RACHUNKOWOŚĆ
Ze względów metodycznych i praktycznych wyodrębnia się:
- rachunkowość finansową – ukierunkowaną na zewnętrznych odbiorców informacji (np. Urząd Skarbowy). Zasady jej prowadzenia są regulowane prawem bilansowym czyli ustaw o rachunkowości.
- zarządczą – ukierunkowana na wspomaganie procesu decyzyjnego w danej jednostce, ma dostarczać takich informacji, które pozwolą opracować politykę przedsiębiorstwa oraz pomogą w planowaniu i kontroli a także w podejmowaniu decyzji na różnych szczeblach przy różnych wariantach.
- podatkową
Lp.
cecha
rach. finansowa
rach. zarządcza
1.
główni użytkownicy inf.
użytkownicy zewnętrzni
użytkownicy wewnętrzni
2.
typ i częstość inf.
sprawozdania finansowe wymagane prawem, zazwyczaj na koniec kwartału lub roku
inf. na potrzeby wewnętrzne sporządzane tak często jak wymaga tego proces decyzyjny
3.
przeznaczenie inf.
ogólne poinformowanie zainteresowanych stron o finansowym stanie jednostki gosp.
dostarczanie zainteresowanym decydentom danej jednostki specjalistycznych inf. do przygotowywania decyzji
4.
kształt inf.
wysoce zagregowane inf. o jednostce ujmowanej jako całość i zestawione w znormalizowane sprawozdanie
szczegółowe w zależności od problemu, pochodzące z zasobów księgowych, jak i innych źródeł specjalistycznych
rachunek ekonomiczny – nie jest synonimem rachunkowości, stanowi zespół metod umożliwiających wybór najlepszego spośród wielu wariantów rozwiązania problemu (np. kalkulacje)
controlling – dyscyplina wspomagająca zarządzanie, która podejmuje planowanie, organizowanie, informowanie, kontrolę i analizę oraz elementy motywowania pracowników do efektywnego działania
rach. rolnicza – jedna z rach. branżowych, które uwzględniają specyfikę prowadzonej działalności. Jej głównym celem jest przedstawienie w ujęciu wartościowym procesów gospodarczych i towarzyszących im zjawisk finansowych w jednostkach rolniczych. Podsystemy rach. rolniczej: księgowość, kalkulacje rolnicze, sprawozdawczość finansowa, pozaksięgowe obliczanie kosztów i analiza finansowa.
Funkcje rachunkowości:informacyjna
dowodowa – w księgach rachunkowych zapisy wykonywane są na podstawie dokumentów, które są przechowywane i mogą być dostępne wybranym jednostkom
kontrolna – możliwość obserwacji wartości majątku i ich zmian przez właścicieli i inne zainteresowane jednostki
rozliczeniowa – pomaga dokonywać rozliczeń
sprawozdawcza – przekazywanie inf. wg określonego rozkładu
optymalizacyjna – modyfikacja i weryfikacja planów przedsiębiorstw
Prawo bilansowe określa:* zasady prowadzenia rachunkowości
* prowadzenia ksiąg rachunkowych, ujmujących zapisy zdarzeń w porządku chronologicznym i systematycznym na podstawie dowodów księgowych
* okresowe ustalanie i sprawdzanie drogą inwentaryzacji rzeczywistego stanu aktywów i pasywów
* wycenę aktywów i pasywów* ustalanie wyniku finansowego* sporządzanie sprawozdań finansowych jednostki oraz grupy kapitałowej* gromadzenie i przechowywanie dowodów księgowych oraz innej ważnej dokumentacji* tryb badania przez biegłych rewidentów i ogłaszanie sprawozdań finansowych dla określonych podmiotów prowadzących rachunkowość* ochronę danych i odpowiedzialność karną
Do prowadzenia rachunkowości pełnej zgodnie z prawem bilansowym zobowiązani są:
- spółki handlowe - jednostki posiadające osobowość prawną, np. spółki kapitałowe (z o.o., s.a.), spółdzielnie, przedsiębiorstwa państwowe- spółki osobowe (jawne, partnerskie, komandytowe, komandytowo-akcyjne) pod warunkiem, że prowadzą księgi rachunkowe, jeśli ich przychody netto ze sprzedaży produktów, usług, wyrobów i transakcji przekroczyły łącznie w poprzednim okresie obrotowym równowartość 800 tys. euro- banki i jednostki, które działają na podstawie ustawy prawo bankowe
- jednostki zajmujące się ubezpieczeniami, funduszami inwestycyjnymi i emerytalnymi
- firmy funkcjonujące w oparciu o prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi
- gminy, powiaty, województwa i ich związki a także podlegające im jednostki budżetowe - podmioty zagraniczne, które zarejestrowały działalność na terytorium RP (osoby fizyczne i prawne)
- jednostki otrzymujące dotacje i subwencje od państwa
Zasady rachunkowości:
nadrzędna – zasada wiernego i rzetelnego obrazu oraz kompetencji
zasady umożliwiające zachowanie zasady nadrzędnej
ostrożnej wyceny aktywów i pasywów – pesymistycznie wyceniać aktywa, zawyżać koszty, zaniżać przychody)
kontynuacji działania
rachunkowości memoriałowej – inne podejście do ewidencji w porównaniu z zasadą kasową (rejestruje się tylko ruch pieniądza), tu przedmiotem ewidencji są zarówno miary pieniądza jak i innych zasobów. 1 cecha: ujmowane są wszystkie rodzaje zasobów i związane z nimi zdarzenia gosp., 2 cecha: w momencie wyceniania kosztów zużycia musimy uwzględniać faktyczny historyczny koszt poniesiony w momencie nabywania zużywanego czynnika produkcji, 3 cecha: uznanie przychodu w momencie transakcji wymiany dóbr, przychód uznaje się za osiągnięty, gdy zawarto transakcjęwspółmierności kosztów i przychodów
ciągłości – ciągłość metod stosowanych w rachunkowości
istotności – trzeba prezentować tylko te inf., które są istotne dla działalności firmy
periodyzacji – wyznaczanie konkretnych okresów obrotowych
zakazu kompensat – trzeba wykazywać zarówno należności jak i zobowiązania
Regulacja zasad rachunkowości na świecie
Organizacje międzynarodowe na rzecz harmonizacji (ujednolicenia) zasad rachunkowości
organizacja
zakres prac
IASC International Accounting Standards Commitee – Międzynarodowy Komitet Standardów Rachunkowości
opracowywanie i upowszechnianie w interesie publicznym Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (MSR) oraz inne prace służące harmonizacji zasad rachunkowości
ONZ – Zespół Roboczy Ekspertów ds. Międzynarodowych Standardów Rachunkowości i sprawozdawczości
raporty oceniające, koordynujące i ukierunkowujące postępy prac wdrożeniowych MSR
UE – Zespół Studyjny Księgowości
wytyczne określające zasady prowadzenia rachunkowości, sporządzania rocznych zamknięć rachunkowych, konsolidacji sprawozdań, przeprowadzania rewizji
OCED – Organizacja ds. Współpracy Gospodarczej i Rozwoju – Grupa Robocza Ekspertów Rachunkowości
raporty w sprawach terminologii rachunkowości, budowy sprawozdań, porównywalności standardów
IAFC – Międzynarodowa Federacja Księgowych
ustanawia standardy
Budowa MSR:1. wprowadzenie, w którym podaje się cel standardu i wyjaśnienie pojęć, których będzie on dotyczył
2. wyjaśnienia i komentarze
3. zasadnicza treść standardu
Standardy nie stanowią prawa, możemy się jedynie na nie powoływać
Opublikowano ponad 40 standardów:
- prezentacja zastosowania zasad rachunkowości- wycena i prezentacja zapasów wg kosztów (cen historycznych)- skonsolidowane sprawozdania finansowe- amortyzacja- pozycje nietypowe i dotyczące okresów poprzednich oraz zmiany zasad prowadzenia rach.
- działalność badawczo-rozwojowa- zdarzenia warunkowe oraz zdarzenia, które nastąpiły po dacie bilansuDyrektywy (w krajach UE są obowiązującymi prawami)W dziedzinie rach. Komisja UE wydała szereg dyrektyw, z których najistotniejsze to:
- Czwarta Dyrektywa o rocznych zamknięciach spółek o określonych formach prawnych- Siódma Dyrektywa o skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych- Ósma Dyrektywa w sprawie zatwierdzania osób odpowiedzialnych za prowadzenie ksiąg rachunkowych
AKTYWA
aktywa – kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych
Klasyfikacja majątku podmiotu gospodarującego stosowana w rachunkowości
MAJĄTEK PODMIOTU GOSPODARUJĄCEGO
MAJĄTEK TRWAŁY
(AKTYWA TRWAŁE)
MAJĄTEK OBROTOWY
(AKTYWA OBROTOWE)
wartości niematerialne i prawne
zapasy
rzeczowy majątek trwały
należności krótkoterminowe
należności długoterminowe
inwestycje krótkoterminowe
inwestycje długoterminowe
krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe
5.
długoterminowe rozliczenia międzyokresowe
1) wartości niematerialne i prawne – nabyte przez jednostkę prawa majątkowe nadające się do gosp. wykorzystania o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż 1 rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki, a w szczególności A) autorskie prawa majątkowe: licencje, koncesje B) prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych C) know-how
Do wartości niematerialnych i prawnych zalicza się również nabytą wartość firmy (goodwill) oraz koszty zakończonych prac rozwojowych
wartość firmy – powstaje w momencie kupna firmy lub nabycia, jest to różnica między ceną nabycia lub przejęcia jednostki a niższą od niej zazwyczaj wartością godziwą przejętych aktywów netto
2) rzeczowy majątek trwały – obejmuje te części majątku, które mają określoną postać fizyczną i uczestniczą w wielu cyklach użytkowości
1. środki trwałe – obejmują składniki, których przewidywany okres ekonomicznej użyteczności jest dłuższy niż rok, muszą być kompletne i zdatne do użytku oraz muszą być wykorzystywane na potrzeby własne jednostki
a) grunty (w tym prawo wieczystego użytkowania gruntów)
b) budynki, lokale i obiekty inżynierii lądowej i wodnej (spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu)
c) urządzenia techniczne i maszyny
d) inne środki trwałe – nakłady poniesione na modernizację, ulepszanie obcych środków trwałych (leasing), inwentarz żywy (stado podstawowe)
2. środki trwałe w budowie – inwestycje rozpoczęte wg poprzedniej klasyfikacji; nakłady ponoszone na wytwarzanie nowych środków trwałych albo na ich modernizację czy ulepszanie, głównym celem tej grupy jest działalność zwiększająca wartość środków trwałych
3. zaliczki na środki trwałe w budowie
Wycena wartości zużycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych:
1. wartość początkowa (brutto) – wartość aktualna w momencie nabycia środka trwałego, ustala się ją w wysokości rzeczywistej ceny nabycia lub w wyniku kosztu wytworzenia
2. wartość netto (księgowa, bieżąca) – ustalona jako różnica między wartością początkową a sumą dotychczasowego umorzenia
3. umorzenie środka trwałego – okresowe korygowanie wartości początkowej środka o sumę dotychczasowego jego zużycia
4. amortyzacja – przeniesienie wartości zużycia środka trwałego czy składnika wartości niematerialnych i prawnych w koszty działalności danego okresu
Metody obliczania amortyzacji:
a) liniowa
b) degresywna (przyspieszona)
c) progresywnad) naturalneW metodach liniowych ustalamy najpierw stawkę amortyzacji a(%)=100%/t gdzie t to przewidywany okres użytkowania środka. Kwota roczna amortyzacji a(zł)=Wp*a(%)/100%
Stawki amortyzacji są różne. Ustalając stawkę amortyzacji bierzemy pod uwagę stopień wykorzystania środka, tempo postępu techniczno-ekonomicznego, wydajność środka mierzoną liczbą godzi jego pracy lub ilością wytworzonych produktów, przwidywaną cenę likwidacji w momencie pozbywania się środka.
...
Nikolas53