Rembrandt i Rubens.pdf

(71 KB) Pobierz
Rembrandt i Rubens ( porównanie malarstwa holenderskiego i flamandzkiego doby baroku )
Rembrandt i Rubens ( porównanie malarstwa holenderskiego i flamandzkiego doby baroku )
Peter Paul Rubens: - malarz ciała-MAL. FLAMANDZKI
- komponował w równej mierze kolorem, jak różnicami walorowymi
- zauważył różnice temperatur barw w świetle i cieniu, stosował także refleksy barwne
- malarstwo „bujne i zmysłowe”
- piękno w jego dziełach jest obfite, barwne, różnorodne
- gama dzieł jest pełna, poszerzona, czysta, nasycona z przewagą tonów ciepłych
- światło nierozerwalnie wiąże się z barwą
- obrazy pełne ekspresji, dynamizmu, zmysłowości, dekoracyjności
- monumentalizm i teatralność
- z płócien Rubensa bije ogromna siła witalna, ruch który jest symbolem życia
- bujne formy, zróżnicowanie kierunków i kształtów
- różnice w świetle i w cieniu to przede wszystkim różnice temperatur, nie tylko walorów
określonego tonu
- pokazywał zmysłową urodę świata
-„Podniesienie krzyża”:
- kompozycja po przekątnej
- atletycznie zbudowani mężczyźni zostali ukazani w momencie olbrzymiego wysiłku
maksymalnie napinającego mięśnie
- postać Chrystusa w momencie wielkiego fizycznego cierpienia
- światło skupione na postaci Chrystusa
- studium ruchu, wysilonego, gwałtownego, dynamicznego
- ruch przenika całą płaszczyznę obrazu
-„Porwanie córek Leukippa”:
- obraz pełen ruchu, dynamizmu, ale bez napięcia, dramatu
- umowność przedstawionej sceny
- obfite , pełne ciała w rozluźnionym ruchu
- układ elementów przebiega po przekątnej między dwoma ciałami kobiet
- ciepła tonacja:
- różowo złociste tony ciał
- złote i złoto- czerwone szaty
- kolor zespolony z światłem
- światło nie dominuje, podkreśla przestrzenność bryły
-„Autoportret z Izabellą Brandt”:
- spokój, skupiony nastrój obrazu
- gestem rąk i lekkim przechyleniem postaci artysta uwidocznił uczucia małżonków
- wyszukane zestawienia barwne
- szeroka, bogata gama barwna
- Rembrandt: - malarz ducha-MAL. HOLENDERSKI
- w malarstwie w mistrzowski sposób operował światłocieniem i nastrojem
- światło miało komponować obraz i wydobywać temat
- światło i cień budują nastrój, wydobywają najistotniejsze treściowo części dzieła
- studium ludzkich emocji
- wprowadzenie autoportretu
- wgłębiał się w bogactwo uczuć, przeżyć, stanów psychiki ludzkiej
- w dojrzałej fazie twórczości oszczędność środków wyrazu staje się krańcowa, niemal
ascetyczna, ograniczenie gamy barwnej
-„Lekcja anatomii doktora Tulpa”:
- zbiorowy portret układ kompozycyjny po przekątnej
- świetnie wydobyte różnice pomiędzy ciałami żywymi a martwym
- silne kontrasty walorowe, dzięki którym wyraźnie rysuje się zagadnienie światła
-„Wymarsz strzelców”:
- aranżacja grupy przypomina scenę teatralna z podziałem akcji na plany
- światłem wydobywa z mroku potrzebne do akcji postaci
- pogłębienie kontrastów światłocieniowych
- kolor podporządkowany został relacja walorowym
- różnorodny złożony układ formy i przeciwstawnych kierunków
- ruch, niepokój
- współzależność kierunków i barw
-„Powrót syna marnotrawnego”:
- więcej mroku niż światła
- lekka faktura
- gama barwna ciepła, zawężona
TOMASZ SWOBODA
Zgłoś jeśli naruszono regulamin