HAUNEBU - tajemnice III Rzeszy.pdf - ▼ Tajemnice III Rzeszy ▼ - marbor666

HAUNEBU Tajemnice III Rzeszy – UFO

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

HAUNEBU - tajemnice III Rzeszy

Fakt, iż Niemcy podczas II Wojny Światowej pracowali nad zaawansowanymi

technologiami wojskowymi nie jest już tajemnicą. Ważniejsze projekty, których

realizacja w praktyce miała się rozpocząć po 1944 roku, są jednak do tej pory tajne i

nieznane większej liczbie mieszkańców naszej planety.

Sprawa zaawansowanej technologii ujrzała światło dzienne od kiedy to Sir Roy

Feddon , szef tajnego niemieckiego instytutu techniki, pracującego dla szczebla

ministerstwa zajmującego się produkcją pojazdów latających, w 1945 roku

oświadczył:

"(...) Widziałem część z projektów i całe linie produkcyjne... Gdyby Niemcy upadły

kilka miesięcy później, sprzęt ten spowodowałby odwrócenie szali zwycięstwa..."

A kapitan amerykańskich sił powietrznych

Kapitan Ruppelt, szef Amerykańskich Sił Powietrznych dodał w 1956 roku:

"Kiedy skończyła się II Wojna Światowa, Niemcy posiadali szereg różnego rodzaju

pojazdów w kształcie koła i elipsy, oraz zupełnie nowe pojazdy w trakcie

dopracowywania. Mimo faktu, iż dowództwo zajmowało się wtedy dopiero fazą

wstępną, były to jedyne osoby, które wiedziały i mogły odróżnić te obiekty od

prawdziwych, o których mówili świadkowie, którzy zobaczyli UFO..."

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

G:\Adam Nauka\SS\Aneta\HAUNEBU - tajemnice III Rzeszy.doc

Strona 1/1

HAUNEBU Tajemnice III Rzeszy – UFO

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

Część z nowoczesnych wówczas osiągnięć techniki jest

dobrze znana do dzisiejszego dnia. Pierwszy samolot

odrzutowy Heinkel 178 wystartował w 1939 roku.

W 1943 roku Niemcy wprowadzili go jako element

wyposażenia wojska – oczywiście już wtedy znacznie

udoskonalony i niezawodny – jego nazwa brzmiała Messerschmitt 262 . Pojazd ten

bez problemu mógł dogonić najszybszy wtedy samolot Aliantów.

Napędem maszyny był silnik odrzutowy.

Heinrich Focke , jeden z czołowych twórców

niemieckiej technologii wojskowej,

zaprojektował i wdrożył do produkcji modele

samolotów śmigłowych: FW6 , Fa223 , Fa226 ,

Fa283 (zdjęcie po lewej) oraz model 284 .

Zastosował wtedy system napędu, który jest

używany do dzisiejszego dnia w większości helikopterów .

Focke zaprojektował także nowoczesny,

startujący pionowo statek-rakietę , który

trafił na deski kreślarskie zaraz po zakończeniu wojny. Na końcu

każdego z trzech długich ramion był zamocowany specjalny

system odrzutowy (patrz projekt obok >>).

Kręcące się ramiona pozwalały obiektowi na uniesienie się w

powietrze podobnie jak helikopter, lecz z zupełnie większą

prędkością i siłą.

Inne obiekty o zaawansowanej myśli technicznej to chociażby bomby V-1 , używane

przez III Rzeszę przeciwko Wielkiej Brytanii .

Rakieta V1:

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

G:\Adam Nauka\SS\Aneta\HAUNEBU - tajemnice III Rzeszy.doc

Strona 2/2

HAUNEBU Tajemnice III Rzeszy – UFO

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

Drugą, udoskonaloną wersją była rakieta V-2 . Miała być

ona zupełnie nowym obiektem wojskowym. Jej

transkontynentalna działalność mogła pogrzebać losy nie

spodziewających się niczego rosyjskich obywateli, czy

żyjących wówczas w dostatku Amerykanów. Rakieta mogła

podróżować z prędkością przekraczającą 5-krotnie

prędkość dźwięku , jedna, która była zdolna wysadzić

dzielnicę średniego miasta .

Niemcy nie skończyli jednak na V-2 . Ciekawym obiekte m

była śmiesznie wyglądająca maszyna ME 163 , pierwszy

samolot odrzutowy, który poruszał się z prędkością blisko

1000km/h .

Cóż - to mniej więcej część ze znanych powszechnie dokonań faszystowskiej Rzeszy

podczas II Wojny Światowej . Nie wszystkie fakty ujrzały jednak światło dzienne.

Prowadzone na szeroką skalę badania nie mogły się przecież wydostawać nawet w

ręce najbliższych współpracowników – prawdopodobieństwo zdrady było zbyt

wysokie.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

G:\Adam Nauka\SS\Aneta\HAUNEBU - tajemnice III Rzeszy.doc

Strona 3/3

HAUNEBU Tajemnice III Rzeszy – UFO

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

14 grudzień 1944 roku - gazeta New York Times pisze w

jednym z artykułów: "Tajemnicza latająca kula nową

bronią Niemiec."

" Centrala Główna Alianckich Sił Ekspedycyjnych, 13

Grudzień 1944 roku – Nowa niemiecka broń zrobi

przerażające wrażenie na wschodnim froncie –

doniesienie z dzisiejszego dnia. Pilot Amerykańskich Sił

Lotniczych doniósł , iż podczas lotu zwiadowczego

zauważył srebrne, okrągłe obiekty na niemieckim

niebie . Kule znajdowały się w gromadzie lub poruszały

się same. Bywały momenty, kiedy to stawały się

półprzeźroczyste..." .

Podobne zdarzenie ( a było ich dość sporo ) zostało zgłoszone przez pilota

weterana z 415 Nocnej Eskadry Lotniczej .

Znajdował się wówczas na misji zwiadowczej nad Hagenau . Był 22 grudzień

1944 roku, godzina 6 rano . Podczas gdy leciał na wysokości 1000 stóp, pilot i

operator radaru zauważyli dwa obiekty za ogonem samolotu. Tajemnicze obiekty

świeciły pomarańczowym światłem i co pewien czas zbliżały się bliżej samolotu. Pilot

wszedł w ostrą beczkę, obiekty mimo to poleciały tuż za nim . Przez dwie minuty

tajemnicze pojazdy podkradały się za pilotem, w wyniku czego musiał on

wykonywać klasyczne manewry obronne, gdy nagle po chwili zniknęły...

Wyjaśnianie sytuacji, która zaszła było nie lada problemem dla wojskowych. W

żadnym z przypadków piloci nie atakowali tych obiektów, nie byli także przez nie

zaatakowani. Nazwano je "Foo Fighters" . Do tej pory (oficjalnie) nie zostały te

zdarzenia w jakikolwiek wyjaśnione . Było jednak pewne, iż nie była to technologia

Aliantów – i to był jeden z najpoważniejszych problemów dla dowódców .

W ciągu następnych 10 lat, kiedy to fikcja częściej wygrywała z rzeczywistością,

osiągnięcia niemieckiej technologii wyparowały. Dziś możemy wnioskować, iż

tajemnicze obiekty na niebie, to udoskonalenie celowo zapomnianej po II Wojnie

Światowej zaawansowanej technologii antygrawitacyjnych pojazdów .

Doszukiwanie się prawdy z roku na rok było rzeczą wymagającą coraz więcej

poświęcenia. Oddziaływanie faszystowskich (wówczas jeszcze) pisarzy science-

fiction było na tyle silne, aby prawda bez problemów mogła zatrzeć się z

kłamstwem, zaś rzeczywistość była coraz trudniejsza do zweryfikowania.

Oddzielenie prawdy z ostatnich 50 lat od wymysłów pisarzy, to rzecz, która

wymagała wielu wyrzeczeń.

Jedną z osób, która pracowała w czasie wojny nad projektami latających

spodków był kapitan Luftwaffe, konstruktor pojazdów latających Rudolph Schriever .

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

G:\Adam Nauka\SS\Aneta\HAUNEBU - tajemnice III Rzeszy.doc

Strona 4/4

HAUNEBU Tajemnice III Rzeszy – UFO

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

W 1950 roku oświadczył, iż pracował pod Pragą w składzie małej ekipy, której

celem było opracowanie nowego typu spodka latającego.

Informacja ta pojawiła się pierwszy raz w mediach w gazecie "Der Spiegel" z 30

marca 1950 roku w artykule "Untertassen-Flieger Kombination".

... Rudolph Schriever, który twierdzi, że inżynierowie z całego świata

od początku lat 40-tych prowadzili badania nad spodkami

latającymi , planuje zbudować taką maszynę dla Stanów

Zjednoczonych w czasie od 6 do 9 miesięcy . 40-letni absolwent

Uniwersytetu w Pradze dodaje, iż zrobił kopię dokumentacji

maszyny , którą nazywa latającym dyskiem . Udało mu się to przed

upadkiem Niemiec, albowiem później dokumenty mogłyby ulec

skonfiskowaniu. Twierdzi, iż maszyna może rozpędzić się do

prędkości bliskiej 2600 mil na godzinę..."

Część z materiałów Rudolpha trafiła do mediów. Na dokumentach znajdowały

się rysunki potężnych spodków latających, a także całe serie dokumentacji

technicznej, które niestety były niekompletne. Schriever zmarł pod koniec lat 50-

tych.

Badacz Bill Rose zajmujący się tą sprawą odkrył, iż Schriever pracował z innymi

naukowcami, jak Klaus Habermohl oraz Giuseppe Belluzo (włoski inżynier), a także z

dr Walter Miethe . Badania Rose wykazały, iż Miethe był dyrektorem programu

pojazdów grawitacyjnych w dwóch ośrodkach poza Pragą . Znamy trochę więcej

szczegółów nt. pracy dr Waltera, jednakże nie znamy dokładnych informacji nt.

Wernhera von Brauna, który był od 1933 roku jego fotografem.

Obecnie jesteśmy pewni, iż przynajmniej jeden z naukowców, którym był m.in.

Viktor Schauberger był zaangażowany w produkcję latających dysków . Przyleciał

do Pragi w roku 1945 – jak przyznawał Schriever. Jego początkowe eksperymenty

związane były z lewitacją . Urodzony w 1885 roku, Schauberger interesował się w

szczególności naturą . Początkowo jako wybitny nauczyciel, później jako badacz

poznawał we własnym zakresie naturalny mechanizm wymiany energii na Ziemi.

Twierdził, że "obecna technologia używa złych zjawisk. Bazuje na entropii –

ruchowi, który jest używany przez naturę do rozdzielenia zbitej materii . A jednak...

natura używa zupełnie innego typu zjawiska przy wzroście. Panująca technologia

bazująca na eksplozji – spalaniu paliwa i rozdzielania atomów – wypełnia świat w

rozprzestrzeniającą się, generującą ciepło energię środka, która jest szkodliwa."

Schauberger wierzył, iż obecną produkcję energii można zastąpić odwrotnym

procesem do tego, który ma miejsce obecnie, czyli takim, który stosuje natura. Był on

przeciwnikiem hydroelektrowni: "Gdy woda pod ciśnieniem przelatuje przez turbiny,

rezultatem jest 'martwa woda'". W związku z tym zaprojektował on specjalną wersję

turbin ssących, które "ożywiają" wodę.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

G:\Adam Nauka\SS\Aneta\HAUNEBU - tajemnice III Rzeszy.doc

Strona 5/5

HAUNEBU - tajemnice III Rzeszy.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: