POŁOG

Celem masażu w okresie ciąży jest:

–        usprawnienie krążenia w kończynach dolnych

–        zapobieganie rozstępom

Celem masażu w okresie połogu jest:

–        opracowanie blizny (po cesarskim cięciu)

–        likwidowanie rozstępów (dużo rozcierania i rolowania)

–        stymulacja wydzielania mleka:

Masaż dzielimy na 3 fazy:

I – wykonujemy głaskanie i rozcieranie wokół gruczołów piersiowych oraz delikatne uciski od obwodu do brodawki

II – masaż klasyczny kończyn górnych

III – energiczne rozcierania w segmentach Th4-Th6

ZAPARCIA

Przyczyny:

-          osłabienie mięśni ściany jamy brzusznej (otyłość, siedzący tryb życia, ciąża, wyniszczająca choroba, operacja w obr. brzucha

-          błędy dietetyczne (np. mała ilość płynów)

-          stałe używanie środków przeczyszczających

-          nawyk nieregularnego oddawania stolca

-          uszkodzenie przewodu pokarmowego lub innych narządów związanych z trawieniem

-          zastój treści jelitowej

-         zaburzenia nerwowe organiczne lub czynnościowe

Metodyka masażu

·        G brzucha całymi dłońmi naprzemiennie zgodnie z ruchem wskazówek zegara

·        G jednorącz grzbietową stroną dłoni, przy lewym kolcu biodrowym przednim górnym odwrócenie ręki na stronę dłoniową

·        G dł. G (głębsze) dłoniową stroną ręki po przebiegu jelita grubego

·        G dł., G grzb. R okrężne wokół pępka zataczamy coraz większe koła (opuszkami palców, grzbiet. stroną paliczków środk.)

·        G dł., G grzb. R okrężne po przebiegu jelita grubego (opuszkami palców, grzbietową stroną paliczków środkowych)

·        G dł., G grzb. U po przebiegu jelita grubego (kłębikiem, dłonią 3xk)

·        G dł., G grzb. Przepychanie treści pokarmowej w jelicie grubym (opuszkami zgiętych paliczków palców II do V)                            ...